Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Popularyzacja dziedzictwa kulturowego

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WS-HS-ODKS-PDKćw
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Popularyzacja dziedzictwa kulturowego
Jednostka: Instytut Historii Sztuki
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

WIEDZA

K_W04

UMIJĘTNOŚCI

K_U04

K_U08

K_U09

KOMPETENCJE

K_K01

K_K02

K_K03

K_K04

K_K05


Skrócony opis:

Popularyzacja dziedzictwa kulturowego – zajęcia dotyczą zagadnień związanych z popularyzacją dóbr kultury, ze położeniem szczególnego nacisku na dziedzictwo kulturowe. Tematyka zajęć skupia się m.in. wokół nieformalnej edukacji, promocji i działań związanych z dziedzictwem kulturowym.

Pełny opis:

Popularyzacja dziedzictwa kulturowego – problematyka zajęć to: popularyzacja dóbr kultury i środowiska - dziedzictwa kulturowego; popularyzacja - nieformalna edukacja, promocja a ochrona dziedzictwa kulturowego; zróżnicowane dziedzictwo – zróżnicowana popularyzacja; działalność popularno-naukowa – instytucje i środowiska naukowo-konserwatorskie (popularyzacja wyników, badań i dóbr kultury …); nauka obywatelska i angażowanie społeczeństwa jako wspierające i aktywizujące formy popularyzacji dziedzictwa kulturowego; turystyka, postturystyka … i wypoczynek; popularyzacja w dobie technologii informacyjno-komunikacyjnych; muzea, skanseny, ekspozycje, festyny itp. – między tradycyjnym a nowatorskim podejściem; sektor rozrywki (film, gra, imprezy masowe itp.) a zagadnienia dziedzictwa kulturowego; programy i instytucje - finansowanie oraz zarządzanie zasobami na rzecz popularyzacji dziedzictwa kulturowego; popularyzacja dziedzictwa kulturowego (regionalnego) a zagadnienia tożsamości, rozwoju regionalnego, gospodarki lokalnej i zrównoważonego rozwoju; analiza wybranych przykładów popularyzacji dziedzictwa kulturowego; popularyzacja dóbr kultury i środowiska - interdyscyplinarne wyzwania i multidyscyplinarne działania.

Literatura:

MATERIAŁY I PODSTAWOWA LITERATURA

1. Nauczanie i popularyzacja ochrony dziedzictwa, [Red:] Szmygin Bogusław - Warszawa: Polski Komitet Narodowy ICOMOS ; Politechnika Lubelska , 2014 - http://bc.pollub.pl/Content/7894/nauczanie.pdf

2. Raport o edukacji kulturalnej. JAKIEJ KULTURY POLACY POTRZEBUJĄI CZY EDUKACJA KULTURALNA IM JĄ ZAPEWNIA? Raport o problemach edukacji kulturalnej w Polsce dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Barbara Fatyga współpraca Jacek Nowiński i Tomasz Kukołowicz, 2009 - http://www.kongreskultury.pl/library/File/Raportedu/edukacja_kult_raport_w.pelna%281%29.pdf

3. Kultura a zrównoważony rozwój. Środowisko, ład przestrzenny, dziedzictwo, Janikowski R., Krzysztofek K. (red. nauk.), Polski Komitet do spraw UNESCO, Warszawa 2009 - http://www.unesco.pl/sources/indexPop.htm

4. Pawleta M., Przeszłośc we współczesności. Studium metodologiczne archeologicznie kreowanej przeszłości w przestrzeni społecznej, Poznań.

5. Maj A., Media w podróży, ExMachina, Katowice 2010 - https://www.researchgate.net/publication/276144938_Media_w_podrozy

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1. Murzyn-Kupisz M., Wpływ przedsięwzięć związanych z odnową obiektów i miejsc zabytkowych na gospodarkę lokalną i regionalną, „Ochrona Zabytków” 2010, nr 1-4.

2. RAPORT NA TEMAT FUNKCJONOWANIA SYSTEMU OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO W POLSCE PO ROKU 1989, red. Jacka Purchli, 2009 - http://www.kongreskultury.pl/library/File/RaportDziedzictwo/dziedzictwo_raport_w.pelna%281%29.pdf

3. „Zarządzanie w kulturze” – pismo naukowe (numery i artykuły do wyboru)

4. Pawłowska K. i Swaryczewska M., 2002, Ochrona dziedzictwa kulturowego: zarządzanie i partycypacja społeczna, Kraków.

5. Pawleta M., Przeszłość jako źródło przyjemności, „Przegląd Archeologiczny”, t. 59, 2011

6. Murzyn-Kupisz M., Barbarzyńca w ogrodzie? Dziedzictwo kulturowe widziane z perspektywy ekonomii, „Zarządzanie Publiczne” 2010, nr 3 (13).

7. System ochrony zabytków w Polsce - analiza, diagnoza, propozycje, red. B. Szmygin, 2011 - http://bc.pollub.pl/dlibra/docmetadata?id=691&from=&dirids=1&ver_id=3115&lp=4&QI=!7730BDFE5D9A50271F2FBF6E24DBEAB1-9

8. „Wartościowanie w ochronie i konserwacji zabytków, red. B. Szmygin, 2012 - http://www.bc.pollub.pl/dlibra/docmetadata?id=1218&from=&dirids=1&ver_id=&lp=5&QI=C53ACA5495C0D40E1303406EC6484C11-2

9. „Raport o finansowaniu i zarządzaniu instytucjami kultury. Finansowanie kultury i zarządzanie instytucjami kultury” – Głowacki J. et al., 2009 - http://www.kongreskultury.pl/library/File/RoSK%20finansowanie/finansowanie_w.pelna%281%29.pdf

10. Kozioł A., Trelka M., Florjanowicz P., 2013, Społeczno-gospodarcze oddziaływanie dziedizctwa kulturowego. Raport z badań społecznych, Warszawa - http://www.nid.pl/upload/iblock/472/472e646a7a6f116cb09105f922695509.pdf

* Dodatkowa, rozszerzające wiedzę w zakresie poszczególnych tematów zostanie podana na zajęciach.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

WIEDZA

Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie historii sztuki od starożytności po czasy współczesne, obejmującą teoretyczną refleksję nad wytworami różnorodnych kultur z ukierunkowaniem na popularyzację dziedzictwa kulturowego. Zna przykłady oraz podstawowe elementy i mechanizmy działań popularyzacyjnych.

UMIEJĘTNOŚCI

Posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie nauk humanistycznych oraz zastosowania jej w typowych oraz nietypowych problemach zawodu historyka sztuki, z ukierunkowaniem na popularyzację dziedzictwa kulturowego. Potrafi porozumiewać się ze specjalistami w zakresie humanistyki oraz dziedzin pokrewnych historii sztuki w języku polskim i języku obcym. Umie popularyzować wiedzę o humanistyce oraz wytworach kultury i jej instytucjach. Posiada pogłębioną umiejętność przygotowywania różnorodnych prac pisemnych w języku polskim i obcym. Umie przygotować wypowiedź ustną w języku polskim i obcym.

KOMPETENCJE

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i konfrontowanie zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej. Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Potrafi wykonywać różnorodne prace merytoryczne w instytucjach kultury, muzeach, galeriach i biurach konserwatorskich. Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu. Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym korzystając z różnych jego form. Interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturowymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce i potrafi je popularyzować. Ma poczucie wyjątkowej odpowiedzialności za dobra kultury w zasięgu regionalnym i globalnym, dostrzega potrzeby edukacyjne społeczeństwa w zakresie dziedzictwa kulturowego.

OPIS ECTS

Udział w ćwiczeniach: 30 godz.

Przygotowanie do konwersatorium: 12,5 godz.

Konsultacje: 2,5 godz.

Czas na napisanie referatu: 5 godz.

Samodzielna lektura: 5 godz.

Przygotowanie do zaliczenia: 5 godz.

Łącznie: 60 godz. / 2 pkt. ECTS

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie / ocena

Osiągnięcie efektów kształcenia - student potrafi:

- niedostateczny/2 - brak podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia.

- dostateczny/3 - posiadanie podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię

- dobry/4 – posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia

- bardzo dobry/5 - posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia, poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia / samodzielnie dobiera elementy niezbędne do rozwiązania zadanego problemu

Próg otrzymania oceny pozytywnej z egzaminu powyżej 50%

2/niedostateczny – mniej/równe 50%

Obecność obowiązkowa (dopuszczalna ilość nieobecności - 2). Sytuacje szczególne do rozpatrzenia i wyjaśnienia przez prowadzącego.

Elementy składowe zaliczenia końcowego (waga poszczególnych składowych) – system zaliczania:

I element - obecność i aktywny udział:

- ćwiczenia praktyczne (zaliczanie ciągłe) = maks. 15 pkt. / min. 13 pkt.

Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 80% - zal.

II element:

- referaty = 50% (0.5)

- zaliczenie końcowe (pisemne/test) = 50% (0.5)

Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 75% (0.75).

Łączne zaliczenie końcowe: min. 75% - zal

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)