Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Strategia syntezy substancji farmaceutycznych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WM-CH-U2-SSSF
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Strategia syntezy substancji farmaceutycznych
Jednostka: Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. Szkoła Nauk Ścisłych
Grupy: Grupa przedmiotów fakultatywnych POWER
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

P7S_WG CH2_W03 wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a

substancjami farmaceutycznymi


P7S_WG CH2_W03 charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w

porównaniu do innych strategi syntezy


P7S_WG CH2_W03 charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich

identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru

odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku


P7S_WG CH2_W03 tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej

w syntezie leków


Skrócony opis:

Celem wykładu jest przedstawienie ogólnych zasad projektowania strategii syntezy na przykładzie wybranych grup substancji farmaceutycznych oraz zaprezentowanie specyficznych właściwości substancji farmaceutycznych, metod ich syntezy i analizy strukturalnej.

Pełny opis:

Celem wykładu jest przedstawienie ogólnych zasad projektowania strategii syntezy na przykładzie wybranych grup substancji farmaceutycznych oraz zaprezentowanie specyficznych właściwości substancji farmaceutycznych, metod ich syntezy i analizy strukturalnej.

Na oddzielnych wykładach przedstawione zostaną w formie multimedialnej (PowePoint) zagadnienia szczegółowe dotyczące charakterystyki i wlaściwości substancji farmaceutycznych, w porównaniu do substancji chemicznych, strategie syntezy ze szczególnym uwzględnieniem strategii preferowanych w syntezie substancji farmaceutycznych. Przedstawione zostaną podstawowe zagadnienia związane z ochroną własności intelektualnej, w tym podstawowe zasady i możliwości ochrony patentowej. Przeanalizowany zostanie przykładowy opis patentu krajowego, europejskiego i amerykańskiego. Przedstawione zostaną podstawowe zagadnienia dotyczące diagnostyki polimorfizmu substancji farmaceutycznych i jego znaczenia w otrzymaniu substancji czynnej produktu leczniczego. Zostanie przedstawiona klasyczna konwergentna synteza substancji farmaceutycznych z grupy taksanów, współbieżna synteza kwasów pirolidynokarboksylowych, linowa synteza benzotiazoli oraz strategie syntezy sulfonamidów i triazyn. Przedstawione zostana ponadto możliwości wykorzystania grup farmakoforowych substancji farmaceutycznych w syntezie organicznej, jako grupy aktywujące procesy kondensacji duzych fragmentów strykturalnych.

Literatura:

G. Patrick, Chemia leków, krótkie wykłady, PWN 2009

A. Zejc, M. Gorczyca, Chemia leków, PZWL 2008

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Szacunkowy nakład pracy studenta:

_______________________________________________________________

nakład godziny punkty ECTS

_______________________________________________________________

uczestnictwo w zajęciach 15 0,5

_______________________________________________________________

przygotowanie do zajęć 9

przygotowanie do weryfikacji 32 1,5

konsultacje z prowadzącym 4

_______________________________________________________________

Metody i kryteria oceniania:

1. Weryfikacja wykazuje, że:

- bez uchwytnych niedociągnięć wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi 5

- niemal w pełni poprawnie wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5

- w znacznym stopniu poprawnie wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4

- w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5

- w większości przypadków testowych wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3

- nie wylicza różnic pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2

2. Weryfikacja wykazuje, że:

- bez uchwytnych niedociągnięć charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy 5

- niemal w pełni poprawnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5

- w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4

- w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5

- w większości przypadków testowych wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3

- nie wykazuje, że charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2

3. Weryfikacja nie wykazuje, że:

- bez uchwytnych niedociągnięć charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku 5

- niemal w pełni poprawnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5

- w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4

- w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5

- w większości przypadków testowych charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3

- nie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2

4. Weryfikacja wykazuje, że:

- bez uchwytnych niedociągnięć tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków 5

- niemal w pełni poprawnie tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5

- w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4

- w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5

- w większości przypadków testowych tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3

- nie tłumaczy znaczenia wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości

st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75

oraz na bazie podanej niżej reguły:

● x wyznacza się ze wzoru x=st(z), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1

Praktyki zawodowe:

nie dotyczy

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)