Wstęp do nauki o literaturze
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-F-FW-I-1-WstNauk |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do nauki o literaturze |
Jednostka: | Instytut Filologii Klasycznej i Kulturoznawstwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | F1_W01, F1_W02, F1_U03, F1_U07, F1_U11, F1_K01. |
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu: "Wstęp do nauki o literaturze" jest przedmiotem traktowanym propedeutycznie, jako (względnie całościowa) prezentacja najważniejszych problemów właściwych literaturoznawstwu, a także przybliżenie słownika właściwego badaniom literaturoznawczym. Problemy te i terminy literaturoznawcze omawiane są podczas wykładu. Ich obszerniejszemu wyjaśnieniu służą także lektury, do których nawiązuje się podczas wykładu. Spis zarówno omawianych problemów, jak i literatury zawarte są w sylabusie na dany rok akademicki pod zakładką 'Informacje o zajęciach w cyklu 2018/2019' →'Wykład'. Wymagania wstępne: wiedza polonistyczna z przedmiotu "język polski" nabyta przez studenta w trakcie nauki w szkole podstawowej, gimnazjum i w szkole średniej. |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: I Zagadnienia ogólne, dotyczące literaturoznawstwa jako nauki i jej przedmiotu. II Zagadnienia szczegółowe: dzieło literackie jako przedmiot nauki o literaturze. |
Literatura: |
I Podręczniki 1. A. Kulawik, Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego, Kraków 1990 lub 1997. 2. E. Miodońska-Brookes, A. Kulawik, M. Tatara, Zarys poetyki, Warszawa 1978 (i wyd. n.). 3. D. Korwin-Piotrowska, Poetyka – przewodnik po świecie tekstów, Kraków 2011. 4. J. Culler, Teoria literatury, tłum. M. Bassaj, Warszawa 1998. 5. U. Eco, O literaturze, tłum. J. Ugniewska, A. Wasilewska, Warszawa 2003. II Słowniki 1. M. Głowiński, T. Kostkiewiczowa, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 1998 i wyd. następne. 2. P. Pavis, Słownik terminów teatralnych, tłum., oprac. i uzupełnieniami opatrzył S. Swiontek, wstęp A. Ubersfeld, Wrocław 1998. 3. Słownik rodzajów i gatunków literackich, red. G. Gazda, S. Tynecka-Makowska, Kraków 2006. 4. K. Wyrwas, K. Sujkowska-Sobisz, Mały słownik terminów teorii tekstu, Kraków 2005 i in. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
FP1_W01; FP1_W02; F1_W16; F1_U07; F1_K01; F1_K04. Wiedza: FP1_W01: Dysponuje podstawową wiedzą o miejscu i znaczeniu nauk filologicznych w obszarze nauk humanistycznych, orientuje się w specyfice metodologicznej przedmiotu badań. FP1_W02: Zna terminologię podstawową tak dla dyscypliny studiów, jak i dla całego obszaru studiów humanistycznych. F1_W16: Orientuje się we współczesnym życiu kulturalnym. Umiejętności: F1_U07: Posługuje się poprawną terminologią naukową. Kompetencje społeczne: F1_K01: Rozumie potrzebę stałego pogłębiania swojej wiedzy. F1_K04: Rozpoznaje i rozstrzyga dylematy naukowe i etyczne związane z wykonywaniem pracy filologa. Z przedmiotu student otrzymuje 3 pkt. ECTS, z czego: 2 pkt. ECTS: znajomość problemów omawianych podczas wykładów; 1 pkt ECTS: frekwencja na zajęciach; ew. dyskusja na temat podejmowanych zagadnień. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wiedza: Na ocenę 2 (niedostateczny): brak znajomości tekstów podanych jako lektura obowiązkowa; brak umiejętności poprawnego zreferowania, w mowie i w piśmie, treści wykładu i przeczytanych lektur; nieznajomość tytułów tekstów teoretycznych i nazwisk badaczy-literaturoznawców. Na ocenę 3 (dostateczny): hasłowa znajomość wykładanych treści; ogólnikowa znajomość tekstów podanych jako lektura obowiązkowa, bez umiejętności poprawnego merytorycznie ich zreferowania; nieznajomość nazwisk badaczy-literaturoznawców ani tytułów ich prac. Na ocenę 4 (dobry): dobra znajomość lektury obowiązkowej wraz z poprawnością rozumienia głównych tez przy ew. próbach dyskusji; dobra znajomość nazwisk badaczy, historyków i teoretyków literatury, a także ich osiągnięć; poprawne zrozumienie treści przekazanych podczas wykładu; sprawne posługiwanie się językiem polskim, poprawność ortograficzna, stylistyczna i interpunkcyjna. Na ocenę 5 (bardzo dobry): pogłębiona znajomość treści lektur obowiązkowych i treści podawanych podczas wykładu; umiejętność porównania teoretycznych stanowisk badaczy; samodzielna (krytyczna) interpretacja nadrzędnych w danym tekście tez teoretycznych. Umiejętności: Na ocenę 2 (niedostateczny): brak umiejętności pisemnego (lub ustnego) zreferowania głównych tez rozwijanych w tekstach obowiązkowych; nieznajomość nazwisk badaczy, historyków, teoretyków literatury i ich osiągnięć; nieumiejętność zredagowania pisemnej pracy lub ustnej wypowiedzi egzaminacyjnej; w pracy pisemnej niedostateczna znajomość języka polskiego, błędy w pisowni nazwisk polskich i obcych, błędy ortograficzne, stylistyczne i interpunkcyjne. Na ocenę 3 (dostateczny): słaba znajomość literatury obowiązkowej; referowanie tekstów w miarę poprawne, ale bez zrozumienia sensu podanych tez; względna poprawność w redagowaniu pisemnej pracy lub ustnej wypowiedzi egzaminacyjnej; ograniczona znajomość języka polskiego: błędy w pisowni nazwisk polskich i obcych, błędy ortograficzne (dopuszcza się 2-3 błędy ortograficzne), stylistyczne i interpunkcyjne. Na ocenę 4 (dobry): umiejętność poprawnej lektury obowiązkowej i treści przekazywanych podczas wykładu z możliwością ew. dyskusji o omawianych problemach; poprawność ortograficzna (dopuszcza się 1 błąd ortograficzny), stylistyczna i interpunkcyjna pracy egzaminacyjnej. Na ocenę 5 (bardzo dobry): samodzielna i krytyczna lektura tekstów teoretycznych, ew. umiejętność krytycznej oceny tez stawianych przez autorów, umiejętność uargumentowania własnego stanowiska; pełna poprawność ortograficzna, stylistyczna i interpunkcyjna pracy egzaminacyjnej; samodzielność (oryginalność) w ujęciu tematów, dyskusja (czy polemika) z przedłożonymi problemami. Cykl wykładów kończy się egzaminem na ocenę, przeprowadzanym w sesji zimowej. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.