Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Development of the Church hierarchy in the first centuries (bishops, presbyter, deacon)

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WT-DTE-WJD
Kod Erasmus / ISCED: 08.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Development of the Church hierarchy in the first centuries (bishops, presbyter, deacon)
Jednostka: Instytut Teologii Ogólnej
Grupy: Grupa przedmiotów - oferta Erasmus
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: angielski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Skrócony opis:

Wykład dotyczy hierarchii kościelnej, biskupów, kapłanów i diakonów, ich rekrutacji, przygotowania i funkcji duszpasterskich starożytnym w Kościele.

Pełny opis:

W ramach wykładu na podstawie tekstów starożytnych poruszane są następujące zagadnienia:

1. Istota kapłaństwa chrześcijańskiego: udział w kapłaństwie Chrystusa poprzez ordynację (święcenia) oraz sukcesję apostolską.

2. Najstarsze świadectwa o istnieniu kapłaństwa: Ewangelie, Listy św. Pawła, głównie 1 List do Tymoteusza, a także pisma autorów jak Ignacy Antiocheński oraz Klemens Rzymski.

3. Posługa kapłanów, diakonów oraz biskupów według najstarszych dokumentów jak Tradycja Apostolska (Hipolit Rzymski) oraz Konstytucje Apostolskie (Didaskalia).

4. Kwestia celibatu i abstynencji seksualnej w Biblii; w Starym oraz Nowym Testamencie; aplikacja tegoż nauczania do kapłanów, szczególnie biskupów.

5. Celibat i małżeństwo duchownych w najstarszej Tradycji chrześcijańskiej –Konstytucje Apostolskie, Opus imperfectum in Mattheum; De exhortatione castitatis Tertuliana, synod w Elwirze (ok. 300), Sobór Nicei (325).

6. Aplikacja nauki o celibacie i małżeństwie na przykładzie wybranych osób jak Grzegorz z Nazjanzu, Apolinary z Laodycei, Synezjusz z Cyreny (akceptacja małżeństwa)

7. Kwestia małżeństwa Eucheriusza i Sydoniusza Apolinarego oraz Paulina z Noli (akceptacja małżeństwa jako związku, ale wymagana abstynencja seksualna).

8. Sytuacja małżonek biskupów (episcopae): obiektywne trudności oraz obraz tychże małżonek na podstawie materiałów synodalnych oraz Historia Francorum Grzegorza z Tours.

9. Pochodzenie biskupów: ze środowiska monastycznego: Bazyli Wielki, Marcin z Tours, Cezary z Arles, Hilary z Arles.

10. Pochodzenie biskupów: ze środowiska patrycjuszowskiego: Ambroży z Mediolanu, Sydoniusz Apolinary.

11. Kwestia desygnacji na urząd biskupa na przykładzie Grzegorza z Nazjanzu oraz Augustyna z Hippony.

12. Kwestia przymusu do stanu kapłańskiego: przykład Pinianusa w Afryce, świadectwo Epifaniusza.

13. Przymus do przyjęcia biskupstwa na przykładzie Ambrożego z Mediolanu oraz Jana Chryzostoma.

14. Posługa prezbiterów oraz ich zależność od biskupa na przykładzie Orygenesa, Ariusza oraz Cypriana.

15. Rola metropolitów w wyborze oraz ordynacji biskupów na podstawie decyzji soborowych oraz synodalnych oraz pism Sydoniusza Apolinarego. Decyzje papieża Leona Wielkiego.

Literatura:

Teksty źródłowe:

Jest to część najważniejsza z wykazu tekstów źródłowych w: J. Grzywaczewski, Appointing Bishops in the First Centuries, Lublin 2013, s. 142-146:

Concilium Clermontanum (535) can. 13, Hefele, vol. II/2.

Concilium Agathense (505) can. 15, CCL 148, 201.

Concilium Arelatense (524) can. 2, CCL 148A, 43-44.

Concilium Cleremontanum (535) can. 13, CCL 148A, 108.

Concilium Aurelianense (538) can. 7, CCL 148A, 117.

Concilium Aurelianense (541) can. 17, CCL 148A, 136.

Concilium Turonense (567) can. 11; CCL 148A, 179-180;

can. 13, CCL 148A, 180; can. 14, CCL 148A, 181.

Concilium Matisconense (581-583) can. 3, CCL 148A, 224.

Concilium Turonense (567) can. 20, CCL 148A, 184.

Concilium Arelatense (554) can. 2, CCL 148, 340.

Concilium Eliberitanum, can. 33, ed. Hefele, vol. I/1, p. 238-239.

Concilium Nicaenum (325) can. 7, in NPNF, series II, vol. XIV, p.11; Hefele, vol. I/1, p. 539; Alberigo, vol. II, p. 34-63.

Constitutiones Apostolorum, in ANF, vol. VII, p. 391-505; SC 329.

Gregory Nazianzen, Orationes 27-31; in English NPNF, series II, vol. VII, p. 284-328. Discours théologiques, ed. P. Gallay, SC 250.

Gregorius Nazianzenus, Oration 43, in NPNF, series II, vol. VII, p. 395-422.

Gregory Nazianzen, The Last Farewell, Oration 42, in NPNF, series II, vol. VII, p. 385-394; PG 36, 457-492.

Gregorius Nyssenus, Dialogus de anima et resurrectione, in NPNF, series II, vol. V, p. 430-468; PG 46, 11-160.

Gregorius Nyssenus, De virginitate, in NPNF, series II, vol. V,

p. 343-371 ; SC 119.

Grégoire de Tours, Histoire des Francs, trad. R. Latouche, Paris 1999 ; PL 71, 476.

Gregory of Tours, History of the Franks, transl. E. Brehault, www.fordham.edu (Fordham University). PL 71, 215A.

Gregorius Turonensis, Liber in gloriam confessorum, PL 71, 027-0911.

Hippolytus of Rome, The Apostolic Tradition (www.bombaxo.com).

The Treatise on the Apostolic Tradition of St. Hippolytus of Rome, Bishop and Martyr, London 1992.

The Seven Ecumenical Councils in NPNF, series II, vol. XIV, p. 3-60 ;

Ignatius Antiochenus, Epistula ad Philadelphios, in ANF, vol. I,

p. 79-85; SC 10.

Ignatius Antiochenus, Epistula ad Trallianos, in ANF, vol. I, p. 66-72; SC 10.

Ignatius Antiochenus, Epistula ad Smyrnenses, in ANF, vol. I, p. 86-92; SC 10.

Joannes Chrysostom, De sacerdotio, in NPNF, series I, vol. IX,

p. 33-83; SC 272.

Jerome, Epistula 51, in NPNF, series II, vol. VI, p. 83-89;

PL 22, 517-518;

Leo I Magnus, Epistula 167, in NPNF, series II, vol. XII, p. 108-112;

PL 54, 1204A.

Leo I Magnus, Epistula 10 (ad episcopos provinciae Viennensi) in NPNF, series II, vol. XII, p. 8-12; PL 54, 633-634.

Possidius, Vita Augustini (The Life of Saint Augustine),

transl. H.T. Weskotten, Princeton 1919 ; PL 32, 31-66.

Paulinus Nolanus, Epistula 23, PL 61, 284.

Paulus Diaconus, Historia Romana, MGHaa II/4, 209.

Paulinus Mediolanensis, Vita S. Ambrosii, PL 14, 29 -62.

Pseudo-Chrysostom, Opus imperfectum in Matthaeum (fragments), in Kyriakon, vol. II, p. 490-494.

In English, transl. M.S. Kaniecka: The Life of Saint Ambrose Bishop of Milan written by his secretary Paulinus to blessed Augustine, Washington 1928.

Saint Basil, Prolegomena, Letters and selected works, in NPNF, series II, vol. VIII, Introduction, p. XXI-XXII.

Sozomen, Church History, transl. in NPNF, series II, vol. II,

p. 259-427 ; SC 306.

Socrates Scholasticus, Church History, transl. in NPNF, series II, vol. II, p. 1-178;

SC 477, SC 493, SC 505, SC 506.

Sulpice Sévère, Vie de Saint Martin, trad. J. Fontaine, SC 133 - 135.

Sulpicius Severus, Vita S. Martini, in NPNF, series II, vol. XI, 3-17.

Sulpicius Severus, Epistulae I-III, in NPNF, series II, vol. XI, p. 18-23; CSEL 1, 138-151.

Sulpicius Severus, Dialogi I-III, in NPNF, series II, vol. XI, p. 24-54; CSEL 1, 251-256.

Synesius Cyrensis, Epistula 5, in F.M. Young, From Nicaea to Chalcedon, London 1983, p. 177; PG 66, 1344.

Sidonius Apollinaris, Carmina, MGHaa VIII 173-264: carmina 6-7 (in honorem Aviti), p. 202-218; carmen 5 (in honorem Maiorani) p. 188-202; carmen 1-2 (in honorem Anthemi) p. 173-186, transl. A. Loyen: Sidone Apollinaire, Poèmes, Paris 2003; the panegyric in honor of Avitus (p. 54-78); in the same way, he pronounced a Panegyric in honor of Majorianus (p. 25-51) and in honor of Anthemius (p. 1-24).

Sidonius Apollinaris, Epistulae, trad. A. Loyen, Sidoine Apollinaire, Correspondance, Paris 2003, vols. I-II; MGHaa VIII 1-172.

Sidonius Apollinaris, Letters, transl. O.M. Dalton, www.tertulian.org

Tertullianus, De exhortatione castitatis, in ANF, vol. IV, p. 50-58;

CCL 2, 1035.

Opracowania:

Grzywaczewski J., Appointing Bishops in the First Centuries, Lublin 2013.

Grzywaczewski J., Saint Ambrose of Milan as a Defender of the Faith in the Greek hymnography, VP 52/1 (2008) 284-313.

Brennan B., Episcopae - Bishops’ Wives Viewed in the V th-century Gaul, in CHh 54 (1985) 311-323.

Caner D., Wandering, Begging Monks, Spiritual Authority and the Promotion of Monasticism in Late Antiquity, Berkeley 2002.

Crehan J.H., Sinful marriage and the Pseudo-Chrysostom, in Kyriakon, vol. II, p. 490-498.

Dawson Ch., The Western Fathers Being the Lives of SS. Martin, Ambrose, Augustine of Hippo, Honoratus of Arles and Germanus of Auxerre, New York 1954.

Faucault M., The History of Sexuality, transl. R. Hurley, New York: vol. I (1983), vol. II (1985), vol. III (1986).

Frazee Ch. A., The origins of clerical celibacy, in ChH 57 (1988),

pp. 102-123.

Grabowski S., The Church. An Introduction to the Theology of Saint Augustine, New York 1957.

Harries J., Sidonius Apollinaris and the Fall of Rome, Oxford 1994.

MacCulloch D., A History of Christianity, London 2009.

Meyendorff J., Marriage: an Orthodox perspective, New York 1975.

Nock A.D., Early Gentile Christianity and Hellenistic Background,

New York 1964.

Williams D.H., Ambrose of Milan and the end of the Nicene-Arian conflicts, Oxford 1995.

Wood I., The Merovingian Kingdoms (450-751), London 1994.

Wemple S.F., Women in Frankish Society: Marriage and the Cloister 500-900, Philadelphia 1981.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

W zakresie wiedzy:

EK 1 – posiada pogłębioną wiedzę na temat biskupów, kapłanów i diakonów w pierwszych wiekach chrześcijaństwa i potrafi ją wykorzystać do studium teologii dogmatycznej oraz w innych dziedzinach.

W zakresie umiejętności:

EK 2 – posiada dogłębną wiedzę na temat hierarchii kościelnej oraz jej funkcji oraz potrafi rozróżniać zadania biskupów od zadań kapłanów i diakonów.

W zakresie kompetencji społecznych:

EK 3 – docenia znaczenie posługi diakonów, kapłanów i biskupów w życiu pierwotnego Kościoła; potrafi posługiwać się tego rodzaju wiedzą w studium teologii oraz historii, a także prezentować ją w środowisku.

Aktywny udział w zajęciach (wykładach) – 30 godzin. Własna praca polega na czytaniu literatury przedmiotu, sięganiu do źródeł omawianych na wykładach oraz na przyswojeniu sobie treści wykładów.

Metody i kryteria oceniania:

Ek nr 1 określany jako „zna pojęcia z zakresu formowania się hierarchii kościelnej pierwszych wieków”.

Na ocenę:

Ndst (2): nie zna pojęć z zakresu formowania się hierarchii kościelnej pierwszych wieków.

Dst (3): zna kluczowe pojęcia z zakresu formowania się hierarchii kościelnej pierwszych wieków i potrafi je odróżnić pod pojęć późniejszych.

Db (4): poprawnie definiuje pojęcia z zakresu hierarchii kościelnej pierwszych wieków i potrafi się nimi posługiwać w pracy nad innymi zagadnieniami teologicznymi.

Bdb (5): precyzyjnie definiuje pojęcia z zakresu hierarchii kościelnej pierwszych wieków, potrafi się nimi posługiwać i potrafi je zestawiać z późniejszymi okresami; dostrzega ciągłość w hierarchii kościelnej oraz ewolucję, np. w sposobie ustanawiania biskupów.

EK nr 2 określany jako „potrafi przygotować spójną i racjonalną prezentację najważniejszych elementów doktryny na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków”.

Na ocenę:

Ndst (2): potrafi przygotować spójnej i racjonalnej prezentacji najważniejszych elementów doktryny na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków.

Dst (3): jest w stanie przygotować prostą prezentację doktryny na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków.

Db (4): potrafi przygotować prezentację doktryny na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków ze wskazaniem genezy urzędów biskupa, prezbitera i diakona, np. sięgając do ST.

Bdb (5): potrafi przygotować prezentację doktryny na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków ze wskazaniem genezy urzędów biskupa oraz odnieść te urzędy do okresów późniejszych oraz do współczesności.

EK nr 3 określany jako „widzi wpływ nauki na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków na funkcjonowanie urzędu biskupa, kapłana i diakona w późniejszych okresach”.

Na ocenę:

Ndst (2): nie widzi wpływu dawnej nauki na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków na funkcjonowanie urzędu biskupa, kapłana i diakona w późniejszych okresach.

Dst (3): dostrzega, w sposób ogólny, wpływ nauki na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków na funkcjonowanie urzędu biskupa, kapłana i diakona w późniejszych okresach.

Db (4): dostrzega wpływ nauki na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków na funkcjonowanie urzędu biskupa, kapłana i diakona w późniejszych okresach; rozróżnia poszczególne tradycje jak ustanawianie biskupa ze środowisk monastycznych czy patrycjuszowskich.

Bdb (5): dostrzega wpływ nauki na temat hierarchii kościelnej pierwszych wieków na funkcjonowanie urzędu biskupa, kapłana i diakona w późniejszych okresach; rozróżnia poszczególne tradycje jak ustanawianie biskupa ze środowisk monastycznych czy patrycjuszowskich. Potrafi tę wiedzę zastosować np. studium historii czy w dialogu ekumenicznym.

Metoda weryfikacji efektów kształcenia: kolokwium końcowe.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów kształcenia. O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:

- kolokwium: dst-dst plus 50-60%; db-db plus 60-85 %; bdb 85-100%.

- obecność na zajęciach: dst- od 60%; db –od 60-95; bdb – od 95-100%.

Metody dydaktyczne: wykład oparty na analizie tekstów źródłowych, w języku angielskim, ale przy odwołaniu się do tekstów oryginalnych (greckich i łacińskich). Przy pracy nad zasygnalizowanymi kwestiami ze okresu starożytności jest możliwość odniesienia tych zagadnień do współczesności.

Praktyki zawodowe:

nie ma praktyk zawodowych

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)