System bezpieczeństwa Unii Europejskiej [WSE-BW-SB] Semestr letni 2021/22
Wykład, grupa nr 1

Barcz Jan (red.), Współpraca sądowa w sprawach cywilnych, karnych i współpraca policyjna, Wyd. Beck, Warszawa 2021.

Borawska-Kędzierska Elżbieta, Strąk Katarzyna, Zarządzanie granicami polityka wizowa azylowa i imigracyjna, Instytut Wydawniczy Europrawo, 2011.

Buczma Sławomir, Kierzynka Rafał, Europejski nakaz dochodzeniowy: nowy model współpracy w sprawach karnych w Unii Europejskiej, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2018.

Ciupiński Andrzej, Europejska Unia Bezpieczeństwa i Obrony: struktury, wizje, perspektywy, Wyd. Difin, Warszawa 2020,

Gruszczak Artur, Współpraca policyjna w Unii Europejskiej w wymiarze transgranicznym: aspekty polityczne i prawne, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009.

Grzelak Agnieszka, Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych i współpraca policyjna, Instytut Wydawniczy EuroPrawo, Warszawa 2011.

Panek Bogdan, Bezpieczeństwo w Europie w II i III dekadzie XXI wieku: zagrożenia i wyzwania, Wyd. Difin, Warszawa 2020.

Szymańska Jolanta, Rola wyspecjalizowanych agencji Unii Europejskiej w obszarze spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa 2013.

Piechowicz Michał, Rola Frontexu w zarządzaniu przestrzenią wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE, „Przegląd Politologiczny” 2018 nr 2.

Wawrzyk Piotr, Bezpieczeństwo wewnętrzne Unii Europejskiej, Wydawnictwa Akademickie i Literackie ŁG, Warszawa 2014.

1. Wprowadzenie do zagadnień bezpieczeństwa międzynarodowego.

2. Zapewnianie bezpieczeństwa w warunkach integracji europejskiej.

3. Problematyka bezpieczeństwa w procesie integracji europejskiej po II wojnie światowej: inicjatywy z obszaru bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego, podejmowane wspólnie przez państwa integrujące się w ramach EWG.

4. Problematyka bezpieczeństwa w Unii Europejskiej – analiza dawnych: II i III filaru UE.

5. Zapewnianie bezpieczeństwa zewnętrznego UE – Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa – rozwój podstaw prawnych działania tej polityki (od Traktatu z Amsterdamu do Traktatu z Lizbony), rozbudowa instrumentów działania UE w zakresie WPZiB, wymiar instytucjonalny (Wysoki Przedstawiciel UE do spraw Polityki Zagranicznej i ESDZ) i podejmowanie decyzji w polityce bezpieczeństwa zewnętrznego UE; wymiar strategiczny WPZIB, w tym: Europejska strategia bezpieczeństwa z 2003 r. – 4 godziny.

6. Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE – geneza powstania, koncepcja EPBiO, budowanie zasobów i zdolności.

7. Zapewnianie bezpieczeństwa wewnętrznego UE – Przestrzeń Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości – rozwój podstaw prawnych działania tej polityki (od Traktatu z Amsterdamu do Traktatu z Lizbony), rozbudowa instrumentów działania UE w zakresie PWBiS, planowanie strategiczne w ramach bezpieczeństwa wewnętrznego (w tym: Strategia bezpieczeństwa wewnętrznego UE z 2010 r.), wymiar instytucjonalny i podejmowanie decyzji w polityce bezpieczeństwa wewnętrznego UE – 4 godziny.

8. Budowa Unii Bezpieczeństwa – uwarunkowania wewnętrzne i zewnętrzne budowy unii bezpieczeństwa; oczekiwania obywateli w zakresie działań UE; znaliza unijnych strategii bezpieczeństwa – Europejska agenda bezpieczeństwa na lata 2015-2020, Komunikat KE z 2016 r. (założenia i gł. postanowienia unii), Strategia UE w zakresie bezpieczeństwa na lata 2020-2025 – 4 godziny.

9. Zapewnianie bezpieczeństwa w UE w praktyce – Zintegrowane zarządzanie granicami UE jako element polityki BW UE: - powstanie i rozwój strefy Schengen, - postanowienia dot. zasad kontroli granicznych, - włączenie prawa Schengen do prawa UE, - powstanie, działanie, uprawnienia SIS, - systemy wspomagające: VIS, Eurodac, system Enter/Exit, System ETIAS.

10. Zapewnianie bezpieczeństwa w UE w praktyce - Współpraca policyjna w UE jako element polityki BW UE: - obszary współpracy policyjnej, w tym działania UE w zakresie zwalczania terroryzmu i cyberterroryzmu; - formy współpracy policyjnej w UE (wymiana informacji, w tym w ramach SIS, SIREN, oficerowie łącznikowi, współpraca w ramach Europol); - COSI i Centrum Analiz Wywiadowczych; - przygraniczne formy współpracy policyjnej: pościg i obserwacja transgraniczna, wspólne patrole; - cykl polityki (policy cycle) w walce z groźną i zorganizowaną przestępczością.

11. Zapewnianie bezpieczeństwa w UE w praktyce - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w UE jako element: - zakres współpracy wymiarów sprawiedliwości państw członkowskich w sprawach karnych (w tym działalność Eurojust), - europejski nakaz aresztowania i zasada ne bis in idem, - zakres współpracy wymiarów sprawiedliwości państw członkowskich w sprawach cywilnych mających skutki transgraniczne karnych, - Prokuratura Europejska – powstanie, zakres terytorialny działania, uprawnienia.

12. Zapewnianie bezpieczeństwa w UE w praktyce – Przeciwdziałanie radykalizacji postaw i zwalczanie terroryzmu: diagnoza sytuacji w tym zakresie (materiały z European Security Summits); wymiar strategiczny: Strategia UE w walce z terroryzmem z 2005 r.; działania wspierające państwa członkowskie w przeciwdziałaniu radykalizacji i terroryzmowi, w tym np. Europejskie Centrum Zwalczania Terroryzmu przy Europolu, sieć RAN, EU Internal Referral Unit.

Zasadniczą metodą dydaktyczną sa wykład konwencjonalny oraz wykład konwersatoryjny, podczas którego prowadząca zajęcia dokonuje wprowadzenia w omawiane zagadnienie i referuje zasadnicze elementy omawianego tematu, zaś podczas omawiania kwestii problemowych inicjowana jest dyskusja z udziałem studentów lub też wybrani studenci referują przygotowane przez siebie referaty dotyczące szczegółowych zagadnień, reprezentatywnych do danego tematu.

Wspomagająco do przesyłania informacji dotyczących zajęć oraz dodatkowych materiałów poszerzających wiedzą w zakresie programu nauczania może być stosowana Platforma Moodle.

W trakcie zajęć wykorzystywane są następujące metody dydaktyczne:

- wykład konwencjonalny,

- wykład konwersatoryjny, aktywizujący studentów poprzez stawianie pytań, prowokowanie dyskusji,

- drobne formy aktywizujące, jak "mglisty punkt" (co trudne, co niejasne), "krótkie podsumowanie", "test-quiz", metoda pauz,

- referaty indywidualne studentów.

Weryfikacja efektów uczenia się następuje w wyniku egzaminu pisemnego kończącego zajęcia. Ponadto, w trakcie zajęć studenci mają możliwość wypowiadania sie (udział w dyskusji, wygłaszanie referatów), co także stwarza okazję do śledzenia efektów uczenia się studentów.

Zaliczenie przedmiotu odbywa się w drodze egzaminu pisemnego.

Skala ocen przyjęte w odniesieniu do egzaminu pisemnego;

od 53% - ocena dostateczna

od 63% - ocena dostateczna plus

od 73% - ocena dobra

od 83% - ocena dobra plus

od 91% - ocena bardzo dobra

Ocena końcowa uzyskana na podstawie egzaminu pisemnego może być podniesiona o pół lub cały stopień w związku z:

- systematycznym uczestnictwem studenta/ki w zajęciach (dopuszczalne 2 nieobecności), i

- aktywnością studenta/ki w zajęciach poprzez przygotowanie i wygłoszenie referatu problemowego, ustalonego z prowadzącą zajęcia. Referaty oceniane są w skali ocen: 2-5.

Ocena końcowa uzyskana na podstawie egzaminu pisemnego może być obniżona w związku z:

- brakiem systematycznego uczestnictwa studenta/ki w zajęciach: od 2 do 4 nieobecności - obniżenie o 0,5 stopnia; powyżej 4 nieobecności obniżenie o 1 stopień oceny uzyskanej z egzaminu końcowego.

III rok I stopnia