Criminal Procedure - first semester

Przedmiot ma za cel przedstawienie studentom zasad funkcjonowania tzw. prawa karnego formalnego (procesowego / proceduralnego). Ma również na celu analizę zagadnień prawno procesowych na obszarze prawa karnego z punktu widzenia praktycznego (case study).

I. Generalia przedmiotu: istota, funkcje oraz cel procesu karnego.

II. Źródła prawa karnego procesowego.

III. Dorobek polskiej doktryny prawa karnego procesowego.

IV. Orzecznictwo sądowe w zakresie prawa karnego procesowego.

V. Model postępowania karnego określony według ustawowo przyjętych zasad konstrukcyjnych.

VI. Ustawowy katalog przesłanek procesowych.

VII. Strony procesowe i inni uczestnicy postępowania karnego.

VIII. Czynności procesowe organu procesowego i uczestników procesu.

IX. Projektowanie orzeczeń sądowych i decyzji organu (Zajęcia praktyczne i warsztatowe).

X. Projektowanie pism procesowych strony procesowej (Zajęcia praktyczne i warsztatowe).

I. ZAGADNIENIA WPROWADZAJĄCE DO PRZEDMIOTU

1. Pojęcie, istota, funkcje oraz cel procesu karnego jako realizacji norm prawa karnego i dyrektywy trafnej represji karnej. Paradygmat procesu karnego. Sprawiedliwość naprawcza (materialna i proceduralna).

2. Historyczne konotacje procesu karnego. Proces antyczny. Proces karny powszechny. Model romański. Model germański. Model anglosaski.

3. Funkcje prawa karnego procesowego (funkcja stabilizacyjna, funkcja dynamizacyjna, funkcja kontrolna, funkcja dystrybutywna, funkcja regulacyjna, funkcja ochronna, funkcja gwarancyjna oraz funkcja gwarancyjno-wychowawcza).

4. Przedmiot procesu karnego w ujęciu historycznym i stanowiska współczesne (wg W. Sauera, E. Belinga, O. Bullowa, K. Birkmeyera, M. Cieślaka, S. Śliwińskiego).

5. Źródła prawa karnego procesowego. Katalog źródeł prawa karnego procesowego. Konstytucyjne podstawy procesu karnego. Zwyczaj w praktyce sądowej. Dorobek doktryny prawa karnego procesowego.

6. Zakres obowiązywania prawa karnego procesowego (temporalny i terytorialny). Zasada lex retro non agit w prawie i w procesie karnym. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (art. 6 – 10). Reguła terytorialności. Stosowanie polskiego prawa karnego procesowego za granicą w stosunku do cudzoziemców.

7. Uniwersalizm przepisów procesu karnego. Stosowanie norm prawa karnego procesowego w innych postępowaniach prawnych (postępowanie dyscyplinarne, postępowanie przed Trybunałem Stanu, postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed izbami morskimi, postępowanie lustracyjne, postępowanie przed sejmową komisją śledczą).

8. Wykładnia norm prawa karnego procesowego (autentyczna, legalna, sądowa i doktrynalna). Wykładnia semantyczna, systemowa, historyczna, teleologiczna i logiczna (argumentum a contrario, argumentum a minori ad maius, wnioskowanie z celu na środki). Stosowanie analogii w prawie karnym procesowym.

9. Związek prawa karnego procesowego z innymi naukami. Prawo karne materialne, Prawo o ustroju organów ochrony prawnej, Medycyna sądowa, Psychiatria sądowa, Kryminalistyka (taktyka i technika), Kryminologia, Prawo karne wykonawcze, Prawo i postępowanie karne skarbowe.

10. Gwarancje procesowe. Prawo do wolności. Prawa człowieka i obywatela. Gwarancje wymiaru sprawiedliwości. Gwarancje praw i interesów poszczególnych uczestników postępowania (ze szczególnym uwzględnieniem uprawnień pokrzywdzonego i oskarżonego).

11. Rodzaje procesu karnego i zróżnicowanie trybów ścigania. Proces podstawowy, Sprawa cywilna w procesie karnym, Postępowanie zwyczajne, Postępowania szczególne,

Postępowania dodatkowe (incydentalne, pomocnicze, następcze, postępowanie uzupełniające).

12. Tryb publicznoskargowy, przestępstwa bezwzględne i względnie wnioskowe, tryb prywatnoskargowy.

II. ZASADY PROCESU KARNEGO

1. Pojęcie zasady procesowej. Naczelne zasady procesowe. Zasady prawnie zdefiniowane i zasady prawnie niezdefiniowane. Zasady procesowe in abstracto i zasady procesowe in concreto. Odstępstwa i wyjątki od zasad procesowych. Praktyczne przejawy funkcjonowania zasad procesu karnego.

2. Klasyfikacja zasad procesowych. Kryteria klasyfikacji zasad procesu karnego. Zasady ogólnoprawne. Zasady organizacyjno-ustrojowe. Zasady dynamizmu akcji procesowej. Zasady poznania dowodowego. Zasady gwarancyjne.

3. Zasady ogólnoprawne: zasada praworządności, zasada humanizmu, zasada sprawiedliwości, zasada prawa do sądu i zasada rzetelnego procesu.

4. Zasady organizacyjno-ustrojowe: zasada sądowego wymiaru sprawiedliwości, zasada niezależności sądów i niezawisłości sędziów, zasada kolegialności orzeczniczej, zasada socjalizacji procesu karnego, zasada urzędniczej organizacji prokuratury, zasada procesowego podporządkowania organów ścigania prokuratorowi.

5. Zasady dynamizmu akcji procesowej: zasada oficjalności, zasada legalizmu ścigania karnego, zasada skargowości, zasada kontradyktoryjności.

6. Zasady poznania dowodowego: zasada prawdy, zasada bezpośredniości, zasada swobodnej oceny dowodów, zasada rozłożenia ciężaru dowodowego.

7. Zasady gwarancyjne: zasada prawa do obrony, zasada domniemania niewinności, zasada in dubio pro reo, zasada lojalności procesowej, zasada upublicznienia procesu karnego, zasada kontroli procesu karnego, zasada obiektywizmu, zakaz reformationis in peius, zasada ne bis in idem.

III. WARUNKI DOPUSZCZLNOŚCI (PRZESŁANKI) POSTĘPOWANIA KARNEGO

1. Istota i pojęcie warunków dopuszczalności postępowania karnego (Istota i rodzaje przesłanek procesowych).

2. Klasyfikacja przesłanek procesowych. Przesłanki pozytywne i przesłanki negatywne. Przesłanki ogólne i przesłanki szczególne. Przesłanki bezwzględne i przesłanki względne. Przesłanki o charakterze materialnym, formalnym i mieszanym.

3. Charakterystyka poszczególnych przesłanek procesowych. Brak faktycznych podstaw oskarżenia i podstaw skazania. Brak przestępności czynu. Znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu. Brak karalności czynu. Istnienie stron procesowych. Przedawnienie karalności. Zawisłość prawna sporu i powaga rzeczy osądzonej. Podsądność sądom karnym. Skarga uprawnionego oskarżyciela. Brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o

ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej. Inne ujemne przesłanki procesowe (amnestia, abolicja, ułaskawienie).

4. Skutki prawne wystąpienia ujemnych przesłanek procesowych.

5. Zbieg przesłanek procesowych.

6. Reguły procesowej reakcji.

IV. ORGANY PROCESU KARNEGO (KIEROWNICZE I PROWADZĄCE)

1. Pojęcie i rodzaje organów procesu karnego. Organ kierowniczy i organ prowadzący.

2. Organy władzy sądowniczej. Sądy powszechne i Sąd Najwyższy. Zadania i kompetencje sądownictwa powszechnego. Sądownictwo powszechne i sądy wojskowe. Ustrój i struktura organizacyjna sądów powszechnych. Sądy wojskowe.

3. Skład sądu. Wyłączenie sędziego (Iudex inhabilis i iudex suspectus). Tryb wyłączenia sędziego. Skutki procesowe nie wyłączenia sędziego.

4. Właściwość rzeczowa, miejscowa oraz właściwość funkcjonalna sądu. Właściwość z łączności podmiotowej, właściwość z łączności przedmiotowej, właściwość z przekazania sprawy. Spory o właściwość.

5. Pozycja referendarza sądowego w postępowaniu karnym.

6. Prokuratura jako organ strzeżenia praworządności i rzecznik interesu publicznego. Prokuratura jako organ ścigania i jako organ prowadzący, a także jako organ ścigania nadzorujący inne organy ścigania. Prokurator jako oskarżyciel publiczny. Prokurator jako organ postępowania karnego wykonawczego. Zasady organizacyjno – ustrojowe prokuratury. Zasada hierarchicznego podporządkowania. Zasada jednolitości prokuratury. Zasada centralizmu organizacji. Zasada jednoosobowego kierownictwa. Zasada niezależności. Zasady działania prokuratury (substytucji, dewolucji oraz indyferencji).

7. Policja oraz inne organy ścigania karnego. Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż Graniczna. Wojskowe organy: Żandarmeria Wojskowa. Organy administracji skarbowej w postępowaniu karnym. Organy administracji państwowej w postępowaniu karnym. Prerogatywy organów policji administracyjnej.

8. Pomocnicy organów procesowych. Specjalista, protokolant, stenograf, tłumacz, kurator sądowy, konwojent.

9. Organy międzynarodowego postępowania karnego. Międzynarodowy Trybunał Karny. Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu.

V. STRONY PROCESOWE ORAZ INNI UCZESTNICY PROCESU

1. Pojęcie strony procesu karnego. Strona stosunku materialno – prawnego oraz stosunku procesowego.

2. Klasyfikacja stron procesu karnego. Kryteria klasyfikacji stron procesu karnego.

3. Kategorie stron procesowych: strony zasadnicze i strony szczególne, strony bierne i strony

czynne, strony zastępcze i strony nowe. Współuczestnictwo procesowe. Kumulacja ról procesowych. Kumulacja roli strony z rolą innego uczestnika postępowania.

4. Oskarżyciel publiczny. Pojęcie i rodzaje oskarżycieli publicznych. Prokurator jako zasadniczy oskarżyciel publiczny. Wyłączenie prokuratora od udziału w postępowaniu. Nieprokuratorscy oskarżyciele publiczni. Prawa i obowiązki procesowe. Aktywność oskarżycielska.

5. Pokrzywdzony. Pojęcie pokrzywdzonego. Istota pokrzywdzenia. Prawa i obowiązki pokrzywdzonego. Udział pokrzywdzonego w poszczególnych stadiach procesu karnego. Program ochrony pokrzywdzonego. Role procesowe pokrzywdzonego.

6. Oskarżyciel posiłkowy. Oskarżyciel posiłkowy uboczny. Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny. Wniesienie aktu oskarżenia przez oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego. Liczba oskarżycieli posiłkowych w procesie. Uprawnienia oskarżyciela posiłkowego. Skutki odstąpienia oskarżyciela posiłkowego od oskarżenia oraz skutki procesowe jego śmierci.

7. Oskarżyciel prywatny. Pojęcie i istota oskarżyciela prywatnego. Nabycie statusu oskarżyciela prywatnego. Prawa i obowiązki oskarżyciela prywatnego. Oskarżenie wzajemne. Koszty procesowe postępowania prywatnoskargowego. Śmierć oskarżyciela prywatnego w toku postępowania karnego.

8. Oskarżony. Pojęcie i istota procesowa pozycji oskarżonego. Rozróżnienie istotnych pojęć: oskarżony, podejrzany, osoba podejrzana i osoba podejrzewana. Prawa i obowiązki procesowe oskarżonego. Prawo oskarżonego do bezpłatnej pomocy prawnej. Prawo oskarżonego do kontaktów z obrońcą. Obowiązki oskarżonego przebywającego na wolności. Przesłanki obligatoryjnego udziału obrońcy w postepowaniu karnym.

9. Reprezentanci i pomocnicy stron procesowych. Obrońca oskarżonego. Pełnomocnik strony procesowej. Przedstawiciel ustawowy.

10. Status prawny obrońcy. Obrońca z urzędu i obrońca z wyboru. Obrona obligatoryjna oskarżonego. Obrona formalna i obrona materialna. Prawa i obowiązki obrońcy. Przymus adwokacki. Dopuszczalność jednoczesnej obrony kilku oskarżonych.

11. Radca prawny. Status procesowy radcy prawnego w postępowaniu karnym. Prawa i obowiązki procesowe radcy prawnego. Przymus radcowski w prawie karnym.

12. Rzecznicy interesu społecznego. Przedstawiciel społeczny. Prokurator jako rzecznik interesu społecznego. Rzecznik Praw Obywatelskich. Prokurator Generalny. Instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna jako rzecznik interesu społecznego.

VI. CZYNNOŚCI PROCESOWE

1. Pojęcie i klasyfikacja czynności procesowych. Czynności procesowe proste i czynności procesowe złożone; czynności pozytywne i czynności negatywne; czynności indywidualne i czynności zbiorowe; czynności jednostronne, czynności dwustronne i czynności wielostronne; czynności procesowe rozpoznawcze i czynności wykonawcze. Czynności procesowe realne, spostrzeżenia oraz oświadczenia procesowe.

2. Oświadczenia wiedzy, oświadczenia woli i oświadczenia imperatywne. Oświadczenia wyraźne i oświadczenia konkludentne.

3. Czynności rozpoznawcze i czynności wykonawcze.

4. Wymagania ważności czynności procesowych. Skuteczność czynności procesowych. Zasadność czynności procesowych. Ważność czynności procesowych. Warunki dopuszczalności czynności procesowych. Wadliwość czynności procesowych.

5. Konwersja i konwalidacja czynności procesowych.

6. Orzeczenia, zarządzenia i polecenia w procesie karnym. Wyroki merytoryczne, wyroki formalne (oraz wyrok zaoczny). Wydanie wyroku po przeprowadzeniu rozprawy i wydanie wyroku na posiedzeniu. Wyrok nakazowy. Postanowienia. Zarządzenia.

7. Orzeczenia zaskarżalne i orzeczenia niezaskarżalne. Orzeczenia odwoływalne i orzeczenia nieodwołalne. Orzeczenia kończące postępowanie i orzeczenia nie kończące postępowania. Uzasadnianie orzeczeń (treść, warunki procesowe, zaskarżalność).

8. Narada i głosowanie nad orzeczeniem. Gwarancje tajności narady i głosowania. Przebieg narady i głosowania. Votum separatum. Obowiązek zachowania tajemnicy narady i głosowania. Procedury głosowania. Większość głosów naturalna i sztuczna.

9. Porządek czynności procesowych. Forma czynności procesowych. Udział w czynnościach procesowych poszczególnych stron procesu. Skutki niewłaściwego oznaczenia czynności. Treść pisma procesowego. Braki formalne i ich usuwanie. Odmowa podpisu i skutki procesowe.

10. Terminy w procesie karnym. Terminy materialnoprawne, terminy prekluzyjne, terminy zawite i terminy instrukcyjne. Sposób obliczania terminów. Przywrócenie uchybionego terminu.

11. Wezwania i zawiadomienia. Organ doręczający. Doręczenie pisma adresatowi. Doręczenia zastępcze. Pośrednictwo przełożonych. Inne sposoby wzywania lub zawiadamiania. Doręczanie pism stronom przebywającym za granicą. Odmowa przyjęcia pisma i skutki procesowe. Fikcja doręczenia.

12. Protokoły i inne sposoby dokumentowania czynności procesowych. Obowiązek spisania protokołu. Protokolant w procesie karnym. Stenogram. Wyłączenie protokolanta lub stenografa. Treść protokołu. Podpisanie protokołu. Skreślenia, poprawki i uzupełnienia.

Sprostowanie protokołu. Sprostowanie oczywistych pomyłek. Rejestrowanie obrazu lub dźwięku. Notatka służbowa (urzędowa). Wartość dowodowa notatki urzędowej.

13. Przeglądanie akt i sporządzanie odpisów. Udostępnienie akt. Uwierzytelniony odpis orzeczenia. Odmowa udostępnienia akt.

14. Odtworzenie zaginionych lub zniszczonych akt. Postępowanie w wypadku zaginięcia lub zniszczenia akt. Częściowe odtworzenie akt. Wezwanie stron i innych osób. Powtórzenie czynności procesowych.

VII. DOWODY W PROCESIE KARNYM

1. Pojęcie dowodu i rodzaje dowodów. Źródło dowodowe i środek dowodowy. Fakt dowodowy. Czynność dowodowa. Udowodnienie a uprawdopodobnienie w procesie karnym. Dowody bezpośrednie, dowody pośrednie, poszlaki. Dowody pierwotne i dowody pochodne. Dowody ścisłe i dowody swobodne. Dowody osobowe i dowody rzeczowe. Inne dowody samoistne. Dowody odciążąjące i dowody obciążające, dowody negatywne i dowody pozytywne.

2. Rola i znaczenie dowodu prywatnego w postępowaniu karnym. Inicjatywa dowodowa. Dowód przeprowadzany na wniosek strony.

3. Domniemania faktyczne i domniemania prawne. Skróty i uproszczenia dowodowe. Notoryjność powszechna, notoryjność sądowa. Oczywistość.

4. Zakazy dowodowe w procesie karnym (względne i bezwzględne).

5. Zakazy dowodzenia określonych faktów: zakaz dowodzenia treści zeznań złożonych przez świadka, który skorzystał z prawa do odmowy zeznań albo zwolniony został z obowiązku ich złożenia, zakaz dowodzenia przebiegu narady i głosowania, zakaz dowodzenia prawa lub stosunku prawnego wbrew ustaleniom konstytutywnego orzeczenia sądu. Zakazy z uwagi na tajemnicę (tajemnica państwowa, tajemnica służbowa, tajemnica zawodowa). Zakaz stosowania określonych metod dowodzenia: zakaz stosowania przymusu lub groźby bezprawnej, zakaz stosowania hipnozy, środków chemicznych (narkoanalizy) oraz środków technicznych wpływających na procesy psychiczne przesłuchiwanego lub mających na celu kontrolę nieświadomych reakcji jego organizmu w związku z przesłuchaniem, zakaz substytucji i antycypacji dowodowej. Problematyka („zakazu spożywania owoców z zatrutego drzewa”).

6. Zakaz dowodzenia za pomocą pewnych dowodów (zakaz przesłuchiwania w charakterze świadka obrońcy co do faktów, o których dowiedział się prowadząc sprawę lub udzielając porady prawnej, zakaz przesłuchiwania duchownego co do faktów, o których dowiedział się podczas spowiedzi, zakaz powoływania jako biegłych osób podlegających wyłączeniu).

7. Postępowanie dowodowe. Wprowadzenie dowodów do procesu. Wniosek dowodowy. Aprioryczna i aposterioryczna ocena dowodów. Inicjatywa dowodowa.

8. Dowód z wyjaśnień oskarżonego. Przesłuchiwanie oskarżonego. Oskarżony jako źródło dowodowe. Oskarżony jako środek dowodowy. Prawo oskarżonego do milczenia. Wyjaśnienia oskarżonego na piśmie.

9. Świadkowie. Dowód z zeznań świadków. Prawa i obowiązki świadka. Odmowa zeznań. Przesłuchanie świadka. Przyrzeczenie. Uprzedzenie o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy. Etapy przesłuchania. Przesłuchanie osoby zobowiązanej do zachowania tajemnicy. Przesłuchanie świadka z udziałem biegłego lekarza lub biegłego psychologa. Przesłuchanie pokrzywdzonego w trybie art. 185a k.p.k. Odrębności przesłuchiwania. Anonimizacja zeznań.

10. Biegli, tłumacze, specjaliści. Pojęcie, istota i rodzaje biegłych. Powołanie biegłych. Pojęcie wiadomości specjalnych. Postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego. Obowiązki i uprawnienia biegłego. Forma i treści opinii biegłego. Ponowne przeprowadzenie dowodu. Opinia niejasna, niepełna, sprzeczna. Obligatoryjność ekspertyzy. Opinia o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego. Obserwacja w zakładzie leczniczym. Konieczność i obowiązek wezwania tłumacza. Rola i znaczenie specjalistów w procesie karnym.

11. Oględziny miejsca, rzeczy i osoby jako dowód. Otwarcie zwłok. Eksperyment procesowy. Oględziny lub badanie ciała mogące wywołać uczucie wstydu. Oględziny i otwarcie zwłok. Wyjęcie zwłok z grobu. Eksperyment procesowy. Wybrane zagadnienia z medycyny sądowej i kryminalistyki w procesie dowodowym.

12. Wywiad środowiskowy i badanie oskarżonego. Zakres badań osobopoznawczych. Kurator sądowy. Wywiad środowiskowy.

13. Dowodowe czynności poszukiwawcze. Zatrzymanie i odebranie rzeczy, przeszukanie. Wydanie rzeczy. Wydanie korespondencji i przesyłek. Przeszukanie pomieszczeń. Podmioty uprawnione do dokonania przeszukania. Pora nocna. Przeszukanie pomieszczeń instytucji. Przeszukanie osoby. Postępowanie z dokumentami lub pismami zawierającymi wiadomości objęte tajemnicą państwową, służbową, zawodową lub inną chronioną ustawą. Wykorzystanie dokumentów stanowiących dowód w sprawie. Kontrola i utrwalanie rozmów telefonicznych. Kontrola poczty elektronicznej.

VIII. ŚRODKI PRZYMUSU PROCESOWEGO

1. Pojęcie i rodzaje środków przymusu w postępowaniu karnym. Istota i zróżnicowanie środków przymusu. Związek środków przymusu z celami postępowania karnego.

2. Zatrzymanie. Procesowe i pozaprocesowe rodzaje zatrzymań. Policyjne zatrzymanie (prewencyjne i porządkowe). Zatrzymanie administracyjne. Ujęcie osoby (zatrzymanie obywatelskie). Zatrzymanie właściwe. Zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie osoby. Gwarancje procesowe osoby zatrzymanej. Czas zatrzymania. Konstytucyjne aspekty zatrzymania osoby. Sądowa kontrola zatrzymania. Procedura zatrzymania.

3. Środki zapobiegawcze. Cel i ogólne zasady stosowania środków zapobiegawczych. Podstawy (ogólne i szczególne) stosowania środków zapobiegawczych. Dyrektywa adekwatności środka zapobiegawczego do sytuacji procesowej.

4. Postępowanie w przedmiocie stosowania środków zapobiegawczych. Postanowienie o zastosowaniu środka zapobiegawczego. Uchylenie lub zmiana środka zapobiegawczego. Zawieszenie postępowania a stosowanie środków zapobiegawczych.

5. Istota i cel tymczasowego aresztowania. Podstawy tymczasowego aresztowania. Procedura stosowania tymczasowego aresztowania. Wniosek prokuratora. Postanowienie sądu. Odstąpienie od tymczasowego aresztowania. Stan zdrowia oskarżonego a tymczasowe aresztowanie. Obowiązki sądu stosującego tymczasowe aresztowanie. Czas trwania tymczasowego aresztowania. Dyrektywa niezwłocznego zwolnienia tymczasowo aresztowanego. Obowiązek zaliczenia tymczasowego aresztowania na poczet kary. Odstąpienie od tymczasowego aresztowania. Obowiązki sądu stosującego tymczasowe aresztowanie.

6. Nieizolacyjne środki zapobiegawcze. Pojęcie nieizolacyjnych środków zapobiegawczych. Istota środków zapobiegawczych. Klasyfikacja rodzajowa nieizolacyjnych środków zapobiegawczych.

7. Specyficzne środki zapobiegawcze: zawieszenie w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo nakazanie powstrzymania się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów. Nakaz opuszczania przez oskarżonego lokalu mieszkalnego. Zakaz opuszczania kraju i zatrzymanie paszportu.

8. Poręczenie majątkowe: przedmiot poręczenia majątkowego, podmiot składający poręczenie, procedura przyjmowania poręczenia, postępowanie z przedmiotami

poręczenia, orzeczenie o przepadku.

9. Poręczenie społeczne. Poręczenie osoby godnej zaufania. Skutki nieskuteczności poręczenia społecznego i osobistego.

10. Oddanie oskarżonego pod dozór Policji i władzy. Istota oraz zakres ograniczeń osoby. Sposób realizacji i kontrola dozoru.

11. Zawieszenie oskarżonego w czynnościach służbowych jako środek zapobiegawczy.

12. Zakaz opuszczania kraju przez oskarżonego. Unieważnienie i odmowa wydania paszportu.

13. Poszukiwanie oskarżonego i list gończy. Procedura zarządzenia poszukiwań. Wydanie listu gończego. Treść listu gończego.

14. List żelazny jako środek gwarancyjny. Istota listu żelaznego. Przesłanki wydania listu żelaznego. Właściwość sądu. Obowiązki oskarżonego. List żelazny połączony z poręczeniem majątkowym. Odwołanie listu żelaznego.

15. Kary porządkowe jako środek przymusu procesowego. Kara pieniężna i przymusowe doprowadzenie. Uchylenie kary porządkowej. Kara aresztu. Kompetencje do stosowania kar porządkowych. Obciążenie osoby dodatkowymi kosztami.

16. Zabezpieczenie majątkowe jako środek przymusu procesowego. Zakres zabezpieczenia. Sposób zabezpieczenia. Upadek zabezpieczenia. Tymczasowe zajęcie mienia.

LITERATURA PRZEDMIOTU:

M. Cieślak, Polska procedura karna, Warszawa 1984.

K. Marszał, Proces Karny, Katowice 1998.

K. T. Boratyńska, Ł. Chojniak, W. Jasiński, Postępowanie karne, Warszawa 2018

J. Tylman, T. Grzegorczyk, Polskie postępowanie karne, Warszawa 2019.

Jarosław Zagrodnik, Radosław Koper, Kazimierz Marszał, Jarosław Zagrodnik, Kazimierz Zgryzek: Proces karny, Warszawa 2019

C. Kulesza, C. Starzyński, Postępowanie karne, Warszawa 2019

S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2020.

EK1- Posiada umiejętność samodzielnego posługiwania się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania podstawowych pojęć procesu karnego i prawa karnego procesowego. Rozpoznaje istotę dyrektywy trafnej represji karnej. Prawidłowo interpretuje funkcje prawa karnego procesowego (funkcja stabilizacyjna, funkcja dynamizacyjna, funkcja kontrolna, funkcja dystrybutywna, funkcja regulacyjna, funkcja ochronna, funkcja gwarancyjna oraz funkcja gwarancyjno-wychowawcza). Zna paradygmat procesu karnego i potrafi rozróżnić sprawiedliwość naprawczą (materialną i proceduralną). Ma wiedzę na temat historycznych konotacji procesu karnego (Proces antyczny. Proces karny powszechny. Model romański. Model germański. Model anglosaski). Potrafi rozpoznać zagadnienie tzw. uniwersalizmu przepisów procesu karnego (stosownie norm prawa karnego procesowego w innych postępowaniach prawnych (postępowanie dyscyplinarne, postępowanie przed Trybunałem Stanu, postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed izbami morskimi, postępowanie lustracyjne, postępowanie przed sejmową komisją śledczą)). Zna pojęcie i rozróżnia rodzaje źródeł prawa karnego procesowego. Student rozpoznaje cele i zadania postępowania karnego.

EK2-Student posiada umiejętność praktycznego interpretowania polskiej doktryny prawa karnego procesowego oraz zasad postępowania karnego. Zna rolę orzecznictwa sądowego w zakresie prawa karnego procesowego i potrafi przytoczyć odpowiednie przykłady z zakresu orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz sądów międzynarodowych.

EK3-Student orientuje się w katalogu przesłanek procesowych. Zna katalog i potrafi ocenić skutki procesowe braku przesłanki procesowej oraz znaczenie przesłanek materialnoprawnych dla określenia odpowiedzialności sprawcy. Potrafi określić pozycję stron procesowych i inni uczestników postępowania karnego poprzez wskazanie ich prerogatyw procesowych (Oskarżyciel publiczny, Pokrzywdzony, Oskarżyciel posiłkowy, Oskarżyciel posiłkowy uboczny, Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny, Oskarżyciel prywatny, Oskarżony, Podejrzany, Osoba podejrzana, Osoba podejrzewana, Obrońca, Pełnomocnik, Przedstawiciel ustawowy, Radca prawny, Rzecznik interesu społecznego, Przedstawiciel społeczny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokurator Generalny, Instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna jako rzecznik interesu społecznego). Zna czynności procesowe organu procesowego i uczestników procesu.

EK4-Student potrafi pracować w zespole wykazując odpowiedzialność za poprawność w rozwiązywaniu problemów prawnych dotyczących stosowania prawa karnego procesowego. Chętnie podejmuje się nowych wyzwań przy wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań dotyczących stosowania prawa karnego procesowego w oparciu o posiadaną wiedzę oraz postulaty orzecznictwa sądowego oraz dorobku orzecznictwa trybunałów i sądów międzynarodowych. Student przyswaja sobie metodykę sporządzania pism procesowych. Przy rozwiązywaniu problemów dotyczących stosowania prawa karnego procesowego jest krytyczny w stosunku do istniejących przepisów oraz widzi potrzebę stałego uzupełniania i doskonalenia swojej wiedzy równocześnie potrafi uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych uwzględniając aspekty prawne, ekonomiczne i polityczne.

Student potrafi właściwie określać priorytety w konkretnym działaniu prawnym podjętym samodzielnie lub w grupie.

EK5-Student pod kierunkiem prowadzącego ćwiczenia potrafi rozwiązywać kazusy proceduralne. Asystenci ułatwią studentom pracę aktową w oparciu o archiwalne akta i ocenią umiejętności studenta w zakresie rozpoznawania problemów oraz wyboru adekwatnej decyzji.

Student potrafi samodzielnie sporządzić pisma procesowe dotyczące poszczególnych etapów postępowania karnego w oparciu o posiadaną wiedzę zdobytą w zakresie przedmiotów znajdujących się w programie studiów posługując się w razie potrzeby nowoczesnymi technologiami informacyjnymi. Sporządza prace projektowania decyzji procesowych i wniosków procesowych uczestników postępowania.

Potrafi projektować (posługując się formularzami urzędowymi oraz wzorami pism procesowych ) przykładowe orzeczenia sądowe i decyzje organu (a) w stadium przygotowawczym: postanowienie o wszczęciu i postanowienie o umorzeniu, postanowienie o przedstawieniu zarzutów, postanowienia dowodowe, postanowienie o zawieszeniu postępowania, b) w stadium jurysdykcyjnym: wyrok skazujący, wyrok warunkowo umarzający postępowanie, wyroki sądu odwoławczego, opinia sądu co do ułaskawienia skazanego) oraz pisma procesowe strony procesowej (upoważnienie do obrony, pełnomocnictwo procesowe, zażalenie, apelacja, skarga kasacyjna, wniosek o wznowienie postępowania, prośba o łaskę).

Opis ECTS

Udział w ćwiczeniach-32h

Lektura wskazanej literatury-30h

Przygotowanie do zajęć-38h

Suma godzin-100h

Liczba punktów ECTS-4

W semestrze letnim roku akademickiego 2020/2021 zajęcia prowadzone są w formie kontaktu synchronicznego (z wykorzystaniem narzędzia MS Teams) ze wsparciem kontaktu asynchronicznego tj. z wykorzystaniem zakładki w programie MS Teams i stworzeniu w niej folderu "materiały dydaktyczne", gdzie zamieszczane będą materiały dydaktyczne wgrane przez wykładowców prowadzących zajęcia. Kod do zajęć został zamieszczony w sposób mailingowy poprzez wysłanie go przez USOS Mail do wszystkich studentów w obrębie danej grupy.

Metody dydaktyczne:

EK 1-5 osiągane zostana metodami w postaci przeprowadzenia wykładu informacyjno-problemowego połączonego - w niektórych przypadkach analizy konkretnego organu ochrony prawnej z tzw. case study. Metoda case study będzie miała za cel przedstawienie studentowi praktycznych zagadnień funkcjonowania i organizacji postępowania karnego.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

EK1-5: esej pisemny (wcześniej przygotowany zestaw zagadnień problemowych zachęcających studenta nie tylko do analizy problemu pod względem prawnym, lecz także do sformułowania swoich wniosków i propozycji), możliwy również egzamin ustny, po uprzednim zasygnalizowaniu (wykorzystanie platformy MS Teams).

Kryteria oceniania:

Na ocenę ndst. (2):

EK 1: nie zna i nie umie posługiwać się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania podstawowych pojęć procesu karnego i prawa karnego procesowego. Rozpoznaje istotę dyrektywy trafnej represji karnej. Nie umie interpretować funkcji prawa karnego procesowego (funkcja stabilizacyjna, funkcja dynamizacyjna, funkcja kontrolna, funkcja dystrybutywna, funkcja regulacyjna, funkcja ochronna, funkcja gwarancyjna oraz funkcja gwarancyjno-wychowawcza). Zna paradygmat procesu karnego i potrafi rozróżnić sprawiedliwość naprawczą (materialną i proceduralną). Nie ma wiedzyna temat historycznych konotacji procesu karnego (Proces antyczny. Proces karny powszechny. Model romański. Model germański. Model anglosaski). NIe Ppotrafi rozpoznać zagadnienie tzw. uniwersalizmu przepisów procesu karnego (stosownie norm prawa karnego procesowego w innych postępowaniach prawnych (postępowanie dyscyplinarne, postępowanie przed Trybunałem Stanu, postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed izbami morskimi, postępowanie lustracyjne, postępowanie przed sejmową komisją śledczą). Nie zna pojęć i nie rozróżnia rodzajów źródeł prawa karnego procesowego. Student nie potrafi rozpoznać celów i zadań postępowania karnego.

EK 2: Student nie posiada umiejętność praktycznego interpretowania polskiej doktryny prawa karnego procesowego oraz zasad postępowania karnego. Nie zna roli orzecznictwa sądowego w zakresie prawa karnego procesowego i nie potrafi przytoczyć odpowiednich przykładów z zakresu orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz sądów międzynarodowych.

EK 3: nie zna i nie rozumie katalogu przesłanek procesowych. Nie zna katalogu i nie potrafi ocenić skutków procesowych braku przesłanki procesowej oraz znaczenie przesłanek materialnoprawnych dla określenia odpowiedzialności sprawcy. Nie potrafi określić pozycji stron procesowych i inni uczestników postępowania karnego poprzez wskazanie ich prerogatyw procesowych (Oskarżyciel publiczny, Pokrzywdzony, Oskarżyciel posiłkowy, Oskarżyciel posiłkowy uboczny, Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny, Oskarżyciel prywatny, Oskarżony, Podejrzany, Osoba podejrzana, Osoba podejrzewana, Obrońca, Pełnomocnik, Przedstawiciel ustawowy, Radca prawny, Rzecznik interesu społecznego, Przedstawiciel społeczny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokurator Generalny, Instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna jako rzecznik interesu społecznego). Nie zna czynności procesowych organu procesowego i uczestników procesu.

EK 4: nie potrafi potrafi pracować w zespole wykazując odpowiedzialność za poprawność w rozwiązywaniu problemów prawnych dotyczących stosowania prawa karnego procesowego. Nie chętnie podejmuje się nowych wyzwań przy wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań dotyczących stosowania prawa karnego procesowego w oparciu o posiadaną wiedzę oraz postulaty orzecznictwa sądowego oraz dorobku orzecznictwa trybunałów i sądów międzynarodowych. Student nie przyswaja sobie metodyki sporządzania pism procesowych. Nie potrafi uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych uwzględniając aspekty prawne, ekonomiczne i polityczne.

EK 5: nie potrafi rozwiązywać kazusów proceduralnych. Student nie potrafi analizować akt sprawy karnej.

Student nie potrafi samodzielnie sporządzić pisma procesowego dotyczącego poszczególnych etapów postępowania karnego w oparciu o posiadaną wiedzę zdobytą w zakresie przedmiotów znajdujących się w programie studiów posługując się w razie potrzeby nowoczesnymi technologiami informacyjnymi. Nie jest w stanie sporządzić decyzji procesowych i wniosków procesowych uczestników postępowania.

Nie potrafi projektować (posługując się formularzami urzędowymi oraz wzorami pism procesowych ) przykładowych orzeczeń sądowych i decyzji organu (a) w stadium przygotowawczym: postanowienie o wszczęciu i postanowienie o umorzeniu, postanowienie o przedstawieniu zarzutów, postanowienia dowodowe, postanowienie o zawieszeniu postępowania, b) w stadium jurysdykcyjnym: wyrok skazujący, wyrok warunkowo umarzający postępowanie, wyroki sądu odwoławczego, opinia sądu co do ułaskawienia skazanego) oraz pisma procesowe strony procesowej (upoważnienie do obrony, pełnomocnictwo procesowe, zażalenie, apelacja, skarga kasacyjna, wniosek o wznowienie postępowania, prośba o łaskę).

Na ocenę dst. (3):

EK 1: Student w stopniu dostatecznym zna i umie posługiwać się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania podstawowych pojęć procesu karnego i prawa karnego procesowego. Rozpoznaje istotę dyrektywy trafnej represji karnej. Średnio umie interpretować funkcji prawa karnego procesowego (funkcja stabilizacyjna, funkcja dynamizacyjna, funkcja kontrolna, funkcja dystrybutywna, funkcja regulacyjna, funkcja ochronna, funkcja gwarancyjna oraz funkcja gwarancyjno-wychowawcza). Zna paradygmat procesu karnego i potrafi rozróżnić sprawiedliwość naprawczą (materialną i proceduralną). Nie ma wiedzy na temat historycznych konotacji procesu karnego (Proces antyczny. Proces karny powszechny. Model romański. Model germański. Model anglosaski). Zasadniczo potrafi rozpoznać zagadnienie tzw. uniwersalizmu przepisów procesu karnego (stosownie norm prawa karnego procesowego w innych postępowaniach prawnych (postępowanie dyscyplinarne, postępowanie przed Trybunałem Stanu, postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed izbami morskimi, postępowanie lustracyjne, postępowanie przed sejmową komisją śledczą). Nie zna pojęć i nie rozróżnia rodzajów źródeł prawa karnego procesowego. Student nie potrafi rozpoznać celów i zadań postępowania karnego.

EK 2: Student posiada dostateczną umiejętność praktycznego interpretowania polskiej doktryny prawa karnego procesowego oraz zasad postępowania karnego. W sposób dostateczny zna rolę orzecznictwa sądowego w zakresie prawa karnego procesowego i potrafi przytoczyć odpowiednich przykładów z zakresu orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz sądów międzynarodowych.

EK 3: Student dostatecznie zna i rozumie katalog przesłanek procesowych. Zasadniczo zna katalog i potrafi ocenić skutki procesowe braku przesłanki procesowej oraz znaczenia przesłanek materialnoprawnych dla określenia odpowiedzialności sprawcy. Dostatecznie potrafi określić pozycję stron procesowych i inni uczestników postępowania karnego poprzez wskazać ich prerogatywy procesowe (Oskarżyciel publiczny, Pokrzywdzony, Oskarżyciel posiłkowy, Oskarżyciel posiłkowy uboczny, Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny, Oskarżyciel prywatny, Oskarżony, Podejrzany, Osoba podejrzana, Osoba podejrzewana, Obrońca, Pełnomocnik, Przedstawiciel ustawowy, Radca prawny, Rzecznik interesu społecznego, Przedstawiciel społeczny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokurator Generalny, Instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna jako rzecznik interesu społecznego). W formie podstawowej zna czynności procesowe organu procesowego i uczestników procesu.

EK 4: Dostatecznie potrafi pracować w zespole wykazując odpowiedzialność za poprawność w rozwiązywaniu problemów prawnych dotyczących stosowania prawa karnego procesowego. Podejmuje się nowych wyzwań przy wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań dotyczących stosowania prawa karnego procesowego w oparciu o posiadaną wiedzę oraz postulaty orzecznictwa sądowego oraz dorobku orzecznictwa trybunałów i sądów międzynarodowych. Student przyswaja sobie metodyki sporządzania pism procesowych. Potrafi uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych uwzględniając aspekty prawne, ekonomiczne i polityczne.

EK 5: Student w zasadniczej płaszczyźnie potrafi rozwiązać kazus proceduralny dotyczący kwestii podstawowych dla postępowania karnego. Student zna podstawowe zasady analizy akt sprawy karnej.

Student potrafi w stopniu dostatecznym samodzielnie sporządzić pisma procesowego dotyczącego poszczególnych etapów postępowania karnego w oparciu o posiadaną wiedzę zdobytą w zakresie przedmiotów znajdujących się w programie studiów posługując się w razie potrzeby nowoczesnymi technologiami informacyjnymi. Nie jest jednak w stanie sporządzić decyzji procesowych i wniosków procesowych uczestników postępowania.

Zasadniczo potrafi projektować (posługując się formularzami urzędowymi oraz wzorami pism procesowych ) przykładowych orzeczeń sądowych i decyzji organu (a) w stadium przygotowawczym: postanowienie o wszczęciu i postanowienie o umorzeniu, postanowienie o przedstawieniu zarzutów, postanowienia dowodowe, postanowienie o zawieszeniu postępowania, b) w stadium jurysdykcyjnym: wyrok skazujący, wyrok warunkowo umarzający postępowanie, wyroki sądu odwoławczego, opinia sądu co do ułaskawienia skazanego) oraz pisma procesowe strony procesowej (upoważnienie do obrony, pełnomocnictwo procesowe, zażalenie, apelacja, skarga kasacyjna, wniosek o wznowienie postępowania, prośba o łaskę).

Na ocenę db. (4):

EK 1: W sposób dobry zna i nie umie posługiwać się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania podstawowych pojęć procesu karnego i prawa karnego procesowego. Rozpoznaje istotę dyrektywy trafnej represji karnej. Umie interpretować funkcje prawa karnego procesowego (funkcja stabilizacyjna, funkcja dynamizacyjna, funkcja kontrolna, funkcja dystrybutywna, funkcja regulacyjna, funkcja ochronna, funkcja gwarancyjna oraz funkcja gwarancyjno-wychowawcza). Dobrze zna paradygmat procesu karnego i potrafi rozróżnić sprawiedliwość naprawczą (materialną i proceduralną). Ma wiedzę na temat historycznych konotacji procesu karnego (Proces antyczny. Proces karny powszechny. Model romański. Model germański. Model anglosaski). Potrafi rozpoznać zagadnienie tzw. uniwersalizmu przepisów procesu karnego (stosownie norm prawa karnego procesowego w innych postępowaniach prawnych (postępowanie dyscyplinarne, postępowanie przed Trybunałem Stanu, postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed izbami morskimi, postępowanie lustracyjne, postępowanie przed sejmową komisją śledczą). Dobrze zna pojęcia i rozróżnia rodzaje źródeł prawa karnego procesowego. Student potrafi rozpoznać cele i zadań postępowania karnego.

EK 2: Student dobrze wykorzystuje praktyczną interpretacje polskiej doktryny prawa karnego procesowego oraz zasad postępowania karnego. Dobrze zna rolę orzecznictwa sądowego w zakresie prawa karnego procesowego i potrafi przytoczyć odpowiednich przykładów z zakresu orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz sądów międzynarodowych.

EK 3: Student zna i nie rozumie katalogu przesłanek procesowych. Potrafi określić pozycję stron procesowych i inni uczestników postępowania karnego poprzez wskazanie ich prerogatyw procesowych (Oskarżyciel publiczny, Pokrzywdzony, Oskarżyciel posiłkowy, Oskarżyciel posiłkowy uboczny, Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny, Oskarżyciel prywatny, Oskarżony, Podejrzany, Osoba podejrzana, Osoba podejrzewana, Obrońca, Pełnomocnik, Przedstawiciel ustawowy, Radca prawny, Rzecznik interesu społecznego, Przedstawiciel społeczny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokurator Generalny, Instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna jako rzecznik interesu społecznego). Zna rodzaje czynności procesowych organu procesowego i uczestników procesu.

EK 4: Student potrafi potrafi pracować w zespole wykazując odpowiedzialność za poprawność w rozwiązywaniu problemów prawnych dotyczących stosowania prawa karnego procesowego. Chętnie podejmuje się nowych wyzwań przy wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań dotyczących stosowania prawa karnego procesowego w oparciu o posiadaną wiedzę oraz postulaty orzecznictwa sądowego oraz dorobku orzecznictwa trybunałów i sądów międzynarodowych. Student przyswaja sobie metodyki sporządzania pism procesowych. Potrafi uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych uwzględniając aspekty prawne, ekonomiczne i polityczne.

EK 5: Potrafi rozwiązywać kazusy proceduralne . Student potrafi analizować akta sprawy karnej.

Student potrafi samodzielnie sporządzić pisma procesowego dotyczącego poszczególnych etapów postępowania karnego w oparciu o posiadaną wiedzę zdobytą w zakresie przedmiotów znajdujących się w programie studiów posługując się w razie potrzeby nowoczesnymi technologiami informacyjnymi.Jest w stanie sporządzić decyzje procesowe i wnioski procesowe uczestników postępowania.

Potrafi projektować (posługując się formularzami urzędowymi oraz wzorami pism procesowych ) przykładowych orzeczeń sądowych i decyzji organu (a) w stadium przygotowawczym: postanowienie o wszczęciu i postanowienie o umorzeniu, postanowienie o przedstawieniu zarzutów, postanowienia dowodowe, postanowienie o zawieszeniu postępowania, b) w stadium jurysdykcyjnym: wyrok skazujący, wyrok warunkowo umarzający postępowanie, wyroki sądu odwoławczego, opinia sądu co do ułaskawienia skazanego) oraz pisma procesowe strony procesowej (upoważnienie do obrony, pełnomocnictwo procesowe, zażalenie, apelacja, skarga kasacyjna, wniosek o wznowienie postępowania, prośba o łaskę).

Na ocenę bdb. (5):

EK 1: Student bardzo dobrze zna i umie posługiwać się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania podstawowych pojęć procesu karnego i prawa karnego procesowego. Znakomicie rozpoznaje istotę dyrektywy trafnej represji karnej. Umie interpretować funkcji prawa karnego procesowego (funkcja stabilizacyjna, funkcja dynamizacyjna, funkcja kontrolna, funkcja dystrybutywna, funkcja regulacyjna, funkcja ochronna, funkcja gwarancyjna oraz funkcja gwarancyjno-wychowawcza). Zna paradygmat procesu karnego i potrafi rozróżnić sprawiedliwość naprawczą (materialną i proceduralną). Ma wiedzę na temat historycznych konotacji procesu karnego (Proces antyczny. Proces karny powszechny. Model romański. Model germański. Model anglosaski). Potrafi rozpoznać zagadnienie tzw. uniwersalizmu przepisów procesu karnego (stosownie norm prawa karnego procesowego w innych postępowaniach prawnych (postępowanie dyscyplinarne, postępowanie przed Trybunałem Stanu, postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed izbami morskimi, postępowanie lustracyjne, postępowanie przed sejmową komisją śledczą). Zna pojęcia i rozróżnia rodzaje źródeł prawa karnego procesowego. Student potrafi rozpoznać cele i zadania postępowania karnego.

EK 2: Student znakomicie porusza się w zagadnieniach praktycznych co do interpretowania polskiej doktryny prawa karnego procesowego oraz w kwestii praktycznego zastosowania zasad postępowania karnego. Bardzo dobrze zna rolę orzecznictwa sądowego w zakresie prawa karnego procesowego i potrafi przytoczyć odpowiednich przykładów z zakresu orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz sądów międzynarodowych.

EK 3: Student zna i rozumie bardzo dobrze katalog przesłanek procesowych. Zna bardzo dobrze kwestie zastosowania tego katalogu i potrafi znakomicie ocenić skutki procesowebraku przesłanki procesowej oraz znaczenia przesłanek materialnoprawnych dla określenia odpowiedzialności sprawcy. Potrafi określić pozycję stron procesowych i innych uczestników postępowania karnego poprzez wskazanie ich prerogatyw procesowych (Oskarżyciel publiczny, Pokrzywdzony, Oskarżyciel posiłkowy, Oskarżyciel posiłkowy uboczny, Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny, Oskarżyciel prywatny, Oskarżony, Podejrzany, Osoba podejrzana, Osoba podejrzewana, Obrońca, Pełnomocnik, Przedstawiciel ustawowy, Radca prawny, Rzecznik interesu społecznego, Przedstawiciel społeczny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokurator Generalny, Instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna jako rzecznik interesu społecznego). Zna bardzo dobrze czynności procesowe organu procesowego i uczestników procesu.

EK 4: Student bardzo dobrze potrafi pracować w zespole wykazując odpowiedzialność za poprawność w rozwiązywaniu problemów prawnych dotyczących stosowania prawa karnego procesowego. Chętnie podejmuje się nowych wyzwań przy wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań dotyczących stosowania prawa karnego procesowego w oparciu o posiadaną wiedzę oraz postulaty orzecznictwa sądowego oraz dorobku orzecznictwa trybunałów i sądów międzynarodowych. Student przyswaja sobie metodyki sporządzania pism procesowych. Potrafi uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych uwzględniając aspekty prawne, ekonomiczne i polityczne.

EK 5: Potrafi bardzo dobrze rozwiązywać kazusy proceduralnych świetnie je argumentując merytorycznie . Student potrafi wzorcowo analizować akt sprawy karnej.

Student potrafi samodzielnie sporządzić pisma procesowe dotyczące m.in. poszczególnych etapów postępowania karnego w oparciu o posiadaną wiedzę zdobytą w zakresie przedmiotów znajdujących się w programie studiów posługując się w razie potrzeby nowoczesnymi technologiami informacyjnymi. Jest w tanie sporządzić decyzje procesowe i wnioski procesowe uczestników postępowania.

Znakomicie potrafi projektować (posługując się formularzami urzędowymi oraz wzorami pism procesowych ) przykładowe orzeczenia sądowe i decyzje organu: (a) w stadium przygotowawczym: postanowienie o wszczęciu i postanowienie o umorzeniu, postanowienie o przedstawieniu zarzutów, postanowienia dowodowe, postanowienie o zawieszeniu postępowania, b) w stadium jurysdykcyjnym: wyrok skazujący, wyrok warunkowo umarzający postępowanie, wyroki sądu odwoławczego, opinia sądu co do ułaskawienia skazanego) oraz pisma procesowe strony procesowej (upoważnienie do obrony, pełnomocnictwo procesowe, zażalenie, apelacja, skarga kasacyjna, wniosek o wznowienie postępowania, prośba o łaskę).

Przedmiot nie wymaga odbycia praktyk studenckich.