Podstawy planowania przestrzennego w praktyce konserwatorskiej

nauki o sztuce

podstawowy

ODKiŚ1_W03

Student ma podstawową wiedzę z zakresu historii sztuki i architektury, rozpoznaje style architektoniczne, ma podstawy prawa i zna podstawowe działania konserwatorskie przy zabytkach.

Przedmiot ma na celu pokazać studentom praktyczne wykorzystanie wiedzy historycznej do przygotowywania wytycznych i ustaleń urbanistyczno-krajobrazowych w ustaleniu warunków zagospodarowania lub zabudowy działki w strukturze zabytkowej miasta.

Zakres tematów:

Semestr I – wykłady (Z – 30h)

1. Wprowadzenie do systemu planowania w Polsce. Historia i ewolucja

2. Poziomy planowania przestrzennego i udział ochrony dziedzictwa w systemie planowania

3. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

4. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w gminie

5. Decyzja o warunkach zabudowy i zasada dobrego sąsiedztwa

6. Rola służb konserwatorskich w przygotowaniu dokumentów planistycznych

7. Ustalenia szczegółowe i formułowanie zapisów stref ochrony konserwatorskiej

8. Język graficzny dokumentów planistycznych – oznaczenia, normy i praktyka

9. Studia urbanistyczne, konserwatorskie i krajobrazowe – materiał merytoryczny przygotowawczy dla służb konserwatorskich, metodyka przygotowania

10. Studia przygotowawcze – przykłady opracowań konserwatorskich

11. Audyt krajobrazowy

12. Plan ochrony parku kulturowego

13. Plany zarządzania dobrami światowego dziedzictwa UNESCO – postulaty planistyczne

14. Rola ustawy o ochronie zabytków w systemie planowania przestrzennego

15. Rola planowania przestrzennego w innych krajach europejskich

Semestr II – ćwiczenia (L – 30h)

1. Przygotowanie projektu decyzji o warunkach zabudowy z określeniem szczegółowym uwarunkowań ochrony dziedzictwa i zabytków – przygotowanie metodyczne i zakres podawanych treści

2. Sposoby formułowania szczegółowych ustaleń konserwatorskich w języku planistycznym, posługiwanie się zunifikowanym językiem graficznym

3. Kwerenda i przygotowanie analizy historycznej

4. Przygotowanie analizy formalno-prawnej

5. Przygotowanie analizy przestrzennej

6. Analiza zasady dobrego sąsiedztwa w praktyce

7. Formułowanie zasad ochrony konserwatorskiej w formule projektu decyzji o warunkach zabudowy.

1) Hełdak M., 2012: Decyzje planistyczne a przemiany krajobrazu kulturowego obszarów wiejskich, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Wrocław

2) Janikowski R., Krzysztofek K. (red.), 2009: Kultura a zrównoważony rozwój. PK UNESCO, Warszawa.

3) Kłosek-Kozłowska D., 2007: Ochrona wartości kulturowych miast a urbanistyka, Wyd. Oficyna Politechniki Warszawskiej, Warszawa

4) Królikowski J. (red.), 2010: Kultura przestrzeni gminy, Wyd. SGGW, Warszawa

5) Majdecki L. 1993, Ochrona i konserwacja zabytkowych założeń ogrodowych, PWN, Warszawa

6) Myczkowski Z. z zespołem, 2005: Zasady tworzenia parku kulturowego, zarządzania nim oraz sporządzania planu jego ochrony, opracowanie na zlecenie KOBIDZ, Kraków

7) Welc-Jędrzejewska J. (koordynator), Ewa Kulesza-Szerniewicz, Beata Makowska, Ewa Stieler, Elżbieta Jagielska, 2011: Problematyka ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. NID, Warszawa.

8) Ustawy, rozporządzenia, zarządzenia, konwencje, dyrektywy dotyczące planowania przestrzennego i zabytków – pełny wykaz obowiązujących aktualnie przepisów prawnych jest przekazywany na zajęciach i co roku weryfikowany pod kątem aktualizacji i zmian w przepisach.

wiedzy:

1. student ma uporządkowaną wiedzę na temat terminologii związanej z planowaniem przestrzennym i najważniejszych dokumentów planistycznych, które potrafi scharakteryzować.

2. Rozumie powiązania planowania przestrzennego z przemianami historycznymi i stylami architektonicznymi, ma podstawową wiedzę aby rozpoznać i scharakteryzować styl danego obiektu i określić ustalenia konserwatorskie do ochrony jego bryły i parametrów urbanistycznych;

3. Umie scharakteryzować rolę konserwatora w praktyce planistycznej.

umiejętności:

1. Posiada podstawową umiejętność korzystania z wielu źródeł historycznych dla wykonania analiz planistycznych;

2. Student potrafi przeanalizować kompozycję przestrzenną zabytku w różnych stylach i opisać jej podstawowe parametry i wskaźniki;

3. Potrafi w stopniu podstawowym posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną w dziedzinie konserwacji i planowania przestzrennego.

kompetencji społecznych:

1. Staje się świadomy konieczności samokształcenia i poszerzania swoich horyzontów, szukania obiektów analogicznych stylowo, opierania się w pracy zawodowej na wykorzystywaniu wiedzy historycznej w praktyce konserwatorskiej i planistycznej.

2. Dostrzega relacje interdyscyplinarne wielu nauk, konieczność współpracy na tym polu z wieloma zawodami np. historykami, architektami, konserwatorami, prawnikami itp.

3. Student ma świadomość znaczenia dziedzictwa kulturowego, przemian historycznych i regionalnych różnic w kształtowaniu się układów zabytkowych na przestrzeni czasu i zależnie od lokalizacji i określania ich w ustaleniach konserwatorskich

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie na ocenę - test pisemny, rozpoznawanie i opis wybranych dokumentów planistycznych i opracowań specjalistycznych, znajomość rodzajów parametrów planistycznych. Możliwość egzaminu poprawkowego w formie ustnej.

Ćwiczenie na ocenę w grupie 2-3 osobowej - przygotowanie wytycznych konserwatorskich i ustaleń szczegółowych parametrów urbanistycznych w lokalizacji nowej inwestycji w tkance zabytkowego miasta.

obowiązkowy

nie dotyczy

obowiązkowy

nie dotyczy

obowiązkowy

nie dotyczy

obowiązkowy

nie dotyczy