Plastyka nowożytna Polski

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

znajomość nowożytnej historii Polski oraz terminologii ze wstępu do plastyki

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Student:

- Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki

- Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie sztuki polskiej doby nowożytnej.

- Ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury.

-Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych.

-Ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń.

Umiejętności:

- Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące dzieł sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury. Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy dzieł sztuki.

-Posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników.

-Kierując się wskazówkami opiekuna naukowego umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności.

-Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

-Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy badaczy. Umie formułować wnioski.

-Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych w stopniu umożliwiającym swobodną konwersację z w języku polskim i obcym na tematy ogólne oraz związane ze studiowaną specjalnością.

-Posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi pisemnej i ustnej w języku polskim i obcym, połączonej z poprawnym opracowaniem maszynopisu z aparatem badawczym i prezentacji fotografii dzieł sztuki.

Kompetencje:

-Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

-Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.

-Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym korzystając z różnych jego form.

Historia plastyki nowożytnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem architektury, malarstwa i rzeźby, począwszy od renesansu i manieryzmu, wczesnego i dojrzałego baroku, późnego baroku aż po rokoko, w szerokim kontekście historyczno-kulturowym

Historia plastyki nowożytnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem architektury, malarstwa i rzeźby, począwszy od renesansu i manieryzmu, wczesnego i dojrzałego baroku, późnego baroku aż po rokoko, w szerszym kontekście historyczno-kulturowym.

Poszczególne tematy: początki sztuki renesansu, sztuka renesansu w latach 1540 - 1570, manieryzm na terenie Rzeczypospolitej, manieryzm niderlandzki w Polsce, wczesny i dojrzały barok, późny barok i rokoko w Polsce.

Fischinger Andrzej, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, Kraków 1969; Gębarowicz Mieczysław, Studia nad dziejami kultury artystycznej późnego renesansu w Polsce, Toruń 1962; Jakimowicz Teresa, Temat historyczny w sztuce epoki ostatnich Jagiellonów, Warszawa - Poznań 1985, Mańkowski Tadeusz, Dzieje wnętrz wawelskich, wyd. 2, Warszawa 1957; Miłobędzki Adam, Architektura polska XVII wieku, y. 1-2, Warszawa 1980; Szablowski Jerzy, Architektura renesansowa i manierystyczna w Polsce. Zarys, Kraków 1965; Artyści włoscy w Polsce XV - XVIII wiek, Warszawa, 2004; Chruścicki Juliusz, Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974; Chruścicki Juliusz, Sztuka i polityka. Funkcje propagandowe sztuki w epoce Wazów 1587 - 1668, Warszawa 1983; Chrzanowski Tadeusz, Sztuka w Polsce od I do III Rzeczypospolitej, Warszawa 1998; Karpowicz Mariusz, Barok w Polsce, Warszawa 1988; Karpowicz Mariusz, Sztuka polska XVII wieku, Warszawa 1975; Tatarkiewicz Władysław, O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku. Architektura i rzeźba, Warszawa 1966; Tomkiewicz Władysław, Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku XVII, Wrocław 1952;

Wymagania:

udział w wykładzie, praca własna studenta, przygotowanie do egzaminu.Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności na wykładzie.

Udział w egzaminie w formie ustnej.

Egzamin będzie się składał z trzech pytań otwartych.

Student do egzaminu musi opracować tezy egzaminacyjne podane przez prowadzącego.

Student:

- Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki

- Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie sztuki polskiej doby nowożytnej.

- Ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury.

-Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych.

-Ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń.

Umiejętności:

- Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące dzieł sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury. Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy dzieł sztuki.

-Posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników.

-Kierując się wskazówkami opiekuna naukowego umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności.

-Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

-Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy badaczy. Umie formułować wnioski.

-Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych w stopniu umożliwiającym swobodną konwersację z w języku polskim i obcym na tematy ogólne oraz związane ze studiowaną specjalnością.

-Posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi pisemnej i ustnej w języku polskim i obcym, połączonej z poprawnym opracowaniem maszynopisu z aparatem badawczym i prezentacji fotografii dzieł sztuki.

Kompetencje:

-Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

-Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.

-Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym korzystając z różnych jego form.

obowiązkowy

nie dotyczy

Historia plastyki nowożytnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem architektury, malarstwa i rzeźby, począwszy od renesansu i manieryzmu, wczesnego i dojrzałego baroku, późnego baroku aż po rokoko, w szerokim kontekście historyczno-kulturowym

Historia plastyki nowożytnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem architektury, malarstwa i rzeźby, począwszy od renesansu i manieryzmu, wczesnego i dojrzałego baroku, późnego baroku aż po rokoko, w szerszym kontekście historyczno-kulturowym.

Poszczególne tematy: początki sztuki renesansu, sztuka renesansu w latach 1540 - 1570, manieryzm na terenie Rzeczypospolitej, manieryzm niderlandzki w Polsce, wczesny i dojrzały barok, późny barok i rokoko w Polsce.

Fischinger Andrzej, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, Kraków 1969; Gębarowicz Mieczysław, Studia nad dziejami kultury artystycznej późnego renesansu w Polsce, Toruń 1962; Jakimowicz Teresa, Temat historyczny w sztuce epoki ostatnich Jagiellonów, Warszawa - Poznań 1985, Mańkowski Tadeusz, Dzieje wnętrz wawelskich, wyd. 2, Warszawa 1957; Miłobędzki Adam, Architektura polska XVII wieku, y. 1-2, Warszawa 1980; Szablowski Jerzy, Architektura renesansowa i manierystyczna w Polsce. Zarys, Kraków 1965; Artyści włoscy w Polsce XV - XVIII wiek, Warszawa, 2004; Chruścicki Juliusz, Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974; Chruścicki Juliusz, Sztuka i polityka. Funkcje propagandowe sztuki w epoce Wazów 1587 - 1668, Warszawa 1983; Chrzanowski Tadeusz, Sztuka w Polsce od I do III Rzeczypospolitej, Warszawa 1998; Karpowicz Mariusz, Barok w Polsce, Warszawa 1988; Karpowicz Mariusz, Sztuka polska XVII wieku, Warszawa 1975; Tatarkiewicz Władysław, O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku. Architektura i rzeźba, Warszawa 1966; Tomkiewicz Władysław, Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku XVII, Wrocław 1952;

Wymagania:

udział w wykładzie, praca własna studenta, przygotowanie do egzaminu.Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności na wykładzie.

Udział w egzaminie w formie ustnej.

Egzamin będzie się składał z trzech pytań otwartych. Tezy do egzaminu zostaną podane przez prowadzącego w trakcie kursu przedmiotu.

Student do egzaminu musi opracować tezy egzaminacyjne podane przez prowadzącego.

Student:

- Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki

- Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie sztuki polskiej doby nowożytnej.

- Ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury.

-Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych.

-Ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń.

Umiejętności:

- Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące dzieł sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury. Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy dzieł sztuki.

- Posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie

i analizę problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie

i prezentację wyników.

-Kierując się wskazówkami opiekuna naukowego umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności.

- Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego

i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

- Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy badaczy. Umie formułować wnioski.

- Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych w stopniu umożliwiającym swobodną konwersację z w języku polskim i obcym na tematy ogólne oraz związane ze studiowaną specjalnością.

- Posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi pisemnej i ustnej

w języku polskim i obcym, połączonej z poprawnym opracowaniem maszynopisu z aparatem badawczym i prezentacji fotografii dzieł sztuki.

Kompetencje:

- Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

- Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.

- Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym korzystając z różnych jego form.

obowiązkowy

nie dotyczy

Historia plastyki nowożytnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem architektury, malarstwa i rzeźby, począwszy od renesansu i manieryzmu, wczesnego i dojrzałego baroku, późnego baroku aż po rokoko, w szerokim kontekście historyczno-kulturowym.

Historia plastyki nowożytnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem architektury, malarstwa i rzeźby, począwszy od renesansu i manieryzmu, wczesnego i dojrzałego baroku, późnego baroku aż po rokoko, w szerszym kontekście historyczno-kulturowym. Nadto, podczas wykładu zostaną omówione grafika i rzemiosło artystyczne nowożytne w Polsce.

Poszczególne tematy: początki sztuki renesansu, sztuka renesansu w latach 1540 - 1570, manieryzm na terenie Rzeczypospolitej, manieryzm niderlandzki w Polsce, wczesny i dojrzały barok, późny barok i rokoko w Polsce.

Fischinger Andrzej, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, Kraków 1969; Gębarowicz Mieczysław, Studia nad dziejami kultury artystycznej późnego renesansu w Polsce, Toruń 1962; Jakimowicz Teresa, Temat historyczny w sztuce epoki ostatnich Jagiellonów, Warszawa - Poznań 1985, Mańkowski Tadeusz, Dzieje wnętrz wawelskich, wyd. 2, Warszawa 1957; Miłobędzki Adam, Architektura polska XVII wieku, t. 1-2, Warszawa 1980; Szablowski Jerzy, Architektura renesansowa i manierystyczna w Polsce. Zarys, Kraków 1965; Artyści włoscy

Polsce XV - XVIII wiek, Warszawa, 2004; Chruścicki Juliusz, Pompa funebris.

Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974; Chruścicki Juliusz, Sztuka

i polityka. Funkcje propagandowe sztuki w epoce Wazów 1587 - 1668, Warszawa 1983; Chrzanowski Tadeusz, Sztuka w Polsce od I do III Rzeczypospolitej, Warszawa 1998; Karpowicz Mariusz, Barok w Polsce, Warszawa 1988; Karpowicz Mariusz, Sztuka polska XVII wieku, Warszawa 1975; Tatarkiewicz Władysław,

O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku. Architektura i rzeźba, Warszawa 1966; Tomkiewicz Władysław, Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku XVII, Wrocław 1952; Czyż Anna Sylwia, Jamski Piotr, Szczęśliwe nieba krajów włoskich! Freskant Michelangelo Palloni w Wielkim Księstwie Litewskim, Warszawa 2023

Wykład połączony z prezentacją multimedialną.