Digitalizacja - konwersatorium
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-HS-ODKS-DIGIT |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Digitalizacja - konwersatorium |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | Wiedza K_W01; K_W02; K_W03; K_W04; K_W05; K_W09; Umiejętności K_U01; K_U02; K_U03; K_U04; K_U05; K_U06; K_U07; K_U08 Kompetencje K_K02; K_K03 |
Skrócony opis: |
Digitalizacja dziedzictwa kulturowego – zajęcia dotyczą zagadnień związanych z szeroko rozumianą cyfryzacją dóbr kultury i środowiska - digitalizacji dziedzictwa kulturowego. Wiodące zagadnienia zajęć to: Cyfryzacja / digitalizacja – definicja i zakres przedmiotowy; Zalecenia, standardy i obowiązujące zasady; Instytucje, zespoły oraz jednostki związane z digitalizacją dziedzictwa kulturowego; Zasoby cyfrowe dziedzictwa kulturowego i dziedzictwo niematerialne – naturalne dokumenty cyfrowe; Zarządzanie zasobami cyfrowymi; Zasoby cyfrowe jako podstawa diagnostyki i analizy obiektów zabytkowych; Digitalizacja w konserwacji, restauracji i rekonstrukcji obiektów zabytkowych; Cyfryzacja a promocja, edukacja i popularyzacja; Wirtualna rzeczywistość, rozszerzona rzeczywistość, nowe media; Digitalizacja zasobów polskich archiwów, bibliotek, muzeów i archiwów audiowizualnych; repliki, kopie, reprodukcje cyfrowe zabytków – analiza wybranych przykładów. |
Pełny opis: |
Digitalizacja dziedzictwa kulturowego – zajęcia dotyczą zagadnień związanych z szeroko rozumianą cyfryzacją dóbr kultury i środowiska, ze szczególnym zaprezentowaniem digitalizacji dziedzictwa kulturowego. Wiodące zagadnienia zajęć to: (1) cyfryzacja / digitalizacja dóbr kultury i środowiska – definicja i zakres przedmiotowy – omówienie cyfryzacji, etapów kształtowania się strategii i procesów digitalizacyjnych; (2) Zalecenia, standardy i obowiązujące zasady cyfryzacji dziedzictwa kulturowego (warunki techniczne, sprzęt) – omówienie zagadnień związanych z podstawami digitalizacji, od strony technicznej, jak i wymogów działań z zakresu badania, dokumentacji i ochrony zabytków; (3) Instytucje, zespoły oraz jednostki związane z digitalizacją dziedzictwa kulturowego – omówienie działających w Polsce jednostek, a także zespołów i instytucji, które digitalizują, przechowują i udostępniają zasoby cyfrowe; (4) Zasoby cyfrowe dziedzictwa kulturowego i dziedzictwo niematerialne – naturalne dokumenty cyfrowe – omówienie zasobów cyfrowych, jako dóbr kultury, powstających w formie cyfrowej; (5) Zarządzanie zasobami cyfrowymi – omówienie problematyki zarządzania, dysponowania i wykorzystywania zdigitalizowanych obiektów; (6) Zasoby cyfrowe jako podstawa diagnostyki i analizy obiektów zabytkowych – omówienie digitalizacji jako procesu dostarczającego nowej jakości danych w diagnostyce i dokumentacji zabytków; (7) Digitalizacja w konserwacji, restauracji i rekonstrukcji obiektów zabytkowych – omówienie zastosowania cyfryzacji i dokumentacji cyfrowej w ww. sferach; (8) Cyfryzacja a promocja, edukacja i popularyzacja dziedzictwa kulturowego – omówienie wykorzystania zasobów cyfrowych na rzecz promowania i edukowania m.in. na odległość, bez bezpośredniego kontaktu z obiektem zabytkowym; (9) Wirtualna rzeczywistość, rozszerzona rzeczywistość, nowe media – omówienie specyfiki cyfrowego wymiaru zabytków; (10) Digitalizacja zasobów polskich archiwów, bibliotek, muzeów i archiwów audiowizualnych; (11) Digitalizacja zabytków ruchomych i nieruchomych – trzeci wymiar; (12) Repliki, kopie, reprodukcje cyfrowe zabytków – analiza wybranych przykładów – omówienie procesu digitalizacji przykładowych obiektów oraz różnorodnego zastosowania wygenerowanego zasobu; (13) Zagadnienia problematyczne i dyskusyjne digitalizacji i zasobów cyfrowych – mówienie słabych stron digitalizacji, związanych z cyfryzacją problemów i wyzwań. |
Literatura: |
1. Zapłata R., 2011, Przeszłość w dobie technologii cyfrowych - cyfrowe oblicza przeszłości, (w:) Współczesne oblicza przeszłości, red. A. Marciniak, D. Minta-Tworzowska, M. Pawleta, Poznań. 2. „Kryteria doboru skanerów i weryfikacji wyników skanowania”. NIMOZ. Warszawa, 2013 - http://nimoz.pl/pl/wydawnictwa/wydawnictwanimoz/ kryteria-doboru-skanerow-i-weryfikacji-wynikow-skanowania 3. Zapłata R., 2013, Wybrane zagadnienia skanowania naziemnego architektury zabytkowej – przykład ruiny zamku w Iłży, „Radomskie Studia Humanistyczne”, z. 1, s. 255-271. 4. „Cyfrowe odwzorowania muzealiów, parametry techniczne, modelowe rozwiązania” – raport z prac Grupy Ekspertów ds. Digitalizacji powołanej w ramach NIMOZ. Warszawa, 2012 - http://nimoz.pl/upload/digitalizacja/publikacje%20digit/ Raport_Odwzorowania_NIMOZ_2012.pdf 5. „Metadane, zagadnienia słowników kontrolowanych” – raport z prac Grupy Ekspertów ds. Digitalizacji powołanej w ramach NIMOZ. Warszawa, 2012 - http://nimoz.pl/upload/digitalizacja/publikacje%20digit/Raport_Metadane_NIMOZ_2012.pdf 6. „Zalecenia dotyczące planowania i realizacji projektów digitalizacyjnych w muzealnictwie” – raport przygotowany przez zespół ekspertów powołany przy Narodowym Instytucie Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. Warszawa, 2011 - http://nimoz.pl/upload/digitalizacja/ publikacje%20digit/Zalecenia_planowanie_i_realizacja_projektow_digitalizacyjnych_NIMOZ_2011.pdf 7. Kędzierski M., Zapłata R., Fryśkowska A., Wilińska M., Deliś P., 2012, Dokumentacja i modelowanie 3D ruin zamku w Iłży, (w:) Zamki w ruinie - zasady postępowania konserwatorskiego, (red.) B. Szmygin, P. Molski, Warszawa-Lublin, s. 147-158 - http://www.bc.pollub.pl/ dlibra/docmetadata?id=994&from=&dirids=1&ver_id=&lp=3&QI=C53ACA5495C0D40E1303406EC6484C11-10 8. Cyfrowe spotkania z zabytkami – publikacja ukazująca się regularnie po konferencjach „Cyfrowe spotkania z zabytkami”. * Dodatkowa literatura rozszerzająca wiedzę w zakresie poszczególnych tematów zostanie podana na zajęciach. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
WIEDZA Ma podstawową wiedzę o miejscu historii sztuki wśród nauk humanistycznych oraz specyfice przedmiotowej i metodologicznej. Orientuje się w praktycznym zastosowaniu wiedzy. Zna zaawansowaną terminologię z historii sztuki oraz podstawową terminologię nauk humanistycznych, którą umie stosować w praktyce zawodowej. Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki. Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie sztuki europejskiej od starożytności po czasy współczesne. Ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury. Ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące dzieł sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury. Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy dzieł sztuki. Posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników. Kierując się wskazówkami opiekuna naukowego umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności. Potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami w historii sztuki. Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym. Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy badaczy. Umie formułować wnioski. Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych w stopniu umożliwiającym swobodną konwersację z w języku polskim i obcym na tematy ogólne oraz związane ze studiowaną specjalnością. Posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi pisemnej i ustnej w języku polskim i obcym, połączonej z poprawnym opracowaniem maszynopisu z aparatem badawczym i prezentacji fotografii dzieł sztuki. KOMPETENCJE Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania. OPIS ECTS Udział w konwersatorium – 30 godz. Przygotowanie do konwersatorium – 12,5 godz. Konsultacje – 2,5 godz. Czas na napisanie referatu – 5 godz. Samodzielna lektura – 7,5 godz. Przygotowanie do kolokwium – 5 godz. Łącznie – 50 godz. / 3 pkt. ECTS |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie / ocena Osiągnięcie efektów kształcenia - student potrafi: - niedostateczny/2 - brak podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia. - dostateczny/3 - posiadanie podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię - dobry/4 – posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia - bardzo dobry/5 - posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia, poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia / samodzielnie dobiera elementy niezbędne do rozwiązania zadanego problemu Próg otrzymania oceny pozytywnej z egzaminu powyżej 50% 2/niedostateczny – mniej/równe 50% Obecność obowiązkowa (dopuszczalna ilość nieobecności - 2). Sytuacje szczególne do rozpatrzenia i wyjaśnienia przez prowadzącego. Elementy składowe zaliczenia końcowego (waga poszczególnych składowych) – system zaliczania: I element - obecność i aktywny udział: - ćwiczenia praktyczne (zaliczanie ciągłe) = maks. 15 pkt. / min. 13 pkt. Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 80% - zal. II element: - referaty = 50% (0.5) - zaliczenie końcowe (pisemne/test) = 50% (0.5) Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 75% (0.75). Łączne zaliczenie końcowe: min. 75% - zal Sposób weryfikacji – kolokwium (pisemne / test) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.