Analiza i interpretacja tekstów kultury

nauki o kulturze i religii

podstawowy

KU1_W05

KU1_U04

KU1 _ U08

Brak wymagań wstępnych

Cel zajęć stanowi rozwój uczestników w zakresie systematycznej analizy i interpretacji wybranych tekstów kultury zbudowanych z różnych materii znakowych, a także takich, w których współistnieją różne systemy znaków (przedmiotem analiz są m.in.: utwory literackie, dzieła plastyczne, muzyczne, filmowe, teatralne itp.).

Podstawową metodą pracy jest dyskusja nad konkretnymi tekstami kultury w celu wypracowania umiejętności optymalnego doboru metod analizy i interpretacji zjawisk kultury. Analizy ukazują złożoność budowy dzieła, funkcje zastosowanych środków artystycznych oraz różne konteksty interpretacyjne. Celem nadrzędnym jest poznanie oraz rozumienie dzieła przez jego systematyczny opis. Ćwiczenia służą również wykształceniu określonej postawy badawczej: dążenia do obiektywizacji sądów i spostrzeżeń, a także budowania argumentacji w wartościowaniu.

- zna podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów kultury polskich i obcych w kontekście wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych

- potrafi opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w formie pisemnej oraz ustnej w sposób dowodzący posiadania umiejętności rozwiązywania problemów w zakresie kulturoznawstwa

- potrafi charakteryzować wybrane zjawiska kulturowe przy użyciu adekwatnych kategorii estetycznych

- potrafi uzasadnić swoją opinię na temat danych zjawisk kultury

- jest aktywnym i świadomym uczestnikiem bieżącego życia kulturalnego, wszechstronnie korzystającym z różnych form kultury

- poddaje krytyce zróżnicowane perspektywy oglądu zjawisk kulturowych

Na ocenę bardzo dobrą student

bardzo dobrze zna i i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów kultury polskich i obcych w kontekście wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie nauki o kulturze oraz pokrewnych dyscyplin;

potrafi bardzo dobrze opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w formie pisemnej oraz ustnej w sposób dowodzący posiadania umiejętności rozwiązywania problemów w zakresie kulturoznawstwa;

potrafi bardzo sprawnie - w perspektywie synchronicznej i diachronicznej - dokonywać krytycznej analizy oraz interpretacji różnych wytworów kultury, ich oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesach historyczno-kulturowych;

posiada narzędzia analityczno-interpretacyjne przygotowujące do aktywnego aktywnego uczestnictwa w bieżących wydarzeniach kulturalnych;

potrafi bardzo aktywnie pracować w grupie, przyjmując w niej różne role: stawianie hipotez interpretacyjnych w oparciu o czynności analityczne, inicjowanie dyskusji uruchamiającej nieoczywiste konteksty interpretacyjne, formułowanie w dyskusji sądów wartościujących omawiane teksty kultury, podbudowane rzetelnymi wnioskami analitycznymi

Na ocenę dobrą student

dobrze zna i podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów kultury polskich i obcych w kontekście wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie nauki o kulturze oraz pokrewnych dyscyplin, ale nie zawsze potrafi się nimi świadomie i sprawnie posłużyć w praktyce analityczno-interpretacyjnej;

potrafi opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w formie pisemnej oraz ustnej w sposób dowodzący posiadania umiejętności rozwiązywania problemów w zakresie kulturoznawstwa, nie zachowuje jednak właściwej proporcji między czynnościami teoretycznymi (sytuującymi rozpoznanie w ramach konkretnej tradycji interpretacyjnej), analitycznymi i interpretacyjnymi;

potrafi w dobrym stopniu - w perspektywie synchronicznej i diachronicznej - dokonywać krytycznej analizy oraz interpretacji różnych wytworów kultury, ich oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesach historyczno-kulturowych, nie zawsze jednak rozpoznaje właściwe konteksty interpretacyjne i niedostatecznie wyzyskuje narzędzia poetologiczne;

posiada podstawowe narzędzia analityczno-interpretacyjne przygotowujące do aktywnego aktywnego uczestnictwa w bieżących wydarzeniach kulturalnych;

potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role: stawianie hipotez interpretacyjnych w oparciu o czynności analityczne, ale nie inicjuje dyskusji uruchamiającej nieoczywiste konteksty interpretacyjne, ma trudności z formułowaniem w dyskusji sądów wartościujących dotyczących omawianych teksty kultury, podbudowanych rzetelnymi wnioskami analitycznymi.

Na ocenę dostateczną student

Zna w stopniu dostatecznym podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów kultury polskich i obcych w kontekście wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie nauki o kulturze oraz pokrewnych dyscyplin, ale nie zawsze potrafi się nimi świadomie i sprawnie posłużyć w praktyce analityczno-interpretacyjnej;

ma trudności z opracowaniem wyników własnych badań i zaprezentowaniem ich w formie pisemnej oraz ustnej w sposób dowodzący posiadania umiejętności rozwiązywania problemów w zakresie kulturoznawstwa (brak właściwej proporcji między czynnościami teoretycznymi - sytuującymi rozpoznanie w ramach konkretnej tradycji interpretacyjnej - analitycznymi i interpretacyjnymi lub niewłaściwa konstrukcja pracy - mimo ustalenia wytycznych; uchybienia w warsztacie naukowym);

potrafi w dostatecznym stopniu - w perspektywie synchronicznej i diachronicznej - dokonywać krytycznej analizy oraz interpretacji różnych wytworów kultury, ich oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesach historyczno-kulturowych, nie zawsze jednak rozpoznaje właściwe konteksty interpretacyjne i niedostatecznie wyzyskuje narzędzia poetologiczne;

posiada podstawowe narzędzia analityczno-interpretacyjne przygotowujące do aktywnego aktywnego uczestnictwa w bieżących wydarzeniach kulturalnych;

potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role: stawianie hipotez interpretacyjnych w oparciu o czynności analityczne, ale nie inicjuje dyskusji uruchamiającej nieoczywiste konteksty interpretacyjne, ma trudności z formułowaniem w dyskusji sądów wartościujących dotyczących omawianych teksty kultury, podbudowanych rzetelnymi wnioskami analitycznymi.