Executive criminal law

Po zakończeniu wykładu studenci będą:

Wiedza

1) Posiadali wiedzę potrzebną do zaliczenia przedmiotu

2) Posiadali wiedzę na temat form i rodzajów kar nieizolacyjnych

3) Posiadali wiedze na temat form sprawiedliwości naprawczej

4) Znali przepisy wykonawcze z k.k.w jak i przepisów regulujących organizacje służby penitencjarnej, kuratorskiej, zalecenia Rady Europy dotyczące wykonania kary i dyrektywy dotyczące statusu osoby pokrzywdzonej

5) Znali orzecznictwo ETPCz dotyczącego kwestii wykonania kary

Umiejętności

1) Będą w stanie wskazać na sposoby realizacji kar w warunkach wolnościowych,

2) Będą w stanie samodzielnie analizować przepisy k.k.w i ich zgodność z Europejskimi zaleceniami dotyczącymi wykonania kar nieizolacyjnych i kary pozbawienia wolności.

Postawy

1) Rozumieli znaczenie potrzeby implementacji międzynarodowych zaleceń dotyczących wykonania kar nieizolacyjnych i warunków wykonania kary pozbawienia wolności.

2) Rozumieli, jaki związek ma poziom przestępczości i poziom uwięzienia.

3) Rozumieli potrzebę polityki karnej i penitencjarnej wolnej od ideologii surowości kary jako czynnika przeciwdziałającego przestępczości.

Wiedza:

Ma rozszerzoną wiedzę na temat charakteru i znaczenia nauki prawa karnego wykonawczego oraz jej relacji do innych nauk, w ty kryminologii, oraz definiowania pojęć i instytucji właściwych dla prawa karnego wykonawczego, w ujęciu historycznym i współczesnym.

Ma rozszerzoną wiedzę na temat pochodzenia i charakteru norm prawa karnego wykonawczego, w aspekcie historycznym i współczesnym.

Zna i rozumie strukturę, sposób powstawania oraz działania instytucji prawnych związanych z prawem karnym wykonawczym, jak również relacje między tymi instytucjami.

Ma pogłębioną wiedzę na temat klasyfikowania określonych zdarzeń oraz praw skazanego w obrębie prawa karnego publicznego zarówno w odniesieniu do regulacji krajowych jak i międzynarodowych.

Zna terminologię z zakresu prawa karnego wykonawczego, jego specyfikę oraz współcześnie obowiązujące normy prawne. Zna źródła prawa karnego wykonawczego. Zna najważniejsze instytucje prawa karnego wykonawczego, zna i rozumie sposoby funkcjonowania wybranych instytucji prawa karnego wykonawczego. Ma wiedzę o uczestnikach i ich roli w postępowaniu wykonawczym oraz zna specyfikę wykonywania poszczególnych kar i innych środków penalnych, a także problemy związane z ich praktycznym stosowaniem.

Umiejętności:

Posiada umiejętność samodzielnego posługiwania się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania współczesnych lub historycznych unormowań prawnych, w tym źródeł prawa karnego wykonawczego, w tym międzynarodowego i orzecznictwa trybunałów międzynarodowych, także w kontekście konkretnych zdarzeń prawnych.

Posiada umiejętność wykorzystywania wiedzy teoretycznej z zakresu prawa karnego wykonawczego do opisu, analizy i rozwiązywania konkretnych spraw prawnych.

Posiada umiejętności właściwego analizowania roli norm prawnych prawa karnego wykonawczego kształtowaniu przyczyn i przebiegu zjawisk społecznych związanych z wykonywaniem kar oraz resocjalizacją skazanych.

Posiada umiejętność powiązania zdobytej wiedzy teoretycznej z zakresu prawa karnego wykonawczego z opisywaniem, wyjaśnianiem lub oceną współczesnych oraz historycznych społecznych zachodzących w Polsce i na świecie w odniesieniu do problematyki kształtowania pozytywnych postaw prawnych u skazanych oraz podmiotowego ich traktowania.

Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu prawa karnego wykonawczego, w szczególności wiedzę dotyczącą organów postępowania wykonawczego, statusu prawnego skazanego, nadzoru penitencjarnego, dozoru elektronicznego, wykonywania kar i innych środków penalnych oraz postępowania wykonawczego w sprawach nieletnich w celu analizowania i interpretowania zmian zachodzących w prawie karnym wykonawczym. Potrafi używać pojęć stosowanych w prawie karnym wykonawczym w celu zrozumienia rozwoju prawa karnego wykonawczego i zmian w nim zachodzących. Potrafi zdobywać informacje dotyczących różnych wydarzeń i weryfikowania ich, korzystając z różnych źródeł przekazu. Potrafi analizować przyczyny rozwoju prawa karnego wykonawczego i zmian w nim zachodzących, relacje łączące uczestników prawa karnego wykonawczego.

Kompetencje społeczne:

Rozumie potrzebę stałego uzupełniania i doskonalenia swojej wiedzy na temat instytucji i norm z zakresu prawa karnego wykonawczego, zarówno krajowego jak i międzynarodowego, w tym śledzenia zmian w aktach normatywnych, orzecznictwie sadowym, w tym w orzecznictwie trybunałów międzynarodowych i doktrynie oraz jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).

Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodów prawniczych, w tym związanych z organami wykonującymi kary.

Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role oraz uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych, uwzględniając aspekty prawne.

Potrafi właściwie określić priorytety w konkretnym działaniu prawnym, podjętym samodzielnie lub w grupie.

Potrafi odpowiednio i rzeczowo ocenić priorytety służące realizacji określonego lub narzuconego zadania i wykorzystywać rzeczową ocenę działalności uczestników postępowania wykonawczego. Ma świadomość rzetelnego i profesjonalnego wypowiadania się na tematy z zakresu prawa karnego wykonawczego. Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy.

Stosowane metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia:

Wykład informacyjny (konwencjonalny) Znaczna większość przekazywanych w trakcie wykładu treści kształcenia jest w postaci ciągłej i usystematyzowanej wypowiedzi. Studenci zobowiązani są do zadawania pytań i czynienia notatek. Wykład wspomagany jest prezentacją multimedialną.

W trakcie wykładu zadawane są studentom pytania kontrolne, aby pomóc im utrzymać należytą uwagę oraz pomóc podążać za tokiem prezentowanej materii. Studentom prezentowana jest gotowa wiedza w naukowa w formie wypowiedzi ustnej, uwzględniająca terminologię właściwą dla prawa karnego wykonawczego.

Wykład zawiera elementy konwersatoryjne, w trakcie których studenci wykazują się bezpośrednią aktywnością, skierowaną na rozwiązanie problemów teoretycznych lub praktycznych związanych o prawem karnym wykonawczym. Studenci uczą się poszukiwania odpowiedzi, dochodzenia do prawdy i bronienia własnego stanowiska związanego z prezentowana materią wykładową.

W trakcie wykładu stosowane są także metody poszukujące (samodzielnego uczenia się), w tym klasyczna metoda problemowa, gdyż w trakcie wykładu studenci są zobowiązani do samodzielnego rozwiązania problemu związanego z zakwalifikowaniem zarysowanego stanu faktycznego pod rozwiązania procesowe i materialnoprawne z zakresu prawa karnego wykonawczego.

Nierzadko w trakcie wykładu wprowadzana jest metoda giełdy pomysłów (burzy mózgów), w trakcie której studenci są stymulowani do zgłaszania pomysłów i skojarzeń mających na celu rozwiązanie jakiegoś problemu, w tym dotyczącego orzecznictwa sądów polskich oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Wykład nie jest też pozbawiony ćwiczeń praktycznych polegających na studium przypadku, które ogniskuje się na szczegółowej analizie konkretnego kazusu o tematyce związanej z prawem karnym wykonawczym a następnie wyciąganiu wniosków, dokonywaniu porównań, uogólnień.

W trakcie wykładu wprowadzana jest też forma dyskusji Oxfordzkiej, która ma sformalizowany charakter a narzucona przynależność studentów do jednej z dwóch spierających się w ramach dyskusji grup zmusza ich do szukania argumentów również za tezami, z którymi się osobiście nie zgadzają.

Weryfikacja nabywanych umiejętności i postaw następuje w trakcie wykładu a nabywanej wiedzy w trakcie egzaminu mającego formę rozbudowanego zamkniętego testu, który zawiera pytania problemowe oraz pytania otwarte, których rozwiązanie polega na udzieleniu rozbudowanej wypowiedzi pisemnej odnoszącej się do zarysowanego w pytaniu stanu faktycznego.

brak