Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Logika [WH-FK-I-1-Logika] Semestr zimowy 2022/23
Ćwiczenia, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Logika [WH-FK-I-1-Logika]
Zajęcia: Semestr zimowy 2022/23 [2022/23_Z] (zakończony)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
każdy wtorek, 9:45 - 11:15
sala 410A
Kampus Dewajtis Nowy Gmach jaki jest adres?
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Data i miejsceProwadzący
Liczba osób w grupie: 28
Limit miejsc: 50
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Prowadzący: Kazimierz Pawłowski
Literatura:

Kazimierz Pawłowski, Logika ogólna, Warszawa 2016.

Kazimierz Ajdukiewicz, Zarys logiki, wyd. dowolne

Zygmunt Ziembiński, Logika praktyczna, Warszawa 2007.

Barbara Stanosz, Wprowadzenie do logiki formalnej. Podręcznik dla humanistów, Warszawa 1998 (lub inne wydanie).

Zakres tematów:

Zakres tematów:

I Wiadomości wstępne: Ogólny charakter logiki jako nauki. Logika formalna.

II Syntaktyczna, semantyczna i pragmatyczna charakterystyka języka: Język i jego funkcje. Syntaktyczne reguły języka. Spójność syntaktyczna. Wyrażenia i ich znaczenia. Kategorie syntaktyczne wyrażeń.

III Nazwa jako kategoria syntaktyczna: Nazwa i znaczenie nazwy. Desygnat nazwy, zakres nazwy, rodzaje nazw. Relacje semantyczne nazw. Jednoznaczność i wieloznaczność nazw. Sposoby użycia nazw. Nazwy ostre i nieostre, wyraźne i niewyraźne. Stosunki między zakresami nazw.

IV Ważniejsze błędy w słownym przekazywaniu myśli: Błąd wieloznaczności wyrażeń. Ekwiwokacja. Amfibolia. Błąd wynikający posługiwania nazwami o niewyraźnym znaczeniu. Błąd niedopowiedzenia.

V Zdanie logiczne jako kategoria syntaktyczna: Zdanie i sąd. Wartość logiczna zdania. Prawda logiczna. Zdania analityczne i syntetyczne. Zdania proste. Zdania złożone.

VI Elementy teorii definicji: Zagadnienie definicji. Definicje nominalne i realne. Definicje nominalne. Budowa definicji. Podstawowe typy definicji. Warunki poprawności definicji wyrazów. Błędy w definiowaniu. Definicje realne.

VII Podział logiczny.

VIII Rachunek zdań: Wiadomości wstępne. Związki logiczne między zdaniami. Związek logicznej sprzeczności zdań. Zasada sprzeczności i zasada wyłączonego środka. Związek logicznej równoważności zdań. Związek logicznego wynikania zdań. Okres warunkowy. Wynikanie inferencyjne. Podstawowe prawa logiki zdań wynikające ze stosunku wynikania logicznego. Prawa wynikające ze stosunku wykluczania i dopełniania się zdań alternatywnych i dysjunktywnych. Prawa (tautologie) rachunku zdań. Metoda zerojedynkowa. Aksjomatyczna postać rachunku zdań. Wybrane prawa rachunku zdań.

IX Tradycyjna logika formalna. Rachunek nazw: Formy wnioskowania bezpośredniego. Klasyczne zdania kategoryczne. Kwadrat logiczny. Prawa kwadratu logicznego – związki logiczne między klasycznymi zdaniami kategorycznymi. Konwersja zdań kategorycznych. Obwersja zdań kategorycznych. Formy wnioskowania pośredniego. Sylogistyka. Pojęcie i podstawowe formy sylogizmu. Warunki poprawności trybów sylogistycznych. Sprawdzanie trybów za pomocą diagramów Venna. Sylogizmy niedoskonałe.

X Elementy rachunku kwantyfikatorów: Symbolika i podstawowe schematy rachunku kwantyfikatorów. Podstawowe tautologie rachunku kwantyfikatorów.

XI Podstawy teorii zbiorów i teorii relacji: Podstawowe pojęcia i symbolika rachunku zbiorów. Stosunki między zbiorami. Działania na zbiorach. Prawa rachunku zbiorów. Algebra Boole’a zbiorów – aksjomatyczny system rachunku zbiorów. Podział zbiorów. Podstawy teorii relacji. Podstawowe pojęcia teorii relacji. Rodzaje relacji.

XII Wnioskowanie i warunki jego poprawności: Pojęcie wnioskowania. Uznawanie i uzasadnianie twierdzeń. Zasada racji dostatecznej. Wnioskowanie logiczne. Warunki poprawności wnioskowania logicznego. Wnioskowanie dedukcyjne. Wnioskowanie uprawdopodobniające. Wnioskowanie redukcyjne. Wnioskowanie indukcyjne. Indukcyjny proces badawczy. Pojęcie wnioskowania indukcyjnego. Indukcja matematyczna. Wnioskowanie przez indukcję enumeracyjną niezupełną. Wnioskowanie przez indukcję enumeracyjną zupełną. Wnioskowanie przez analogię. Wnioskowanie statystyczne. Indukcja eliminacyjna. Kanony Milla. Błędy w rozumowaniu.

XIV Przekonywanie jako szczególny rodzaj wnioskowania: Rzetelne i nierzetelne sposoby argumentowania i prowadzenia sporów.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

Zajęcia mają charakter interaktywnych, angażujących studentów, zajęć. Prowadzący, w miarę możliwości stara się pokazywać, na praktycznych przykładach, praktyczny charakter logiki, np. związki między prawami logicznego myślenia a prawami, którymi rządzi się rzeczywistość (na przykład między regułami rządzącymi związkami logicznymi między zdaniami a prawami, którymi rządzi się świat przyrody i ludzka społeczność). Część zajęć polega na praktycznym rozwiązywaniu przez studentów zadań logicznych. Przed sprawdzianami (dwa w semestrze) zajęcia przeprowadza się w formie powtórzenia wymaganego materiału na konkretnych praktycznych zadaniach, rozwiązywanych samodzielnie przez studentów i przy pomocy prowadzącego. Najpilniejsi studenci, którzy wykażą się wtedy wymaganą wiedzą i wymaganymi umiejętnościami, mają szansę uzyskać zwolnienie z pisemnego sprawdzianu z oceną bardzo dobrą.

Metody i kryteria oceniania:

Oceny uzależnione od zaangażowania studenta, a zwłaszcza od przygotowywania się do zajęć i uczestniczenia w zajęciach, a także od praktycznego wykorzystania zdobywanej wiedzy z zakresu logiki i metodologii. Duży wpływ na ocenę ma umiejętność logicznego myślenia – ze świadomym wykorzystaniem poznanych prawideł.

Na ocenę dostateczną student powinien wykazać się umiejętnością rozwiązywania prostych zadań i problemów logicznych. Na ocenę dobrą i bardzo dobrą student powinien umieć rozwiązać trudniejsze zadania i problemy logiczne, wymagające większej znajomości z logiki i metodologii, w zakresie przerabianym na zajęciach. Ocena ostateczna bierze też pod uwagę zaangażowanie i pracowitość studenta, wykazaną w trakcie zajęć oraz w zadaniach zadanych do rozwiązania samodzielnego w domu.

Oceny wystawia się na podstawie sprawdzianów pisemnych, odpowiedzi ustnych, prac domowych oraz na podstawie ogólnej aktywności studentów na zajęciach.

Sprawdziany pisemne weryfikują wiedzę i umiejętności studenta odpowiednio na poziomie podstawowym (ocena do: dst plus) oraz wyższym (ocena do: db plus). Student uczęszczający regularnie na zajęcia i uważający na zajęciach powinien bez trudu rozwiązać zadania na poziomie podstawowym. Zadania na poziomie wyższym wymagają większego zaangażowania i większej aktywności na zajęciach.

Ocenę bardzo dobrą końcową (na koniec zajęć) otrzymują studenci, którzy rozwiązują zadania na poziomie wyższym, a ponadto potrafią uzasadnić rozwiązania regułami i prawami logicznego myślenia, poznanymi w czasie zajęć. Powinni też wykazać się zaangażowaniem i pracowitością.

Prowadzący zajęcia rezerwuje sobie prawo do podwyższenia oceny końcowej (zwykle o jeden stopień), nawet do oceny bardzo dobrej, właśnie ze względu na aktywność i pracowitość studenta, nawet jeśli ta ocena nie wynika bezpośrednio ze sprawdzianów pisemnych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)