Psychologia kliniczna 2 [WF-PS-N-PK2] Semestr letni 2019/20
Ćwiczenia, grupa nr 3

Aleksandrowicz J.: Zaburzenia nerwicowe. WL PZWL, Warszawa 1998.

Bilikiewicz A., Psychiatria, PZWL, Warszawa 2007

Bizoń Z.: Społeczność lecznicza. W: H. Wardaszko-Łyskowska (red.): Terapia grupowa w psychiatrii. Wyd. 2, PZWL, Warszawa 1980, s. 358-404.

Carson, R.C ,Butcher, J.Nl ,Mineka, S., Dietrich, W, Psychologia zaburzeń, GWP, Gdańsk 2003

Cierpiałkowska L. (red.): Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane zagadnienia. UAM, Poznań 2004.

Grzesiuk L. (red.): Psychoterapia. T. 1-3, ENETEIA, Warszawa 2005.

Jakubik A.: Zaburzenia osobowości. Wyd. 3. uaktualnione, WN PZWL, Warszawa 2003.

Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. UWM Vesalius – IPiN, Kraków-Warszawa 1997.

Meyer R. G, Psychopatologia, GWP, Gdańsk 2003

Millon T., Davis R.: Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie. IPZ, Warszawa 2005.

Paluchowski W. J.:Diagnoza psychologiczna. Podejście ilościowe i jakościowe.WN "Scholar", Warszawa 2001.

Seligmann E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L., Psychopatologia, Zysk i S-ka, Poznań 2003

Sęk H. (red.): Psychologia kliniczna. T. 1-2, WN PWN, Warszawa 2005.

Sęk H.: Wprowadzenie do psychologii klinicznej. WN Scholar, Warszawa 2001.

Simon F. B., Stierlin H.: Słownik terapii rodzin. GWP, Gdańsk 1998.

Stemplewska- Żakowicz, Wywiad psychologiczny, EMU, Warszawa

Stepulak M.:Podejście systemowe we współczesnej psychologii polskiej. RW KUL, Lublin 1995.

kształtowanie właściwych postaw wobec osób doświadczających kryzysu psychicznego oraz praktycznych aspektów przedmiotu umiejętność nawiązywania kontaktu, przeprowadzanie wywiadu i zastosowania właściwych metod diagnozy psychologicznej

1.Systemy klasyfikacji i diagnozy (DSM, ICD).

2. Diagnoza kliniczna

- -wywiad i obserwacja kliniczna (genogram) - pacjent z zaburzeniami psychicznymi;

- zastosowanie wybranych metod badania psychologicznego (MMPI-2; SCID, PID, KPD oraz metod przesiewowych )

3. Komunikacja z pacjentem

EK1 - student zna podstawowe pojęcia z obszaru psychologii klinicznej

EK2 - student dysponuje uporządkowaną znajomością głównych zagadnień wchodzących w obszar psychologii klinicznej

EK3 - student posiada wiedzę odnośnie teoretycznych koncepcji wyjaśniających przyczynę zaburzeń psychicznych w określonych okresach rozwojowych człowieka

Umiejętności

EK4 - student potrafi posługiwać się adekwatnymi pojęciami w opisie zagadnień z obszaru psychologii klinicznej

EK5 - student potrafi trafnie dobrać bazę teoretyczną dla wyjaśnienia zagadnień z obszaru psychologii klinicznej i krytycznie odnieść się do ich koncepcji

EK6 - student potrafi dotrzeć do źródeł właściwych dla określonego problemu psychologicznego z obszaru psychologii klinicznej, właściwie ocenić te źródła i wykorzystać w swoim działaniu

Kompetencje

EK7 - student potrafi różnicować zaburzenia życia psychicznego i zaplanować sposoby ich rozwiązywania

EK8 - potrafi wskazać i zastosować właściwe środki naukowe z dziedziny psychologii klinicznej dla rozwiązania problemów dotyczących zaburzeń życia psychicznego jednostki

przygotowanie i prezentacja wybranych zagadnień z psychologii klinicznej oraz zajęcia praktyczne z zastosowania genogramu i metod diagnostycznych

*zaliczenie pisemne (zal. 60 %)

• prezentacja wybranego zagadnienia poruszanego podczas zajęć

• aktywny udział w zajęciach

• obecność na zajęciach (dopuszczalne 2 nieobecności – bez usprawiedliwienia)

- na ocenę 2 (ndst.): Student nie potrafi scharakteryzować problemów, z jakimi spotykają się osoby po kryzysach psychicznych, nie jest w stanie zaplanować postępowania diagnostyczno - terapeutycznego

- na ocenę 3 (dst.): Student jest w stanie scharakteryzować problemów pacjentów po kryzysach psychicznych, zna metody używane w diagnostyce i potrafi je opisać, bez przełożenia na praktykę,

- na ocenę 4 (db.): Student wskazuje i krótko omawia poszczególne struktury metody; rozumie zachowania pacjenta, które wskazują na konieczność procesu diagnostycznego.

- na ocenę 5 (bdb.): Student doskonale orientuje się w tematyce psychologii klinicznej w zakresie prezentowanego materiału