History of Greek Literature III (Hellenistic Period)

Cele przedmiotu: zapoznanie studentów z piśmiennictwem epoki hellenistycznej, dominującymi w tym okresie koncepcjami piękna, specyfiką badań nad tym okresem w historii literatury.

Treści merytoryczne: Kallimach z Cyreny i poetyka epoki aleksandryjskiej, koncepcja uczoności (Likofron), narodziny epyllionu, epika hellenistyczna, w tym poemat dydaktyczny (Apollonios Rodyjski, Aratos, Nikander), epigram hellenistyczny; sielanka (Teokryt, Bion, Moschos); literatura naukowa (Herofilos, Euklides, Eratostenes, Arystarch, Archimedes, Apollonios); rozwój nauk filologicznych (Zenodot, Arystofanes, Arystarch); historiografia i etnografia hellenistyczna (Polibiusz, Hieronim z Kardii, Mikołaj z Damaszku, Posejdonios, Manetho), Diodor Sycylijski, Dionizjusz z Halikarnasu; literatura filozoficzna (biografia perypatetycka, diatryba)

Lektury obowiązkowe:

Antologia liryki aleksandryjskiej, przełożył W. Steffen, Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1951

Antologia Palatyńska, przeł. Z. Kubiak, Warszawa 1992

Apolonios Rodyjski, Argonautyki, przeł. E. Żybert-Próchnicka, Wrocław 2012

Posejdippos, Epigramy, przeł. J. Danielewicz, Warszawa 2004

Agatarchides z Knidos, Dzieje, przeł. G. Malinowski, Wrocław 2007

Sielanka grecka: Teokryt i mniejsi bukolicy, przeł. A. Świderkówna, Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1953

Fragmenty twórczości Likofrona, Apolloniosa Rodyjskiego, Aratosa (w dowolnym przekładzie)

Fragmenty pism Euklidesa, Archimedesa, Arystarcha z Samos (w dowolnym przekładzie)

Diodor Sycylijski, Czyny i dzieła herosów i półbogów, przeł. S. Dworacki, Poznań 2010

Polibiusz z Megalopolis Dzieje, przeł. S. Hammer, Wrocław 1957

Trzy stylistyki greckie, przeł. W. Madyda, Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1953

Herondas Mimy, przeł. J. Ławińska-Tyszkowska, Wrocław 1988

Podstawowa literatura przedmiotu:

T. Sinko, Zarys historii literatury greckiej, t. II, Warszawa 1964

H. Podbielski, Literatura Grecji starożytnej, t. I-II, Lublin 2005

M. Fantuzzi, R. Hunter Tradition and Innovation in Hellnistic Poetry, Cambridge University Press 2004

K. Algra (et al.) The Cambridge History of Hellenistic Philosophy, Cambridge University Press 2005

J. Marincola (ed.) A Companion to Greek and Roman Historiography, Blackwell 2011

J.M. Foley (ed.) A Companion to ancient epic, Blackwell 2009

F.W. Walbank Świat hellenistyczny, przeł. G. Muszyński, Warszawa 2003

P.M. Fraser Ptolemaic Alexandria, Oxford 1972

L. Russo, Zapomniana rewolucja, przeł. I. Kania, Kraków 2005

Student posiada uporządkowaną wiedzę na temat kultury i literatury okresu hellenistycznego a w szczególności: estetyki Kallimachejskiej, twórczości poetyckiej Kallimacha, specyfiki eposu hellenistycznego, w tym zarówno eposu bohaterskiego, jak i dydaktycznego, epigramatyki i poematów bukolicznych. Posiada wiedzę na temat historiografii przedmiotowego okresu, jej uwarunkowań kulturowych i intelektualnych, najważniejszych sporów metodologicznych epoki. Dysponuje wiedzą na temat literatury fachowej (naukowej i technicznej). Zdaje sobie sprawę ze znaczenie wielokulturowej natury państw hellenistycznych, a także z dworskiego lub propagandowego charakteru niektórych utworów literackich. Zna terminologie stosowaną w badaniach nad odnośnym okresem, a także najnowsze osiągnięcia badawcze związane m.in. z odkryciami papirologicznymi. Orientuje się w problemach metodologicznych związanych z pracą z materiałem fragmentarycznym.

Dysponuje aparatem pojęciowym pozwalającym na analizę utworów przedmiotowej epoki, wiedzą merytoryczną i biegłością logiczną pozwalającymi na selekcję materiałów źródłowych i sekundamych dostosowaną do potrzeb aktualnego zadania badawczego.

Zdaje sobie sprawę ze znaczenia epoki hellenistycznej w dziejach kultury europejskiej, wpływu Kallimacha i Teokryta na poetów doby późniejszej. Zdaje sobie sprawę z otwartego charakteru dyscypliny powiązanej blisko z archeologią i orientalistyką.

Egzamin ustny (dwa pytania problemowe): 100%

Szczegółowy opis wymagań:

Ocena niedostateczna: ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnił choć jednego wymogu określonego dla oceny dostatecznej (1-3).

Ocena dostateczna:

1. F1_W: Rudymentarna wiedza z zakresu periodyzacji i poprawność terminologiczna. Student potrafi wymienić i datować najważniejszych autorów, krótko scharakteryzować ich twórczość. Student potrafi wymienić najważniejsze gatunki uprawiane w odnośnej epoce wraz z definiującymi konstantami. Student potrafi zdefiniować zjawiska intertekstualności, mimesis, emulatio i imitatio. Student zna najważniejsze testimonia intereferencji innych kultur, motywowanych historycznie modyfikacji kulturowych i współczesnych względem omawianych zjawisk prądów intelektualnych. Potrafi wskazać najważniejsze osiągnięcia odkrycia naukowe związane z omawianym okresem.

2. F_U: student potrafi wskazać dystynktywne cechy poetyki hellenistycznej w analizowanym tekście, skonstruowac argumenty w obronie reprezentowanej tezy, a także potrafi wskazać najważniejsze pozycje literatury sekundarnej.

3. F_K: student ma świadomość znaczenia literatury hellenistycznej i otwartego charakteru badań.

Ocena dobra:

W dodatku do sformułowanych powyżej (w odn. do oceny dost., ie. 1-3) wymagań, student spełnia następujące warunki:

4. F1_W: Wykazuje biegłość w periodyzacji, bez problemu datuje autorów i utwory, na przykładach wskazuje najważniejsze cechy poetyki hellenistycznej. Potrafi wypowiedzieć się na temat ewolucji gatunków, polemik teoretycznych związanych z praktyką mimesis, emulacji czy imitacji. Potrafi wskazać przykłady intertekstualności, przedstawić pogłębiona charakterystykę twórczości poszczególnych autorów z przywołaniem przykładów zaczerpnietych z kanonu lektur. W analizach posługuje się swobodnie odniesieniami do kultur niehelleńskich, wskazuje ich slady w literaturze omawianego okresu. Potrafi przywołać przykłady późniejszego znaczenia autorów omawianego okresu. W jego wypowiedzi widać zainteresowanie aktualnym stanem dyskusji naukowej, świadomość najnowszych odkryć archeologicznych, etc.

5. F1_U: swoje poglądy przedstawia w jasny i koherentny sposób, posługując się poprawną literacką polszczyzną z niewieloma tylko kolokwializmami. Swoją wypowiedź ujmuje w poprawną formę, stosuje prawidłowe terminy fachowe. Jego wypowiedzi dowodzą umiejętności korzystania z aparatu pomocniczego filologii. Potrafi wskazać ważniejsze opracowania sekundarne, wymienić najważniejsze tematy kontrowersji badawczych.

6. F_K: Wykazuje wrażliwość na logikę wywodu i jego formę, wrażliwość na aktualność dziedzictwa antycznego i świadomość jego znaczenia dla kultury europejskiej.

Ocena bardzo dobra - w dodatku do spełnienia kryteriów sprecyzowanych w odniesieniu do oceny dobrej (1-3 oraz 4-6) student:

F_W: odwołuje się do przykładów spoza kanonu lektur, w swoich eksploracjach wykorzystuje najnowszą literaturę badawczą, wykazuje pogłębioną znajomość genologii , teorii literatury a także omawianych autorów, ich twórczości, chęć i umiejętność samodzielnego pogłębiania wiedzy.

Nie dotyczy