Ćwiczenia z psychoterapii

podstawowy

PS_W13, PS_W14, PS_W16, PS_U04;PS_U05;PS_U07;PS_U04;

PS_K02; PS_K04;, PS_K06

Poziom przedmiotu:podstawowy

Cele przedmiotu: Celem zajęć jest nabywanie i rozwijanie umiejętności posługiwania się technikami terapeutycznymi

z różnych podejść teoretycznych oraz rozumienie procesu psychoterapeutycznego.

Wymagania wstępne:Podstawowa wiedza z zakresu psychologii osobowości i psychologii klinicznej

Treści merytoryczne (wersja skrócona):

- diagnoza dla celów psychoterapii,

- nawiązanie kontaktu terapeutycznego,

- kontrakt terapeutyczny,

- ćwiczenie i poznawanie technik wybranych nurtów psychoterapii,

- poznawanie i rozumienie dynamiki procesu terapeutycznego.

Metody oceny:Kolokwium pisemne oparte na stworzeniu w formie zaliczeniowej epikryzy wstępnej na podstawie historii życia pacjenta ; a ponad to:

- obecność na wszystkich zajęciach - dopuszcza się 2 nieobecności w ciągu roku,

- aktywny udział w ćwiczeniach,

- czytanie wskazanej literatury.

Lektura obowiązkowa:

1. Brammer, L. M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.

2. Czabała, Cz. (1997). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

3. Johnson, D. W. (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.

4. Okun, B. F. (2002). Skuteczna pomoc psychologiczna. (Budowanie relacji i ustalanie celów). Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.

5. Szustrowa, T. (1991). Swobodne techniki diagnostyczne – wywiad i obserwacja. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

7. Trzebinska, E. (1994). Ogólna charakterystyka przygotowania i przebiegu procesu psychoterapii. W: L. Grzesiuk (red.), Psychoterapia.Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy (s. 109-134), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura uzupełniająca:

1. Brzeziński, J., Poznaniak, W. (red.). (1994). Etyczne problemy działalności badawczej i praktycznej psychologów. Poznań: Wydawnictwo Fundacji: Humaniora.

2. Brzeziński, J., Toeplitz – Wiśniewska, M. (red.). (2000). Etyczne dylematy psychologa. Poznań: Wydawnictwo Fundacji: Humaniora.

3. Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie, Poznań: Wydawnictwo Zysk i Ska (wybrane rozdziały)

4. Fengler, J. (2001). Pomaganie męczy. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

5. Gołąb, A. (1980). Normy moralne a gotowość do udzielania pomocy. W: J. Rejkowski. (red.), Osobowość a społeczne zachowanie sie ludzi.Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza.

6. Goldstein, A. (1983). Metody ulepszania kontaktów służących pomaganiu, Nowiny Psychologiczne, 10.

7. Grzesiuk, L. (red.). (1994). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki,specyficzne problemy. Warszawa: PWN. (wybrane rozdziały)

8. Jedliński, K. (1993). Sztuka słuchania. W: J. Santorski (red.), ABC Pomocy Psychologicznej. Rezonans i Dialog (t. 8, s. 13 – 26). Warszawa:Jacek Santorski & Co Agencja.

9. Rakowska, J. M. (2000). Wymiar etyczny interwencji terapeutycznych,Nowiny psychologiczne, 1, 91 – 102.

10. Santorski, J. (red.). (1984). Nowe strategie i techniki pomocy psychologicznej. Warszawa: PTHP.

11. Sęk, H. (2001).O wieloznacznych funkcjach wsparcia społecznego. W: L.Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna i psychologia zdrowia(s. 13-32). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.

Student posiada znajomość i umiejętność podstawowych zachowań terapeutycznych wobec pacjenta/klienta

Student zna techniki prowadzenia pomocy psychologicznej

Student zna zasady sprzyjające postępowi w terapii psychologicznej tj tzw czynniki leczące w procesie indywidualnym i grupowym kontaktem z klientem/pacjentem.

Student potrafi zebrać wywiad kliniczny na potrzeby rozpoczęcia procesu psychoterapi

Metody oceny:Kolokwium pisemne a ponad to:

- obecność na wszystkich zajęciach - dopuszcza się 2 nieobecności w ciągu roku,

- aktywny udział w ćwiczeniach,

- czytanie wskazanej literatury.

E-Learning (pełny kurs)

obowiązkowy

nie dotyczy

E-Learning (pełny kurs)

obowiązkowy

nie dotyczy