Propedeutyka wiedzy o multimediach
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-KUZ-I-2-ProMulti |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Propedeutyka wiedzy o multimediach |
Jednostka: | Instytut Filologii Klasycznej i Kulturoznawstwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | K_W04 K_U12 K_K10 |
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu: 1. Zapoznanie ze specyfiką zjawiska multimediów. 2. Analiza relacji między mediami elektronicznymi a szeroko pojętą kulturą współczesną. 3. Zdobycie podstawowej wiedzy teoretycznej opisującej multimedia. 4. Kształcenie indywidualnej postawy światopoglądowej wobec współczesnej kultury multimedialnej. |
Pełny opis: |
ZAKRES TEMATYCZNY: (1) Przemiana paradygmatów medialnych (Platon i Heidegger) (2) Zjawisko symulacrum i jego kulturowe konsekwencje (3) Ironia w przekazie audiowizualnym (4) Sztuka tradycyjna wobec multimediów (5) Sztuka w internecie (6) Media a pojęcie globalizacji (Sloterdijk) (7) Wpływ metafor fotografii, filmu, komputera i hologramu na kształtowanie różnych koncepcji pamięci (8) Krytycy i apologeci nowoczesności (9) Potencjalne zagrożenia generowane przez multimedia (10) Jak przygotować scenariusz programu telewizyjnego? (11) Semiotyczne oblicza perswazji medialnej (12) Narracja literacka a narracja filmowa (13) Triumf techniki nad kulturą? (14) Przekład intersemiotyczny tekstu literackiego (15) Autor i kwestia autorstwa a nowe media |
Literatura: |
Obowiązuje znajomość rozdziałów i paragrafów wskazanych przez prowadzącego zajęcia: Barber B., Dżihad kontra McŚwiat, przeł. H. Jankowska, Warszawa 2004. Baudrillard J., Symulakry i symulacja, przeł. S. Królak, Warszawa 2005. Berger P., Luckmann T., Społeczne tworzenie rzeczywistości, przeł. J. Niżnik, Warszawa 1983. Castells M., Społeczeństwo sieci, przeł. M. Marody [i inni], Warszawa 2010. Chateu D., Efekt zappingu, w: Pejzaże audiowizualne, red. A. Gwóźdź, Kraków 1997. Derrida J., O grammatologii, przeł. B. Banasiak, Warszawa 1999. Draaisma D., Machina metafor. Historia pamięci, przeł. R. Pucek, Warszawa 2009. Foucault M., Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych, przeł. T. Komendant, Gdansk 2006. Frutiger A., Człowiek i jego znaki, przeł. Cz. Tomaszewska, Warszawa 2003. Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa-Kraków 1999. Heidegger M., Czas światoobrazu, w tegoż: Drogi lasu, przeł. J. Gierasimiuk [i inni], Warszawa 1997. McLuhan M., Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, przeł. N. Szczucka, Warszawa 2004. Negroponte N., Cyfrowe życie. Jak się odnaleźć w świecie komputerów, przeł. M. Łakomy, Warszawa 1997. Ogonowska A., Voyeuryzm telewizyjny. Między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Kraków 2006. Platon, Fajdros, przeł. S. Witwicki, wydanie dowolne. Postman N., Technopol. Triumf techniki nad kulturą, przeł. A. Tanalska-Duleba, Warszawa 2004. Sloterdijk P., Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji, przeł. B. Cymbrowski, Warszawa 2011. Szczęsna E., Poetyka mediów. Polisemiotyczność, digitalizacja, reklama, Warszawa 2007. Virilio P., Maszyna widzenia, w: Widzieć. Mysleć. Być. Technologie mediów, red. A. Gwóźdź, Kraków 2001. Żiżek S., Lacrimae rerum. Kieślowski, Hitchcock, Tarkowski, Lynch, przeł. G. Jankowicz [i inni], Warszawa 2011. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
(1) Potrafi krytycznie analizować i oceniać nowoczesne przekazy medialne (internet, telewizja, radio, reklama, prasa, teledyski). (2) Zdobywa narzędzia pozwalające rekonstruować środki perswazji i sposoby, dzięki którym media formułują swój przekaz. Potrafi skonfrontować zagadnienia teoretyczne z proponowanym na zajęciach materiałem audiowizualnym, który stanowi wyrazistą egzemplifikację zarysowanej problematyki. (3) Rozpoznaje i rozumie istotę przemiany paradygmatów kulturowych, ze szczególnym uwzględnieniem pozycji i dominacji internetu, pojęcia globalizacji i szerokiego tła kultury popularnej. ECTS: Udział w zajęciach: 30 Przygotowanie do zajęć: 15 Konsultacje: 10 Napisanie referatu: 5 Samodzielne opracowanie zagadnień lekturowych: 25 Przygotowanie do zaliczenia końcowego: 15 Suma godzin: 100 Liczba ECTS = 100 / 25 = 4 |
Metody i kryteria oceniania: |
(1) kontrola obecności (2) ocena ciągła (przygotowanie do zajęć, aktywność, referaty i udział w dyskusji) (3) Zaliczenie na ocenę - końcowy egzamin pisemny (praca pisemna będąca praktyczną analizą wybranych pojęć stanowiących tematykę zajęć). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.