Wprowadzenie do edytorstwa naukowego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FPZ-I-2-M-WprEdNa |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wprowadzenie do edytorstwa naukowego |
Jednostka: | Wydział Nauk Humanistycznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | FP1_W12 FP1_U11 FP1_K05 |
Pełny opis: |
Celem warsztatów jest zapoznanie studentów z podstawową wiedzą na temat edytorstwa naukowego, jego historii i tożsamości we współczesnym krajobrazie badawczym, oraz z elementarnymi praktykami naukowego opracowania tekstu. Głównym kontekstem omawianej problematyki będzie polska tradycja tekstologii i edytorstwa naukowego. Każde z poruszanych zagadnień będziemy omawiali, zaczynając od wstępu teoretycznego wprowadzającego do krótkiej dyskusji oraz ćwiczeń praktycznych. Jeśli czas pozwoli, chciałbym również zapoznać studentów z wybranymi edycjami reprezentującymi różne modele pracy z tekstem. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Student zna podstawowe pojęcia z zakresu edytorstwa naukowego, potrafi wskazać odpowiednie zasady postępowania z tekstem poddawanym edycji. Student potrafi samodzielnie organizować proces uczenia się, uzupełniania informacji oraz doskonalenia kompetencji z zakresu edytorstwa naukowego, wykorzystując wiedzę zdobytą w ramach wybranego modułu lub specjalizacji. Student jest gotów do zastosowania wiedzy i umiejętności zdobytych podczas zajęć wprowadzających w problematykę edytorską przy planowaniu działalności zawodowej i aktywności na rzecz środowiska społecznego. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który, - doskonale zna podstawowe zasady edytorskiego opracowania tekstu, potrafi podać ich wyczerpującą charakterystykę. - Bardzo dobrze zna związaną z powyższymi zagadnieniami terminologię stosowaną w rodzimej praktyce tekstologicznej i edytorskiej. - Bardzo dobrze organizuje własny proces uczenia się, uzupełniania informacji. Ocenę dobrą otrzymuje student, który: - dobrze zna podstawowe zasady edytorskiego opracowania tekstu, potrafi podać ich poprawną charakterystykę; - dobrze zna związaną z powyższymi zagadnieniami terminologię stosowaną w rodzimej praktyce tekstologicznej i edytorskiej. - dobrze organizuje własny proces uczenia się, uzupełniania informacji. Ocenę dostateczną otrzymuje student, który: - niezbyt dobrze zna podstawowe zasady edytorskiego opracowania tekstu, potrafi podać ich wyczerpującą charakterystykę; - zna niektóre elementy terminologii stosowanej w rodzimej praktyce tekstologicznej i edytorskiej; - organizuje własny proces uczenia się, uzupełniania informacji w stopniu dostatecznym, ale wciąż umożliwiającym dalszy rozwój we własnym zakresie. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-31 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO KON
|
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Łukasz Cybulski, Joanna Zajkowska | |
Prowadzący grup: | Łukasz Cybulski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
E-Learning: | E-Learning (pełny kurs) |
|
Opis nakładu pracy studenta w ECTS: | Opis ECTS 30 godzin udział w zajęciach 30 godzin samodzielna analiza materiału źródłowego 15 godzin przygotowanie do zaliczenia 5 godzi konsultacje Łącznie: 15 godzin = 3 ECTS |
|
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
|
Literatura: |
R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006. K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1978 (wznowienie: Toruń 2011). B. Bravo, Krytyka tekstu, w: Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, t. I, red. Ewa Wipszycka, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982. P. Maas, Krytyka tekstu, tłum. K. Sybilska, „Pamiętnik Literacki” 1994, z. 2. K. Budrowska, „Tekst kanoniczny”, „intencja twórcza” i inne kłopoty. Z zagadnień terminologicznych tekstologii i edytorstwa naukowego, „Pamiętnik Literacki” 3/2006 (online w: https://bazhum.muzhp.pl). P. Bem, „Zachować intencję autora”. O szlachetnym kłamstwie w edytorstwie naukowym, „Tekstualia” 2017, nr 1, s. 67-76 (https://tekstualia.pl/files/a3662aed/bem_p._-_zachowac_intencje_autora.pdf). R. Krzywy, Pestańskie róże i równe szczęście. Rozważania na temat objaśnień do tekstu staropolskiego, „Terminus. Półrocznik poświęcony tradycji antycznej w kulturze europejskiej” 2007, z. 2, s. 123-140 (https://www.academia.edu). R. Grześkowiak, Bramka Górskiego. O ubezwłasnowolnieniu staropolskich autorów przy wyborze podstawy krytycznego wydania, „Terminus. Półrocznik poświęcony tradycji antycznej w kulturze europejskiej” 2007, z. 2, s. 103-122. Teoria i praktyka edycji nowożytnych źródeł w Polsce (XVI−XVIII w. ), red. A. Perłakowski, Kraków 2011. M. Prussak, Zmierzch edycji krytycznych?, „Pamiętnik Literacki” 2020, z. 4 (https://pamietnik-literacki.pl/pamietnik-literacki-4-2020). J. Tandecki, K. Kopiński, Edytorstwo źródeł historycznych, Warszawa 2014. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.