Wstęp do historii sztuki - plastyka - wykład
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-HS-ODKS-1L-WdHS-w |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do historii sztuki - plastyka - wykład |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | HS1_W02 HS1_W03 HS1_U01 HS1_U02 HS1_U08 HS1_K02 HS1_K03 |
Skrócony opis: |
Tematyka przedmiotu umożliwia studentom zapoznanie się z najważniejszą terminologią dotyczącą formalnego opisu dzieł sztuki malarstwa, rzeźby (w tym sepulkralnej) oraz rzemiosła artystycznego. Wyjaśnione zostaną pojęcia z zakresu m.in.: kompozycji dzieła sztuki, ornamentyki, kostiumologii, miniatorstwa. |
Pełny opis: |
Podczas wykładu studenci poznają terminologię dotyczącą: 1. Ogólnego podziału sztuk plastycznych; 1. Malarstwa, w tym: rodzaje malarstwa, rodzaje przedstawień; kompozycja, rodzaje perspektywy, teoria i percepcja barw; 2. Rzeźby – rodzaje ze względu na formę i funkcję oraz jej typy; terminologia związana z rzeźbą sepulkralną, monumentalną, ołtarzową. 3. Ornamentyki - rodzaje ornamentów stosowanych w sztukach plastycznych od czasów prehistorycznych do współczesności – typologia i chronologia 4. Elementów kostiumologii – wybrane zagadnienia dotyczące ewolucji ubiorów na przestrzeni dziejów 5. Wybranych zagadnienia dotyczących funkcji wyrobów rzemiosła artystycznego dla potrzeb sprawowania kultu. |
Literatura: |
A.S. Czyż, B. Gutowski, Nekropolie kresowe. Skrypt dla inwentaryzatorów zabytkowych cmentarzy dawnych Kresów Wschodnich, Warszawa 2008; E. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, tłum. J. Zarański, Warszawa 1981; M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków 1983 (lub następ. wydania); Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wydanie nowe, PWN, Warszawa 1996; H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, tłum. D. Hanulanka, Gdańsk 2006 |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
3 ECTS: 30 godz. zajęć w sali 2 godz. na konsultacje indywidualne 30 godz. na przygotowanie się do kolokwium pisemnego 28 godz. na przeczytanie zadanej literatury WIEDZA Student zna zaawansowaną terminologię z historii sztuki oraz podstawową terminologię nauk humanistycznych, którą umie stosować w praktyce zawodowej. Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki. UMIEJĘTNOŚCI Słuchacz ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą podziału sztuk plastycznych, podstawowych rodzajów malarstwa i rzeźby, różnych rodzajów perspektyw i typowo kompozycji oraz roli barw. Dysponuje specjalistyczną terminologią pozwalająca wstępnie zaklasyfikować dzieło sztuki, określić jego typ, tematykę, nazwać zastosowany typ kompozycyjny i niektóre efekty. Posiada, w zakresie podstawowym, umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów dotyczących gatunków malarstwa i rzeźby, perspektywy, kompozycji, roli barw. Może podejmować próby analizy dzieł plastycznych in situ, na poziomie podstawowym. Kierując się wskazówkami opiekuna naukowego umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wymagana jest obecność studenta na zajęciach. Na zakończenie semestru student rozwiązuje kolokwium pisemne, składające się z pytań otwartych i testowych Kryteria zaliczenia kolokwium na ocenę dst (3) - 60-79% poprawnie napisanego kolokwium na ocenę db (4) - 80-90% poprawnie napisanego kolokwium na ocenę bdb (5) - 91-100% poprawnie napisanego kolokwium |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.