Asystent osoby starszej z niepełnosprawnościami [WSE-PS-AOSzN]
Semestr letni 2021/22
Konwersatorium,
grupa nr 1
Przedmiot: | Asystent osoby starszej z niepełnosprawnościami [WSE-PS-AOSzN] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Zajęcia: |
Semestr letni 2021/22 [2021/22_L]
(zakończony)
Konwersatorium [KON], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Termin i miejsce:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Limit miejsc: | 13 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Prowadzący: | Agnieszka Zduniak | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Literatura: |
Żukiewicz A. (2010), Asystent osoby niepełnosprawnej – nowy obszar działania społecznego, w: tenże (red.), Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 9-13. Mirewska E. (2010), Miejsce asystenta osoby niepełnosprawnej w systemie pomocy społecznej, w: A. Żukiewicz (red.), Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 21-30. Hrynkiewicz J. (2012), „Los starca zależy od kontekstu społecznego” – wprowadzenie, w: J. Hrynkiewicz (red.), O sytuacji ludzi w starszym wieku, Rządowa Rada Ludnościowa, Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa, s. 7-18. Pędlich W. (2007), Gerontologia i geriatria, w: T. Grodzicki, J. Kocemba, A. Skalska, Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik dla lekarzy i studentów, Wydawnictwo Via Medica, Gdańsk, s. 2-5. Kocemba J. (2007), Starzenie się człowieka, w: T. Grodzicki, J. Kocemba, A. Skalska, Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik dla lekarzy i studentów, Wydawnictwo Via Medica, Gdańsk, s. 6-11. Leszczyńska-Rajchert A. (2011), Cele, zadania i zasady pracy socjalnej z seniorami, w: E. Kantowicz (red.), Koncepcje i praktyka działania społecznego w pracy socjalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, s. 59-72. Rosochacka-Gmitrzak M. (2011), Przyszłość pracy socjalnej z osobami starszymi: między wiedzą, sztuką a praktyką, w: A. Kwak, E. Wyrwich-Hejduk, W kręgu zagadnień pracy socjalnej. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa, s. 173-190. Trojańska M. (2010), Asystent osoby niepełnosprawnej jako metoda aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, w: A. Żukiewicz (red.), Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 33-42. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (2014), Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej. Rozwiązania w wybranych państwach europejskich, Warszawa. B. Literatura uzupełniająca: Krasiejko I. (2012), Metodyka działania asystenta rodziny. Różne modele pracy socjalnej i terapeutycznej z rodziną. Wydanie drugie, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice. Pikuła N. (2011), Etos starości w aspekcie społecznym. Gerontologia dla pracowników socjalnych, Wydawnictwo WAM, Kraków. Kucharska E., Kamanová I. (2015), Senior – Gerontologia i praca socjalna, Wydawnictwo Goodstudio, Kraków. Rymsza M. (2012), (red.), Pracownicy socjalni i praca socjalna w Polsce. Między służbą społeczną a urzędem, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa. Szatur-Jaworska B., Błędowski P., Dzięgielewska M. (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Wydawnictwo ASPRA |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakres tematów: |
1. Wprowadzenie w tematykę asystenta osoby starszej z niepełnosprawnością (historia, cel, funkcje). 2. Starość jako faza ludzkiego życia (definicje, teorie i periodyzacje starości). 3. Proces starzenia się ludności w Polsce i Europie. 4. Przeobrażenia struktury rodziny i ich konsekwencje dla ludzi starszych. 5. Potrzeby i stan zdrowia ludzi starszych. 6. Środowisko zamieszkania osób starszych w tym niepełnosprawnych. 7. System opieki, pomocy i wsparcia osób starszych z niepełnosprawnością. 8. Niepełnosprawność - definicja, geneza, typologie, przyczyny i skutki. Definiowanie niepełnosprawności w krajach Unii Europejskiej. Skala problemu i struktura populacji. 9. Systemy orzekania o niepełnosprawności. Pojęcie i rodzaje rehabilitacji. 10. Niesamodzielność nowym ryzykiem socjalnym. 11. Rola i zadania asystenta osoby starszej z niepełnosprawnością. Standard usług asystenckich 12. Praca socjalna asystenta z osobą starszą z niepełnosprawnością (cele, zasady, modele). 13. Asystent osoby starszej z niepełnosprawnością – rozwiązania w wybranych krajach. 14. Zadania samorządu terytorialnego wobec ludzi w podeszłym wieku ze szczególnym uwzględnieniem seniorów niepełnosprawnych. 15. Instytucje i organizacje rządowe i pozarządowe działające na rzecz osób starszych/osób z niepełnosprawnością. |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia: |
W zakresie wiedzy: odpowiedzi ustne na zajęciach, udział w dyskusjach W zakresie umiejętności: przygotowanie referatu na wybrany temat, praca zespołowa W zakresie kompetencji: praca w grupie |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
1) efekt kształcenia nr 1 pn.: potrafi efektywnie posługiwać się fachową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności: - na ocenę 2 (ndst.): nie umie posługiwać się podstawową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności, - na ocenę 3 (dst.): poprawnie posługuje się zaledwie niewielką ilością fachowej terminologii z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności, -na ocenę 4 (db.): poprawnie posługuje się fachową terminologią z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności, - na ocenę 5 (bdb.): potrafi poprawnie wykorzystać zaproponowaną w trakcie zajęć terminologię z zakresu starości (procesu starzenia) i niepełnosprawności. 2) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 2 pn.: potrafi wymienić i analizować teorie i typologie z zakresu starości i niepełnosprawności: - na ocenę 2 (ndst.): nie umie wymienić i analizować podstawowych teorii i typologii; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie posługuje się zaledwie niewielką ilością teorii i typologii; -na ocenę 4 (db.): poprawnie posługuje się teoriami i typologiami; - na ocenę 5 (bdb.): potrafi efektywnie prezentować i analizować teorie i typologie. 3) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 3 pn.: potrafi opisać system pomocy i opieki osobom starszym i niepełnosprawnym: -na ocenę 2 (ndst.): nie potrafi w najprostszy sposób opisać systemu pomocy i opieki; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie opisuje system pomocy i opieki bez umiejęteności jego analizy; -na ocenę 4 (db.): poprawnie opisuje system pomocy i opieki, dokonuje jego analizy; - na ocenę 5 (bdb.): potrafi efektywnie prezentować, analizować i dyskutować o systemie pomocy i opieki. 4) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 4 pn.: potrafi scharakteryzować pracę socjalną asystenta osoby starszej i niepełnosprawnej: -na ocenę 2 (ndst.): nie potrafi w najprostszy sposób scharakteryzować pracy socjalnej asystenta; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie charakteryzuje pracę socjalną asystenta, bez umiejętności jej analizy; -na ocenę 4 (db.): poprawnie charakteryzuje pracę socjalną asystenta i umie poddać ją analizie; - na ocenę 5 (bdb.): potrafi efektywnie wykorzystywać przekazaną w trakcie zajęć wiedzę nt. pracy socjalnej asystenta. 5) student aby osiągnąć efekt kształcenia nr 5 pn.: potrafi rozpoznać możliwości oraz ograniczenia w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności: -na ocenę 2 (ndst.): nie potrafi rozpoznać możliwości oraz ograniczeń w funkcjonowaniu osoby starszej wynikające ze stanu zdrowia oraz rodzaju i stopnia niepełnosprawności; - na ocenę 3 (dst.): poprawnie rozpoznaje zaledwie część symptomów; -na ocenę 4 (db.): poprawnie rozpoznaje symptomy; -na ocenę 5 (bdb.): potrafi rozpoznawać symptomy, a także samodzielnie proponować metody rozwiązania problemu. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.