Historia sztuki nowożytnej polskiej [WNHS-ODKS-HSNPć] Semestr zimowy 2022/23
Ćwiczenia, grupa nr 1

Literatura obowiązkowa:

Sztuka świata, t. 7 i 8, wyd. Arkady.

Sztuka polska, t. 3, 4, 5, wyd. Arkady.

Literatura uzupełniająca:

J. Ostrowski, Portret w dawnej Polsce, Warszawa 2019

A. Miłobędzki, Architektura polska XVII w., t. 1-2, Warszawa 1980.

The Dictionary of art, ed. J. Turner, New York 1998.

M. Kwiatkowska, Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku, Warszawa 1995.

K. Mikocka-Rachubowa, Rzeźba włoska w Polsce około 1770-1830, t. 1-2, Warszawa 2026.

K. Mikocka-Rachubowa, Andre Le Brun, t. 1-2, Warszawa 2010.

A. Bernatowicz, Malarze w Warszawie czasów Stanisława Augusta, Warszawa 2016.

1. Bartolomeo Berecci i kaplica Zygmuntowska

2. Rzeźba XVI wieku w Polsce (Franciszek Florentczyk, Jan Maria Padovano, Hieronim Canavesi, Jan Michałowicz z Urzędowa, Santi Gucci)

3. Rzeźba XVII wieku w Polsce (Trevano, Tencalla, Sala, Gisleni, Rossi, Falconi, Fontana, Schluter).

4. Malarstwo 1. poł. XVII w. w Polsce (Dolabella, Strobel, Herman Han, Krzysztof Boguszewski)

5. Tylman z Gameren i barok klasycyzujący w architekturze Rzeczpospolitej XVII w.

6. Założenia kamedulskie w dawnej Rzeczpospolitej ze szczególnym uwzględnieniem założenia w Warszawie.

7. Sztuka na dworze Jana III Sobieskiego.

8. Rozwój portretu malarskiego w Polsce dobry nowożytnej.

9. Sztuka protestancka w XVII wiecznym Gdańsku.

10. Rokoko w Polsce (rzeźba i malarstwo)

11. Twórczość Marcella Bacciarellego jako pierwszego malarza króla Polski

12. Bernardo Bellotto i weduty miejskie w malarstwie XVIII wiecznej Europy

13. Rzeźbiarze późnej fazy baroku na dworze Stanisława Augusta

14. Rzeźba klasycystyczna w Polsce XVIII wieku.

15. Sztuka funeralna w XVIII w. (rzeźba kościelna i cmentarna).

Zajęcia prowadzone w formule ćwiczeń.

Na ocenę bardzo dobrą absolwent biegle wykorzystuje wiedzę teoretyczną do interpretowania i analizowania zabytków.

Płynnie prezentuje własnych poglądów i opinii na temat dóbr kultury, a także biegle konstruuje logiczne wypowiedzi.

Na ocenę dobrą:

Absolwent wymienia większość elementarnych faktów i pojęć z zakresu ochrony dóbr kultury i nauk o sztuce.

Absolwent poprawnie wykorzystuje wiedzę teoretyczną do interpretowania i analizowania zabytków.

Prezentuje poprawnie własne poglądy i opinie na temat dóbr kultury, a także poprawnie konstruuje logiczne wypowiedzi na temat ochrony dóbr kultury.

Na ocenę dostateczną:

Absolwent na poziomie dostatecznym wymienia elementarne fakty i pojęcia z zakresu ochrony dóbr kultury i nauk o sztuce z uwzględnieniem problematyki konserwacji i archeologii oraz zależności między nimi. Wykorzystuje minimalną ilość literatury i nie potrafi samodzielnie prezentować własnych poglądów na temat dóbr kultury, a referat ma charakter odtwórczy.

Na egzaminie student otrzymuje do rozpoznania 3 obiekty, które musi rozpoznać: określić styl, wymienić cechy danego dzieła sztuki które świadczą o tym stylu, okreslić tytuł, autora, zadatować, wskazać podstawowe problemy ikonograficzne i symbolikę przedstawienia. Dopuszcza sie pomyłkę 5 lat.

Studenci przygotowują się do egzaminu na podstawie materiału prezentowanego na wykładach.

Na ocenę bardzo dobrą:

Absolwent wymienia wszystkie elementarne fakty i pojęcia z zakresu ochrony dóbr kultury i nauk o sztuce z uwzględnieniem problematyki konserwacji i archeologii oraz zależności między nimi. W tym biegle prezentuje wiedzę o rozwoju sztuki od starożytności do współczesności.

Absolwent biegle wykorzystuje wiedzę teoretyczną do interpretowania i analizowania zabytków.

Płynnie prezentuje własnych poglądów i opinii na temat dóbr kultury, a także biegle konstruuje logiczne wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na temat ochrony dóbr kultury oraz przygotowuje tekst naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami.

Na ocenę dobrą:

Absolwent wymienia większość elementarnych faktów i pojęć z zakresu ochrony dóbr kultury i nauk o sztuce z uwzględnieniem problematyki konserwacji i archeologii oraz zależności między nimi. W tym prezentuje wiedzę o rozwoju sztuki od starożytności do współczesności.

Absolwent poprawnie wykorzystuje wiedzę teoretyczną do interpretowania i analizowania zabytków.

Prezentuje poprawnie własne poglądy i opinie na temat dóbr kultury, a także poprawnie konstruuje logiczne wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na temat ochrony dóbr kultury oraz poprawnie przygotowuje tekst naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami.

Na ocenę dostateczną:

Absolwent na poziomie dostatecznym wymienia elementarne fakty i pojęcia z zakresu ochrony dóbr kultury i nauk o sztuce z uwzględnieniem problematyki konserwacji i archeologii oraz zależności między nimi. W tym prezentuje dostateczną wiedzę o rozwoju sztuki od starożytności do współczesności.

Absolwent dostatecznie wykorzystuje wiedzę teoretyczną do interpretowania i analizowania zabytków.

Prezentuje w stopniu dostatczenym własne poglądy i opinie na temat dóbr kultury, a także dostatczenie konstruuje logiczne wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na temat ochrony dóbr kultury oraz przygotowuje na poziomie dostatecznym tekst naukowy z aparatem badawczym i dostatecznie opracowanymi fotografiami.

Obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Dopuszczalne są 2 nieobecności nieusprawiedliwione.