Instrumentalne metody analizy chemicznej I

nauki chemiczne

średnio-zaawansowany

Wymagania wstępne.

Podstawowa wiedza uzyskana na studiach I stopnia w zakresie analizy matematycznej, fizyki, chemii ogólnej, chemii fizycznej, chemii organicznej i chemii analitycznej.

Poziom: średnio-zaawansowany

Wykłady i ćwiczenia audytoryjne to pierwsza część obowiązkowych zajęć. Mają one na celu zapoznanie studenta(ki) z podstawami najważniejszych instrumentalnych metod chemii analitycznej w zastosowaniu do analizy składu roztworów w warunkach stacjonarnych (nieprzepływowych) tak, aby w przyszłej pracy zawodowej mógł (mogła) samodzielnie rozwiązać problemy oznaczania wybranych analitów w próbkach rzeczywistych, a zwłaszcza świadomie wybrać właściwą instrumentalną metodę chemii analitycznej i zaproponować najbardziej odpowiednią procedurę oznaczania.

Wykłady i ćwiczenia audytoryjne:

1. Literatura podstawowa (podręczniki)

1.1 A. Cygański, Metody elektroanalityczne, WNT, Warszawa, 1991.

1.2 A. Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WNT, Warszawa, 1993.

1.3 J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna, tom 3, Analiza instrumentalna, PWN, Warszawa, 1985.

1.4 G. W. Ewing, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa, 1967.

1.5 D. A. Skoog, F. J. Holler, S. R. Crouch, "Principles of Instrumental Analysis", 7th edition, Cengage Learning, 2017.

2. Literatura uzupełniająca (monografie)

2.1. Z. Galus, Teoretyczne podstawy elektroanalizy chemicznej, PWN, Warszawa 1977.

2.2 A. J. Bard, L. R. Faulkner, Electrochemical Methods, Fundamentals and Applications, 2nd ed., Wiley, New York, 2001.

2.3 A. Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WNT, Warszawa, 1993.

2.4 H. Abramowicz, Jak analizować wyniki pomiarów, PWN, Warszawa, 1992.

2.5 Sensory Chemiczne i biosensory, pod red. Z. Brzózka, E. Malinowska, W. Wróblewski, PWN, Warszawa, 2022.

Przedmiotowe efekty uczenia się do wykładu.

EK1. Opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw różnych instrumentalnych metod chemii analitycznej.

EK2. Wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania poszczególnych instrumentalnych metod chemii analitycznej.

EK3. Proponuje najbardziej odpowiednie instrumentalne metody chemii analitycznej do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach.

EK4. Opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej.

EK5. Jest zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod analizy chemicznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnych problemów analitycznych.

Opis ECTS do wykładów.

1. Uczestnictwo w zajęciach: 30 godz.

2. Przygotowanie do zajęć: 10 godz.

3. Przygotowanie do weryfikacji: 20 godz.

4. Konsultacje z prowadzącym: 15 godz.

-------------------------------------------------------------------

Razem: 75 godz., tj. 3 punkty ECTS.

Przedmiotowe efekty uczenia się do ćwiczeń.

Wiedza.

EK1. Wymienia rodzaje szumów w oznaczeniu analitycznym, przewiduje ich pochodzenie i proponuje aparaturowe i programowe sposoby ich usuwania.

EK2. Wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego.

EK3. Omawia pojęcie granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego.

EK4. Posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem.

EK5. Przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające.

EK6. Proponuje metody instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadające się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów.

EK7. Uczestniczy w rozwiązywaniu problemów chemii analitycznej w trakcie ćwiczeń.

Opis ECTS do ćwiczeń.

1. Uczestnictwo w zajęciach: 15 godz.

2. Przygotowanie do zajęć: 10 godz.

3. Przygotowanie do weryfikacji: 15 godz.

4. Konsultacje z prowadzącym: 10 godz.

-------------------------------------------------------------------

Razem: 50 godz., tj. 2 punkty ECTS.

Metody oceniania efektów kształcenia:

Wykład.

Do EK1-EK5: egzamin pisemny

Kryteria oceny efektów kształcenia do wykładów:

EK1. Egzamin pisemny.

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw różnych instrumentalnych metody analizy chemicznej.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw różnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw różnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw różnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że opisuje i objaśnia zjawiska fizykochemiczne leżące u podstaw różnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę.

EK2. Egzamin pisemny.

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania poszczególnych instrumentalnych metody analizy chemicznej.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania poszczególnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania poszczególnych różnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania poszczególnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania

poszczególnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że wskazuje najbardziej charakterystyczne zastosowania poszczególnych instrumentalnych metody analizy chemicznej, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę.

EK3. Egzamin pisemny.

Ocena 5. weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć proponuje instrumentalne metody analizy chemicznej najbardziej odpowiednie do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach.

Ocena 4,5. weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie proponuje instrumentalne metody analizy chemicznej najbardziej odpowiednie do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie proponuje instrumentalne metody analizy chemicznej najbardziej odpowiednie do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie proponuje instrumentalne metody analizy chemicznej najbardziej odpowiednie do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych proponuje instrumentalne metody analizy chemicznej najbardziej odpowiednie do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że proponuje instrumentalne metody analizy chemicznej najbardziej odpowiednie do oznaczania wybranych analitów w mieszaninach gazów i w roztworach, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę.

EK4. Egzamin pisemny.

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że opracowuje warunki oznaczeń analitów w mieszaninach gazów i w roztworach za pomocą wybranej instrumentalnej metody analizy chemicznej, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę.

EK5. Egzamin pisemny.

Ocena 5. weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć jest zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod chemii analitycznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnego problemu analitycznego.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni jest zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod chemii analitycznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnego problemu analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu jest zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod chemii analitycznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnego problemu analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu, poprawnie lecz niekonsystentnie, jest zdolny do samodzielnego podejmowania

decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod chemii analitycznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnego problemu analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych jest zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod chemii analitycznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnego problemu analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że nie jest zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji odnośnie wyboru instrumentalnych metod

chemii analitycznej najbardziej odpowiednich do rozwiązania konkretnego problemu analitycznego, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę.

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości:

st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75

oraz na bazie podanej niżej reguły:

● jeśli każda z ocen końcowych za zajęcia powiązane jest pozytywna i ich średnia wynosi y, to x wyznacza się ze wzoru x=st((y+z)/2), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1

● jeśli choć jedną oceną końcową z zajęć powiązanych jest 2 lub nzal, to x=2.

Egzamin pisemny obejmuje opracowanie 10 zagadnień problemowych.

Dla ułatwienia oceniania, stosuje się następujące przybliżenie.

Maksymalna ocena z egzaminu: 100 punktów

Ocena 2 (niedostateczna): wynik < 40 punktów

Ocena 3 (dostateczna): 40 ≤ wynik < 50

Ocena 3,5 (dostateczna plus): 50 ≤ wynik < 60

Ocena 4 (dobra): 60 ≤ wynik < 70

Ocena 4,5( dobra plus): 70 ≤ wynik <80

Ocena 5 (bardzo dobra): 80 ≤ wynik ≤ 100

Metody oceniania efektów kształcenia:

Ćwiczenia.

Do EK1-EK5: sprawdzian pisemny, metoda ciągła. EK6: metoda ciągła.

Kryteria oceny efektów kształcenia do ćwiczeń:

EK1 Sprawdzian pisemny.

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wymienia rodzaje szumów w oznaczeniu analitycznym, przewiduje ich pochodzenie i proponuje aparaturowe i programowe sposoby ich usuwania.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wymienia rodzaje szumów w oznaczeniu analitycznym, przewiduje ich pochodzenie i proponuje aparaturowe i programowe sposoby ich usuwania, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wymienia rodzaje szumów w oznaczeniu analitycznym, przewiduje ich pochodzenie i proponuje aparaturowe i programowe sposoby ich usuwania, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niespójnie wymienia rodzaje szumów w oznaczeniu analitycznym, przewiduje ich pochodzenie i proponuje aparaturowe i programowe sposoby ich usuwania, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wymienia rodzaje szumów w oznaczeniu analitycznym, przewiduje ich pochodzenie i proponuje aparaturowe i programowe sposoby ich usuwania, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że nie wymienia rodzajów szumów w oznaczeniu analitycznym, nie przewiduje ich pochodzenia i nie proponuje aparaturowych i programowych sposobów ich usuwania, ani nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

EK2 Sprawdzian pisemny.

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niespójnie wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że ani nie wyjaśnia pojęcie dokładności, precyzji i wiarygodności oznaczania analitycznego, ani nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

EK3 Sprawdzian pisemny

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć omawia pojęcie granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie omawia pojęcie granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie omawia pojęcie granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niespójnie omawia pojęcie granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych omawia pojęcie granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że ani nie omawia pojęcia granicy wykrywalności i liniowego dynamicznego zakresu stężeń oznaczenia analitycznego, ani nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

EK4 Sprawdzian pisemny

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niespójnie posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że ani nie posługuje się parametrami oznaczeń analitycznych, w tym selektywnością, specyficznością, powtarzalnością, odtwarzalnością, rozdzielczością i odzyskiwaniem, ani nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

EK5 Sprawdzian pisemny

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niespójnie przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że ani nie przewiduje zakłócenia sygnału analitycznego przez substancje przeszkadzające, ani nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

EK6. Sprawdzian pisemny

Ocena 5. Weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć proponuje metody instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadające się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów.

Ocena 4,5. Weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie proponuje metody instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadające się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 4. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie proponuje metody instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadające się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3,5. Weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niespójnie proponuje metody instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadające się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 3. Weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych proponuje metody instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadające się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Ocena 2. Weryfikacja nie wykazuje, że ani nie proponuje metod instrumentalnej analizy chemicznej najlepiej nadających się do rozwiązania zadanego problemu oznaczeń analitów, ani nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę.

Sprawdzian pisemny obejmuje opracowanie 10 zagadnień problemowych.

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości:

st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75

oraz na bazie podanej poniżej reguły:

● jeśli każda z ocen końcowych za zajęcia powiązane jest pozytywna i ich średnia wynosi y, to x wyznacza się ze wzoru x=st((y+z)/2), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1

● jeśli choć jedną oceną końcową z zajęć powiązanych jest 2 lub nzal, to x=2.

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Kierunkowe efekty uczenia się.

Wykłady:

CH2_W04; CH2_U06; CH2_U08; CH2_K07.

Ćwiczenia audytoryjne:

CH2_W04, CH2_U06, CH2_U08.

obowiązkowy

nie dotyczy

Wykłady i ćwiczenia audytoryjne:

1. Literatura podstawowa (podręczniki)

1.1 A. Cygański, Metody elektroanalityczne, WNT, Warszawa, 1991.

1.2 A. Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WNT, Warszawa, 1993.

1.3 J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna, tom 3, Analiza instrumentalna, PWN, Warszawa, 1985.

1.4 G. W. Ewing, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa, 1967.

1.5 D. A. Skoog, F. J. Holler, S. R. Crouch, "Principles of Instrumental Analysis", 7th edition, Cengage Learning, 2017.

2. Literatura uzupełniająca (monografie)

2.1. Z. Galus, Teoretyczne podstawy elektroanalizy chemicznej, PWN, Warszawa 1977.

2.2 A. J. Bard, L. R. Faulkner, Electrochemical Methods, Fundamentals and Applications, 2nd ed., Wiley, New York, 2001.

2.3 A. Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WNT, Warszawa, 1993.

2.4 H. Abramowicz, Jak analizować wyniki pomiarów, PWN, Warszawa, 1992.

2.5 Sensory Chemiczne i biosensory, pod red. Z. Brzózka, E. Malinowska, W. Wróblewski, PWN, Warszawa, 2022.

E-Learning

obowiązkowy

nie dotyczy