Kultura języka [WH-MU-I-1-KultJez]
Semestr letni 2021/22
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Kultura języka [WH-MU-I-1-KultJez] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Zajęcia: |
Semestr letni 2021/22 [2021/22_L]
(zakończony)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||||||||||||||||
Termin i miejsce:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 9 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Limit miejsc: | 30 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Prowadzący: | Tomasz Korpysz | ||||||||||||||||||||||||||||||
Literatura: |
M. Bańko (red.), Polszczyzna na co dzień, Warszawa 2006. M. Bańko, Słownik peryfraz, czyli wyrażeń omownych, Warszawa 2002. M. Bańko (red.), Wielki słownik wyrazów obcych, Warszawa 2003. S. Bąba, J. Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Warszawa 2001. J. Grzenia, Słownik nazw własnych. Ortografia, wymowa, słowotwórstwo i odmiana, Warszawa 1998. T. Karpowicz, Słownik ortograficzny. Rejestr wyrazów występujących w języku polskim, Warszawa 2001. M. Kita, E. Polański, Słownik paronimów, czyli wyrazów mylonych, Warszawa 2004. W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 2000. W. Lubaś, S. Urbańczyk, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Warszawa 1990. M. Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2008. M. Marcjanik, Mówimy uprzejmie. Podręcznik językowego savoir-vivre'u, Warszawa 2009. A. Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000. A. Markowski, R. Pawelec, Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych, Warszawa 2002. P. Muldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Warszawa 2003. J. Podracki, Nowy słownik interpunkcyjny języka polskiego, Warszawa 2004. J. Podracki, Słownik skrótów i skrótowców, Warszawa 1999. E. Polański (red.), Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji [najnowsze wydania]. A. Wolański, Edycja tekstów, Warszawa 2008. |
||||||||||||||||||||||||||||||
Zakres tematów: |
1) Podstawowe pojęcia z zakresu kultury języka. Podstawowe podręczniki, słowniki, poradniki. Poradnie językowe. 2) Poprawność ortograficzna. 3) Poprawność interpunkcyjna. 4) Odmiana imion i nazwisk polskich. 5) Odmiana imion i nazwisk obcych. 6) Fleksja i składnia liczebników. 7) Związek zgody 8) Związek rządu. 9) Szyk wyrazów w zdaniu. 10) Imiesłowowy równoważnik zdania. 11) Struktura zdania złożonego. 12) Wprowadzenie do poprawności leksykalnej. Struktura leksyki. Zróżnicowanie leksykalne polszczyzny. 13) Paradygmatyczny i syntagmatyczny dobór wyrazów. Typowe błędy leksykalne. 14) Frazeologia. 15) Moda językowa i szablon językowy. |
||||||||||||||||||||||||||||||
Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia: |
Metody prowadzenia zajęć: ćwiczeniowa i problemowa. Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie wiedzy: - dyktando oraz końcowy sprawdzian pisemny (możliwe także w formie online), - kontrola przygotowania studentów do zajęć potwierdzonego aktywnością podczas ćwiczeń, a w przypadku nauki zdalnej: także ocenianie ćwiczeń, przesyłanych na platformie Moodle, Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie umiejętności: - kontrola przygotowania studentów do zajęć potwierdzonego aktywnością podczas ćwiczeń, a w przypadku nauki zdalnej: także ocenianie ćwiczeń, przesyłanych na platformie Moodle. |
||||||||||||||||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę dostateczną student: - zna jedynie niektóre pojęcia z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości, - zna tylko pojedyncze podstawowe źródła z zakresu językoznawstwa normatywnego, - z trudem potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji, - z dużą pomocą prowadzącego zajęcia potrafi korzystać z wybranych źródeł. Na ocenę dobrą student: - zna większość pojęć z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości, - zna większość podstawowych źródeł z zakresu językoznawstwa normatywnego, - potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji, - z pomocą prowadzącego zajęcia potrafi korzystać z wybranych źródeł. Na ocenę bardzo dobrą student: - zna pojęcia z zakresu językoznawstwa normatywnego i rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości, - zna podstawowe źródła z zakresu językoznawstwa normatywnego, - potrafi posługiwać się językiem polskim zgodnie z najwyższymi standardami poprawności językowej oraz kultury komunikacji, - samodzielnie potrafi korzystać z wybranych źródeł. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.