Aksjologia w wychowaniu resocjalizacyjnym i pracy opiekuńczo-wychowawczej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WNP-PE-ARPO-KG |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Aksjologia w wychowaniu resocjalizacyjnym i pracy opiekuńczo-wychowawczej |
Jednostka: | Wydział Nauk Pedagogicznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | symbole efektów uczenia się dla kierunku Pedagogika: NP1_W19, NP1_U09, NP1_K06, NP1_W18, NP1_W03, NP1_U01, NP1_U03, NP1_U07, NP1_U18 |
Skrócony opis: |
Studenci wraz z wykładowcą analizują problematykę aksjologiczną, omawianą w kontekście antropologii filozoficznej. Pytanie o definicję człowieka i człowieczeństwa jest kluczowe w procesie rozumienia stosowanych w pedagogice i resocjalizacji działań profilaktyczno-wychowawczych. Stąd tak istotne jest zrozumienie odpowiadających im przedzałożeń aksjologicznych. Podczas zajęć studenci nie tylko poznają tradycję rozumienia wartości, ich interpretacji i podstawowych pojęć (aksjologia, hermeneutyka, introcepcja, podmiot, osoba), ale również odtwarzają własne biografie, w trybie i próbie autoetnograficznego zreflektowania się. |
Literatura: |
M. Paluch, W kiedy(m)iejscu wieszamy flagę? Dialogi oikologiczne z Szewachem Weissem, w: Flaga. Naród. Tożsamość. (red.) Nili Aravot, Szewach Weiss, APS, Warszawa, 2018 D. Klus-Stańska, Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce. PWN, Warszawa, 2018 (Całość) Kacperczyk, M. Kafar, Autoetnograficzne zbliżenia i oddalenia. O autoetnografii w Polsce, UŁ, Łódź, 2020 J. K. Rychert, Hermeneutyka i interpretacja, w: Radykalny Słoń, (2020), dostęp w dniu 19.02.2021: http://radykalnyslon.org/2020/09/15/hermeneutyka-i-interpretacja/ H. Kupiec, Socjodemograficzne zróżnicowanie preferencji aksjologicznych wychowanków placówek resocjalizacyjnych i uczniów szkół państwowych, w: Forum Pedagogiczne, nr 1, 2017 S. Kowalczyk, Człowiek w poszukiwaniu wartości. Elementy aksjologii personalistycznej, KUL, Lublin, 2006 Pytka L., Aksjologiczno-pedagogiczne podstawy resocjalizacji, w: Polska myśl resocjalizacyjna. Wybór tekstów, red. K. Sawicka, Warszawa 1993. Kaczyńska W., Przedzałożeniowość myślenia i postępowania pedagogicznego, Warszawa 1992. Edukacja aksjologiczna, T.4: Wybrane problemy przekazu wartości, red. K. Olbrycht, Katowice 1999. Materiały uzupełniające: 1. Boże Ciało, w reż. Jana Komosy, Polska, 2019 2. Pan od muzyki, Christophe Barratier, Francja, Niemcy, Szwajcaria, (2004) 3. Słoń, Gus Van Sant, USA (2003) |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
1) Student definiuje własnymi słowami podstawowe terminy i pojęcia z obszaru aksjologii i antropologii filozoficznej. 2) Wyróżnia cechy charakterystyczne dla aksjologii, z uwzględnieniem głównych właściwości ontologii, epistemologii i prakseologii. 3) Odnajduje we własnym doświadczeniu momenty kształtujące autobiografię aksjologiczną i jej wpływ na interpretowanie i rozumienie siebie i świata. 4) Projektuje autorski program reorientacji aksjologicznej dla młodzieży z doświadczeniem wykluczenia społecznego. 5) Przeprowadza cześć zajęć eksponując wybrany przedmiot aksjologii, stosując metody problemowe i aktywizujące. Ocena efektów kształcenia od nr: 1 do 5 zależna jest od poziomu zaangażowania poznawczego i ekspresji opanowanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych: - na ocenę 2 (nast..): nie umie zdefiniować własnymi słowami podstawowych terminów teoretycznych i technik praktycznych; - na ocenę 3 (dst.): własnymi słowami, poprawnie definiuje do 3 terminów i pojęć teoretycznych i wymienia 1 praktyczny przykład doświadczenia aksjologicznego. - na ocenę 4 (db.): poprawnie definiuje większość poznanych pojęć, potrafi je ze sobą powiązać, znajdując w nich kluczowe zależności i implikacje metodologiczne. - na ocenę 5 (bdb.): definiuje zaproponowane w trakcie zajęć terminy, koncepcje, nurty teoretyczne na wielu poziomach wzajemnych powiązań i zależności. Podchodzi to tematu interdyscyplinarnie wskazując różne przyczyny analizowanego zjawiska i jego społeczne konsekwencje. Wykazuje własną inicjatywę do podejmowania akademickiego dyskursu. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody i kryteria oceniania: Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma sprawdzenia czy EF został osiągnięty), opiera się na następujących metodach: Na ocenę 5 (bdb): • ocenianie ciągle aktywności werbalnej podczas warsztatów (dialog z wykładowcą, włączanie się do dyskursu) • ocenianie przeprowadzenia własnych zajęć Na ocenę 4 (db): • pisemna praca zaliczeniowa (esej naukowy - studium przypadku) • ocenianie prowadzenia znaczącej części zajęć Na ocenę 3 (dst): • test konstruktywistyczny Dominujące metody dydaktyczne dla poszczególnych efektów kształcenia. (W) - Wiedza: wykład problemowy i konwersatoryjny, (U) - Umiejętności: prowadzenie prezentacji, moderowanie dyskusji (K) - Kompetencje społeczne: met. seminaryjna (otwartość na dialog, przygotowanie się do zajęć, estetyka wykonanych prac, formy wypowiedzi i dyskusji, kultura osobista w relacji z wykładowcą i studentami. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.