Supervision of Work Family Assistant

Przedmiot dotyczy superwizji dla osób zajmujących się rożnymi formami pracy z rodziną. Podejmuje zagadnienia definiowania i rozumienia superwizji w obszarze działań społecznych, realizacji superwizji w formacie indywidualnym i grupowym, funkcji i zadań superwizji oraz profesjonalizacji superwizji.

CZYM JEST SUPERWIZJA

1. Istota superwizji (definiowanie superwizji, znaczenie superwizji, superwizja jako jeden z wieloosobowych systemów pomocy, cechy superwizji).

2. Cele, przedmiot, funkcje superwizji

3. Podejścia do superwizji – orientacje koncepcyjne, metodologiczne, praktyczne

4. Superwizja w różnych typach działań praktycznych. Funkcje superwizji i jej miejsce w naukach o rodzinie. Formy superwizji (indywidualne i grupowe)

REALIZACJA SUPERWIZJI

1. Superwizja jako proces (fazy, etapy i przebieg superwizji)

2. Elementy procesu superwizyjnego (superwizor, relacja superwizyjna, kontrakt w superwizji, sesja superwizyjna)

3. Superwizja grupowa – struktura sesji, przebieg, możliwości zastosowania

4. Superwizja indywidualna – struktura sesji, podejścia, dokumentowanie przebiegu superwizjia

5. Metody działań superwizyjnych a rozumienie superwizji (skuteczność superwizji, trudności).

6. Superwizja w pracy asystenta rodziny (stan prawny, organizacja, zastosowanie w przykładowych obszarach pracy asystenta rodziny)

7. Wybrane techniki i narzędzia w superwizji – przykłady zastosowań, skuteczność, dobre praktyki

8. Relacja między superwizorem a pracownikami korzystającymi z superwizji. Komunikacja w superwizji

PROFESJONALIZACJA SUPERWIZJI

1. Osoba superwizora – profil kompetencyjny, wymagania, oczekiwania, zadania.

2. Superwizja wobec procesów profesjonalizacji.

3. Superwizja koleżeńska.

M. Łuczyńska, A. Olech (2013), Wprowadzenie do superwizji pracy socjalnej. CRZL, Warszawa.

M. Grewiński, B. Skrzypczak (red.) (2014), Superwizja pracy socjalnej. Wydawnictwo WSP, Warszawa.

J. Szmagalski (red.), (2005), Superwizja pracy socjalnej. Zastosowanie i dylematy. IRSS, Warszawa.

Gilbert, M.C., Evans, K. (2004), Superwizja w psychoterapii, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Szmagalski, J. (2004), Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych, Instytut Roz-woju Służb Społecznych, Warszawa.

M. Ferreira, M. Grewiński, J. Reis-Jorge (2014), Superwizja jako instrument rozwoju zawodowego w służbach społecznych. MCPS/WSP, Warszawa.

M. Kulesza, M. Kulesza (2013), Superwizja w obszarze działań społecznych. W obliczu procesów profesjonalizacyjnych. EDU Research, Warszawa.

Z. Markiewicz (2012), Obraz superwizora w wybranych modelach superwizji pracy socjalnej. [w]: O pracy i pomocy społecznej z pedagogicznego punktu widzenia. Red. F. Marek, S. Śliwa. WIŚ, Opole.

Wiedza:

EK_1 - student posiada podstawową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie;

EK_2 - student opisuje procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych;

EK_3 - student charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego, wymienia jego główne elementy.

Umiejętności:

EK_4 - student posiada umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem;

EK_5 - student potrafi ukazać projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej;

EK_6 - student dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych, analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Kompetencje społeczne:

EK_7 - student rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze;

EK_8 - student posiada przekonanie o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny realizacji procesu superwizyjnego;

EK_9 - student docenia rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną.

ECTS 4:

- udział w ćwiczeniach - 30 godz.

- przygotowanie pracy semestralnej - 20 godz.

- konsultacje i przygotowanie do zaliczenia pisemnego - 30 godz.

- lektura literatury przedmiotu - 20 godz.

Łącznie: 100 godz. - 4 ECTS

Do zaliczenia ćwiczeń wymagane jest:

1. obecność na zajęciach - dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności; każda kolejna nieobecność skutkuje obniżeniem oceny końcowej o pół stopnia;

2. przygotowanie pracy semestralnej;

3. aktywny udział w ćwiczeniach.

Kryteria oceniania:

Wiedza (EK 1-3):

Ocena 2 (ndst) – student nie posiada podstawowej wiedzy na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; nie potrafi opisać procesów i mechanizmów komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; nie potrafi scharakteryzować uwarunkowań procesu uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienić jego głównych elementów.

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu posiada podstawową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; nie w pełni opisuje procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; w ograniczonym stopniu charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienia nie wszystkie jego główne elementy.

Ocena 4 (db) – student posiada podstawową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; potrafi wskazać i ogólnie opisać najważniejsze (min. 50%) procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; poprawnie charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienia jego główne elementy.

Ocena 5 (bdb) – student posiada szczególową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; potrafi wskazać i szczegółowo opisać najważniejsze (min. 80%) procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; dokładnie charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienia jego główne elementy.

Umiejętności (EK 4-6):

Ocena 2 (ndst) – student nie posiada umiejętności analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; nie potrafi ukazać projektów zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; nie potrafi dokonać obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz analizować powiązań superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Ocena 3 (dst) – student częściowo wykazuje umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; w ograniczonym stopniu ukazuje projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; niekompletnie dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz niekompletnie analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Ocena 4 (db) – student wykazuje podstawową umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; potrafi ukazać projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; w większości prawidłowo dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Ocena 5 (bdb) – student całkowicie poprawnie wykazuje umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; potrafi szczegółowo ukazać projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; całkowicie poprawnie dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Kompetencje społeczne (EK 7-9):

Ocena 2 (ndst) – student nie rozumie potrzeby ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz roli superwizji w tym obszarze; student nie posiada przekonania o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; nie docenia roli współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną.

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze; student nie w pełni posiada przekonania o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; docenia w ograniczonym stopniu rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną.

Ocena 4 (db) – student ogólnie rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze; student posiada ogólne przekonanie o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; docenia rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną, angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach.

Ocena 5 (bdb) – student w pełni rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze; student posiada zdecydowane przekonanie o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; w pełni docenia rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną, bardzo często angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułuje własne wypowiedzi oraz konstruktywne uwagi krytyczne.

-