Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Supramolecular Chemistry

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WM-CH-SCH
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Supramolecular Chemistry
Jednostka: Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. Szkoła Nauk Ścisłych
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 4.00 LUB 5.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: angielski
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się:

nauki chemiczne

Poziom przedmiotu:

zaawansowany

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

CH2_W11, CH2_U16

Wymagania wstępne:

Ukończone kursy w zakresie chemii ogólnej, nieorganicznej, fizycznej i organicznej na poziomie podstawowym.

Skrócony opis:

Chemia supramolekularna, jako nauka o złożonych układach molekularnych powstajązych w wyniku samoorganizacji cząsteczek. Omówienie rodzajów oddziaływań w supermolekułach, metod badawczych, typów układów supramolekularnych oraz potencjalnych zastosowań.

Pełny opis:

1. Wprowadzenie, definicja i rozwój chemii supramolekularnej

2. Chemia supramolekularna życia

3. Cząseczki gospodarza dla kationów

4. Wiązanie anionów

5. Wiazanie cząsteczek obojętnych, cz. 1

6. Wiązanie czaseczek obojętnych, cz. 2

7. Metody badawcze

8. Inżynieria krystaliczna, cz. 1

9. Inżynieria krystaliczna, cz. 2

10. Samoorganizacja

11. Sztuczne enzymy

12. Urządzenia molekularne

13. Maszyny molekularne

14. Mimetyki biologiczne

15. Pojęcia i perspektywy nanoświata

Literatura:

Podstawowa:

1. J. W. Steed, J. L. Atwood, Supramolecular Chemistry, John Wiley & Sons, Ltd 2000.

2. J.-M. Lehn, Chemia supramolekularna, IChF PAN, Warszawa 1993.

Uzupełniająca:

1. O. Danylyuk, K. Suwinska, Solid-state interactions of calixarenes with biorelevant molecules. Chem. Commun. (2009) 5799-5813.

2. N. Shan, M. J. Zaworotko, The role of cocrystals in pharmaceutical science. Drug Discovery Today, 13 (2008) 440-–446.

3. H.-J. Schneider, A. K. Yatsimirsky, Selectivity in supramolecular host–guest complexes. Chem. Soc. Rev., 37 (2008) 263–277.

4. M. J. Zaworotko, Molecules to crystals, crystals to molecules ... and back again? Crystal Growth & Design, 7 (2007) 4-9.

5. C. B. Rodell, J. E. Mealy, J. A. Burdick, Supramolecular guest-host interactions for the preparation of biomedical materials. Bioconjugate Chemistry,26 (2015) 2279-2289.

6. A. S. Batsanov, Weak interactions in crystals: old concepts, new developments, Acta Cryst. E74 (2018) 570–574.

7. J. D. Dunitz, Weak interactions in molecular crystals. J. A. K. Howard et al. (eds.), Implications of Molecular and Materials Structure for New Technologies © Kluwer Academic Publishers 1999.

8. M. K. Corpinot and D.-K.Bučar, A Practical Guide to the Design of Molecular Crystals. Cryst. Growth Des. 19 (2019) 1426−1453.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Wiedza:

definiuje i rozróżnia układy supramolekularne

wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej

objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych

Umiejętności:

klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe

analizuje układy supramolekularne

Metody i kryteria oceniania:

wykład informacyjny (konwencjonalny)

egzamin pisemny

Kryteria oceniania

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć definiuje i rozróżnia układy supramolekularne

(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(2) – weryfikacja nie wykazuje, że definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych

(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie, lecz niekonsystentnie objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(2) – weryfikacja nie wykazuje, że objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej

(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(2) – weryfikacja nie wykazuje, że wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej

(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie, lecz niekonsystentnie przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(2) – weryfikacja nie wykazuje, że przewiduje własności układów supramolekularnych, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe

(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie, lecz niekonsystentnie klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(2)– weryfikacja nie wykazuje, że klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości:

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75

oraz na bazie podanej niżej reguły:

● jeśli każda z ocen końcowych za zajęcia powiązane jest pozytywna i ich średnia wynosi y, to x wyznacza się ze wzoru x = st((y+z)/2), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1

● jeśli choć jedną oceną końcową z zajęć powiązanych jest 2, to x = 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Kinga Suwińska
Prowadzący grup: Kinga Suwińska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Kinga Suwińska
Prowadzący grup: Kinga Suwińska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

Dla wykładu:

uczestnictwo w zajęciach: 30h (1 ECTS)

przygotowanie do zajęć: 15h

przygotowanie do weryfikacji: 15h

konsultacje z prowadzącym: 10h (0,5 ECTS)


Razem 70h, 3 ECTS



Dla ćwiczeń:

uczestnictwo w zajęciach: 30h (1 ECTS)

przygotowanie do zajęć: 10h

przygotowanie do weryfikacji: 10h

konsultacje z prowadzącym: 5h (0,5 ECTS)


Razem 55h, 2ECTS

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)