Historia polskiej literatury dawnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FPZ-W-HPLD.1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Historia polskiej literatury dawnej |
Jednostka: | Instytutu Filologii Polskiej |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe dla I roku I stopnia filologii polskiej - studia niestacjonarne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | wpisz symbol/symbole efektów kształcenia |
Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu: podstawowy Cele przedmiotu: student zna historię literatury staropolskiej; zna i rozumie dzieła i autorów staropolskich; będzie łączyć zjawiska literackie ze sobą; będzie umiał operować wielkimi schematami ideowymi związanymi ze światem staropolskim; jest w stanie rozpoznawać i charakteryzować podstawowe gatunki z literatury staropolskiej Wymagania wstępne: wiedza z zakresu szkoły średniej; zajęcia z historii Polski (na poziome szkoły średniej) |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: Celem wykładu jest zapoznanie studentów z historią literatury staropolskiej. Układ spotkań jest ściśle chronologiczny: wychodzimy zawsze od kontekstu historycznego omawianych zjawisk literackich, wykazujemy ich związek z życiem społecznym czy politycznym. Studenci zapoznają się tak samo z najbardziej podstawowymi kwestiami związanymi z kulturą materialną, ale i duchową kolejnych epok w literaturze; zadaniem naszym jest też wskazać na związki między zjawiskami literackimi, zarówno te wewnątrzlitrerackie (dzieje gatunków, typu kronika, pieśń, epigramatyka, epika, sielanka itp), jak i zewnątrzliterackiej (podstawowe zagadnienia dla świata szlacheckiego). Podczas wykładów kładzie się też nacisk na fakty historyczne , ale też biograficzne zakorzenienie literatury (następstwo pokoleń, umiejętność wskazania na zjawiska "przejmowania" bądź "odrzucania" tradycji czy form artystycznych); wprowadzamy tak samo podstawowe pojęcia takie jak klasycyzm, humanizm renesansowy, stoicyzm chrześcijański, horacjanizm, cyceronianizm, tacytyzm, paranetyczność literatury,konceptyzm, sarmatyzm itp. Wykład zaczyna się od początków pisarstwa średniowiecznego, a kończy na dziele "pogrobowców" literatury barokowej: ks. Józefie Bace czy ks.Jędrzeju Kitowiczu. Jego osią konstrukcyjną jest Spis Lektur dla studentów polonistyki; pomocnicze w tej perspektywie są ćwiczenia z literatury staropolskiej, gdzie studenci mają możliwość bliższego zapoznania się z tekstami i pracy z nimi. Wykład podpowiada zaledwie pewne możliwości intrerpretacyjne. Wykładowca stawia sobie za cel "otworzenie" literatury staropolskiej współczesnej (ale nie uwspółcześniającej) lekturze; podanie niejako ścieżek dostępu do literatury, której język jest już dzisiaj nieco niezrozumiały. Stosuje się metodę heremeneutyczną, która zakłada życie tekstu w akcie lektury rozumiejącej (a dokładniej: w akcie lektury dążącej do zrozumienia). Metody oceny: zaliczenie w indeksie obecności. Obecność na wykładzie obowiązkowa. |
Literatura: |
Literatura: pokrywa się ze Spisem Lektur dla studentów I roku Filologii Polskiej. Literatura poza tomami Wielkiej Literatury Polskiej) zalecić można skrót w serii "Dzieje literatury polskiej". Synteza uniwersytecka. Red. J. Ziomek: T. Witczak, Literatura Średniowiecza, W. 1990 i n. J. Ziomek, Literatura Odrodzenia, W. 1987 i n. Cz. Hernas, Literatura Baroku, W. 1987 i n. Poza tym istnieje nowsze opracowania epok z cyklu "Mała Historia Literatury Polskiej": A. Dąbrówka, Średniowiecze A. Karpiński, Renesans, Warszawa, w. 2008 J. Snopek, Oświecenie Cz. Klimowicz, Literatura Oświecenia w. 1988 i n. Pisarze polskiego Oświecenia. T. 1-3. Red. T. Koskiewiczowa Z. Goliński, W. 1994 Pożyteczne są też opracowania w serii "Historia Literatury Polskiej w 10 Tomach": t. I Średniowiecze, t. II Renesans t. III Barok |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.