Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Estetyka XX-XXI w.

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WNHS-HS-ESTET
Kod Erasmus / ISCED: 03.6 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Estetyka XX-XXI w.
Jednostka: Wydział Nauk Historycznych
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

zaawansowany

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

HS2_W01

HS2_W03

HS2_U04

HS2_U05

HS2_U07



Wymagania wstępne:

Znajomość sztuki z epok wcześniejszych

Skrócony opis:

Przedmiot składa się z wykładu i ćwiczeń. Tematem wykład są tradycje: artystyczna sztuki XX i XXI wieku oraz intelektualna historii historii sztuki z tego samego okresu. Na zajęciach prześledzimy proces namysłu nad dwudziestowieczną i obecną historią sztuki jako dyscypliną naukową oraz położymy nacisk na omówienie rozwoju metod badań historyczno-artystycznych. Wybrane zajęcia (maksymalnie dwa) odbędą sięna terenie Warszawy w muzeach i galeriach. Terminy tych zajęć będą podane w trakcie semestru.

Pełny opis:

Historia sztuki jako dyscyplina naukowa powstała pod koniec XIX wieku. Kolejne stulecie to czas jej rozkwitu, wielokrotnych prób budowania własnego warsztatu naukowego. Nowe propozycje badawcze za każdym razem rodziły się w oparciu o dotychczas wypracowane tradycje oraz weryfikację obowiązujących ustaleń. Na dynamikę rozwoju historii sztuki miały wpływ osiągnięcia innych dziedzin humanistyki, co skutkowało radykalnym poszerzeniem pola dociekań i obserwacji naszej dyscypliny. Na zajęciach prześledzimy różne metody czytania dzieł sztuki, nie tylko reprezentujące takie gatunki jak malarstwo i rzeźbę, lecz również architekturę i fotografię.

Oprócz formy typowej dla wykładu na zajęciach będą miały miejsce dyskusje na temat wybranych tekstów. Rozmowy będzie prowadził prowadzący przedmiot, zadając pytania uczestnikom zajęć. Artykułowanie na nie odpowiedzi pozwoli na przepracowanie i pełniejsze zrozumienie zawartej w tekstach problematyki.

Mogą wystąpić zajęcia (maksymalnie 2) w trybie e-learning.

Literatura:

LITERATURA PODSTAWOWA

- Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008

- Czekalski S., Jak wjaśnić obraz? Metodologiczne tropy historii sztuki w epoce Ernsta E. Gombricha, Poznań 2022

- D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Universitas: Kraków 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

- Arnheim R., Ruch stroboskopowy – podrozdział w rozdziale VIII, w: tenże, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 i późniejsze wydania: Gdańsk 2004, Łódź 2013, wg wydania z 2013 s. 411-416.

- Bakke M., Studia nad zwierzętami. Od aktywizmu do akademii i z powrotem, „Teksty Drugie”, nr 3, 2011, s. 193-204.

- Belting H., Herb i portret. Dwa media ciała – rozdział 5, w: tenże, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007

- Bryl M., "Chrystus przy kolumnie" Francisca de Zurbarana, w: "Arteon. Magazyn o sztuce" nr 4, 2006, ss. 32-35.

- Bryl M., Cykle Artura Grottgera. Poetyka i recepcja, Poznań 1994, fragment: Rozdział III, s. 154-182.

- Bryl M., Michael Brötje – ku egzystencjalno-hermeneutycznej alternatywie polemicznej historii sztuki, [Rozdział XI], w: tenże, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008, s. 580-621.

- Bryl M., Płaszczyzna, ogląd, absolut. Inspiracje hermeneutyczne we współczesnej historii sztuki, "Artium Quaestiones" VI, Poznań 1993

- Domańska E., Badania postkolonialne, w: Gandhi L., Teoria postkolonialna. Wprowadzenie krytyczne, tł. J. Serwański, Poznań 2008, s. 157-164.

- Łuczak D., Wizja fotograficzna jako badawczy modus operandi, w: taż, Foto-oko. Wizja fotograficzna wobec okularocentryzmu w sztuce I połowy XX wieku, wyd. Universitas, seria Nowe Horyzonty, Kraków 2018, s. 23- 31.

- Fabianowski F., Intertekstualność i hermeneutyka – fragment książki: tenże, Konwicki, Odojewski i romantycy. Projekt interpretacji intertekstualnych, Kraków 1999, s. 16-26.

- Imdahl M., Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu, "Artium Quaestiones" IV, Poznań 1990

- Nochlin L., Dlaczego nie było wielkich artystek?, wersja dostępna online

- Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970

- Pollock G., Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, "Artium Quaestiones" VIII, Poznań 1997

- Toniak E., Śmierć bohatera, Motyw śmierci heroicznej w polskiej sztuce i literaturze od powstania kościuszkowskiego do manifestacji 1861, Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2013, [Rodział II: Grecka błogość i męczennik ofiary…] s. 78-120.

- Werckmeister O. K. , Robocza perspektywa marksistowskiej historii sztuki dzisiaj, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów “Artium Quaestiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009, s. 463-472.

- T. Żuchowski, Recenzja książek M. Imdahla, „Artium Quaestiones” IV, 1990, s. 131-134.

- Bryl M., Między wspólnotą inspiracji a odrębnością tradycji. Niemiecko- i anglojęzyczna historia sztuki u progu trzech ostatnich dekad, "Rocznik Historii Sztuki", XXIV, 1999

- Bryl M., New Art History. Nauka, polityka, obyczaj, "Artium Quaestiones" VII, Poznań 1995

Efekty kształcenia i opis ECTS:

WIEDZA:

Student:

- Ma pogłębioną wiedzę o miejscu historii sztuki wśród nauk

humanistycznych i jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej oraz

wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi,

w tym filozofią i literaturą.

- Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody analizy i interpretacji

dzieł sztuki, ma uporządkowaną znajomość teorii i metodologii

stosowanych w historii sztuki oraz zna jej najnowsze osiągnięcia.

- posiada uporządkowaną wiedzę o sztuce XX i XXI wieku

- posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie tradycji intelektualnej historii

sztuki XX i XXI wieku

- orientuje się w przebiegu rozwoju namysłu nad warsztatem naukowo-

badawczym historii sztuki

- posiada wiedzę o metodach badawczych XX i XXI-wiecznej historii sztuki

- zna fachowe słownictwo, specjalistyczną terminologią z zakresu

tradycji intelektualnej najnowszej historii sztuki

UMIEJĘTNOŚCI

Student:

- Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem

poglądów własnych oraz innych autorów i specjalistów. Umie stawiać

hipotezy i je weryfikować, a także formułować wnioski i tworzyć

syntetyczne podsumowania.

- Potrafi w zaawansowanym stopniu posługiwać się językiem

specjalistycznym i stosować właściwą terminologię z zakresu historii

sztuki. Potrafi prowadzić debatę.

- Posiada zaawansowaną umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi

w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym. Umie przygotować tekst

naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi

fotografiami dzieł sztuki.

- potrafi wykorzystać w praktyce naukowej wiedzę o metodach badawczych XX

i XXI-wiecznej historii sztuki

- potrafi zastosować odpowiednie narzędzia metodologiczne do wybranych

przedmiotów badań

- operuje fachowym słownictwem, specjalistyczną terminologią z zakresu

tradycji intelektualnej XX-wiecznej i najnowszej historii sztuki

- potrafi przeprowadzić krytyczną analizę metod badawczych historii sztuki od

początku XX wieku po czasy współczesne

KOMPETENCJE

Student:

- rozumie znaczenie wiedzy w rozwiązywaniu problemów oraz wartość wiedzy

specjalistów w przypadku napotkanych trudności

- jest świadom skutków własnych działań i związanej z nimi odpowiedzialności.

- posiada kompetencje pozwalające na popularyzację wzorów etycznego

postępowania w środowisku pracy i poza nim.

OPIS ECTS (3 pkt.)

Nakład pracy studenta:

30 godzin - udział w wykładzie

30 godzin - zapoznanie się z zadaną literaturą, konsultacje z prowadzącym

zajęcia, przygotowanie się do zajęć

30 godzin - samodzielne przygotowanie się do egzaminu

Metody i kryteria oceniania:

Student otrzymuje zaliczenie na podstawie:

1. obecności i aktywności na zajęciach z zadanych do przeczytania lektur, możliwa jest jedna nieusprawiedliwiona nieobecność w semestrze;

2. pozytywnej oceny z egzaminu ustnego; warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest otrzymanie pozytywnej oceny z ćwiczeń.

Podczas egzaminu student losuje dwa pytania, które obejmują materiał z całego przedmiotu: wykładu i ćwiczeń.

- na ocenę niedostateczną (2) student: nie ma uporządkowanej wiedzy o sztuce i tradycji intelektualnej historii sztuki XX i XXI w.; nie posługuje się zaawansowaną terminologią; nie zna i nie odróżnia metod badawczych poszczególnych historyków sztuki;

- na ocenę dostateczną (3) student: posiada uporządkowaną wiedzę o sztuce i tradycji intelektualnej historii sztuki XX i XXI w.; posługuje się zaawansowaną terminologią; zna i odróżnia metody badawcze poszczególnych historyków sztuki

- na ocenę dobrą (4) student: posiada uporządkowaną wiedzę o sztuce i tradycji intelektualnej historii sztuki XX i XXI w.; posługuje się zaawansowaną terminologią; zna i odróżnia metody badawcze poszczególnych historyków sztuki, potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację dzieł i zjawisk w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym; posługuje się konsekwentnie obraną metodą badawczą; jest w stanie objaśnić genealogię poszczególnych trendów metodologicznych, zastosować odpowiednią metodologię do wybranego przedmiotu badań

- na ocenę bardzo dobrą (5) student: posiada uporządkowaną wiedzę o sztuce i tradycji intelektualnej historii sztuki XX i XXI w.; posługuje się zaawansowaną terminologią; zna i odróżnia metody badawcze poszczególnych historyków sztuki, potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację dzieł i zjawisk w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym; posługuje się konsekwentnie obraną metodą badawczą; jest w stanie objaśnić genealogię poszczególnych trendów metodologicznych, zastosować odpowiednią metodologię do wybranego przedmiotu badań, poddać krytycznemu namysłowi szkoły metodologiczne historii sztuki oraz omówić ich oddźwięk we współczesnej humanistyce.

Praktyki zawodowe:

Nie dotyczy

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-01 - 2022-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 50 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Marek Maksymczak
Prowadzący grup: Marek Maksymczak
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3awk_9Dh93WoqEUY89ixizta5wqBz4ewlh6_5d_UISvm81%40thread.tacv2/conversations?groupId=47b6c52e-9e51-4380-91d0-5460393a0c00&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs)

Skrócony opis:

Przedmiot składa się z wykładu i ćwiczeń. Tematem wykład są tradycje: artystyczna sztuki XX i XXI wieku oraz intelektualna historii historii sztuki z tego samego okresu. Na zajęciach prześledzimy proces namysłu nad dwudziestowieczną i obecną historią sztuki jako dyscypliną naukową oraz położymy nacisk na omówienie rozwoju metod badań historyczno-artystycznych.

Pełny opis:

Historia sztuki jako dyscyplina naukowa powstała pod koniec XIX wieku. Kolejne stulecie to czas jej rozkwitu, wielokrotnych prób budowania własnego warsztatu naukowego. Nowe propozycje badawcze za każdym razem rodziły się w oparciu o dotychczas wypracowane tradycje oraz weryfikację obowiązujących ustaleń. Na dynamikę rozwoju historii sztuki miały wpływ osiągnięcia innych dziedzin humanistyki, co skutkowało radykalnym poszerzeniem pola dociekań i obserwacji naszej dyscypliny. Na zajęciach prześledzimy różne metody czytania dzieł sztuki, nie tylko reprezentujące takie gatunki jak malarstwo i rzeźbę, lecz również architekturę i fotografię.

Oprócz formy typowej dla wykładu na zajęciach będą miały miejsce dyskusje na temat wybranych tekstów. Rozmowy będzie prowadził prowadzący przedmiot, zadając pytania uczestnikom zajęć. Artykułowanie na nie odpowiedzi pozwoli na przepracowanie i pełniejsze zrozumienie zawartej w tekstach problematyki.

Literatura:

Literatura podstawowa:

- Arnheim R., Ruch stroboskopowy – podrozdział w rozdziale VIII, w: tenże, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 i późniejsze wydania: Gdańsk 2004, Łódź 2013, wg wydania z 2013 s. 411-416.

- Bakke M., Studia nad zwierzętami. Od aktywizmu do akademii i z powrotem, „Teksty Drugie”, nr 3, 2011, s. 193-204.

- Belting H., Herb i portret. Dwa media ciała – rozdział 5, w: tenże, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007

- Bryl M., "Chrystus przy kolumnie" Francisca de Zurbarana, w: "Arteon. Magazyn o sztuce" nr 4, 2006, ss. 32-35.

- Bryl M., Cykle Artura Grottgera. Poetyka i recepcja, Poznań 1994, fragment: Rozdział III, s. 154-182.

- Bryl M., Michael Brötje – ku egzystencjalno-hermeneutycznej alternatywie polemicznej historii sztuki, [Rozdział XI], w: tenże, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008, s. 580-621.

- Bryl M., Płaszczyzna, ogląd, absolut. Inspiracje hermeneutyczne we współczesnej historii sztuki, "Artium Quaestiones" VI, Poznań 1993

- Domańska E., Badania postkolonialne, w: Gandhi L., Teoria postkolonialna. Wprowadzenie krytyczne, tł. J. Serwański, Poznań 2008, s. 157-164.

- Łuczak D., Wizja fotograficzna jako badawczy modus operandi, w: taż, Foto-oko. Wizja fotograficzna wobec okularocentryzmu w sztuce I połowy XX wieku, wyd. Universitas, seria Nowe Horyzonty, Kraków 2018, s. 23- 31.

- Fabianowski F., Intertekstualność i hermeneutyka – fragment książki: tenże, Konwicki, Odojewski i romantycy. Projekt interpretacji intertekstualnych, Kraków 1999, s. 16-26.

- Imdahl M., Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu, "Artium Quaestiones" IV, Poznań 1990

- Nochlin L., Dlaczego nie było wielkich artystek?, wersja dostępna online

- Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970

- Pollock G., Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, "Artium Quaestiones" VIII, Poznań 1997

- Toniak E., Śmierć bohatera, Motyw śmierci heroicznej w polskiej sztuce i literaturze od powstania kościuszkowskiego do manifestacji 1861, Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2013, [Rodział II: Grecka błogość i męczennik ofiary…] s. 78-120.

- Werckmeister O. K. , Robocza perspektywa marksistowskiej historii sztuki dzisiaj, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów “Artium Quaestiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009, s. 463-472.

- T. Żuchowski, Recenzja książek M. Imdahla, „Artium Quaestiones” IV, 1990, s. 131-134.

Literatura uzupełniająca:

- D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Universitas: Kraków 2008.

- Bryl M., Między wspólnotą inspiracji a odrębnością tradycji. Niemiecko- i anglojęzyczna historia sztuki u progu trzech ostatnich dekad, "Rocznik Historii Sztuki", XXIV, 1999

- Bryl M., New Art History. Nauka, polityka, obyczaj, "Artium Quaestiones" VII, Poznań 1995

- Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008

Wymagania wstępne:

Znajomość sztuki z epok wcześniejszych

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Marek Maksymczak
Prowadzący grup: Marek Maksymczak
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs)

Skrócony opis:

Przedmiot składa się z wykładu i ćwiczeń. Tematem wykład są tradycje: artystyczna sztuki XX i XXI wieku oraz intelektualna historii historii sztuki z tego samego okresu. Na zajęciach prześledzimy proces namysłu nad dwudziestowieczną i obecną historią sztuki jako dyscypliną naukową oraz położymy nacisk na omówienie rozwoju metod badań historyczno-artystycznych.

Zajęcia dn. 2.06.2023 r. odbędą się w Muzeum Narodowym w Warszawie.

Pełny opis:

Historia sztuki jako dyscyplina naukowa powstała pod koniec XIX wieku. Kolejne stulecie to czas jej rozkwitu, wielokrotnych prób budowania własnego warsztatu naukowego. Nowe propozycje badawcze za każdym razem rodziły się w oparciu o dotychczas wypracowane tradycje oraz weryfikację obowiązujących ustaleń. Na dynamikę rozwoju historii sztuki miały wpływ osiągnięcia innych dziedzin humanistyki, co skutkowało radykalnym poszerzeniem pola dociekań i obserwacji naszej dyscypliny. Na zajęciach prześledzimy różne metody czytania dzieł sztuki, nie tylko reprezentujące takie gatunki jak malarstwo i rzeźbę, lecz również architekturę i fotografię.

Oprócz formy typowej dla wykładu na zajęciach będą miały miejsce dyskusje na temat wybranych tekstów. Rozmowy będzie prowadził prowadzący przedmiot, zadając pytania uczestnikom zajęć. Artykułowanie na nie odpowiedzi pozwoli na przepracowanie i pełniejsze zrozumienie zawartej w tekstach problematyki.

Literatura:

Literatura podstawowa:

- Arnheim R., Ruch stroboskopowy – podrozdział w rozdziale VIII, w: tenże, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 i późniejsze wydania: Gdańsk 2004, Łódź 2013, wg wydania z 2013 s. 411-416.

- Bakke M., Studia nad zwierzętami. Od aktywizmu do akademii i z powrotem, „Teksty Drugie”, nr 3, 2011, s. 193-204.

- Belting H., Herb i portret. Dwa media ciała – rozdział 5, w: tenże, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007

- Bryl M., "Chrystus przy kolumnie" Francisca de Zurbarana, w: "Arteon. Magazyn o sztuce" nr 4, 2006, ss. 32-35.

- Bryl M., Cykle Artura Grottgera. Poetyka i recepcja, Poznań 1994, fragment: Rozdział III, s. 154-182.

- Bryl M., Michael Brötje – ku egzystencjalno-hermeneutycznej alternatywie polemicznej historii sztuki, [Rozdział XI], w: tenże, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008, s. 580-621.

- Bryl M., Płaszczyzna, ogląd, absolut. Inspiracje hermeneutyczne we współczesnej historii sztuki, "Artium Quaestiones" VI, Poznań 1993

- Domańska E., Badania postkolonialne, w: Gandhi L., Teoria postkolonialna. Wprowadzenie krytyczne, tł. J. Serwański, Poznań 2008, s. 157-164.

- Łuczak D., Wizja fotograficzna jako badawczy modus operandi, w: taż, Foto-oko. Wizja fotograficzna wobec okularocentryzmu w sztuce I połowy XX wieku, wyd. Universitas, seria Nowe Horyzonty, Kraków 2018, s. 23- 31.

- Fabianowski F., Intertekstualność i hermeneutyka – fragment książki: tenże, Konwicki, Odojewski i romantycy. Projekt interpretacji intertekstualnych, Kraków 1999, s. 16-26.

- Imdahl M., Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu, "Artium Quaestiones" IV, Poznań 1990

- Nochlin L., Dlaczego nie było wielkich artystek?, wersja dostępna online

- Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970

- Pollock G., Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, "Artium Quaestiones" VIII, Poznań 1997

- Toniak E., Śmierć bohatera, Motyw śmierci heroicznej w polskiej sztuce i literaturze od powstania kościuszkowskiego do manifestacji 1861, Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2013, [Rodział II: Grecka błogość i męczennik ofiary…] s. 78-120.

- Werckmeister O. K. , Robocza perspektywa marksistowskiej historii sztuki dzisiaj, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów “Artium Quaestiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009, s. 463-472.

- T. Żuchowski, Recenzja książek M. Imdahla, „Artium Quaestiones” IV, 1990, s. 131-134.

Literatura uzupełniająca:

- D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Universitas: Kraków 2008.

- Bryl M., Między wspólnotą inspiracji a odrębnością tradycji. Niemiecko- i anglojęzyczna historia sztuki u progu trzech ostatnich dekad, "Rocznik Historii Sztuki", XXIV, 1999

- Bryl M., New Art History. Nauka, polityka, obyczaj, "Artium Quaestiones" VII, Poznań 1995

- Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008

Wymagania wstępne:

Znajomość sztuki z epok wcześniejszych

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-15 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Marek Maksymczak
Prowadzący grup: Marek Maksymczak
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs)

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Przedmiot składa się z wykładu i ćwiczeń. Tematem wykład są tradycje: artystyczna sztuki XX i XXI wieku oraz intelektualna historii historii sztuki z tego samego okresu. Na zajęciach prześledzimy proces namysłu nad dwudziestowieczną i obecną historią sztuki jako dyscypliną naukową oraz położymy nacisk na omówienie rozwoju metod badań historyczno-artystycznych.

Wybrane zajęcia (maksymalnie dwa) odbędą się w muzeach i galeriach na terenie Warszawy. Terminy tych zajęć zostaną podane w trakcie semestru.

Pełny opis:

Historia sztuki jako dyscyplina naukowa powstała pod koniec XIX wieku. Kolejne stulecie to czas jej rozkwitu, wielokrotnych prób budowania własnego warsztatu naukowego. Nowe propozycje badawcze za każdym razem rodziły się w oparciu o dotychczas wypracowane tradycje oraz weryfikację obowiązujących ustaleń. Na dynamikę rozwoju historii sztuki miały wpływ osiągnięcia innych dziedzin humanistyki, co skutkowało radykalnym poszerzeniem pola dociekań i obserwacji naszej dyscypliny. Na zajęciach prześledzimy różne metody czytania dzieł sztuki, nie tylko reprezentujące takie gatunki jak malarstwo i rzeźbę, lecz również architekturę i fotografię.

Oprócz formy typowej dla wykładu na zajęciach będą miały miejsce dyskusje na temat wybranych tekstów. Rozmowy będzie prowadził prowadzący przedmiot, zadając pytania uczestnikom zajęć. Artykułowanie na nie odpowiedzi pozwoli na przepracowanie i pełniejsze zrozumienie zawartej w tekstach problematyki.

Literatura:

LITERATURA PODSTAWOWA

- Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008

- Czekalski S., Jak wjaśnić obraz? Metodologiczne tropy historii sztuki w epoce Ernsta E. Gombricha, Poznań 2022

- Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Quaestiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009.

- D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Universitas: Kraków 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

• M. Bryl, Obraz i widz. O nowej książce Wolfganga Kempa, „AQ” IV, 1990, s. 141-152.

• R. Arnheim, Równowaga – rozdział I, w: tenże, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, wyd. Officyna, Łodź 2013, s. 21-53

• R. Arnheim, Źródło – podrozdział w rozdziale III, w: ibidem, s. 166-170

• M. Imdahl, Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu, „AQ” IV, 1990, 104-122.

• T. Żuchowski, Recenzja książek M. Imdahla, „AQ” IV, 1990, s. 131-134.

• K. Rosner, Hermeneutyczny model obcowania z tekstem literackim, w: Problemy teorii literatury, t. 4, Wrocław 1998

• M. Haake, Hermeneutyka wobec twórczości Caravaggia. Na przykładzie obrazów Nawrócenie św. Pawła i Śmierć Marii, w: Obrazy mocne-obrazy słabe: studia z teorii i historii badań nad sztuką, red. Ł. Kiepuszewski, S. Czekalski, M. Bryl, Poznań 2018, s. 123-138 + ilustracje.

• M. Brötje, Obraz jako parabola. O malarstwie pejzażowym Gustawa Courbeta, „AQ” VI, Poznań 1993, [przedruk – PER]

• S. Czekalski, Intertekstualność i malarstwo, „AQ” XVI, Poznań 2005.

• Nochlin L., Dlaczego nie było wielkich artystek?, wersja dostępna online

• Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970

• Werckmeister O. K. , Robocza perspektywa marksistowskiej historii sztuki dzisiaj, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów “Artium Quaestiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009, s. 463-472.

• Bryl M., Między wspólnotą inspiracji a odrębnością tradycji. Niemiecko- i anglojęzyczna historia sztuki u progu trzech ostatnich dekad, "Rocznik Historii Sztuki", XXIV, 1999

• Bryl M., New Art History. Nauka, polityka, obyczaj, "Artium Quaestiones" VII, Poznań 1995

• M. Maksymczak, Sytuacja się zmieniła. O sztuce współczesnej w Europie Środkowo-Wschodniej inaczej, BHS, nr 1, 2021

Wymagania wstępne:

Znajomość sztuki z epok wcześniejszych

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)