Polityka gospodarcza

nauki o polityce i administracji

podstawowy

P1_W02, P1_U02

Bez wymagań wstępnych.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z zagadnieniami ogólnymi w obszarze polityki gospodarczej (jej podmioty, przedmiot oddziaływania, cele, uwarunkowania i planowanie), doktrynami polityki gospodarczej, modelami systemów gospodarczych (ze szczególnym uwzględnieniem roli państwa w gospodarce rynkowej) oraz instrumentami polityki pieniężnej i budżetowej.

I. ZAJĘCIA ORGANIZACYJNE (wykład 1)

I.1. Przedstawienie się, omówienie zainteresowań naukowych i doświadczeń akademickich.

I.2. Omówienie sylabusu, w tym głównych treści programowych przedmiotu, efektów uczenia się, literatury przedmiotu i formy zaliczenia.

I.3. Miejsce przedmiotu w programie studiów i jego znaczenie dla przyszłej kariery studentów.

I.4. Dostęp do materiałów pomocniczych w Moodle.

I.5. Możliwości konsultacji poza zajęciami: kontakt mailowy, dyżury dydaktyczne.

II. ZAGADNIENIA WSTĘPNE (wykład 2)

II.1. Istota polityki gospodarczej.

II.2. Podmioty polityki gospodarczej.

II.3. Gospodarka narodowa jako przedmiot oddziaływań polityki gospodarczej.

II.4. Układ strukturalny gospodarki narodowej.

III. DOKTRYNY POLITYKI GOSPODARCZEJ

III.1. Merkantylizm (wykład 3)

III.2. Fizjokratyzm (wykład 3)

III.3. Ekonomia klasyczna (wykład 4)

III.4. Ekonomia neoklasyczna (wykład 4)

III.5. Keynesizm (wykład 5)

III.6. Monetaryzm (wykład 6)

III.7. Szkoła racjonalnych oczekiwań (wykład 6)

III.8. Szkoła austriacka (wykład 7)

III.9. Ekonomia podażowa (wykład 7)

III.10. Ekonomia wyboru publicznego (wykład 7)

IV. CELE, UWARUNKOWANIA I DZIEDZINY POLITYKI GOSPODARCZEJ (wykład 8)

IV.1. Cel główny i cele szczegółowe polityki gospodarczej.

IV.2. Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania polityki gospodarczej.

IV.3. Dziedziny polityki gospodarczej.

V. PLANOWANIE POLITYKI GOSPODARCZEJ (wykład 9)

V.1. Istota planowania gospodarczego.

V.2. Rodzaje planów gospodarczych.

V.3. Proces planowania gospodarczego.

V.4. Dziedziny planowania makroekonomicznego.

V.5. Diagnoza sytuacji gospodarczej jako punkt wyjścia planowania polityki gospodarczej.

VI. SYSTEMY GOSPODARCZE (wykład 10)

VI.1. Modele systemów gospodarczych.

VI.2. Podział systemów gospodarczych według J. Kornaia.

VII. ROLA PAŃSTWA W KAPITALIZMIE RYNKOWYM (wykład 11)

VII.1. Fundamenty kapitalizmu rynkowego.

VII.2. Zadania państwa w kapitalizmie rynkowym.

VII.3. Pożądane cechy nowoczesnego państwa.

VIII. POLITYKA PIENIĘŻNA

VIII.1. Funkcje pieniądza (wykład 12)

VIII.2. Istota i cele polityki pieniężnej (wykład 12)

VIII.3. Instytucje polityki pieniężnej (wykład 12)

VIII.4. Rola systemu bankowego (wykład 13)

VIII.5. Instrumenty polityki pieniężnej (wykład 13)

VIII.6. Mechanizm transmisyjny (wykład 13)

IX. POLITYKA BUDŻETOWA

IX.1. Funkcje budżetu (wykład 14)

IX.2. Automatyczne stabilizatory (wykład 14)

IX.3. Aktywna polityka fiskalna (wykład 14)

IX.4. Podatki a podział dochodu (wykład 15)

IX.5. Deficyt budżetowy (wykład 15)

IX.6. Dług publiczny (wykład 15)

Na zajęciach 2-14 prezentacje studentów kierunku europeistyka (ostatnie 30 minut zajęć).

LITERATURA PODSTAWOWA:

1. B. Winiarski (red.), Polityka gospodarcza. WN PWN, Warszawa 2012.

2. J.E. Stiglitz, Ekonomia sektora publicznego. WN PWN, Warszawa 2004.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. M. Skousen, Narodziny współczesnej ekonomii – żywoty i idee wielkich myślicieli. FIJORR, Warszawa 2012.

2. A. Sadłowski, Keynesowska analiza wpływu inicjalnej zmiany popytu autonomicznego na dochód i produkcję w stanie równowagi. "Współczesna Gospodarka" 2023, 16(1) (40), 1–9. DOI: 10.26881/wg.2023.1.01.

3. A. Sadłowski, Istota keynesowskiego paradoksu oszczędzania. "Zeszyty Naukowe Akademii Górnośląskiej" 2023, 7, 141–147. DOI: 10.53259/2023.7.13.

4. A. Sadłowski, Przyczyny i ograniczenia interwencjonizmu państwowego w rolnictwie. "Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne" 27/2018, 167–185. https://czasopisma.mazowiecka.edu.pl/index.php/ne/article/view/529

5. A. Horodecka, Ewolucja celów polityki gospodarczej – rola zmian otoczenia. WN PWN, Warszawa 2008.

EFEKTY UCZENIA SIĘ:

W1. Student rozpoznaje doktrynalne podłoże polityki gospodarczej.

W2. Student ma wiedzę o strukturach gospodarki narodowej.

U1. Student analizuje procesy i zjawiska gospodarcze oraz interpretuje je w kontekście politycznym i społecznym.

OPIS NAKŁADU PRACY STUDENTA:

– uczestnictwo w zajęciach: 30h (1 pkt. ECTS);

– studiowanie literatury: 25h (1 pkt. ECTS);

– przygotowanie do egzaminu: 25h (1 pkt. ECTS).

Łącznie: 80h (3 pkt. ECTS).

KRYTERIA OCENIANIA W ODNIESIENIU DO POSZCZEGÓLNYCH EFEKTÓW UCZENIA SIĘ:

Ad W1:

– na ocenę dostateczną (3) student wyjaśnia i porównuje alternatywne koncepcje, idee, poglądy funkcjonujące w ramach dwóch wybranych doktryn polityki gospodarczej;

– na ocenę dobrą (4) student wyjaśnia i porównuje alternatywne koncepcje, idee, poglądy funkcjonujące w ramach trzech wybranych doktryn polityki gospodarczej;

– na ocenę bardzo dobrą (5) student wyjaśnia i porównuje alternatywne koncepcje, idee, poglądy funkcjonujące w ramach czterech wybranych doktryn polityki gospodarczej.

Ad W2:

– na ocenę dostateczną (3) student wyodrębnia elementy gospodarki narodowej na podstawie wybranego kryterium i omawia powstały w wyniku tego podziału układ strukturalny;

– na ocenę dobrą (4) student wyodrębnia elementy gospodarki narodowej na podstawie dwóch wybranych kryteriów i omawia powstałe w wyniku tych podziałów układy strukturalne;

– na ocenę bardzo dobrą (5) student wyodrębnia elementy gospodarki narodowej na podstawie trzech wybranych kryteriów i omawia powstałe w wyniku tych podziałów układy strukturalne.

Ad U1:

– na ocenę dostateczną (3) student potrafi wymienić instrumenty polityki pieniężnej i budżetowej oraz omówić ich istotę;

– na ocenę dobrą (4) student potrafi wymienić instrumenty polityki pieniężnej i budżetowej oraz omówić ich istotę i skutki społeczne ich stosowania;

– na ocenę bardzo dobrą (5) student potrafi wymienić instrumenty polityki pieniężnej i budżetowej oraz omówić ich istotę i skutki społeczne ich stosowania, jak również logikę interwencji i mechanizm oddziaływania.

WERYFIKACJA EFEKTÓW UCZENIA SIĘ: test jednokrotnego wyboru, obejmujący 20 pytań (po 1 pkt.) z czterema wariantami odpowiedzi.

Liczba punktów – Ocena

0-10 – ndst. (2)

11-12 – dost. (3)

13-14 – dost. plus (3+)

15-16 – db. (4)

17-18 – db. plus (4+)

19-20 – bdb. (5)

OBECNOŚĆ NA ZAJĘCIACH: nieobowiązkowa.

Obecność na zajęciach jest premiowana – w przypadku nie więcej niż dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności ocena końcowa jest wyższa o pół stopnia niż ocena uzyskana z testu (chyba że student uzyskał z testu ocenę bardzo dobrą).

Nie dotyczy.