Kultura języka

podstawowy

Muz1_W17 Muz1_U16

Celem zajęć jest uzyskanie przez studentów wiedzy na temat wybranych zagadnień językoznawstwa normatywnego oraz rozwijanie umiejętności poprawnego i sprawnego używania języka.

Podczas ćwiczeń z kultury języka omawiane są wybrane problemy językoznawstwa normatywnego dotyczące poprawności fleksyjnej i składniowej. Studenci zapoznają się z podstawową terminologią z tego zakresu oraz najnowszymi rozstrzygnięciami normatywnymi. Poznają również wybrane źródła: podręczniki, słowniki, poradniki. Dzięki ćwiczeniowej formule zajęć studenci mają możliwość praktycznego weryfikowania zdobywanej wiedzy w czasie ćwiczeń polegających na analizie i korekcie wyrażeń, konstrukcji i zdań zawierających różnego rodzaju błędy.

Podręczniki:

A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa 2018 (lub wydanie I: 2005).

H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia. Warszawa 2005 (lub II wyd.: 2019).

T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja. Warszawa 2018 (lub wydanie I: 2009).

Najważniejsze źródła dodatkowe:

A. Markowski (red.), Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa 2018 [lub wcześniejsze wydania].

A. Markowski, Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003.

K. Kłosińska (red.), Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce. Wydanie nowe, zmienione, Warszawa 2014.

Po zaliczeniu zajęć z kultury języka student:

- zna podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości,

- zna podstawowe źródła z zakresu językoznawstwa normatywnego,

- potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji,

- potrafi korzystać z wybranych źródeł.

Opis ECTS:

uczestnictwo w zajęciach: 30 godz.

przygotowanie do zajęć: 20 godz.

przygotowanie do dyktanda i kolokwium: 10 godz.

70 godz. = 2 p. ECTS

Metody prowadzenia zajęć: ćwiczeniowa i problemowa.

Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie wiedzy:

- dyktando oraz końcowy sprawdzian pisemny (możliwe także w formie online),

- kontrola przygotowania studentów do zajęć potwierdzonego aktywnością podczas ćwiczeń, a w przypadku nauki zdalnej: także ocenianie ćwiczeń, przesyłanych na platformie Moodle,

Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie umiejętności:

- kontrola przygotowania studentów do zajęć potwierdzonego aktywnością podczas ćwiczeń, a w przypadku nauki zdalnej: także ocenianie ćwiczeń, przesyłanych na platformie Moodle.

Na ocenę niedostateczną student:

- nie zna podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa normatywnego i nie rozumie znaczenia języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości,

- nie zna podstawowych źródeł z zakresu językoznawstwa normatywnego,

- nie potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji,

- nie potrafi korzystać z wybranych źródeł.

Na ocenę dostateczną student:

- zna jedynie niektóre pojęcia z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości,

- zna tylko pojedyncze podstawowe źródła z zakresu językoznawstwa normatywnego,

- z trudem potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji,

- z dużą pomocą prowadzącego zajęcia potrafi korzystać z wybranych źródeł.

Na ocenę dobrą student:

- zna większość pojęć z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości,

- zna większość podstawowych źródeł z zakresu językoznawstwa normatywnego,

- potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji,

- z pomocą prowadzącego zajęcia potrafi korzystać z wybranych źródeł.

Na ocenę bardzo dobrą student:

- zna pojęcia z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości,

- zna podstawowe źródła z zakresu językoznawstwa normatywnego,

- potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji,

- samodzielnie potrafi korzystać z wybranych źródeł.