Nieinwazyjne metody dokumentacji i badania zabytków - ćwiczenia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-HS-ODKS-NMDiBZćw |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Nieinwazyjne metody dokumentacji i badania zabytków - ćwiczenia |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | Wiedza: K_W01, K_W03, K_W07, K_W08, K_W12 Umiejętności: K_U01, K_U02, K_U03, K_U04, K_U05, K_U06, K_U09, K_U10 Kompetencje społeczne: K_K01, K_K02, K_K03, K_K04 |
Skrócony opis: |
Zajęcia „Nieinwazyjne metody dokumentacji i badania zabytków – wprowadzenie” poświęcone są prezentacji metod niedestrukcyjnych w dokumentacji i badaniu zabytków. Problematyka zajęć skupia się wokół tradycyjnych metod nieinwazyjnych, a także tych, które stanowią nowe rozwiązania w zakresie dokumentacji i badania zabytków. |
Pełny opis: |
Zajęcia „Nieinwazyjne metody dokumentacji i badania zabytków – wprowadzenie” poświęcone są prezentacji metod niedestrukcyjnych w dokumentacji i badaniu zabytków. Problematyka zajęć skupia się wokół tradycyjnych metod nieinwazyjnych, a także tych, które stanowią nowe rozwiązania w zakresie dokumentacji i badania zabytków. Wiodące zagadnienia zajęć to: Metody nieinwazyjne - cele, założenia, możliwości oraz zakres zastosowania; Geoinformacja i zasoby cyfrowe w badaniu i dokumentacji zabytków – digitalizacja dziedzictwa kulturowego. Nowa dokumentacja i inwentaryzacja; Nieinwazyjne metody w dokumentacji dziedzictwa archeologicznego; Nieinwazyjne metody w badaniu dziedzictwa archeologicznego; Nieinwazyjne metody w dokumentacji dziedzictwa architektury zabytkowej; Nieinwazyjne metody w badaniu architektury zabytkowej; Nieinwazyjne metody w dokumentacji przestrzeni i założeń historycznych; Nieinwazyjne metody w badaniu przestrzeni i założeń historycznych; Nieinwazyjne metody w badaniu zabytków ruchomych; Nieinwazyjne metody w dokumentacji zabytków ruchomych; Nieinwazyjne metody dokumentacji i badania zabytkowych założeń zieleni; Kompleksowe - nieinwazyjne podejścia w ochronie zabytków – analiza wybranych przykładów; Kompleksowe zintegrowane (inwazyjne i nieinwazyjne) podejścia w ochronie zabytków – analiza wybranych przykładów. |
Literatura: |
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Marczak J., Koss A., 2009, Fizyka we współczesnych badaniach i konserwacji dzieł sztuki. "Wiadomości Konserwatorskie", nr 26, s. 65-76. 2. Więcek B., Perkowski J., Wysocki M., 2010, Zastosowanie termowizji do badań architektonicznych obiektów zabytkowych, „Prace Instytutu Elektroniki”, zeszyt 245, s. 31-40. 3. Digitalizacja dziedzictwa archeologicznego. Wybrane zagadnienia, Zapłata R., (red.), Lublin, - http://wiedzaiedukacja.eu/archives/55353 4. Bunsch E., Sitnik R, 2011, Proces digitalizacji 3D. Od założeń do dokumentacji cyfrowej, „Muzealnictwo”, 52, s. 48-53. 5. Kościuk J., 2006, Wybrane problemy wykorzystania współczesnych technologii w dokumentacji remontowo-konserwatorskiej, w: Problemy remontowe w budownictwie ogólnym i obiektach zabytkowych (praca zbiorowa), Wrocław, 123-39 - http://labscan3d.pwr.wroc.pl/images/stories/pdf/skanowanie_3D_REMO_2006.pdf [dostęp 02.05.2013] 6. Kościuk J., 2013, Modern 3D scanning in modeling, documentation and conservation of architectural heritage / Współczesne skanowanie laserowe 3D w modelowaniu, dokumentacji i konserwacji zabytków architektury, „Widomości Konserwatorskie”, 32, s. 82-88. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Brykowska M., 2007, Dokumentacja naukowa niezbędna dla ochrony i konserwacji zabytków architektury, „Rocznik Geomatyki”, t. 7, z. 8, s. 115-132. 2. Boroń A., Rzońca A., Wróbel A., 2007, Metody fotogrametrii cyfrowej i skanowania laserowego w inwentaryzacji zabytków, „Rocznik Geomatyki”, t. V, z. 8, s. 129-140. 3. Standardy w procesie digitalizacji obiektów dziedzictwa kulturowego, 2008, Płoszajski G. (red.), Warszawa. 4. Konopka M., Szmygin B., 2009, Vademecum konserwatora zabytków, cz. I, Międzynarodowe prawo ochrony dziedzictwa kultury, Warszawa - http://www.icomos-poland.org/images/publikacje/VADEMECUM%20ICOMOS%20calosc.pdf [dostęp 02.05.2013] 5. Parcak S.H., 2009, Satellite remote sensing for archaeology, London. 6. Raport o digitalizacji dóbr kultury oraz gromadzenia, przechowywania i udostępniania obiektów cyfrowych w Polsce 2009-2020, 2009, Warszawa: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - http://www.kongreskultury.pl/library/File/RaportDigitalizacja/Program%20digitalizacji%202009-2020.pdf [dostęp 02.05.2013]. 7. Bujakiewicz A., Zawieska D., Kowalczyk M., 2003, Trójwymiarowe modelowanie obiektu architektonicznego, „AFKiT”, vol. 13b, s. 325-337. 8. Zapłata R., Kędzierski M., Fryśkowska A., WIlińska M., Deliś P., 2012, Digitalizacja dziedzictwa archeologicznego i historycznego. Wybrane przykłady i zagadnienia zastosowania teledetekcji, [w:] Radom: Korzenie Miasta i regionu. T. 3, (red.) A. Buko, D. Główka, M. Trzeciecki, Warszawa, s. 107-127. 9. 3D Laser Scanning for Heritage. Advice and guidance to users on laser scanning in archaeology and architecture, 2007 – www.english-heritage.org.uk/.../3d-laser-scanning-for-heritage/ [dostęp 01.01.2012]. http://www.english-heritage.org.uk/publications/3d-laser-scanning-heritage2/3D_Laser_Scanning_final_low-res.pdf [dostęp 02.05.2013] 10. Zapłata R., 2013, Nieinwazyjne metody w badaniu i dokumentacji dziedzictwa kulturowego – aspekty skanowania laserowego w badaniach archeologicznych i architektonicznych, Warszawa. * Dodatkowa literatura rozszerzająca wiedzę w zakresie poszczególnych tematów zostanie podana na zajęciach. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
WIEDZA Zna elementarną terminologię używaną w, ochronie dóbr kultury, w tym w konserwacji zabytków (i w ochronie przyrody) oraz zna jej zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych Ma podstawową wiedzę o rozwoju sztuki i metodach badawczych stosowanych w naukach historycznych (przyrodniczych) i w archeologii Ma podstawową wiedzą o sposobie projektowania i tworzenia systemów baz danych w instytucjach związanych z ochroną zabytków (i środowiska) oraz o metodach komunikacji sieciowej i standardach wymiany informacji Ma uporządkowaną wiedzę o zasadach bezpieczeństwa obowiązujących w dziedzinie ochrony zabytków (i przyrody) Ma podstawową wiedzę w zakresie konserwatorstwa, historii sztuki, archeologii, (podstaw biologii) i zastosowań nowych technologii w ochronie dóbr kultury (i środowiska) UMIEJĘTNOŚCI Potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną do interpretowania i analizowania zabytków (i pomników przyrody) Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną w ochronie dóbr kultury (i środowiska) do opisu i analizy relacji między obiektami chronionymi a otaczającym światem i społeczeństwem Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę teoretyczną w zakresie nauk społecznych, (prawnych i biologicznych) w praktycznych działaniach dokumentacyjnych i edukacyjnych w instytucjach związanych z ochroną dóbr kultury (i środowiska) Posiada umiejętność skonstruowanej logicznie wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na temat wszystkich obszarów ochrony dóbr kultury (i środowiska). Umie sporządzić maszynopis z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami. Potrafi pracując w zespole i wykorzystując doświadczenie innych specjalistów sprawnie podejmować działania na rzecz ochrony dóbr kultury (i środowiska) Posiada umiejętność prezentowania własnych poglądów i opinii na temat dóbr kultury (i środowiska) Potrafi odróżnić działania komercyjne od działań non profit w instytucjach związanych z ochroną zabytków (i środowiska), rozumie różnicę między instytucjami państwowymi, a organizacjami pozarządowymi i potrafi stosować kryteria prawne i etyczne do działań w różnych rodzajach instytucji zajmujących się dziedzictwem kulturowym (i przyrodniczym) Potrafi pracować w zespole składającym się z przedstawicieli nauk humanistycznych, społecznych i ścisłych, rozumie zależności i zakresy kompetencji poszczególnych dziedzin ochrony dóbr kultury i środowiska KOMPETENCJE SPOŁECZNE Ma świadomość interdyscyplinarności wiedzy z zakresu ochrony dóbr kultury i środowiska i rozumie konieczność ciągłego samokształcenia i konsultacji specjalistycznych w codziennej działalności Ma przekonanie o wadze postępowania w sposób etyczny i profesjonalny, przestrzegania norm etyki zawodu konserwatora zabytków i przyrody Ma poczucie odpowiedzialności i świadomość iż zawód zawodu konserwatora zabytków i przyrody jest zawodem regulowanym, rozumie wynikające stąd ograniczenia Ma świadomość roli pracy zespołowej w instytucjach zajmujących się dziedzictwem kulturowym i przyrodniczym OPIS ECTS Udział w ćwiczeniach – 30 godz. Przygotowanie do ćwiczeń – 12,5 godz. Konsultacje – 2,5 godz. Czas na napisanie referatu – 10 godz. Samodzielna lektura – 15 godz. Przygotowanie do kolokwium – 5 godz. Łącznie – 75 godz. / 3 pkt. ECTS |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie / ocena Osiągnięcie efektów kształcenia - student potrafi: - niedostateczny/2 - brak podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia / umiejętności / kompetencji społecznych / nie umie wykorzystywać podstawowe narzędzia / nie potrafi efektywnie prezentować wyniki swojej pracy - dostateczny/3 - posiadanie podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia / umiejętności / kompetencji społecznych / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię / umie wykorzystywać podstawowe narzędzia / potrafi efektywnie prezentować wyniki swojej pracy - dobry/4 – posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia / umiejętności / kompetencji społecznych / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia / umie wykorzystywać podstawowe narzędzia / potrafi efektywnie prezentować wyniki swojej pracy - bardzo dobry/5 - posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia / umiejętności / kompetencji społecznych, poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia / samodzielnie dobiera elementy niezbędne do rozwiązania zadanego problemu / umie wykorzystywać podstawowe narzędzia / potrafi efektywnie prezentować wyniki swojej pracy Obecność obowiązkowa (dopuszczalna ilość nieobecności - 2). Sytuacje szczególne do rozpatrzenia i wyjaśnienia przez prowadzącego. Elementy składowe zaliczenia końcowego (waga poszczególnych składowych) – system zaliczania: I element - obecność i ćwiczenia praktyczne: - ćwiczenia praktyczne (zaliczanie ciągłe) = maks. 15 pkt. / min. 13 pkt. Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 80% - zal. II element:` - referaty = 50% (0.5) - zaliczenie końcowe (pisemne/test) = 50% (0.5) Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 75% (0.75). Łączne zaliczenie końcowe: min. 75% - zal |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.