Popularyzacja dziedzictwa kulturowego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-HS-ODKS-PDKćw |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Popularyzacja dziedzictwa kulturowego |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | WIEDZA K_W04 UMIJĘTNOŚCI K_U04 K_U08 K_U09 KOMPETENCJE K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 |
Skrócony opis: |
Popularyzacja dziedzictwa kulturowego – zajęcia dotyczą zagadnień związanych z popularyzacją dóbr kultury, ze położeniem szczególnego nacisku na dziedzictwo kulturowe. Tematyka zajęć skupia się m.in. wokół nieformalnej edukacji, promocji i działań związanych z dziedzictwem kulturowym. |
Pełny opis: |
Popularyzacja dziedzictwa kulturowego – problematyka zajęć to: popularyzacja dóbr kultury i środowiska - dziedzictwa kulturowego; popularyzacja - nieformalna edukacja, promocja a ochrona dziedzictwa kulturowego; zróżnicowane dziedzictwo – zróżnicowana popularyzacja; działalność popularno-naukowa – instytucje i środowiska naukowo-konserwatorskie (popularyzacja wyników, badań i dóbr kultury …); nauka obywatelska i angażowanie społeczeństwa jako wspierające i aktywizujące formy popularyzacji dziedzictwa kulturowego; turystyka, postturystyka … i wypoczynek; popularyzacja w dobie technologii informacyjno-komunikacyjnych; muzea, skanseny, ekspozycje, festyny itp. – między tradycyjnym a nowatorskim podejściem; sektor rozrywki (film, gra, imprezy masowe itp.) a zagadnienia dziedzictwa kulturowego; programy i instytucje - finansowanie oraz zarządzanie zasobami na rzecz popularyzacji dziedzictwa kulturowego; popularyzacja dziedzictwa kulturowego (regionalnego) a zagadnienia tożsamości, rozwoju regionalnego, gospodarki lokalnej i zrównoważonego rozwoju; analiza wybranych przykładów popularyzacji dziedzictwa kulturowego; popularyzacja dóbr kultury i środowiska - interdyscyplinarne wyzwania i multidyscyplinarne działania. |
Literatura: |
MATERIAŁY I PODSTAWOWA LITERATURA 1. Nauczanie i popularyzacja ochrony dziedzictwa, [Red:] Szmygin Bogusław - Warszawa: Polski Komitet Narodowy ICOMOS ; Politechnika Lubelska , 2014 - http://bc.pollub.pl/Content/7894/nauczanie.pdf 2. Raport o edukacji kulturalnej. JAKIEJ KULTURY POLACY POTRZEBUJĄI CZY EDUKACJA KULTURALNA IM JĄ ZAPEWNIA? Raport o problemach edukacji kulturalnej w Polsce dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Barbara Fatyga współpraca Jacek Nowiński i Tomasz Kukołowicz, 2009 - http://www.kongreskultury.pl/library/File/Raportedu/edukacja_kult_raport_w.pelna%281%29.pdf 3. Kultura a zrównoważony rozwój. Środowisko, ład przestrzenny, dziedzictwo, Janikowski R., Krzysztofek K. (red. nauk.), Polski Komitet do spraw UNESCO, Warszawa 2009 - http://www.unesco.pl/sources/indexPop.htm 4. Pawleta M., Przeszłośc we współczesności. Studium metodologiczne archeologicznie kreowanej przeszłości w przestrzeni społecznej, Poznań. 5. Maj A., Media w podróży, ExMachina, Katowice 2010 - https://www.researchgate.net/publication/276144938_Media_w_podrozy LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murzyn-Kupisz M., Wpływ przedsięwzięć związanych z odnową obiektów i miejsc zabytkowych na gospodarkę lokalną i regionalną, „Ochrona Zabytków” 2010, nr 1-4. 2. RAPORT NA TEMAT FUNKCJONOWANIA SYSTEMU OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO W POLSCE PO ROKU 1989, red. Jacka Purchli, 2009 - http://www.kongreskultury.pl/library/File/RaportDziedzictwo/dziedzictwo_raport_w.pelna%281%29.pdf 3. „Zarządzanie w kulturze” – pismo naukowe (numery i artykuły do wyboru) 4. Pawłowska K. i Swaryczewska M., 2002, Ochrona dziedzictwa kulturowego: zarządzanie i partycypacja społeczna, Kraków. 5. Pawleta M., Przeszłość jako źródło przyjemności, „Przegląd Archeologiczny”, t. 59, 2011 6. Murzyn-Kupisz M., Barbarzyńca w ogrodzie? Dziedzictwo kulturowe widziane z perspektywy ekonomii, „Zarządzanie Publiczne” 2010, nr 3 (13). 7. System ochrony zabytków w Polsce - analiza, diagnoza, propozycje, red. B. Szmygin, 2011 - http://bc.pollub.pl/dlibra/docmetadata?id=691&from=&dirids=1&ver_id=3115&lp=4&QI=!7730BDFE5D9A50271F2FBF6E24DBEAB1-9 8. „Wartościowanie w ochronie i konserwacji zabytków, red. B. Szmygin, 2012 - http://www.bc.pollub.pl/dlibra/docmetadata?id=1218&from=&dirids=1&ver_id=&lp=5&QI=C53ACA5495C0D40E1303406EC6484C11-2 9. „Raport o finansowaniu i zarządzaniu instytucjami kultury. Finansowanie kultury i zarządzanie instytucjami kultury” – Głowacki J. et al., 2009 - http://www.kongreskultury.pl/library/File/RoSK%20finansowanie/finansowanie_w.pelna%281%29.pdf 10. Kozioł A., Trelka M., Florjanowicz P., 2013, Społeczno-gospodarcze oddziaływanie dziedizctwa kulturowego. Raport z badań społecznych, Warszawa - http://www.nid.pl/upload/iblock/472/472e646a7a6f116cb09105f922695509.pdf * Dodatkowa, rozszerzające wiedzę w zakresie poszczególnych tematów zostanie podana na zajęciach. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
WIEDZA Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie historii sztuki od starożytności po czasy współczesne, obejmującą teoretyczną refleksję nad wytworami różnorodnych kultur z ukierunkowaniem na popularyzację dziedzictwa kulturowego. Zna przykłady oraz podstawowe elementy i mechanizmy działań popularyzacyjnych. UMIEJĘTNOŚCI Posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie nauk humanistycznych oraz zastosowania jej w typowych oraz nietypowych problemach zawodu historyka sztuki, z ukierunkowaniem na popularyzację dziedzictwa kulturowego. Potrafi porozumiewać się ze specjalistami w zakresie humanistyki oraz dziedzin pokrewnych historii sztuki w języku polskim i języku obcym. Umie popularyzować wiedzę o humanistyce oraz wytworach kultury i jej instytucjach. Posiada pogłębioną umiejętność przygotowywania różnorodnych prac pisemnych w języku polskim i obcym. Umie przygotować wypowiedź ustną w języku polskim i obcym. KOMPETENCJE Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i konfrontowanie zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej. Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Potrafi wykonywać różnorodne prace merytoryczne w instytucjach kultury, muzeach, galeriach i biurach konserwatorskich. Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu. Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym korzystając z różnych jego form. Interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturowymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce i potrafi je popularyzować. Ma poczucie wyjątkowej odpowiedzialności za dobra kultury w zasięgu regionalnym i globalnym, dostrzega potrzeby edukacyjne społeczeństwa w zakresie dziedzictwa kulturowego. OPIS ECTS Udział w ćwiczeniach: 30 godz. Przygotowanie do konwersatorium: 12,5 godz. Konsultacje: 2,5 godz. Czas na napisanie referatu: 5 godz. Samodzielna lektura: 5 godz. Przygotowanie do zaliczenia: 5 godz. Łącznie: 60 godz. / 2 pkt. ECTS |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie / ocena Osiągnięcie efektów kształcenia - student potrafi: - niedostateczny/2 - brak podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia. - dostateczny/3 - posiadanie podstawowej wiedzy w zakresie oczekiwanych efektów kształcenia / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię - dobry/4 – posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia / poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia - bardzo dobry/5 - posiadanie wiedzy w odniesieniu do oczekiwanych efektów kształcenia, poprawnie posługuje się podstawowymi pojęciami, zna definicje oraz podstawową terminologię, a także potrafi zestawiać informacje i dokonywać podsumowania określone zagadnienia / samodzielnie dobiera elementy niezbędne do rozwiązania zadanego problemu Próg otrzymania oceny pozytywnej z egzaminu powyżej 50% 2/niedostateczny – mniej/równe 50% Obecność obowiązkowa (dopuszczalna ilość nieobecności - 2). Sytuacje szczególne do rozpatrzenia i wyjaśnienia przez prowadzącego. Elementy składowe zaliczenia końcowego (waga poszczególnych składowych) – system zaliczania: I element - obecność i aktywny udział: - ćwiczenia praktyczne (zaliczanie ciągłe) = maks. 15 pkt. / min. 13 pkt. Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 80% - zal. II element: - referaty = 50% (0.5) - zaliczenie końcowe (pisemne/test) = 50% (0.5) Łącznie 100% (1.0) - próg zaliczenia równy/powyżej 75% (0.75). Łączne zaliczenie końcowe: min. 75% - zal |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.