Kulturowe teorie języka

podstawowy

KU1_W02

KU1_U05

KU1 _ K01

Wiedza z nauki o języku na poziomie szkoły średniej.

Wykład ujmuje w syntetyczny sposób problematykę kulturotwórczej roli języka i interpretowania kultury w języku; przedstawia związki językoznawstwa z nauką o kulturze.

1. Język a semiotyka (pojęcie i aspekty znaku językowego, język jako system znaków)

2. Relatywizm językowy (językowy obraz świata, hipoteza Sapira-Whorfa, kategorie prototypowe, stereotypy językowe)

3. Problemy etnolingwistyki

4. Magiczna funkcja słowa (język w kontekście kultury i wierzeń ludowych)

5. Uniwersalizm lingwistyczny (NSM Anny Wierzbickiej, generatywizm Chomskyego w kontekście współczesnych teorii umysłu)

6. Aksjologia lingwistyczna

-J. Anusiewicz, Lingwistyka kulturowa. Zarys problematyki, Wrocław 1995

-A. Engelking, Magiczna moc słowa w polskiej kulturze ludowej [w:] Język a kultura, t. I, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław 1988

- G. Lakoff, M. Johnson: Metafory w naszym życiu, Warszawa 1988

-J. Puzynina, Słowo – wartość – kultura, Lublin 1997

-A. Wierzbicka, Uniwersalne pojęcia ludzkie i ich konfiguracje w różnych kulturach [w:] Etnolingwistyka 4, red. J. Bartmiński, Lublin 1991

-A. Wierzbicka, Uniwersalia ugruntowane empirycznie, [w:] Teksty Drugie, 1-2, 2001

-Język a kultura 4, red. J. Bartmiński, R. Grzegorczykowa, Wrocław 1991

-Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński, Lublin 1990.

Po zaliczeniu przedmiotu:

- student ma uporządkowaną podstawową wiedzę na temat kompleksowej natury języka jako narzędzia komunikacji i interpretacji rzeczywistości,

- student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego,

- student ma świadomość zakresu zdobytej wiedzy i rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie,

- student ma świadomość własnej i wspólnej odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego Polski i Europy jako znaków tożsamości człowieka we współczesnym świecie,

- student zna i rozumie pojęcie lingwistyki kulturowej; potrafi wskazać i scharakteryzować jej główne kierunki badawcze (w nauce polskiej i światowej),

- student postrzega język jako nośnik tożsamości narodowej, etnicznej, kulturowej; umie scharakteryzować zagadnienia tej problematyki oraz zająć stanowisko wobec nich.