Psychologia uzależnień

średnio-zaawansowany

PS_ U07;

PS_U11;

PS_K06

po 3 roku psychologii

Cele przedmiotu: zapoznanie się problematyką uzależnień od substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki) i od hazardu oraz nauczenie się konstruowania programu pomocy psychologicznej dla osób uzależnionych;

Efekt kształcenia: postawa - ukształtowanie pozytywnego nastawienia wobec osób uzależnionych;

Kompetencja - znajomość problematyki pomocy psychologicznej osobie uzależnionej.

treści programowe:

1. Moje pierwsze doświadczenia z substancjami uzależniającymi.

2. Moje doświadczenia z osobą uzależnioną lub współuzależnioną, albo mój wizerunek osoby uzależnionej lub współuzależnionej.

3. Zachowanie osoby uzależnionej i współuzależnionej w filmie „Gdybyś mnie kochał”.

4. Zaproszenie na zajęcia niepijącego (od kilkunastu lat) alkoholika, uczestnika ruchu Anonimowych Alkoholików oraz dyskusja nt. moja droga do i od uzależnienia.

5. Różne modele terapii uzależnień (m.in. psychologiczny, społeczny, medyczny, Anonimowych Alkoholików).

6. Rola różnorodnych (psychologicznych, społecznych, medycznych, materialnych, prawnych) czynników sprzyjających podejmowaniu leczenia uzależnienia i utrzymywaniu abstynencji po terapii.

7. Rozmowa i wywiad w diagnozie uzależnienia od substancji zmieniających świadomość i hazardu.

8. Praktyczne przeprowadzenie wywiadu i postawienie diagnozy osobie uzależnionej.

9. Teoretyczne podstawy konstruowania indywidualnych programów pomocy osobie uzależnionej.

10. Praktyczne konstruowanie programu terapeutycznego dla wybranych przypadków osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych lub hazardu.

11. Pomoc psychologiczna rodzinie z problemem uzależnień (współuzależnienie).

12. Sposoby rozwiązywania problemów psychologicznych bez użycia substancji psychoaktywnych.

13. Rola i znaczenie profilaktyki uzależnień.

14. Refleksje po udziale w 3 mitingach grup samopomocowych.

15. Podsumowanie.

S. Brown (1990). Leczenie alkoholików. PZWL, Warszawa. s. 1-77, 285-291, 326-337.

B. Lelonek-Kuleta (2012). Psychospołeczne korelaty uzależnienia od gier hazardowych.

Lublin: TN KUL

J. Mellibruda, Z. Sobolewska-Mellibruda (2006). Integracyjna psychoterapia uzależnień.

IPZ. Warszawa. s. 115-116, 180-181.

H. Szczepańska (1992). Żony alkoholików. IPZiT, Warszawa.

S. Ślaski (2001). Psychoterapia uzależnień. SWPW, Płock. s. 13-59

S. Tucholska (2008). Zjawisko hazardu patologicznego i jego uwarunkowania. Roczniki Psychologiczne, 11, 2, -45-67.

wiedza: student zna definicje uzależnienia, rozpoznaje objawy uzależnienia, rozróżnia modele uzależnień, wskazuje problemy osoby uzależnionej, zna podstawy konstrukcji programów terapeutycznych

umiejętności: student analizuje problemy osoby uzależnionej, rozpoznaje motywy postępowania osoby uzależnionej, planuje program terapeutyczny dla osoby uzależnionej

kompetencje: student jest otwarty na problemy osób uzależnionych, kreatywny w konstruowaniu programów terapeutycznych

obecność,

sprawdzian wiedzy;

sprawozdanie z 3 mitingów Anonimowych Alkoholików/Hazardzistów

2: nie zna i nie rozumie, czym zajmuje się psychologia i psychoterapia uzależnień;

3: częściowo zna i rozumie, na czym polega odmienność

interpretacji zachowań osoby uzależnionej z różnych

perspektyw;

4: potrafi rozpoznawać problemy specyficzne dla różnych

form uzależnienia oraz udzielić odpowiedniej pomocy

psychologicznej;

5: doskonale potrafi rozpoznawać problemy specyficzne dla uzależnienia od alkoholu lub hazardu oraz udzielić odpowiedniej pomocy

psychologicznej

nie przewidywano