Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Marketing i reklama w Internecie [WP-CWC-N-1-MiR] Semestr letni 2024/25
Wykład, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Marketing i reklama w Internecie [WP-CWC-N-1-MiR]
Zajęcia: Semestr letni 2024/25 [2024/25_L] (w trakcie)
Wykład [WYK], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
wielokrotnie, wtorek (niestandardowa częstotliwość), 13:15 - 14:45
sala 1744
Kampus Wóycickiego Bud. 17 jaki jest adres?
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Data i miejsceProwadzący
2025-04-29 13:15 : 14:45 sala 1744
Kampus Wóycickiego Bud. 17
2025-05-06 13:15 : 14:00 sala 1744
Kampus Wóycickiego Bud. 17
Część spotkań jest ukryta - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Liczba osób w grupie: 41
Limit miejsc: 50
Zaliczenie: Egzaminacyjny
Prowadzący: Bartosz Stachowiak
Literatura:

Literatura:

1. Kotler P., Keller K., Marketing, Rebis, Poznań 2020

2. Szromik A., Marketing terytorialny. Miasto i region na rynku., Wolters

Kluwer, Warszawa 2012

3. Kotler P., Trias De Bes F., Innowacyjność przepis na sukces. Model "Od A

do F", Rembis, Poznań 2013

4. Pazio N., Marketing. Teoria pragmatyczna, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa, 2013

5. Szczepański J., Strategiczny Brand Marketing, Helion, Gliwice, 2019

6. Mazurek G., E-Marketing, Poltex, Warszawa 2018

7. Cox R., Brittain P., Zarządzanie Sprzedażą Detaliczną., PWE, Warszawa

2000

8. Lombardo C., McCarthy B., Ryan E., Connors M., mapy drogowe produktu -

nowe podejście. Wyznaczanie kierunków rozwoju w czasach niepewności,

Helion, Gliwice, 2020

9. W.Chan Kim, Renee Mauborgne., Strategia błekitnego oceanu. MT Biznes,

Warszwa 2010

10. Thaler R., Sunstein C., Impuls., Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań, 2017

Zakres tematów:

1. Cykl życia produktu, a strategie marketingowe (2h)

2. Istota produktu - definiowania i konstruowania produktu.(2h)

3. Istota usługi - charakterystyka usług i ich znaczenie marketingowe (2h)

4. Wybór i zarządzanie kanałami marketingowymi (2h)

5. Planowanie i projektowanie strategii komunikacji oraz kampanii reklamowych (2h)

6. Przygotowanie działalności marketingowej w cyberprzestrzeni (2h)

7. Kontroling i kontrola działań marketingowych (2h)

8. Mapa drogowe produktu (1h)

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

I. METODY PODAJĄCE:

1. Wykład konwersatoryjny - Wykład połączony z bezpośrednią aktywnością samych słuchaczy, skierowaną na rozwiązanie problemów teoretycznych lub praktycznych. Największą jego wartością jest postawienie na tej samej płaszczyźnie mistrza i ucznia oraz zapewnienie udziału studentów poszukiwaniu odpowiedzi, dochodzeniu do prawdy i bronieniu własnego stanowiska. Wykład ten jest swoistym dialogiem pomiędzy wykładowcą a słuchaczami, którzy poprzez działanie dochodzą do rozwiązania problemu.

2. Opowiadanie, opis - Słowne przedstawienie zdarzeń, faktów, procesów. Spełnia swe założenie gdy jest żywe, zwarte, obrazowe, wpływa na uczucia i emocje, podtrzymuje napięcie. Może być wspomagane środkami ilustracyjnymi.

3. Tekst programowany - rozumiany jako ciąg powiązanych ze sobą logicznie i merytorycznie dawek informacji na dany temat, który ma zostać przyswojony za pomocą odpowiedniego urządzenia eksponującego ten program (np. komputera) lub za pomocą odpowiednio skonstruowanego podręcznika. Każda dawka informacji kończy się pytaniem, na które uczący się formułuje odpowiedź i otrzymuje informację zwrotną dotyczącą poprawności podanej odpowiedzi i sugestię wskazującą kolejne kroki postępowania.

II.METODY POSZUKUJĄCE:

1. Klasyczna metoda problemowa - Polega organizowaniu i kierowaniu przez nauczyciela zdobywaniem wiedzy i umiejętności studentów za pomocą rozwiązywania problemów. Problem - to trudność o charakterze teoretycznym lub praktycznym, której przezwyciężenie wymaga aktywnej postawy ze strony odczuwającego ją podmiotu i prowadzi do wzbogacenia jego wiedzy i

umiejętności. Główne etapy zajęć prowadzonych metodą problemową stanowi: a) Zorganizowanie (stworzenie, zainicjowanie) sytuacji problemowej. b) Formułowanie (nazywanie) problemu. c) Tworzenie hipotez. d) Omówienie sposobów, warunków weryfikacji hipotez. e) Weryfikacja hipotez w formie samodzielnej pracy studentów. f.) Podsumowanie wyników samodzielnej pracy,

ocena trafności postawionych hipotez i ewentualne transfer tj. zastosowanie (lub wskazanie możliwości zastosowania) wyników w praktyce.

2. Sytuacyjna - Zespołowe analizowanie i rozwiązywanie przez studentów konkretnych, rzeczywistych sytuacji problemowych pod kierunkiem prowadzącego. Najlepiej aby problem dotyczył sytuacji rzeczywistej, ale może również dotyczyć sytuacji fikcyjnej. Wymaga od prowadzącego precyzyjnego określenia problemu, szczegółowego przygotowania i przedstawienia

opisu sytuacji (w formie słownej, pisemnej, za pomocą filmu, przezroczy, magnetofonu, rysunku), problemu do rozwiązania i stworzenia warunków do jego rozwiązania. Poza zdobyciem przez studentów nowej wiedzy o danej sytuacji umożliwia rozwijanie myślenia analitycznego, kształtowanie umiejętności samodzielnego podejmowania decyzji.

3. Metoda projektu - Realizacja dużego zadania poznawczego lub praktycznego przez grupę studentów lub indywidualnie. Prowadzący zajęcia jest inspirującym grupę do wspólnego jego tworzenia oraz kontrolującym jego przebieg. Praca nad projektem jest wieloetapowa i cechuje ją dłuższy czas realizacji (czasem semestr);

4. Studium przypadku (studium przykładowe) - Polega na szczegółowej analizie konkretnego przypadku, wydarzenia a następnie wyciąganiu wniosków, dokonywaniu porównań, uogólnień. Ze względu na stosowaną procedurę i zakładane cele można wyróżnić trzy typy studium przypadku:

A. Ilustracyjny – celem jest diagnoza danego zdarzenia, sytuacji, osoby, miejsca; ma charakter poglądowy; B. problemowy – celem jest nie tylko rozpoznanie konkretnej sytuacji lecz także zawartych w nim problemów do rozwiązania; C. Otwarty epizod – opisana sytuacja nie ma zakończenia a zadaniem studentów jest podanie przewidywanego rozwoju tej sytuacji, propozycja działania, rozwiązania zaistniałego problemu, sposobów zapobiegania negatywnym skutkom w podobnych okolicznościach. przynosi jej wykorzystanie na zajęciach studentów prawa, nauk społecznych.

III. DYSKUSJA

1.Panelowa - Jej cechą charakterystyczną jest istnienie dwóch grup: dyskutującej (eksperci – panel) i słuchającej (audytorium – uczący się). Prowadzący zajęcia czuwa nad właściwym, uporządkowanym przebiegiem dyskusji. W końcowej fazie dyskusji pytania mogą zadawać słuchający. Mogą też oni przedstawić własne stanowisko, uzupełnić dyskusję, wyjaśnić,

zaakceptować lub odrzucić stanowisko któregoś z ekspertów ( z uzasadnieniem). Dyskusję podsumowuje prowadzący panel.

2.Okrągłego stołu - Polega na swobodnej wymianie poglądów pomiędzy Nabywane są umiejętności prowadzącym zajęcia a studentami oraz pomiędzy studentami. Charakteryzuje ją swoboda wypowiedzi. Studenci wymieniają własne poglądy i doświadczenia, wzajemnie udzielają sobie wyjaśnień, które w razie potrzeby uzupełnia i koryguje prowadzący zajęcia. Po zakończeniu

dyskusji nauczyciel lub student podsumowuje dyskusję.

IV.EKSPONUJĄCE

1. Pokaz - Demonstrowanie przedmiotów, zjawisk, procesów i czynności, przy jednoczesnym, umiejętnym kierowaniu uwagi obserwujących na istotne cechy. Często jest tylko jednym z elementów zajęć na których stosowane są inne metody. Jest okazją do zapoznania studentów z naturalnymi przedmiotami, zjawiskami, środkami poglądowymi, poznania określonych czynności,

umiejętności, które powinni opanować również studenci.

2. Symulacyjna (gier symulacyjnych) - Polega na odtworzeniu przez uczących się różnych sytuacji problemowych, które mogą być sytuacjami rzeczywistymi (historycznymi, ekonomicznymi, prawniczymi).W grach symulacyjnych występuje element rywalizacji, wprowadzony po to, by uczestnicy zrozumieli mechanizmy rywalizacji społecznej, jej przyczyny i konsekwencje; mogą

pojawić się zwycięzcy i pokonani, których sukces lub porażka są wypadkową oddziaływania czynników sytuacyjnych, z którymi można spotkać się w codziennym życiu.

Metody i kryteria oceniania:

Ocena opanowania materiału nauczania oraz pracy własnej studenta

Kryteria oceny:

1. na ocenę 2 (ndst): student nie umie podstawowych pojęć z zakresu

marketingu produktu

2. na ocenę 3 (dst): student zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu

przygotowania i wdrożenia produktu na rynek

3. na ocenę 4 (db.): student zna, rozumie i potrafi zastosować pojęcia związane z rozwojem produktu w przedsiębiorstwie i

jego wdrożeniem na rynek

4. na ocenę 5 (bdb.): student potrafi efektywnie prezentować, analizować oraz, dyskutować na temat kwestii związanych z

przygotowaniem, wdrożeniem produktu na rynek z uwzględnieniem wszystkich faz przygotowania i wdrożenia produktu

Sposób zaliczenie będzie uzależniony od aktualnych ograniczeń wpływających na funkcjonowanie i tryb i sposób

prowadzenia zajęć na UKSW :

1. Odpowiedź ustna ( w przypadku egzaminu prowadzonego w trybie zdalnym)

2. Egzamin pisemny ( w przypadku egzaminu prowadzonego w trybie stacjonarnym)

3. Prezentacja grupowa wyników projektu zadanego do realizacji w trakcie semestru ( w przypadku egzaminu

prowadzonego w trybie zdalnym lub stacjonarnym)

Uwagi:

wykład dla II roku CWC

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.1.0-5 (2025-02-26)