Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Historia literatury polskiej - Młoda Polska

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WH-FP-I-3-MlodaPol-C
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Historia literatury polskiej - Młoda Polska
Jednostka: Wydział Nauk Humanistycznych
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się:

literaturoznawstwo

Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

FP1_W08 zna kryteria periodyzacji literatury polskiej i powszechnej, zna kanoniczne dzieła literackie z poszczególnych epok, główne kierunki ich analizy i interpretacji, rozumie ich konteksty kulturowe, zna dorobek krytyczny im poświęcony

FP1_U03 potrafi posługiwać się podstawowymi terminami i narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa oraz samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego, teatralnego, filmowego

FP1_K01 jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu


Wymagania wstępne:

Umiejętność:

- wskazania na zjawiska literackie decydujące o specyfice dziewiętnastowiecznej kultury,

- analizy, interpretacji i wartościowania utworów literackich (posługiwania się narzędziami interpretacyjnymi).

Skrócony opis:

Zajęcia wprowadzają studenta w wybrane zagadnienia historii literatury polskiej lat 1890-1918. Dają wiedzę na temat podstawowych zjawisk

artystycznych epoki, ilustrowanych konkretnymi przykładami dzieł literackich. Służą wykształceniu umiejętności rozpoznawania i opisywania zjawisk istotnych dla literatury przełomu XIX i

XX wieku, w odniesieniu do wskazanych dzieł literackich.

Pełny opis:

Zajęcia służą wyrobieniu umiejętności:

- opisu literatury lat 1890-1918 na przykładzie wybranych dzieł literackich, reprezentujących najważniejsze osiągnięcia estetyczne, i typowych dla paradygmatu światopoglądowego epoki.

- rozpoznawania i opisywania zjawisk literackich decydujących o fenomenie epoki – zjawisk z zakresu genologii, estetyki oraz ujawniającej

się w literaturze świadomości kulturowej

- rozpoznawania sposobu wyrażania się w wybranych działach epoki jej różnych nurtów światopoglądowych

- sproblematyzowania refleksji zawartych w wybranych utworach literackich w kontekście kluczowych dla epoki nurtów światopoglądowych, estetycznych i filozoficznych,

- wskazania w wybranych utworach podstawowych dylematów epoki,

- określenia i opisania rygorów młodopolskiej wypowiedzi literackiej.

Przedmiotem zabiegów interpretacyjnych są najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, L. Staffa, S. Żeromskiego, R. Jaworskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Żuławskiego, J. Kasprowicza. Kontekstem dla ich interpretacji są następujące zagadnienia: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy ich przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); „teksty likwidacyjne” epoki – rewizje młodopolskiej kultury u progu I wojny światowej. Kontekstem interpretacyjnym wybranych utworów są też zagadnienia związane z problematyką genologiczną uprawianych w epoce form literackich, a także zagadnienia związane z głównymi nurtami światopoglądowymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, schopenhaueryzmem, franciszkanizmem, oraz estetycznymi: impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Celem zajęć jest przekazanie wiedzy, dotyczącej literatury lat 1890-1918 oraz wyrobienie umiejętności interpretacji utworów literackich epoki, należących do różnych prądów filozoficznych i estetycznych. Po skończonym cyklu zajęć student powinien umieć:

EU_1

określić i opisać rygory młodopolskiej wypowiedzi literackiej,

wskazać w wybranych utworach podstawowe dylematy epoki; znać najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, L. Staffa, S. Żeromskiego, R. Jaworskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Żuławskiego, J. Kasprowicza, W.S. Reymonta wraz z właściwymi kontekstami niezbędnymi dla ich interpretacji, takimi jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu). Student zna związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem;

EU_2

umie odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych oraz samodzielnie zanalizować i zinterpretować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie z uwzględnieniem właściwych kontekstów interpretacyjnych; wykorzystać wnioski płynące z wnikliwej lektury literatury przedmiotu i wykazać się jej znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki;

EU_3

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami.

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę bardzo dobrą:

WIEDZA

Student zna:

FP1_W07 - rygory młodopolskiej wypowiedzi literackiej,

podstawowe dylematy epoki; ujawniajace się w najbardziej znaczących i reprezentatywnych dla epoki utworach literackich: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, L. Staffa, S. Żeromskiego, R. Jaworskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Żuławskiego, J. Kasprowicza, znajdujących się na liście lektur do zajęć; zna konteksty niezbędne do ich interpretacji, takie jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); omówić związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

UMIEJĘTNOŚCI:

Student umie:

FP1_U3 odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych; samodzielnie zanalizować i zinterpretować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie, znajdujące się na liście lektur, z uwzględnieniem właściwych kontekstów interpretacyjnych; wykorzystać wnioski płynące z wnikliwej lektury literatury przedmiotu i wykazać się jej znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

FP1_K01 student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z zakresu epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszym stanem badań dotyczącym tej epoki oraz do zasięgania opinii badaczy Młodej Polski (zna najważniejsze nazwiska badaczy, źródła pozwalające podnosić kompetencje literaturoznawcze w zakresie literatury przełomu wieków), dostrzega związki między literaturą Młodej Polski a współczesnymi nawiązaniami do niej i potrafi je skomentować.

Na ocenę dobrą:

WIEDZA

Student zna:

FP1_W08 dobrze najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, L. Staffa, S. Żeromskiego, R. Jaworskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Żuławskiego, J. Kasprowicza, znajdujące się na liście lektur do zajęć; zna w ogólnych zarysach konteksty niezbędne do ich interpretacji, takie jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); omówić związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

UMIEJĘTNOŚCI:

FP1_U03 Student potrafi odnaleźć za pomocą lektury utworów literackich polskiego modernizmu najważniejsze "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; student umie sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych; student potrafi zanalizować i zinterpretować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie, znajdujące się na liście lektur, ale nie uwzględnia wszystkich właściwych kontekstów interpretacyjnych; student potrafi wykorzystać wnioski płynące z lektury literatury przedmiotu w stopniu podstawowym, ale w ograniczonym stopniu wykazuje się ich znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

FP1_K01 student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z zakresu epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszym stanem badań dotyczącym tej epoki oraz do zasięgania opinii badaczy Młodej Polski w ograniczonych zakresie, potrafi sformułować związki między literaturą Młodej Polski a współczesnymi nawiązaniami do niej, bez ich pogłebiania.

Na ocenę dostateczną:

WIEDZA

Student umie:

FP1_W08 wymienić i streścić (bez problematyzowania) dużą część najbardziej znaczących i reprezentatywnych dla epoki utworów literackich, znajdujących się na liście lektur do zajęć; omówić pobieżnie większą część kontekstów niezbędnych do ich interpretacji, takich jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); wskazać ogólnie związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

UMIEJĘTNOŚCI:

FP1_U03 Student w sposób wybiórczy umie odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; student potrafi bardzo ogólnie sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych; student potrafi zanalizować i zinterpretować część najbardziej znaczących i reprezentatywnych dla epoki utworów literackich, znajdujących się na liście lektur, ale tylko niektóre właściwe konteksty interpretacyjne; student w sposób bardzo ograniczony potrafi wykorzystać wniosków płynących z wnikliwej lektury literatury przedmiotu, wykazując się ich powierzchowną znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki; w sposób bardzo powierzchowny potrafi wykorzystać nabytą wiedzę i umiejętności do sformułowania wypowiedzi pisemnej na tematy związane z przedmiotem zajęć.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

FP1_K01 student w bardzo ograniczony sposób jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z zakresu epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszym stanem badań dotyczącym tej epoki oraz do zasięgania opinii badaczy Młodej Polski (ma bardzo ograniczoną znajomośc najważniejszych nazwisk badaczy, źródeł pozwalających podnosić kompetencje literaturoznawcze w zakresie literatury przełomu XIX i XX wieku).

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-01 - 2022-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Magdalena Bober-Jankowska, Joanna Niewiarowska, Magdalena Partyka, Joanna Zajkowska
Prowadzący grup: Joanna Niewiarowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

Uczestnicząc w zajęciach Student mam możliwość uzyskania 3 punktów ECTS, na które składają się:

30 h - uczestniczenie w zajęciach online;

45 h - przygotowywanie się do zajęć;

15 h - przygotowanie się do kolokwiów.

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Literatura:

I. Odrodzenie indywidualizmu i dezintegracja podmiotu

1. „O nową sztukę”. Programy i manifesty Młodej Polski.

Programy literackie okresu Młodej Polski, oprac. M. Podraza-Kwiatkowska, Wrocław 1977 [BN I 212], tu: Z. Przesmycki, Harmonie i dysonanse, S. Przybyszewski, Confiteor, O nową sztukę; W. Nałkowski, Forpoczty ewolucji psychicznej i troglodyci, Artur Górski, Młoda Polska.

2. O nowy kształt podmiotu I: „psychiczny naturalizm”

Stanisław Przybyszewski, Requiem aeternam.

T. Walas, Przybyszewski a dekadentyzm, w: S. Przybyszewski, w 50-lecie śmierci pisarza, Wrocław 1982; E. Boniecki, Struktura „nagiej duszy”. Studium o Stanisławie Przybyszewskim, Warszawa 1993 /tu zwłaszcza:Nasze biedne i śmieszne "ja"/; G. Matuszek, Stanisław Przybyszewski – pisarz nowoczesny. Eseje i proza-próba monografii, Kraków 2008, s. 170-182.

Lektury nieobowiązkowe: W. Gutowski, Konstelacja Przybyszewskiego, Toruń 2008; P. Dybel, Urwane ścieżki. Przybyszewski – Freud – Lacan, Kraków 2000 /tu fragmenty o Requiem aeternam/; K. Kralkowa-Gątkowska, Requiem Stanisława Przybyszewskiego jako kontrpalingeneza, w: Między krytyką a prozą artystyczną pozytywizmu i modernizmu, red. H. Bursztyńska, Katowice 1988.

3. O nowy kształt podmiotu II: Między dekadentyzmem a aktywizmem.

Jan Kasprowicz, Hymny [BN I, 210].

J. J. Lipski, Twórczość Jana Kasprowicza w latach 1891-1906, Warszawa 1975 /tu: fragmenty poświęcone Hymnom/.

Lektury nieobowiązkowe: W. Gutowski, Wśród szyfrów transcendencji. Szkice o sacrum chrześcijańskim w literaturze polskiej XX wieku, Toruń 1994, s. 51-73; E. Sawrymowicz, O źródłach artyzmu „Hymnów” Kasprowicza, w: Literatura, komparatystyka, folklor, Warszawa 1968; W. Gutowski, Motywika pasyjna w literaturze Młodej Polski, w: Problematyka religijna w literaturze pozytywizmu i Młodej Polski. Świadectwa poszukiwań, red. S. Fita, Lublin 1993.

4.O nowy kształt podmiotu IV: ekspresjonistyczny heroizm za progiem 1900 roku.

Tadeusz Miciński, W mroku gwiazd.

H. Floryńska, Spadkobiercy Króla-Ducha. O recepcji filozofii Słowackiego w światopoglądzie polskiego modernizmu, Wrocław 1976 /tu: Lucyferyzm i heroizm/ lub E. Boniecki, „Duch się we mnie wichrzy”. Tadeusz Miciński wobec zagadki człowieka, Warszawa 2000.

Lektury nieobowiązkowe: W. Gutowski, Wprowadzenie do Księgi Tajemnej. Studia o twórczości Tadeusza Micińskiego, Bydgoszcz 2002; Poezja Tadeusza Micińskiego. Interpretacje, red. A. Czabanowska-Wróbel, P. Próchniak, M. Stala, Kraków 2004.

5. O nowy kształt podmiotu III: Między dekadentyzmem a aktywizmem.

Leopold Staff, Sny o potędze.

I. Maciejewska, Sny o potędze i sny o znużeniu. (Początki twórczości Leopolda Staffa), „Przegląd Humanistyczny” 1963, nr 2.

Lektury nieobowiązkowe: M. Wyka, Leopold Staff, w: taż, Światopoglądy młodopolskie, Kraków 1996; H. Pańczyk, Ze studiów nad liryką Leopolda Staffa, Poznań 1960; J. Kwiatkowski, U podstaw liryki Leopolda Staffa, Warszawa 1966; I. Maciejewska, Leopold Staff. Lwowski okres twórczości, Warszawa 1965.

6. Kondycja artysty – próba diagnozy.

Wacław Berent, Próchno [BN I 234]

A.Z. Makowiecki, Młodopolski portret artysty, Warszawa 1971 /r. VIII: Artystostwo jako odchylenie od normy/; M. Popiel, Ironia, paradoks i „człowiek dostojny”. „Próchno” Wacława Berenta, [w:] taż, Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej, Kraków 1999;

Lektury nieobowiązkowe: M. Podraza-Kwiatkowska, Bóg, ofiara, clown czy psychopata? O roli artysty na przełomie XIX i XX w., w: taż, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1994; M. Zaczyński, „Niemoc serdeczna”. O człowieku w „Próchnie” Berenta, [w:] Studia o Berencie, red. J. Paszek, Katowice 1984; K. Wyka, ”Pałuba” a „Próchno”, [w:] tenże, Młoda Polska, t. II, Kraków 1977; R. Nycz, Homo irrequietus. Nietzscheanizm w twórczości Wacława Berenta, [w:] tenże, Język modernizmu, Wrocław 1997; I. Rusek, Pragnienie, symbol, mit, Warszawa 2013 /wybrane fragmenty/.

II. Kryzys i krytyka kultury – refleksja społeczno-cywilizacyjna

7. Brzydota i patos cywilizacji – nowoczesne miasto i jego mieszkańcy

Władysław Stanisław Reymont, Ziemia obiecana [BN I, 286].

M. Popiel, Brzydota i patos cywilizacji. „Ziemia obiecana” Władysława Reymonta, w: taż, Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej, Kraków 2003; H. Salmi, Industrializacja: gospodarka i kultura, w: tenże, Europa XIX wieku. Historia kulturowa, przeł. A. Szurek, Kraków 2010.

Lektury nieobowiązkowe: M. Litwinowicz-Droździel, Zmiana, której nie było. Trzy próby czytania Reymonta, Warszawa 2019 [tu rozdziały pośw. "Z.O.", zwłaszcza podrozdz. "Bohater na nowe czasy"); M. Popiel, Impresjonizm i ekspresjonizm w „Ziemi obiecanej” W.S. Reymonta, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace historycznoliterackie” 1980, z. 39.

8. Między utopią a katastrofizmem.

Jerzy Żuławski, Na srebrnym globie.

D. Trześniowski, Młodopolskie źródła fantasy. „Trylogia księżycowa Jerzego Żuławskiego”, w: Modernistyczne źródła dwudziestowieczności, red. M. Dąbrowski, A. Z. Makowiecki, Warszawa 2003 lub J. Miklaszewska, Antyutopia w literaturze Młodej Polski, Wrocław 1988 /tu r.: Jerzy Żuławski - między utopią a katastrofizmem/.

Lektury nieobowiązkowe: A. Goreniowa, Utopia i historiozofia w poglądach Jerzego Żuławskiego w „Trylogii fantastycznej”, w: Jerzy Żuławski, życie i twórczość. Referaty i materiały Sesji Naukowej, red. E. Łoch, Rzeszów 1976.

III. O „Polsce Współczesnej” i potrzebie nowej formy

9. Destrukcja i konstrukcja – „obalanie wieżyczek nonsensu” i „dotknięcie bogini Rzeczywistości”.

Karol Irzykowski, Pałuba [BN I 240].

J. Franczak, Inkogruencja. Karol Irzykowski – „Pałuba”, w: Poszukiwanie ralności. Światopogląd polskiej prozy modernistycznej, Kraków; M. Popiel, Dwie koncepcje modernistycznej szczerości, w: taż, Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty, Kraków 2007, s. 238-249.

Lektury nieobowiązkowe: E. Paczoska, Tajemnice „Pałuby”, w: J. Kulczycka-Saloni, D. Knysz-Rudzka, E. Paczoska, Naturalizm i naturaliści w Polsce. Poszukiwania. Doświadczenia. Kreacje, Warszawa 1992, s. 231-240; W. Głowala, Sentymentalizm i pedanteria. O systemie estetycznym Karola Irzykowskiego, Wrocław 1972; B. Pawłowska, Parodia i groteska w „Pałubie” K. Irzykowskiego, „Przegląd Humanistyczny” 1995, z. 5; K. Siatkowska-Callebat, Trup – marionetka – Pałuba. (O kategorii postaci w powieści Irzykowskiego), „Przegląd Humanistyczny” 2000, z. 3; H. Markiewicz, Nazywanie „bezimiennego dzieła”, „Pamiętnik Literacki” 2003, z. 1; M. Jauksz, Krytyka czystego rozumu. Źródła i konteksty „Pałuby” Karola Irzykowskiego, Kraków 2015.

10. Batalia o teatr i widza

Stanisław Wyspiański, Wyzwolenie.

M. Prussak, Przestrzenie „Wyzwolenia”, w: taż, Wyspiański w labiryncie teatru, Warszawa 2005, s. 88-99; Irena Sławińska, Młodopolska batalia o teatr, w: Myśl teatralna Młodej Polski, Warszawa 1966;

Lektury nieobowiązkowe: I. Sławińska, Młodopolska batalia o teatr, w: Myśl teatralna Młodej Polski, Warszawa 1966; P. Augustyniak, Wyspiański. Burzenie polskiego kościoła. Studium o "Wyzwoleniu", Kraków 2019; D. Kosiński, Polski teatr przemiany, Wrocław 2007, s. 197-222, M. Popiel, Dwie koncepcje modernistycznej szczerości, w: taż, Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty, Kraków 2007, s. 238-249; M. Popiel, Wyspiański – artysta agonu, Starcie drugie: Wyspiański – Mickiewicz, w: tejże, Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty, Kraków 2008; E. Miodońska-Brookes, „Tragedia Edypa” i „tragedie drobnoustrojów”. Dzieło sztuki jako miara rzeczywistości /Glossy do „Wyzwolenia” S. Wyspiańskiego/, w: Studia o dramacie i teatrze Stanisława Wyspiańskiego, red. J. Błoński, J. Popiel, Kraków 1994; M. Prussak, Scena?- wielka, otwarta, w: Pośród spraw publicznych i teatralnych. Marcie Fik – przyjaciele, koledzy, uczniowie, red. M. Napiontkowa, J. Krakowska-Narożniak, Warszawa 1998; M. Głowiński, Konstelacja „Wyzwolenia”, w: tegoż, Ekspresja i empatia. Studia o młodopolskiej krytyce literackiej, Kraków 1997

11. Wokół rewolucji 1905 – wielogłos [I]

Stefan Żeromski, Dzieje grzechu

A. Zdanowicz, Metafizyka i życie społeczne. Stefan Żeromski wobec problemów współczesności, Warszawa 2005, s. 137-177; M. Głowiński, Konstrukcja a recepcja. Wokół „Dziejów grzechu” Żeromskiego, w: tenże, Gry powieściowe, Warszawa 1973.

Lektury nieobowiązkowe: W. Gutowski, Stefan Żeromski – „Dzieje grzechu”, w: Lektury polonistyczne, red. G. Matuszek, Kraków 2001; Literatura polska wobec rewolucji, red. M. Janion, Warszawa 1971 /tu zwłaszcza: M. Janion, „Cześć a dynamit”. Literatura i rewolucja/.

12. Wokół rewolucji 1905 – wielogłos [II]

Wacław Berent, Ozimina [BN I 213].

S. Chwin, Myśl polska po „Zmierzchu bogów”. O „Oziminie” Wacława Berenta, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 1; D. Kielak, Kobiecość i polskość. „Ozimina” Wacława Berenta, w: Krytyka feministyczna – siostra teorii i historii literatury, red. G. Borkowska, L. Sikorska, Warszawa 2000; J. Prokop, „Ozimina” a sprawa polska, w: „Pamiętnik Literacki” 1975, z. 1.

Lektury nieobowiązkowe: J. Jakóbczyk, „O tym, jak Młoda Polska posiwiała”. Proza młodopolska wobec rewolucji 1905 roku, Katowice 1992; J. Paszek, Profuzja profecyj w „Oziminie” , „Teksty Drugie” 2005, z. 6.

13. Modernistyczna groteska.

Roman Jaworski, Historie maniaków /tu: Zepsuty ornament, Medi, Bania doktora Lipka/

M. Głowiński, Wstęp, do: R. Jaworski, Historie Maniaków, Kraków 1978; A. Łebkowska, Romana Jaworskiego gry z odbiorcą „Historii maniaków”, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 1.

Lektury nieobowiązkowe: A. Łebkowska, Romana Jaworskiego gry z odbiorcą „Historii maniaków”, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 1; R. Nycz, Gest śmiechu. Z przemian świadomości literackiej początku XX w. (do pierwszej wojny światowej), w: tenże, Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie, Wrocław 1997; W. Bolecki, Od potworów do znaków pustych. Z dziejów groteski. Młoda Polska i Dwudziestolecie Międzywojenne, w: tenże, Preteksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX w., Warszawa 1998; R. Okulicz-Kozaryn, Gest pięknoducha. Estetyka brzydoty Romana Jaworskiego, Warszawa 2003.

W przypadku wydań z serii I Biblioteki Narodowej obowiązuje znajomość wstępu.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Magdalena Bober-Jankowska, Vira Neszew, Joanna Zajkowska
Prowadzący grup: Vira Neszew, Joanna Niewiarowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs)

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

Uczestnicząc w zajęciach Student mam możliwość uzyskania 3 punktów ECTS, na które składają się:

30 h - uczestniczenie w zajęciach;

45 h - przygotowywanie się do zajęć;

15 h - przygotowanie się do kolokwiów.

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-15 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Dorota Kielak, Joanna Zajkowska
Prowadzący grup: Dorota Kielak
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs)

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

30 h - uczestnictwo w zajęciach;

50 h - przygotowywanie się do zajęć;

10 h - przygotowanie się do kolokwium.

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)