Wprowadzenie do specjalności: Psychologia kliniczna i psychoterapia

psychologia

podstawowy

PS_W02; PS_W03; PS_W04; PS_W08; PS_W09;PS_W11; PS_W13; PS_W14; PS_W16; PS_U03; PS_U04; PS_U11;

PS_K01; PS_K04; PS_K06

Brak.

Cykl wykładów obejmujący wprowadzenie do podstawowych zagadnień dotyczących psychoterapii i psychologii klinicznej jako dziedziny badań i praktyki.

Cykl wykładów poświęcony psychologii klinicznej i psychoterapii. Obejmuje wprowadzenie do podstawowych zagadnień dotyczących psychoterapii i psychologii klinicznej jako dziedziny badań i praktyki. Przedstawione zostaną kluczowe subdyscypliny psychologii klinicznej, w tym psychologia kliniczna dzieci i młodzieży, neuropsychologia kliniczna, kliniczna psychologia zdrowia, psychologia niepełnosprawności i rehabilitacji oraz psychogerontologia. Omówione zostaną różne formy praktycznej działalności psychologa klinicznego. Oprócz psychoterapii przedstawione zostaną formy, takie jak poradnictwo psychologiczne, promocja zdrowia i prewencja zaburzeń czy pomoc psychologiczna w sytuacjach kryzysu. Ponadto, scharakteryzowane zostaną kluczowe modele, metody i podstawy postępowania w ramach diagnozy klinicznej. Program wykładów obejmuje także zapoznanie studentów z głównymi systemami i podejściami psychoterapeutycznymi (psychoanaliza i psychoterapia psychodynamiczna; terapia poznawczo-behawioralna; psychoterapia egzystencjalna i humanistyczna; koncepcje systemowe). Zaprezentowane zostaną także podstawowe grupy zaburzeń psychicznych zawarte w aktualnie funkcjonujących systemach klasyfikacyjnych oraz możliwe sposoby ich leczenia. Omówione zostanie znaczenie praktyki opartej na dowodach empirycznych. Przedstawione zostaną badania nad skutecznością psychoterapii, a także nowe trendy i dalsze kierunki rozwoju psychoterapii.

Wiedza

EK 1. Student zna podstawowe kompetencje i umiejętności psychologa klinicznego i psychoterapeuty.

EK 2. Student posiada wiedzę na temat zapobiegania i przeciwdziałania kryzysom, stresorom, zjawiskom patologicznym w życiu człowieka.

EK 3. Student zna najważniejsze obszary dotyczące prowadzenia terapii i jej techniki w zakresie różnych kierunków terapeutycznych.

EK 4. Student zna różne dziedziny psychologii klinicznej, służące analizowaniu i interpretowaniu roli czynników sprzyjających zachowaniom zdrowotnym,

uzależnieniom, zapobieganiu potencjalnym zaburzeniom rozwoju i patologii w zakresie procesów psychicznych.

Umiejętności

EK 5. Student potrafi rozpoznawać problemy specyficzne dla różnych form psychopatologii oraz dopasować do nich odpowiednią pomoc psychologiczną.

Kompetencje społeczne

EK 6. Student jest gotów do organizowania i planowania własnych badań z zakresu psychologii klinicznej i psychoterapii.

Ocena będzie wystawiana na podstawie egzaminu końcowego. Zakres materiału egzaminacyjnego obejmuje treść wykładów oraz podaną literaturę obowiązkową.

Zasady oceniania:

poniżej 51% - ocena niedostateczna (2,0)

od 51 do 60% - ocena dostateczna (3,0)

od 61 do 70% - ocena dostateczna plus (3,5)

od 71 do 80% - ocena dobra (4,0)

od 81 do 90% - ocena dobra plus (4,5)

od 91 do 100% - ocena bardzo dobra (5,0)