Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

WM: Psychologia lotnicza [WF-PS-NPL] Semestr letni 2019/20
Wykład monograficzny, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: WM: Psychologia lotnicza [WF-PS-NPL]
Zajęcia: Semestr letni 2019/20 [2019/20_L] (zakończony)
Wykład monograficzny [WYK_MON], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
każda środa, 15:00 - 16:30
sala 1440
Kampus Wóycickiego Bud. 14 jaki jest adres?
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Data i miejsceProwadzący
Liczba osób w grupie: 4
Limit miejsc: 50
Zaliczenie: Egzaminacyjny
Prowadzący: Olaf Truszczyński
Literatura:

Beaty, D. (1998). The naked pilot. The human factor in aircraft accidents. England: Airlife Publishing, Ltd.

Chapanis, A. (2009). Human factors in systems engineering. New York: John Wiley & Sons.

Dekker, S. W. A. (2003). Illusions of explanation: A critical essay on error classifica- tion. International Journal of Aviation Psychology, 13, 2, 95-106.

Garrett, J. W., Teizer, J. (2009). Human factors analysis classification system relating to human error awareness taxonomy in construction safety. Journal of Construc- tion Engineering & Management, 135, 8, 754-763.

Graham-Rowe, D. (2003). Aircraft risk navigation error. New Scientist, 179, 8-23.

Harle, P. G. (2001). Investigation of human factors: The link to accident prevention, [W:] N. Johson, N. McDonald, R. Fuller (red.), Aviation psychology in practice (s. 190-220). Singapore–Sydney: Aldershot–Burlington.

Harris, D. (2004). Human factors for civil flight deck design. New York: Ashgate Pub- lishing, Ltd.

Jarvis, S., Harris, D. (2009). Development of bespoke human factors taxonomy for gliding accident analysis and its revelations about highly inexperienced UK glider pilots. Ergonomics, 52, 8, 1009-1018.

Klukowski, S., Kowalski, W. G., Żebrowski, M. (2005). Wypadki w lotnictwie wojsko- wym i cywilnym. [W:] S. Klukowski (red.), Medycyna wypadków w transporcie (s. 177-186). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Konarski, R. (2009). Modele równań strukturalnych. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

KsiąŜek, M. (2010). Amos: od regresji i analizy czynnikowej do modelowania struktu- ralnego ze zmiennymi ukrytymi. Zimowe Warsztaty Analityczne 8-10 lutego 2010. Warszawa: SPSS sp. z o.o. (skrypt kursowy do uŜytku wewnętrznego).

Lazarus, R. S. (1993). From psychological stress to the emotions: A history of changing outlooks. Annual Review Psychological, 44, 1-21.

Lazarus, R. S., Folkman S. (1986). Cognitive theories of stress and the issue of circu- larity. [W:] M. H. Appley, R. Trumbull (red.), Dynamics of stress. New York–Lon- don: Plenum Press.

Makarowski, R. (2008). Granice ryzyka. Paradygmat psychologiczny. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Makarowski, R. (2010). Ryzyko i stres w lotnictwie sportowym. Warszawa: Wydawnic- two Difin.

Makarowski, R., Smolicz, T. (2012). Czynnik ludzki w operacjach lotniczych. Watorowo: Adriana S.A.

Marx, D. A., Graeber, R. C. (2001). Human error in aircraft maintenance. [W:] N. Johnston, N. McDonald, R. Fuller (red.), Aviation psychology in practice (s. 87-104). Burlington: Ashgate Publishing Company.

Meister, D. (1989). Conceptual aspects of human factors. Baltimore, MD: The Johns Hopkins University Press.

Morawski, J. M. (2005). Człowiek i technologia. Tajniki wzajemnych uwarunkowań. Pułtusk: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.

Rasmussen J. (1982). Human error: A taxonomy for describing human malfunction in installation. Journal of Occupation Accidents, 4, 311-333.

Ratajczak, Z. (2004). Kontrowersje wokół pojęcia ryzyka. Źródła i konsekwencje. [W:] R. Studenski (red.), Zachowanie się w sytuacji ryzyka (s. 59-86). Katowice: Wydaw- nictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Ratajczak, Z. (2007). Psychologia pracy i organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Na- ukowe PWN.

Reason, J. (1990). Human error. New York: Cambridge University Press.

Reber, A. S., Reber, E. (2008). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Salas, E., Maurino, D. E. (2010). Human factors in aviation. Amsterdam: Academic Press–Elsevier.

Strelau, J. (1998). Psychologia temperamentu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Strelau, J. (2001). Miejsce konstruktu aktywacji w badaniach nad temperamentem. Przegląd Psychologiczny, 44, 3, 275-300.

Strelau, J. (red.) (2004). Osobowość a ekstremalny stres. Gdańsk: Gdańskie Wydawnic- two Psychologiczne.

Strelau, J. (2006). Temperament jako regulator zachowania. Z perspektywy półwiecza badań. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Strelau, J., Zawadzki, B. (1998). Kwestionariusz temperamentu PTS. Podręcznik. War- szawa: Pracownia Testów Psychologicznych.

Szymczak, M. (red.) (1984). Słownik języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydaw- nictwo Naukowe.

Terelak, J. F. (2007). Stres zawodowy: Charakterystyka psychologiczna wybranych zawodów stresowych. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.

Terelak, J. F. (2008). Człowiek i stres. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Branta. Tomaszewski, T. (1963). Wstęp do psychologii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo

Naukowe.

Trimpop, R. M. (1994). The psychology of risk taking behavior. North-Holland: Publishing Co.

Trimpop, R. M., Kerr, J. H., Kirkcaldy, B. (1999). Comparing personality constructs of risk-taking behavior. Personality and Individual Differences, 26, 237-254.

Truszczyński, O. (2002). Czynnik ludzki w zdarzeniu lotniczym. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej, 1, 104-109.

Truszczyński, O., Biernacki, M. (2010). Skalowanie udziału czynnika ludzkiego w wy- padkach lotniczych. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej, 1, 27-37.

Wiegmann, D. A., Shappell, S. A. (2001). Human error perspectives in aviation. Inter- national Journal of Aviation Psychology, 11, 4, 341-357.

Wiener, E. L. (1989). Human factors in aviation. Oxford, UK: Gulf Professional Publishing.

Wilson, J. R. (2000). Fundamentals of ergonomics in theory and practice. Applied Ergonomics, 31, 557-567.

Zakres tematów:

1. Wprowadzenie do psychologii lotniczej.

2. Definicja i obszary zainteresowania psychologii lotniczej

3. Metody badań i statystyka wypadków lotniczych.

4. Psychologia lotnicza, czynnik ludzki a projektowanie systemów lotniczych

5. Selekcja i klasyfikacja personelu

6. Procesy szkoleniowe uwzględniające zdobycze psychologii lotniczej

7. Charakterystyka działania operatora statku powietrznego - perspektywa poznawcza

8. Współdziałanie systemu człowiek-statek powietrzny

9. Świadomość sytuacyjna operatota w kontekście bezpieczeństwa transportu

10. Stres, i reakcje reakcje człowieka

11. Kultura, organizacje i przywództwo

12. Bezpieczeństwo na lotniskach

13. Bezpieczeństwo w trakcie lotu

14. Udział czynnika ludzkiego w poziomie bezpieczeństwa systemów lotniczych

15. Wpływ gogli niktowizyjnych na percepcję wzrokową pilota

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

Wykłady prowadzone za pomocą projektora multimedialnego,a także prowadzona jest dyskusja, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, studia przypadków.

Metody i kryteria oceniania:

Ocena końcowa będzie średnią arytmetyczną testu końcowego z psychologii lotniczej, prezentacji Power Point w języku angielskim oraz aktywności studenta na wykładach

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)