Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ekologia i architektura krajobrazu [WB-BI-MGR-23] Semestr letni 2022/23
Wykład, grupa nr 1

powiększ
plan zajęć przedmiotu
zaznaczono (na zielono) terminy
aktualnie wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Ekologia i architektura krajobrazu [WB-BI-MGR-23]
Zajęcia: Semestr letni 2022/23 [2022/23_L] (w trakcie)
Wykład [WYK], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
każdy czwartek, 8:00 - 9:30
sala 202
Kampus Wóycickiego Bud. 21 jaki jest adres?
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Liczba osób w grupie: 8
Limit miejsc: 15
Prowadzący: Andrzej Długoński
Literatura:

Literatura podstawowa:

Kasińska L., Sieniawska-Kuras A. 2009. Architektura krajobrazu dla każdego, Wyd. KaBe, Krosno

Fortuna-Antoszkiewicz B. (red.) 2007. Urządzanie terenów zieleni, cz.3 , Wyd. Hortpress, Warszawa

Bőhm A. 1994. Architektura krajobrazu, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków

Niemirski W. (red.) 1973. Projektowanie terenów zieleni, Wyd. PWN, Warszawa

Literatura dodatkowa:

Literatura Borowski J. (red.) 2016. Standardy kształtowania zieleni Warszawy, Wyd. Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego

Długoński A., Szumański M. 2016. Atlas ekourbanistyczny zielonej infrastruktury miasta Łodzi. Teka 1. Tom Ia, Wyd. Łódzkiego Towarzystwa naukowego, Łódź

Długoński A. 2015. Dokumentacja ekourbanistyczna terenów zieleni. W: M. Kuczera (red.). Zagadnienia aktualnie poruszane przez młodych naukowców. 2, Wyd. Creativetime, Kraków, s. 683-686.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

Wiedza

Metody dydaktyczne:

Wykład konwersatoryjny: ma na celu aktywizację studentów oraz umożliwia podjęcie dyskusji.

Sposoby weryfikacji efektów uczenia się (wykłady): Pozytywna ocena z egzaminu, sprawdzającego wiedzę z tematyki wykładów– efekty przedmiotowe 1, 2.

Umiejętności

Metody dydaktyczne:

Metody ćwiczeniowo-praktyczne oparte na praktycznej działalności studenta: zbieranie informacji, opracowywanie, analiza, prezentowanie materiałów i wyników badań; metody oparte na obserwacji i późniejszym ćwiczeniu.

Sposoby weryfikacji efektów uczenia się (ćwiczenia):

Uzyskanie pozytywnej oceny z zadań cząstkowych:

- wykonanie ankiety oraz dostarczenie wyników z analiz terenowych (efekt przedmiotowe 3)

- poprawne zebranie, opisanie i przekazanie prowadzącemu próbek do badań laboratoryjnych (efekt przedmiotowy 3)

Kompetencje

Metody aktywizujące (praca w grupie, wywiad, panele dyskusyjne).

Sposoby weryfikacji efektów uczenia się (ćwiczenia):

- praca w zespołach (ankiety), rozmowa/ wywiad z użytkownikami obiektu architektury krajobrazu, udział w dyskusji (efekt przedmiotowy 4)

Metody i kryteria oceniania:

Metody i kryteria oceniania – wykłady:

Wykład: egzamin testowy (pytania jednokrotnego wyboru, pytania otwarte) opierający się na treściach przekazanych na wykładzie.

Do egzaminu może podejść student, który uzyskał pozytywną ocenę z zaliczenia ćwiczeń.

Zakres ocen z egzaminu:

94-100% - 5

93-88% - 4,5

87-80% - 4

79-70% - 3,5

69-60% - 3

mniej niż 59,9% - 2

Na ocenę:

5 - Student na bardzo dobrym poziomie orientuje się w zakresie podstawowych zagadnień w arch.krajobrazu, na bardzo dobrym poziomie wymienia i definiuje zaawansowane zadania i zakres działań w arch.krajobrazu w stopniu bardzo dobrym rozumie jej powiązania z innymi dyscyplinami ekologii, urbanistyki i sozologii; student sprawnie objaśnia terminologię naukową używaną podczas zajęć, bardzo dobrze dokonuje charakterystyki analiz środowiskowych wykorzystywanych w ekologii i arch.krajobrazu.

4 - Student na dobrym poziomie orientuje się w zakresie podstawowych zagadnień w arch.krajobrazu, na dobrym poziomie wymienia i definiuje zaawansowane zadania i zakres działań w arch.krajobrazu w stopniu dobrym rozumie jej powiązania z innymi dyscyplinami ekologii, urbanistyki i sozologii; student umie objaśnić terminologię naukową używaną podczas zajęć, dobrze dokonuje charakterystyki analiz środowiskowych wykorzystywanych w ekologii i arch.krajobrazu.

3 - Student na dostatecznym poziomie orientuje się w zakresie podstawowych zagadnień w arch.krajobrazu, na dostatecznym poziomie wymienia i definiuje zaawansowane zadania i zakres działań w arch.krajobrazu w stopniu dostatecznym rozumie jej powiązania z innymi dyscyplinami ekologii, urbanistyki i sozologii; student objaśnia terminologię naukową używaną podczas zajęć w stopniu podstawowym, na poziomie dostatecznym dokonuje charakterystyki analiz środowiskowych wykorzystywanych w ekologii i arch.krajobrazu.

2 - Student nie orientuje się w zakresie podstawowych zagadnień w arch.krajobrazu, nie umie wymienić i zdefiniować zaawansowanych zadań i zakresu działań w arch.krajobrazu, nie rozumie jej powiązania z innymi dyscyplinami ekologii, urbanistyki i sozologii; student nie umie objaśnić terminologii naukowej używanej podczas zajęć, jak i dokonać charakterystyki analiz środowiskowych wykorzystywanych w ekologii i arch.krajobrazu.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 6.8.0.0-5 (2022-09-30)