Psychologia pozytywna

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Udział w wykładzie: 30 godzin

Lektura tekstów do wykładu/przygotowanie do egzaminu/udział w konsultacjach: 30 godzin

(60 godzin/30 = 2ECTS)

obowiązkowy

nie dotyczy

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi stosunkowo młodej dziedziny psychologii, jaką jest psychologia pozytywna. Podczas trwania kursu omówione zostaną korzenie i podstawowe założenia psychologii pozytywnej, przedstawione najważniejsze teorie tego nurtu (m.in. różne teorie dobrostanu), uwarunkowania i predyktory dobrego życia, będącego centralnym obszarem zainteresowania psychologii pozytywnej, jak również zaprezentowane możliwe interwencje ukierunkowane na osiągnięcie przez człowieka szczęścia i dobrego życia.

Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ

Psychologia pozytywna jest relatywnie młodą dziedziną psychologii, która zajmuje się szeroko pojętym dobrym życiem, jego uwarunkowaniami oraz sposobami jego osiągnięcia. W swoich podstawach czerpie z różnych innych dziedzin, takich jak psychologia humanistyczna czy psychologia kliniczna.

Psychologia pozytywna zakłada, że człowiek jest istotą produktywną i twórczą, zdolną do doświadczania szczęścia i radości, mimo, że oczywiście doświadcza również stresu, zaburzeń psychicznych czy negatywnych emocji. Jednocześnie, jednym z podstawowych założeń psychologii pozytywnej jest to, że nieodczuwanie i niedoświadczanie emocji negatywnych czy zaburzeń nie równa się doświadczaniu odczuć pozytywnych, dlatego też psychologowie, w tym terapeuci, powinni koncentrować się nie tylko na minimalizacji objawów negatywnych, ale wzmacnianiu w człowieku takich wymiarów jak dobrostan, optymizm, nadzieja, wdzięczność czy cnoty.

Psychologia pozytywna dąży zatem do zrozumienia uwarunkowań ludzkiej siły i rozwijania potencjału człowieka, a nie jedynie do minimalizowania objawów psychopatologicznych. Jednocześnie, psychologowie pozytywni opierają swe teorie na precyzyjnej operacjonalizacji badanych zjawisk i rzetelnej empirycznej weryfikacji stawianych przez siebie hipotez, przestrzegając wszelkich standardów metodologicznych psychologii jako nauki.

Jest to jedna z najbardziej dynamicznie rozwijających się, jak również coraz bardziej popularnych dziedzin współczesnej psychologii, która zajmuje się niezmiernie ważną sferą ludzkiego funkcjonowania. Dlatego też zapoznanie się z jej podstawami, najważniejszymi ujęciami teoretycznymi oraz metodami pomiaru zjawisk w niej rozpatrywanych powinno być uwzględnione w programie studiów psychologicznych.

Podczas trwania kursu, studenci zapoznają się z historią i podstawowymi założeniami psychologii pozytywnej, spróbują zrozumieć jej relacje z innymi dziedzinami psychologii, poznają zaproponowane przez psychologię pozytywną różne rozumienia dobrego życia i jego uwarunkowania. Zapoznają się z takimi podstawowymi obszarami, które bada psychologia pozytywna jak: dobrostan, szczęście, zdrowie psychiczne, rozkwit, nadzieja, cnoty, czy wdzięczność, jak również z konstruktami towarzyszącymi, jednak również mającymi znaczenie dla dobrego życia, jak m.in.: poczucie kontroli, samoocena, pokora, nadzieja, poczucie własnej skuteczności czy sprężystość psychiczna.

Jednocześnie, tematem przedmiotu będą również postulowana przez psychologię pozytywną oddziaływania na rzecz dobrego życia, w tym programy interwencyjne ukierunkowane na wzmocnienie wybranych aspektów konstytuujących szeroko pojęte dobre życie.

Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.

Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.

Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press

Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.

Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.

Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.

Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.

Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.

Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.

Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.

Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Udział w wykładzie: 30 godzin

Lektura tekstów do wykładu/przygotowanie do egzaminu/udział w konsultacjach: 30 godzin

(60 godzin/30 = 2ECTS)

obowiązkowy

nie dotyczy

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi stosunkowo młodej dziedziny psychologii, jaką jest psychologia pozytywna. Podczas trwania kursu omówione zostaną korzenie i podstawowe założenia psychologii pozytywnej, przedstawione najważniejsze teorie tego nurtu (m.in. różne teorie dobrostanu), uwarunkowania i predyktory dobrego życia, będącego centralnym obszarem zainteresowania psychologii pozytywnej, jak również zaprezentowane możliwe interwencje ukierunkowane na osiągnięcie przez człowieka szczęścia i dobrego życia.

Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ

Psychologia pozytywna jest relatywnie młodą dziedziną psychologii, która zajmuje się szeroko pojętym dobrym życiem, jego uwarunkowaniami oraz sposobami jego osiągnięcia. W swoich podstawach czerpie z różnych innych dziedzin, takich jak psychologia humanistyczna czy psychologia kliniczna.

Psychologia pozytywna zakłada, że człowiek jest istotą produktywną i twórczą, zdolną do doświadczania szczęścia i radości, mimo, że oczywiście doświadcza również stresu, zaburzeń psychicznych czy negatywnych emocji. Jednocześnie, jednym z podstawowych założeń psychologii pozytywnej jest to, że nieodczuwanie i niedoświadczanie emocji negatywnych czy zaburzeń nie równa się doświadczaniu odczuć pozytywnych, dlatego też psychologowie, w tym terapeuci, powinni koncentrować się nie tylko na minimalizacji objawów negatywnych, ale wzmacnianiu w człowieku takich wymiarów jak dobrostan, optymizm, nadzieja, wdzięczność czy cnoty.

Psychologia pozytywna dąży zatem do zrozumienia uwarunkowań ludzkiej siły i rozwijania potencjału człowieka, a nie jedynie do minimalizowania objawów psychopatologicznych. Jednocześnie, psychologowie pozytywni opierają swe teorie na precyzyjnej operacjonalizacji badanych zjawisk i rzetelnej empirycznej weryfikacji stawianych przez siebie hipotez, przestrzegając wszelkich standardów metodologicznych psychologii jako nauki.

Jest to jedna z najbardziej dynamicznie rozwijających się, jak również coraz bardziej popularnych dziedzin współczesnej psychologii, która zajmuje się niezmiernie ważną sferą ludzkiego funkcjonowania. Dlatego też zapoznanie się z jej podstawami, najważniejszymi ujęciami teoretycznymi oraz metodami pomiaru zjawisk w niej rozpatrywanych powinno być uwzględnione w programie studiów psychologicznych.

Podczas trwania kursu, studenci zapoznają się z historią i podstawowymi założeniami psychologii pozytywnej, spróbują zrozumieć jej relacje z innymi dziedzinami psychologii, poznają zaproponowane przez psychologię pozytywną różne rozumienia dobrego życia i jego uwarunkowania. Zapoznają się z takimi podstawowymi obszarami, które bada psychologia pozytywna jak: dobrostan, szczęście, zdrowie psychiczne, rozkwit, nadzieja, cnoty, czy wdzięczność, jak również z konstruktami towarzyszącymi, jednak również mającymi znaczenie dla dobrego życia, jak m.in.: poczucie kontroli, samoocena, pokora, nadzieja, poczucie własnej skuteczności czy sprężystość psychiczna.

Jednocześnie, tematem przedmiotu będą również postulowana przez psychologię pozytywną oddziaływania na rzecz dobrego życia, w tym programy interwencyjne ukierunkowane na wzmocnienie wybranych aspektów konstytuujących szeroko pojęte dobre życie.

Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.

Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.

Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press

Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.

Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.

Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.

Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.

Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.

Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.

Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.

Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.