Praktyczna nauka języka greckiego WH-FK-I-3-PrakNauG-Z
Ćwiczenia (CW) Semestr zimowy 2021/22

M. Borowska, Mormolyke, Warszawa 1996.

M. Auerbach, M. Golias, Gramatyka grecka, wyd. dowolne;

Słownik grecko-polski (zwłaszcza Z. Abramowiczówny – czterotomowy lub O. Jurewicza - dwutomowy).

Wybrane przez prowadzącego teksty greckie.

Zna podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa, teorii komunikacji i kultury języka. Rozumie znaczenie języka jako narzędzia interpretacji rzeczywistości.

Zna i rozumie system gramatyczny języków łacińskiego i starogreckiego oraz ich słownictwo.

Potrafi korzystać z różnorodnych baz danych w celu samodzielnego wyszukiwania literatury przedmiotu odpowiedniej do danego problemu badawczego, a także dokonać analizy i syntezy pozyskanych informacji oraz krytycznej oceny ich źródła.

Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do analizy i interpretacji językowej tekstów w języku łacińskim i starogreckim oraz przełożenia ich poprawnie na język polski.

Potrafi opracować wyniki własnych prac translatorskich w formie pisemnej w sposób dowodzący opanowania leksyki i systemu gramatycznego języków łacińskiego i starogreckiego.

Jest gotów do wykorzystania zdobytej wiedzy przy podejmowaniu oraz rozwiązywaniu teoretycznych i praktycznych problemów związanych z pracą

zawodową i funkcjonowaniem w społeczeństwie.

Metody oceny:

student ma obowiązek uczestniczenia w zajęciach, przygotowywania się do zajęć oraz zaliczania kartkówek (z materiału gramatycznego oraz z tłumaczenia tekstu, przekładanego w ramach zajęć) i kolokwiów.

Kryteria oceny:

Ocena dostateczna: student prawidłowo rozpoznaje i opisuje formy czasownikowe i rzeczownikowe w tekście ciągłym, potrafi wskazać podmiot i orzeczenie zdania. Posiada podstawową znajomość składni greckiej

Ocena dobra: student: rozpoznaje i opisuje wszystkie formy gramatyczne w tekście ciągłym, wykazuje się również wiedzą gramatyczną w postaci umiejętności stopniowania. buduje proste zdania greckie. Posiada rozszerzoną znajomość składni greckiej (zdania podrzędne)

Ocena bardzo dobra: student prawidłowo rozpoznaje i identyfikuje formy gramatyczne, potrafi objaśnić zachodzące w zdaniu zjawiska składniowe, znajomość gramatyki przekłada się na umiejętności translatorskie.

Oceny pośrednie: student legitymuje się wiedzą wymaganą dla stopnia niższego ale z okazjonalnym wskazaniem na wyższy.

Powtórzenie i uzupełnienie wiedzy z zakresu gramatyki j. greckiego (stopniowanie przymiotników i przysłówków, perfectum, plusquamperfectum, klasy czasowników, okresy warunkowe, typy zdań podrzędnych). Doskonalenie wiedzy praktycznej z zakresu lektury tekstów greckich oraz umiejętności translatorskich.

Metoda ćwiczeniowa.