Psychopatologia sądowa

psychologia

średnio-zaawansowany

Ps_W04, Ps_W13, Ps_W14, Ps_K02

Zaliczony III rok studiów.

Celem zajęć jest zapoznanie uczestników z wiedzą z zakresu psychopatologii, m.in. objawów zaburzeń psychicznych, znaczenia w kontekście psychologii sądowej i oceny stanu psychicznego.

Celem przedmiotu jest przybliżenie tematyki zaburzeń psychicznych, zrozumienie ich etiologii i związku z ujawnianymi zachowaniami w kontekście istotności dla obszaru psychologii sądowej. Omówione zostaną specyficzne grupy sprawców czynów zabronionych w odniesieniu do psychopatologii, możliwe oddziaływania terapeutyczne, studia przypadków.

Tematyka zajęć:

1. Problematyka całościowego funkcjonowania człowieka a możliwość popełnienia czynów zabronionych. Modele przyczynowo-skutkowe.

2. Zachowanie człowieka jako przedmiot zainteresowania psychologii sądowej. Mechanizmy regulujące zachowania.

3. Poczytalność-ograniczona poczytalność-niepoczytalność: kryteria oceny, kontrowersje.

4. Zachowania agresywne w perspektywie psychopatologii: ujęcie trójwymiarowe.

5. Sprawcy przemocy: obraz kliniczny, charakterystyka zachowań przemocowych u sprawców-mężczyzn i sprawczyń-kobiet.

6. Sprawcy przestępstw seksualnych: typologia, motywacje.

7. Sprawcy psychopatyczni – charakterystyka, motywacje.

8. Dysfunkcje w zachowaniach nieletnich w ujęciu klinicznym.

9. Alkohol, substancje psychoaktywne -specyfika działania, wpływ na zachowanie.

10. Zeznania świadków a procesy pamięciowe: fazy przypominania, zniekształcenia.

11. Stany afektywne w orzecznictwie.

12. Schizofrenia w kontekście psychologii sądowej.

13. Niepełnosprawność intelektualna i zaburzenia rozwojowe w kontekście psychologii sądowej.

14. Rozpoznawanie działań intencjonalnych – problematyka symulowania.

15. Oddziaływania terapeutyczne w obszarze psychologii sądowej.

Cierpiałkowska, L. (2009). Psychopatologia. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.

Gałecki, P., Pilecki, M., Rymaszewska, J., Szulc, A., Sidorowicz, S., Wciórka, J. (2018). Kryteria diagnostyczne zaburzeń psychicznych DSM-5. Edra Urban & Partner.

Gierowski, J. K., Jaśkiewicz-Obydzińska, T., Najda, M. (2010). Psychologia w postępowaniu karnym. LexisNexis Polska.

Pastwa-Wojciechowska, B. (2008). Człowiek w obliczu prawa. Oficyna Wydawnicza "Impuls".

Rode, D., Dukała, K., Kabzińska, J., Zalewska-Łunkiewicz, K. (2020). Kliniczna psychologia sądowa. PWN.

Seligman, M. E., Walker, E. F., Rosenhan, D. L. (2013). Psychopatologia. Zysk i S-ka Wydawnictwo.

Osoba uczestnicząca w zajęciach:

- zna i rozumie rolę procesów psychicznych oraz prawa ich rozwoju (W04),

- zna i rozumie, jakie jest znaczenie stresu, kryzysów, konfliktów w życiu człowieka oraz posiada wiedzę na temat zapobiegania i przeciwdziałania tym zjawiskom (W13),

- zna i rozumie, jak analizować i interpretować rolę czynników sprzyjających zachowaniom zdrowotnym, uzależnieniom, zapobieganiu potencjalnym zaburzeniom rozwoju u patologii w zakresie procesów psychicznych (W14),

- jest gotowa do organizowania i planowania własnych badań zmierzających do rozwiązywania konkretnych zadań i problemów życiowych (K02).

Metody dydaktyczne w ramach przedmiotu obejmują:

- prezentacje multimedialne,

- pracę z tekstem,

- dyskusję,

- pracę zespołową.

Zasady oceniania:

- aktywność studenta, praca na zajęciach, zadania dodatkowe, przygotowanie prezentacji (20%),

- kolokwium (80%).

Sposoby weryfikacji efektów uczenia się:

- test jednokrotnego wyboru,

- wykonywanie zadań praktycznych,

- ocenianie ciągłe.

Wymagana jest obecność na zajęciach (maksymalnie dwie nieobecności nieusprawiedliwione).

5): Student posiada szeroki zakres wiedzy w obszarze psychopatologii i potrafi rozpoznać objawy wskazujące na określone zaburzenia. Rozumie istotność funkcjonowania psychicznego człowieka. Potrafi powiązać fakty w ciągu przyczynowo-skutkowym oraz określić poziom ich istotności w kontekście próby całościowego zrozumienia podejmowanych przez ludzi zachowań. Wskazuje możliwe interpretacje w odniesieniu do literatury przedmiotu. Identyfikuje zagrożenia oraz możliwe do podjęcia działania. Potrafi analizować zagadnienia w psychopatologii w odniesieniu do przykładów z literatury przedmiotu. Potrafi wskazać możliwe obszary problemowe, identyfikować możliwe rozwiązania zgodne z etyką zawodu psychologa. Jest w stanie konstruować wnioski na podstawie prezentowanego zagadnienia w obszarze psychopatologii. Podejmuje próbę zrozumienia sytuacji w odniesieniu do wiedzy naukowej. Zachowuje należytą ostrożność w formułowaniu wniosków, w oparciu o etykę, posiadaną wiedzę oraz metodologię pracy psychologa. Student osiągnął wszystkie założone efekty kształcenia.

(4): Student posiada wiedzę z zakresu psychopatologii, pozwalającą na formułowanie trafnych wniosków. Wskazuje na możliwe problemy i zagrożenia w pracy psychologa oraz potrafi odnieść posiadaną wiedzę do zróżnicowanych sytuacji. Student nie osiągnął wszystkich założonych efektów kształcenia.

(3): Student posiada wiedzę z zakresu psychopatologii, ma jednak problem z poprawnym odniesieniem jej do możliwego zastosowania na gruncie działań praktycznych. Konstruuje wnioski ale ma problem z ich ugruntowaniem w kontekście literatury przedmiotu. Student nie osiągnął wszystkich założonych efektów kształcenia.