Marketing polityczny

K_W05 ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury, pogłębioną w odniesieniu do wybranych obszarów aktywności człowieka

K_W04 ma wiedzę o różnych rodzajach więzi społecznych i występujących między nimi prawidłowościach oraz wiedzę pogłębioną w odniesieniu do wybranych kategorii więzi społecznych

K_U06 posiada umiejętnośd wykorzystania zdobytej wiedzy w różnych zakresach i formach, rozszerzoną o krytyczną analizę skuteczności i przydatności stosowanej wiedzy

K_U03 potrafi właściwie analizowad przyczyny i przebieg procesów i zjawisk społecznych, formułowad własne opinie na ten temat oraz stawiad proste hipotezy badawcze i je weryfikować

K_K06 potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniad wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny

Poziom przedmiotu:specjalizacyjny

Cele przedmiotu:

Celem kursu jest wprowadzenie w problematykę marketingu politycznego, formułowania postaw wyborczych i politycznych oraz konstruowania opinii publicznej interpretowanej jako zbiorowa świadomość frakcji społecznych. Wprowadzenie w teorię i empirię marketingu politycznego ma na celu identyfikację kluczowych dla badań z zakresu socjologii polityki zagadnień i pól problemowych. Umiejętnością analityczna kursu jest krytyczna interpretacja instytucji oraz działań politycznych.

Wymagania wstępne:

Akces do specjalizacji Badania Opinii Publicznej, Polityki i Rynku.

Treści merytoryczne:

KONSPEKT ZAJĘĆ:

I. Marketing polityczny - założenia wstępne (czyli co, jak, kiedy i przede wszystkim dlaczego?);

II. Determinanty zachowań wyborczych w interpretacji psychospołecznej;

III. Marketing polityczny jako źródło władzy – teoretyczne podstawy inżynierii społecznej;

IV. Indywidualne techniki wpływu społecznego – reguły R. Cialdiniego;

V. Strategie kampanii wyborczej: o uwarunkowaniach sukcesu wyborczego;

VI. Planowanie i organizacja kampanii wyborczej;

VII. Lebenswelt – wizje politycznego przywództwa;

VIII. Komunikacja polityczna i publiczna;

IX. Komunikacja wyborcza;

X. Marketing polityczny w Internecie oraz funkcje „propagandy szeptanej”;

XI. Metaforyka i nominacja w retoryce politycznej;

XII. Polskie Generalne Studium Wyborcze – analiza;

XIII. Lobbing polityczny.

Metody oceny:

Na ocenę końcową składały się będą trzy elementy:

1. Punktowe rezultaty z 6 kolokwiów

2. Punkty za aktywność uzyskane w części spotkania poświęconej analizie tekstów (możliwość uzyskania 0-1 punktu na spotkaniu - max. 15 punktów z całości zajęć).

3. Punkty za 100% frekwencję

II. A. Pratkanis; E. Aronson, Psychologia codziennej perswazji, w: tenże, Wiek propagandy, Warszawa 2005, s. 24-62.

K. Korzeniowski, Psychospołeczne uwarunkowania zachowań wyborczych, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002.



III. R. Wiszniowski, Wprowadzenie do teorii marketingu politycznego, w: A. Jabłoński, L. Sobkowiak, Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław 2002.

A. Jabłoński, Marketing polityczny w USA: koncepcja i zastosowanie w kampaniach prezydenckich, w: A. Jabłoński, L. Sobkowiak, Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław 2002.



IV. D. Doliński, Sześć reguł podstawowych, w: tenże, Techniki wpływu społecznego, Warszawa 2006.

R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 1996.



V. S. Trzeciak, Strategie kampanii wyborczej. Praktyczny podręcznik, Lublin 2001.



VI. R. Wiśniewski, M. Zaborski, M. Zarzecki, Kampania wyborcza, Warszawa 2010, s. 16-41.

B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007, s. 193-228..



VII. W. Wesołowski, Rozumienie polityki wśród polityków, w: tenże, Świat elity politycznej, Warszawa 1995.



VIII. D. R. Kinder, Komunikacja i polityka w epoce informacji, w: D. O. Sears i inni, Psychologia polityczna, Kraków 2008.



IX. N. de Barbaro, Dojść do głosu, Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków 2005.



X. W. Cwalina; A. Falkowski., Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006.



XI. J. Fras, Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wrocław 2005.



XII. Dane PGSS;



XIII. K. Jasiecki i inni, Lobbing, Kraków 2000.

Procesy formowania społeczeństwa obywatelskiego w Polsce wraz z powstawaniem europejskiej polityki konsolidacji kapitału społecznego czynią zasadnym podjęcie socjologicznej interpretacji problematyki form kształtowania świadomości społecznej. Opinia publiczna stanowi zasadniczy element konstytuowania i podtrzymywania nowych tożsamości zbiorowych, jest czynnikiem mobilizacji społecznej oraz gwarantem ładu systemowego. W społeczeństwach nowoczesnych funkcjonalność wpływu społecznego ujawnia się w konstruowaniu kanałów komunikacyjnych stanowiących podstawowe źródło instytucjonalnych wzorców aksjonormatywnych przekazywanych tzw. opinii publicznej. Socjologia opinii publicznej to subdyscyplina akademickiego pogranicza, integrująca płaszczyznę teoretyczną socjologii polityki z politycznym praxis. Innowacyjność przedmiotu formalnego socjologii opinii publicznej wynika nie z akceptacji metodologicznego multiperspektywizmu, ale przede wszystkim z klarownego określenia procedury działania politycznego, która poddana być może analizie socjologicznej.

 w ramach kursu zaprezentowane zostaną klasyczne oraz współczesne koncepcje opinii publicznej i propagandy traktowanej jako stosowana teoria komunikacji społecznej (zgodnie z globalną interpretacją J. Ellul’a);

 przedstawione zostaną różnorodne formy działań politycznych na przykładzie projektów opracowanych w instytucjach polskich oraz międzynarodowych, a także praktyczne konsekwencje, wyzwania i korzyści związane z wprowadzaniem poszczególnych rozwiązań.

 uczestnicy kursu zdobędą wiedzę niezbędną do zrozumienia i przygotowania autorskich strategii propagandowych z obszaru polityki oraz relacji instytucji społecznych i politycznych ze środowiskiem zewnętrznym.

Wiedza:

student wie czym jest dyscyplina, zna genezę dyscypliny, siatkę pojęciową oraz typologie w kluczowych zjawisk i procesów, zna fundamentalne dla dyscypliny teorie oraz szkoły badań. Student zna teoretyczne podstawy i praktyczne znaczenia zjawisk społecznych.

Umiejętności:

student czyta i interpretuje teksty z zakresu dyscypliny. Posiada umiejętność analizy powiązań zjawisk oraz ich wzajemnych relacji, zapoznaje się z funkcjonowaniem instytucji społecznych, reguł ich funkcjonowania oraz ich różnorodnych aspektów tak w wymiarze powstawania i zmiany, jak i skutków oddziaływania.

Kompetencje:

student dzięki konwersatorium posiada kompetencje w zakresie umożliwiającym prowadzenie samodzielnej analizy kontekstualnej, ale przede wszystkim ma wiedzę i umiejętności praktycznej analizy opisanych zjawisk i zastosowania ich do konkretnych empirycznych sytuacji.

udział w zajęciach - 18

konsultacje – 15

interaktywna gra zespołowa - 12

przygotowanie do testu - 15

SUMA GODZIN 60