Asystent osoby starszej i niepełnosprawnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-SO-PS-2-AO |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Asystent osoby starszej i niepełnosprawnej |
Jednostka: | Instytut Socjologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | średnio-zaawansowany |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | PS1_W09, PS1_W14; PS1_U10; PS1_K06 |
Skrócony opis: |
Asystent osoby starszej i niepełnosprawnej jest przedmiotem specjalizacyjnym w ramach ścieżki kształcenia "Praca z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym", dostępnym na kierunku Praca socjalna. Treści kształcenia obejmują zagadnienie asystentury wobec osób niesamodzielnych, których głównymi wyznacznikami są starość i niepełnosprawność. Co ważne, podczas zajęć studenci poznają obszary pracy socjalnej z osobami niesamodzielnymi a także informowani są o formalnych i praktycznych aspektach funkcjonowania zawodu asystenta osobistego osób o w.w. charakterystyce. |
Pełny opis: |
Student powinien opanować : 1.wiedzę z zakresu zachodzących procesów demograficznych, starości jako fazy ludzkiego życia oraz problemów związanych z niepełnosprawnością. 2.umiejętność rozpoznawania możliwości oraz ograniczenia w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności. 3.umiejętność rozpoznawania i interpretacji sytuacji społecznej, warunków życia, relacji z rodziną, grupą, środowiskiem lokalnym osoby starszej oraz wykorzystywanie zasobów indywidualnych, środowiska rodzinnego, instytucjonalnego i lokalnego w pracy z osobą starszą 4.umiejętność doboru metod, technik, narzędzi i form realizacji działań opiekuńczo-wspierających do sytuacji życiowej, stanu zdrowia, rozpoznanych problemów i potrzeb osoby starszej i niepełnosprawnej. |
Literatura: |
A. Literatura podstawowa 1. Rola asystenta osoby niesamodzielnej – wprowadzenie Żukiewicz A. (2010), Asystent osoby niepełnosprawnej – nowy obszar działania społecznego, w: tenże (red.), Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 9-13. Mirewska E. (2010), Miejsce asystenta osoby niepełnosprawnej w systemie pomocy społecznej, w: A. Żukiewicz (red.), Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 21-30. 2. Starość w ujęciu naukowym – gerontologia i geriatria Hrynkiewicz J. (2012), „Los starca zależy od kontekstu społecznego” – wprowadzenie, w: J. Hrynkiewicz (red.), O sytuacji ludzi w starszym wieku, Rządowa Rada Ludnościowa, Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa, s. 7-18. Pędlich W. (2007), Gerontologia i geriatria, w: T. Grodzicki, J. Kocemba, A. Skalska, Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik dla lekarzy i studentów, Wydawnictwo Via Medica, Gdańsk, s. 2-5. Kocemba J. (2007), Starzenie się człowieka, w: T. Grodzicki, J. Kocemba, A. Skalska, Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik dla lekarzy i studentów, Wydawnictwo Via Medica, Gdańsk, s. 6-11. 3. Charakterystyka procesu starzenia się Wawrzyniak J.K. (2015), Starzenie się i jego charakterystyka, w: A. Fabiś, J.K. Wawrzyniak, A. Chabior, Ludzka starość. Wybrane zagadnienia gerontologii społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 42-78. 4. Praca socjalna z seniorami Leszczyńska-Rajchert A. (2011), Cele, zadania i zasady pracy socjalnej z seniorami, w: E. Kantowicz (red.), Koncepcje i praktyka działania społecznego w pracy socjalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, s. 59-72. 5. Perspektywa i prognoza pracy socjalnej z seniorami Rosochacka-Gmitrzak M. (2011), Przyszłość pracy socjalnej z osobami starszymi: między wiedzą, sztuką a praktyką, w: A. Kwak, E. Wyrwich-Hejduk, W kręgu zagadnień pracy socjalnej. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa, s. 173-190. 6. Podstawowe cechy niepełnosprawności Golinowska S. (2012), Definiowanie niepełnosprawności, w: S. Golinowska (red.), Instytucjonalne, zdrowotne i społeczne determinanty niepełnosprawności, Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa, s. 31-48. 7. Asystent osoby niepełnosprawnej Flak B. (2011), Asystent osoby niepełnosprawnej, w: A. Górak, M. Sosnowski, I. Wowra, B. Flak, Nowatorskie instrumenty w pracy z klientami pomocy społecznej (asystent rodziny, trener pracy, klub integracji społecznej, asystent osoby niepełnosprawnej), Grupa Ergo, Wrocław, s. 174-206. Trojańska M. (2010), Asystent osoby niepełnosprawnej jako metoda aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, w: A. Żukiewicz (red.), Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 33-42. 8. Praktyczne działania asystenta osoby niepełnosprawnej Korzeniewska J. (2003), Pielęgniarstwo w usługach asystenckich, w: I. Odrobińska (red.), Osobisty asystent osoby niepełnosprawnej. Materiały poseminaryjne, Rada Główna Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego, Dębe, s. 23-26. Tymińska M. (2003), Rehabilitacja, w: I. Odrobińska (red.), Osobisty asystent osoby niepełnosprawnej. Materiały poseminaryjne, Rada Główna Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego, Dębe, s. 27-36. 9. Praca asystenta z osobą niepełnosprawną intelektualnie (część I) Wołowicz-Ruszkowska A. (2017), Niepełnosprawność intelektualna w ujęciu psychospołecznym. Aktualny stan wiedzy, w: M. Zima-Parjaszewska, B.E. Abramowska (red.), Asystent osoby z niepełnosprawnością intelektualną, Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością intelektualną, Warszawa, s. 13-30. Gumienny B. (2017), Opieka – pomoc – wsparcie osoby z niepełnosprawnością intelektualną, w: M. Zima-Parjaszewska, B.E. Abramowska…, s. 31-48. 10. Praca asystenta z osobą niepełnosprawną intelektualnie (część II) Zima-Parjaszewska M. (2017), Kilka uwag o wspieraniu osób z niepełnosprawnością intelektualną, w: M. Zima-Parjaszewska, B.E. Abramowska…, s. 49-57. Janocha J. (2017), Kwalifikacje, umiejętności i wiedza asystenta osoby z niepełnosprawnością intelektualną, w: M. Zima-Parjaszewska, B.E. Abramowska…, s. 81-85. Andrzejewska A. (2017), Cechy psychoosobowe asystenta osoby z niepełnosprawnością intelektualną, w: M. Zima-Parjaszewska, B.E. Abramowska…, s. 87-91. Janocha J. (2017), Obszary wsparcia osoby z niepełnosprawnością intelektualną, w: M. Zima-Parjaszewska, B.E. Abramowska…, s. 93-95. 11. Asystent osoby niepełnosprawnej – studia porównawcze (do wyboru) Szeroczyńska M. (2007), (red.), Asystent osoby z niepełnosprawnością. Studium prawno-porównawcze, Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji, Warszawa. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (2014), Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej. Rozwiązania w wybranych państwach europejskich, Warszawa. B. Literatura uzupełniająca: Krasiejko I. (2012), Metodyka działania asystenta rodziny. Różne modele pracy socjalnej i terapeutycznej z rodziną. Wydanie drugie, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice. Pikuła N. (2011), Etos starości w aspekcie społecznym. Gerontologia dla pracowników socjalnych, Wydawnictwo WAM, Kraków. Kucharska E., Kamanová I. (2015), Senior – Gerontologia i praca socjalna, Wydawnictwo Goodstudio, Kraków. Rymsza M. (2012), (red.), Pracownicy socjalni i praca socjalna w Polsce. Między służbą społeczną a urzędem, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa. Szatur-Jaworska B., Błędowski P., Dzięgielewska M. (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Wydawnictwo ASPRA-JR, Warszawa. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Efekty kształcenia: - potrafi efektywnie posługiwać się fachową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności; -potrafi wymienić i analizować teorie i typologie z zakresu starości i niepełnosprawności; - potrafi opisać system pomocy i opieki osobom starszym i niepełnosprawnym; - potrafi scharakteryzować pracę socjalną asystenta osoby starszej i niepełnosprawnej; - potrafi rozpoznać możliwości oraz ograniczenia w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności. WIEDZA: -definiuje specyfikę starości jako fazy życia i niepełnosprawności; -wymienia i charakteryzuje elementy teorie i typologie z zakresu starości i niepełnosprawności; -rozróżnia i opisuje system pomocy i opieki osobom starszym i niepełnosprawnym; - charakteryzuje pracę socjalną asystenta osoby starszej i niepełnosprawnej; - identyfikuje i rozpoznaje możliwości oraz ograniczenia w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności. UMIEJĘTNOŚCI: -posługuje się fachową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności; -analizuje teorie i typologie z zakresu starości i niepełnosprawności; - analizuje system pomocy i opieki osobom starszym i niepełnosprawnym; - projektuje pracę socjalną asystenta osoby starszej i niepełnosprawnej; - rozpoznaje możliwości oraz ograniczenia w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności. KOMPETENCJE: - jest zorientowany na pogłębianie i doskonalenie nabytej wiedzy; - wykazuje odpowiedzialność za pracę z osobami starszymi i niepełnosprawnymi; -potrafi krytycznie ocenić analizowane sytuacje -docenia różnorodność metod i form pomocy - dostrzega relacje między instytucjami służącymi wsparciem Opis ECTS: Uczestnictwo w zajęciach - 25-30 godzin Konsultacje -5- 10 godzin Lektura tekstów - 10-15 godzin Przygotowanie do egzaminu - 30 godzin Przygotowanie referatu wraz z prezentacją - 10 godzin Suma godzin: 90 [90:30(25)=3] Liczba ECTS: 3 |
Metody i kryteria oceniania: |
1) efekt kształcenia nr 1 pn.: potrafi efektywnie posługiwać się fachową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności: - na ocenę 2 (ndst.): nie umie posługiwać się podstawową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności, - na ocenę 3 (dst.): poprawnie posługuje się zaledwie niewielką ilością fachowej terminologii z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności, -na ocenę 4 (db.): poprawnie posługuje się fachową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności, - na ocenę 5 (bdb.): potrafi poprawnie wykorzystać zaproponowaną w trakcie zajęć terminologię z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności. 2) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 2 pn.: potrafi wymienić i analizować teorie i typologie z zakresu starości i niepełnosprawności: - na ocenę 2 (ndst.): nie umie wymienić i analizować podstawowych teorii i typologii; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie posługuje się zaledwie niewielką ilością teorii i typologii; -na ocenę 4 (db.): poprawnie posługuje się teoriami i typologiami; - na ocenę 5 (bdb.): potrafi efektywnie prezentować i analizować teorie i typologie. 3) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 3 pn.: potrafi opisać system pomocy i opieki osobom starszym i niepełnosprawnym: -na ocenę 2 (ndst.): nie potrafi w najprostszy sposób opisać systemu pomocy i opieki; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie opisuje system pomocy i opieki bez umiejęteności jego analizy; -na ocenę 4 (db.): poprawnie opisuje system pomocy i opieki, dokonuje jego analizy; - na ocenę 5 (bdb.): potrafi efektywnie prezentować, analizować i dyskutować o systemie pomocy i opieki. 4) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 4 pn.: potrafi scharakteryzować pracę socjalną asystenta osoby starszej i niepełnosprawnej: -na ocenę 2 (ndst.): nie potrafi w najprostszy sposób scharakteryzować pracy socjalnej asystenta; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie charakteryzuje pracę socjalną asystenta, bez umiejętności jej analizy; -na ocenę 4 (db.): poprawnie charakteryzuje pracę socjalną asystenta i umie poddać ją analizie; - na ocenę 5 (bdb.): potrafi efektywnie wykorzystywać przekazaną w trakcie zajęć wiedzę nt. pracy socjalnej asystenta. 5) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 5 pn.: potrafi rozpoznać możliwości oraz ograniczenia w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności: -na ocenę 2 (ndst.): nie potrafi rozpoznać możliwości oraz ograniczeń w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie rozpoznaje zaledwie część symptomów; -na ocenę 4 (db.): poprawnie rozpoznaje symptomy; -na ocenę 5 (bdb.): potrafi rozpoznawać symptomy, a także samodzielnie proponować metody rozwiązania problemu. Opis ECTS: obecność na zajęciach: 30 godzin przygotowanie referatu wraz z prezentacją: 20 godzin studiowanie literatury: 20 godzin przeprowadzenie analiz: 10 godzin konsultacje: 10 godzin Suma godzin: 90 [90:30(25)=3] Liczba ECTS: 3 Wymagana jest obecność na zajęciach (dopuszcza się możliwość dwóch nieobecności). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.