Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Żródłoznawstwo XIX i XX w

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WNHS-AZD-ŹrodXIXiXX
Kod Erasmus / ISCED: 08.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Żródłoznawstwo XIX i XX w
Jednostka: Wydział Nauk Historycznych
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 2.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

AZD1-W13

AZD1-W14

AZD1-U04

AZD1-U05

Wymagania wstępne:

Wiadomości z zakresu metodologii historii na poziomie podstawowym.

Skrócony opis:

Zapoznanie studentów klasyfikacją źródeł, z zasadami krytyki zewnętrznej i wewnętrznej, z typowymi źródłami XIX i XX-wiecznymi wytwarzanymi przez administrację państw zaborczych oraz okupantów - niemieckiego i sowieckiego. Studenci zapoznają się z podstawami edytorstwa źródeł, a także z technologią cyfrową w badaniach historycznych.

Pełny opis:

1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów.

2. Źródło historyczne – pojęcie i klasyfikacja. Krytyka źródła historycznego.

3. Krytyka XIX-wiecznych źródeł urzędowych na przykładzie raportów urzędowych Królestwa Kongresowego oraz materiałów Rosyjskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Sankt Petersburgu.

4. Krytyka materiałów archiwalnych wytworzonych przez niemiecki i sowiecki aparat bezpieczeństwa.

5. Pamiętnik jako źródło historyczne.

6. Beletrystyka jako źródło historyczne.

7. Materiały fonograficzne jako źródło historyczne.

8. Technologia cyfrowa w badaniach historycznych.

9. Edytorstwo źródeł historycznych XIX-XX w.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ihnatowicz I. , Źródła do historii XIX i XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, t. 19, 1974, s. 1-13.

Kürbis B., Metody źródłoznawcze wczoraj i dziś, , „Studia Źródłoznawcze”, t. 24, 1979, s. 83-96.

Labuda G., Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, „Studia Źródłoznawcze”, t. 1, 1957, s. 3-52.

Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i na początku XX wieku https://rcin.org.pl/dlibra/publication/24489/edition/12551/content (dostęp 10.02.2020r.)

Topolski J., Rozważania o teorii źródeł historycznych, w: W kręgu historii historiografii i polityki, Łódź 1997, s. 9-19.

Topolski J., Wprowadzenie do historii, Poznań 2009, s. 33-90.

Wojtkowiak Z. , Nauki pomocnicze historii najnowszej. Źródłoznawstwo. Źródła narracyjne. Cz. 1: Pamiętnik, tekst literacki, Poznań 2001, s. 17-31.

Literatura pomocnicza:

Dzieło literackie jako źródło historyczne, red. Z. Stefanowska, J. Sławiński, Warszawa 1978.

Grzelewska D., Historia polskiej radiofonii w latach 1926-1989, w: Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów, Warszawa 2001, 211-261.

R. Wapiński, Historiografia dziejów najnowszych – jej stan obecny i potrzeby, w: Historia najnowsza jako przedmiot badań i nauczania, red. J. Maternicki, Warszawa 1990, s. 44-86.

Szabaciuk M., Między źródłoznawstwem a technologią informacyjną – problematyka dokumentu elektronicznego w nauczaniu archiwistów i records managerów, w: Multimedia a źródła historyczne w nauczaniu i badaniach, red. M. Anusz, M. Szabaciuk, Lublin 2015, s. 333-340.

Szczepański J., Zasady gromadzenia i naukowego użytkowania dokumentów pamiętnikarskich, „Pamiętnikarstwo Polskie”, nr 4, 1972, s. 3-11.

Tekst źródła. Krytyka. Interpretacja, red. B. Trelińska, Warszawa 2005, s. 413-422.

Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce. Materiały z sympozjum w Uniwersytecie Jagiellońskim dnia 21-22 października 1993 roku profesorowi Zbigniewowi Perzanowskiemu przypisane, Kraków1995.

Wojtkowiak Z., O klasyfikacji i interpretacji pamiętników (Uwagi i propozycje), „Studia Źródłoznawcze”, t. 25, 1980, s. 163-177.

Zamorski K., Uwagi o pamiętnikach jako źródle poznania poglądów szlachty na wieś galicyjską, „Acta Unioversitatis Lodziensis. Folia Historica”, 13, 1983, s. 165-173.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

AZD1-W13: Zna i prawidłowo identyfikuje typy i formy dokumentacji oraz sposoby ich powstawania;

AZD1-W14: Zna i rozumie metody analizy i interpretacji źródeł będących przedmiotem badań archiwistyki i zarządzania dokumentacją;

AZD1-U04: Potrafi rozpoznawać różnego rodzaju źródła będące przedmiotem badań archiwistyki, a także szeroko rozumianych nauk humanistycznych i społecznych;

AZD1-U05: Potrafi posługiwać się krytyką zewnętrzną i wewnętrzną źródeł historycznych. Potrafi rozpoznawać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla historii z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

Metody i kryteria oceniania:

Ocena dostateczna: Student zna podstawowe kryteria podziału źródeł historycznych oraz zasady ich krytyki zew. i wew.

Ocena dobra: Student zna i rozumie metody analizy i interpretacji źródeł będących przedmiotem badań archiwistyki i zarządzania dokumentacją.

Ocena bardzo dobra: Student zna i prawidłowo identyfikuje typy i formy dokumentacji oraz sposoby ich powstawania; potrafi rozpoznawać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla historii z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym; potrafi przeprowadzić edycję źródła historycznego.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-01 - 2022-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Waldemar Gliński
Prowadzący grup: Waldemar Gliński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Zapoznanie studentów klasyfikacją źródeł, z zasadami krytyki zewnętrznej i wewnętrznej, z typowymi źródłami XIX i XX-wiecznymi wytwarzanymi przez administrację państw zaborczych oraz okupantów - niemieckiego i sowieckiego. Studenci zapoznają się z podstawami edytorstwa źródeł, a także z technologią cyfrową w badaniach historycznych.

Pełny opis:

1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów.

2. Źródło historyczne – pojęcie i klasyfikacja. Krytyka źródła historycznego.

3. Krytyka XIX-wiecznych źródeł urzędowych na przykładzie raportów urzędowych Królestwa Kongresowego oraz materiałów Rosyjskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Sankt Petersburgu.

4. Krytyka materiałów archiwalnych wytworzonych przez niemiecki i sowiecki aparat bezpieczeństwa.

5. Pamiętnik jako źródło historyczne.

6. Beletrystyka jako źródło historyczne.

7. Materiały fonograficzne jako źródło historyczne.

8. Technologia cyfrowa w badaniach historycznych.

9. Edytorstwo źródeł historycznych XIX-XX w.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ihnatowicz I. , Źródła do historii XIX i XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, t. 19, 1974, s. 1-13.

Kürbis B., Metody źródłoznawcze wczoraj i dziś, , „Studia Źródłoznawcze”, t. 24, 1979, s. 83-96.

Labuda G., Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, „Studia Źródłoznawcze”, t. 1, 1957, s. 3-52.

Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i na początku XX wieku https://rcin.org.pl/dlibra/publication/24489/edition/12551/content (dostęp 10.02.2020r.)

Topolski J., Rozważania o teorii źródeł historycznych, w: W kręgu historii historiografii i polityki, Łódź 1997, s. 9-19.

Topolski J., Wprowadzenie do historii, Poznań 2009, s. 33-90.

Wojtkowiak Z. , Nauki pomocnicze historii najnowszej. Źródłoznawstwo. Źródła narracyjne. Cz. 1: Pamiętnik, tekst literacki, Poznań 2001, s. 17-31.

Literatura pomocnicza:

Dzieło literackie jako źródło historyczne, red. Z. Stefanowska, J. Sławiński, Warszawa 1978.

Grzelewska D., Historia polskiej radiofonii w latach 1926-1989, w: Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów, Warszawa 2001, 211-261.

R. Wapiński, Historiografia dziejów najnowszych – jej stan obecny i potrzeby, w: Historia najnowsza jako przedmiot badań i nauczania, red. J. Maternicki, Warszawa 1990, s. 44-86.

Szabaciuk M., Między źródłoznawstwem a technologią informacyjną – problematyka dokumentu elektronicznego w nauczaniu archiwistów i records managerów, w: Multimedia a źródła historyczne w nauczaniu i badaniach, red. M. Anusz, M. Szabaciuk, Lublin 2015, s. 333-340.

Szczepański J., Zasady gromadzenia i naukowego użytkowania dokumentów pamiętnikarskich, „Pamiętnikarstwo Polskie”, nr 4, 1972, s. 3-11.

Tekst źródła. Krytyka. Interpretacja, red. B. Trelińska, Warszawa 2005, s. 413-422.

Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce. Materiały z sympozjum w Uniwersytecie Jagiellońskim dnia 21-22 października 1993 roku profesorowi Zbigniewowi Perzanowskiemu przypisane, Kraków1995.

Wojtkowiak Z., O klasyfikacji i interpretacji pamiętników (Uwagi i propozycje), „Studia Źródłoznawcze”, t. 25, 1980, s. 163-177.

Zamorski K., Uwagi o pamiętnikach jako źródle poznania poglądów szlachty na wieś galicyjską, „Acta Unioversitatis Lodziensis. Folia Historica”, 13, 1983, s. 165-173.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 16 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Waldemar Gliński
Prowadzący grup: Waldemar Gliński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

30 godzin: udział w zajęciach konwersatoryjnych.

15 godzin: indywidualna lektura wskazanych tekstów.

15 godzin: przygotowanie edycji wskazanych źródeł archiwalnych.

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Zapoznanie studentów klasyfikacją źródeł, z zasadami krytyki zewnętrznej i wewnętrznej, z typowymi źródłami XIX i XX-wiecznymi wytwarzanymi przez administrację państw zaborczych oraz okupantów - niemieckiego i sowieckiego. Studenci zapoznają się z podstawami edytorstwa źródeł, a także z technologią cyfrową w badaniach historycznych.

Pełny opis:

1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów.

2. Źródło historyczne – pojęcie i klasyfikacja. Krytyka źródła historycznego.

3. Krytyka XIX-wiecznych źródeł urzędowych na przykładzie raportów urzędowych Królestwa Kongresowego oraz materiałów Rosyjskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Sankt Petersburgu.

4. Krytyka materiałów archiwalnych wytworzonych przez niemiecki i sowiecki aparat bezpieczeństwa.

5. Pamiętnik jako źródło historyczne.

6. Beletrystyka jako źródło historyczne.

7. Materiały fonograficzne jako źródło historyczne.

8. Technologia cyfrowa w badaniach historycznych.

9. Edytorstwo źródeł historycznych XIX-XX w.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ihnatowicz I. , Źródła do historii XIX i XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, t. 19, 1974, s. 1-13.

Kürbis B., Metody źródłoznawcze wczoraj i dziś, , „Studia Źródłoznawcze”, t. 24, 1979, s. 83-96.

Labuda G., Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, „Studia Źródłoznawcze”, t. 1, 1957, s. 3-52.

Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i na początku XX wieku https://rcin.org.pl/dlibra/publication/24489/edition/12551/content (dostęp 10.02.2020r.)

Topolski J., Rozważania o teorii źródeł historycznych, w: W kręgu historii historiografii i polityki, Łódź 1997, s. 9-19.

Topolski J., Wprowadzenie do historii, Poznań 2009, s. 33-90.

Wojtkowiak Z. , Nauki pomocnicze historii najnowszej. Źródłoznawstwo. Źródła narracyjne. Cz. 1: Pamiętnik, tekst literacki, Poznań 2001, s. 17-31.

Literatura pomocnicza:

Dzieło literackie jako źródło historyczne, red. Z. Stefanowska, J. Sławiński, Warszawa 1978.

Grzelewska D., Historia polskiej radiofonii w latach 1926-1989, w: Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów, Warszawa 2001, 211-261.

R. Wapiński, Historiografia dziejów najnowszych – jej stan obecny i potrzeby, w: Historia najnowsza jako przedmiot badań i nauczania, red. J. Maternicki, Warszawa 1990, s. 44-86.

Szabaciuk M., Między źródłoznawstwem a technologią informacyjną – problematyka dokumentu elektronicznego w nauczaniu archiwistów i records managerów, w: Multimedia a źródła historyczne w nauczaniu i badaniach, red. M. Anusz, M. Szabaciuk, Lublin 2015, s. 333-340.

Szczepański J., Zasady gromadzenia i naukowego użytkowania dokumentów pamiętnikarskich, „Pamiętnikarstwo Polskie”, nr 4, 1972, s. 3-11.

Tekst źródła. Krytyka. Interpretacja, red. B. Trelińska, Warszawa 2005, s. 413-422.

Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce. Materiały z sympozjum w Uniwersytecie Jagiellońskim dnia 21-22 października 1993 roku profesorowi Zbigniewowi Perzanowskiemu przypisane, Kraków1995.

Wojtkowiak Z., O klasyfikacji i interpretacji pamiętników (Uwagi i propozycje), „Studia Źródłoznawcze”, t. 25, 1980, s. 163-177.

Zamorski K., Uwagi o pamiętnikach jako źródle poznania poglądów szlachty na wieś galicyjską, „Acta Unioversitatis Lodziensis. Folia Historica”, 13, 1983, s. 165-173.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-15 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Waldemar Gliński
Prowadzący grup: Waldemar Gliński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

30 godzin: udział w zajęciach konwersatoryjnych.

15 godzin: indywidualna lektura wskazanych tekstów.

15 godzin: przygotowanie edycji wskazanych źródeł archiwalnych.

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Zapoznanie studentów klasyfikacją źródeł, z zasadami krytyki zewnętrznej i wewnętrznej, z typowymi źródłami XIX i XX-wiecznymi wytwarzanymi przez administrację państw zaborczych oraz okupantów - niemieckiego i sowieckiego. Studenci zapoznają się z podstawami edytorstwa źródeł, a także z technologią cyfrową w badaniach historycznych.

Pełny opis:

1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów.

2. Źródło historyczne – pojęcie i klasyfikacja. Krytyka źródła historycznego.

3. Krytyka XIX-wiecznych źródeł urzędowych na przykładzie raportów urzędowych Królestwa Kongresowego oraz materiałów Rosyjskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Sankt Petersburgu.

4. Krytyka materiałów archiwalnych wytworzonych przez niemiecki i sowiecki aparat bezpieczeństwa.

5. Pamiętnik jako źródło historyczne.

6. Beletrystyka jako źródło historyczne.

7. Materiały fonograficzne jako źródło historyczne.

8. Technologia cyfrowa w badaniach historycznych.

9. Edytorstwo źródeł historycznych XIX-XX w.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ihnatowicz I. , Źródła do historii XIX i XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, t. 19, 1974, s. 1-13.

Kürbis B., Metody źródłoznawcze wczoraj i dziś, , „Studia Źródłoznawcze”, t. 24, 1979, s. 83-96.

Labuda G., Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, „Studia Źródłoznawcze”, t. 1, 1957, s. 3-52.

Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i na początku XX wieku https://rcin.org.pl/dlibra/publication/24489/edition/12551/content (dostęp 10.02.2020r.)

Topolski J., Rozważania o teorii źródeł historycznych, w: W kręgu historii historiografii i polityki, Łódź 1997, s. 9-19.

Topolski J., Wprowadzenie do historii, Poznań 2009, s. 33-90.

Wojtkowiak Z. , Nauki pomocnicze historii najnowszej. Źródłoznawstwo. Źródła narracyjne. Cz. 1: Pamiętnik, tekst literacki, Poznań 2001, s. 17-31.

Literatura pomocnicza:

Dzieło literackie jako źródło historyczne, red. Z. Stefanowska, J. Sławiński, Warszawa 1978.

Grzelewska D., Historia polskiej radiofonii w latach 1926-1989, w: Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów, Warszawa 2001, 211-261.

R. Wapiński, Historiografia dziejów najnowszych – jej stan obecny i potrzeby, w: Historia najnowsza jako przedmiot badań i nauczania, red. J. Maternicki, Warszawa 1990, s. 44-86.

Szabaciuk M., Między źródłoznawstwem a technologią informacyjną – problematyka dokumentu elektronicznego w nauczaniu archiwistów i records managerów, w: Multimedia a źródła historyczne w nauczaniu i badaniach, red. M. Anusz, M. Szabaciuk, Lublin 2015, s. 333-340.

Szczepański J., Zasady gromadzenia i naukowego użytkowania dokumentów pamiętnikarskich, „Pamiętnikarstwo Polskie”, nr 4, 1972, s. 3-11.

Tekst źródła. Krytyka. Interpretacja, red. B. Trelińska, Warszawa 2005, s. 413-422.

Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce. Materiały z sympozjum w Uniwersytecie Jagiellońskim dnia 21-22 października 1993 roku profesorowi Zbigniewowi Perzanowskiemu przypisane, Kraków1995.

Wojtkowiak Z., O klasyfikacji i interpretacji pamiętników (Uwagi i propozycje), „Studia Źródłoznawcze”, t. 25, 1980, s. 163-177.

Zamorski K., Uwagi o pamiętnikach jako źródle poznania poglądów szlachty na wieś galicyjską, „Acta Unioversitatis Lodziensis. Folia Historica”, 13, 1983, s. 165-173.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)