Strategia syntezy substancji farmaceutycznych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WM-CH-U2-SSSF |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Strategia syntezy substancji farmaceutycznych |
Jednostka: | Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. Szkoła Nauk Ścisłych |
Grupy: |
Grupa przedmiotów fakultatywnych POWER |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | P7S_WG CH2_W03 wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi P7S_WG CH2_W03 charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy P7S_WG CH2_W03 charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku P7S_WG CH2_W03 tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków |
Skrócony opis: |
Celem wykładu jest przedstawienie ogólnych zasad projektowania strategii syntezy na przykładzie wybranych grup substancji farmaceutycznych oraz zaprezentowanie specyficznych właściwości substancji farmaceutycznych, metod ich syntezy i analizy strukturalnej. |
Pełny opis: |
Celem wykładu jest przedstawienie ogólnych zasad projektowania strategii syntezy na przykładzie wybranych grup substancji farmaceutycznych oraz zaprezentowanie specyficznych właściwości substancji farmaceutycznych, metod ich syntezy i analizy strukturalnej. Na oddzielnych wykładach przedstawione zostaną w formie multimedialnej (PowePoint) zagadnienia szczegółowe dotyczące charakterystyki i wlaściwości substancji farmaceutycznych, w porównaniu do substancji chemicznych, strategie syntezy ze szczególnym uwzględnieniem strategii preferowanych w syntezie substancji farmaceutycznych. Przedstawione zostaną podstawowe zagadnienia związane z ochroną własności intelektualnej, w tym podstawowe zasady i możliwości ochrony patentowej. Przeanalizowany zostanie przykładowy opis patentu krajowego, europejskiego i amerykańskiego. Przedstawione zostaną podstawowe zagadnienia dotyczące diagnostyki polimorfizmu substancji farmaceutycznych i jego znaczenia w otrzymaniu substancji czynnej produktu leczniczego. Zostanie przedstawiona klasyczna konwergentna synteza substancji farmaceutycznych z grupy taksanów, współbieżna synteza kwasów pirolidynokarboksylowych, linowa synteza benzotiazoli oraz strategie syntezy sulfonamidów i triazyn. Przedstawione zostana ponadto możliwości wykorzystania grup farmakoforowych substancji farmaceutycznych w syntezie organicznej, jako grupy aktywujące procesy kondensacji duzych fragmentów strykturalnych. |
Literatura: |
G. Patrick, Chemia leków, krótkie wykłady, PWN 2009 A. Zejc, M. Gorczyca, Chemia leków, PZWL 2008 |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Szacunkowy nakład pracy studenta: _______________________________________________________________ nakład godziny punkty ECTS _______________________________________________________________ uczestnictwo w zajęciach 15 0,5 _______________________________________________________________ przygotowanie do zajęć 9 przygotowanie do weryfikacji 32 1,5 konsultacje z prowadzącym 4 _______________________________________________________________ |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Weryfikacja wykazuje, że: - bez uchwytnych niedociągnięć wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi 5 - niemal w pełni poprawnie wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5 - w znacznym stopniu poprawnie wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4 - w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5 - w większości przypadków testowych wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3 - nie wylicza różnic pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2 2. Weryfikacja wykazuje, że: - bez uchwytnych niedociągnięć charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy 5 - niemal w pełni poprawnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5 - w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4 - w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5 - w większości przypadków testowych wylicza różnice pomiędzy substancjami chemicznymi a substancjami farmaceutycznymi, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3 - nie wykazuje, że charakteryzuje zalety syntezy konwergentnej w porównaniu do innych strategi syntezy , ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2 3. Weryfikacja nie wykazuje, że: - bez uchwytnych niedociągnięć charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku 5 - niemal w pełni poprawnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5 - w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4 - w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5 - w większości przypadków testowych charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3 - nie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2 4. Weryfikacja wykazuje, że: - bez uchwytnych niedociągnięć tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków 5 - niemal w pełni poprawnie tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4,5 - w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje właściwości polimorfów i metody ich identyfikowania oraz wskazuje kryteria wyboru odpowiedniego polimorfu dla substancji czynnej leku, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 4 - w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3,5 - w większości przypadków testowych tłumaczy znaczenie wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę 3 - nie tłumaczy znaczenia wybranych metod syntezy organicznej w syntezie leków , ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 2 Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75 oraz na bazie podanej niżej reguły: ● x wyznacza się ze wzoru x=st(z), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1 |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.