The Texts of Culture Theories [WH-KUZ-I-3-TeTekKult] Summer semester 2023/24
Lectures, group no.1

R. Barthes, Mitologie, przeł. A. Dziadek, Warszawa 2008.

J. Butler, Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, przeł. K. Krasuska, Warszawa 2008.

J. Derrida, Struktura, znak i gra w dyskursie nauk humanistycznych, przeł. M. Adamczyk, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 2.

D. Draaisma, O wyparciu, w tegoż: Księga zapominania, przeł. R. Pucek, Warszawa 2012.

U. Eco, R. Rorty [i inni], Interpretacja i nadinterpretacja, przeł. T. Bieroń, Kraków 1996.

M. Foucault, Nietzsche, Freud, Marks, przeł. K. Matuszewski, „Literatura na Świecie” 1988, nr 6.

M. Foucault, Panny dworskie (Las Meninas), w tegoż: Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych, t. 1, przeł. T. Komendant, Gdańsk 2000.

S. Freud, Fragment analizy pewnej histerii, w tegoż: Histeria i lęk, przeł. R. Reszke, Warszawa 2014.

S. Freud, Poza zasadą przyjemności, przeł. J. Prokopiuk, Warszawa 2012.

S. Freud, Wstęp do psychoanalizy, przeł. S. Kempnerówna i W. Zaniewicki, Warszawa 2000.

L. Gandhi, Teoria postkolonialna. Wprowadzenie krytyczne, przeł. J. Serwański, Poznań 2008.

J. Lacan, Mit indywidualny neurotyka, przeł. T. Gajda, J. Kotara, J. Waga, Warszawa 2015.

J. Łotman, Kultura i eksplozja, przeł. B. Żyłko, Warszawa 1999.

P. Nora, Między pamięcią i historią: „Les lieux de Mémoire”, przeł. P. Mościcki, w: „Tytuł roboczy: archiwum”, red. A. Leśniak, M. Ziółkowska, nr 2, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2009.

B. Olsen, Kultura materialna jako tekst. Sceny z kłopotliwego związku, w tegoż: W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów, przeł. B. Shallcross, Warszawa 2013.

Ch.S. Peirce, Jak uczynić nasze myśli jasnymi?, w tegoż: Wybór pism semiotycznych, wybór H.B. Garewicz, Warszawa 1997.

R. Rorty, Przygodność, ironia, solidarność, przeł. W.J. Popowski, Warszawa 2009.

E. Said, Orientalizm, przeł. W. Kalinowski, Warszawa 1991.

P. Sloterdijk, Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji, przeł. B. Cymbrowski, Warszawa 2011.

J. Tischner, Polski kształt dialogu, Kraków 2002.

W. Szkłowski, Sztuka jako chwyt, w: Teoria badań literackich za granicą. Antologia, pod

red. S. Skwarczyńskiej, Kraków 1986, t. 2, cz. 3 lub w: Teorie literatury XX wieku. Antologia,

pod red. A. Burzyńskiej i M. P. Markowskiego, Kraków 2006.

- J. Mukařowský, Wśród znaków i struktur. Wybór szkiców, wybór, red. i słowo wstępne J.

Sławiński, Warszawa 1970 [teksty: O strukturalizmie; Czas w filmie oraz Próba strukturalnej

analizy fenomenu aktorstwa (Chaplin w „Światłach wielkiego miasta”)].

- R. Barthes, Podstawy semiologii, Kraków 2009.

- A. J. Greimas, Elementy gramatyki narracyjnej, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 4 lub w:

Narratologia, red. M. Głowiński, Gdańsk 2004.

W. Iser, Apelatywna struktura tekstów. Nieokreśloność jako warunek oddziaływania prozy

literackiej, "Pamiętnik Literacki" 1980, z. 1 lub w: Współczesna teoria badań literackich za

granicą. Antologia, oprac. H. Markiewicz, t. 4, cz. 1, Kraków 1992. Ten sam tekst pt.

Apelacyjna struktura tekstów. Niedookreślenie jako warunek oddziaływania prozy literackiej,

w: Współczesna myśl literaturoznawcza w Republice Federalnej Niemiec. Antologia, wybór,

oprac. i wstęp H. Orłowski, Warszawa 1986 lub w: Teorie literatury XX wieku. Antologia,

pod red. A. Burzyńskiej i M. P. Markowskiego, Kraków 2006.

M. Bachtin, Estetka twórczości słownej, oprac. i wstęp E. Czaplejewicz, Warszawa 1986,

rozdz. IV: Problem tekstu w lingwistyce, filologii i innych naukach humanistycznych.

J. Kristeva, Słowo, dialog i powieść, w: M. Bachin, Dialog – język – literatura, red. E.

Czaplejewicz i E. Kasperski, Warszawa 1983.

R. Barthes, Teoria tekstu, w: Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia,

oprac. H. Markiewicz, t. IV, cz. 2, Kraków 1992.

H. White, Interpretacja tekstów, w: tegoż, Poetyka pisarstwa historycznego, red. E.

Domańska i M. Wilczyński, Kraków 2000.

P. de Man, Autobiografia jako od-twarzanie, „Pamiętnik Literacki” 1988, z. 2 lub w:

Dekonstrukcja w badaniach literackich, red. R. Nycz, Gdańsk 2000.

S. Fish, Czy na tych ćwiczeniach jest tekst?, w: tegoż, Interpretacja, retoryka, polityka.

Eseje wybrane, pod red. A. Szahaja, Kraków 2002, wyd. 2: tamże, 2008.

S. Greenblatt, Oddźwięk i zachwyt, w: Poetyka kulturowa. Pisma wybrane, red. i wstęp K.

Kujawińska-Courtney, Kraków 2006.

E. W. Said, Kultura i imperializm, Kraków 2009 [rozdz. 2, cz. III (Kulturowa integralność

imperium; rozdz. 2, cz. IV (Imperium w akcji: „Aida” Verdiego)].

E. Showalter, Przedstawiając Ofelię: kobiety, szaleństwo i zadania krytyki feministycznej, w:

Ciało i tekst. Feminizm w literaturoznawstwie - antologia szkiców, pod red. A. Nasiłowskiej,

Warszawa 2001.

E. Hobsbawm, Masowa produkcja tradycji: Europa, lata 1870-1914, w: Tradycja

wynaleziona, red. E. Hobsbawm i T. Ranger, Kraków 2008.

R. Barthes, Przyjemność tekstu, przeł. A. Lewańska, Warszawa 1997.

M. Głowiński, Dzieło wobec odbiorcy. Szkice z komunikacji literackiej, Kraków

1998.

H.R. Jauss, Historia literatury jako prowokacja, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa

1999.

Metodami dydaktycznymi jest lektura i analiza tekstów teoretycznych. Dyskusja, podczas której studenci prezentują swoje rozumienie tekstu, a także analizy problematyki w nich obecnej.

Dodatkowo analizowane będą przykłady zjawisk kulturowych, prezentowane podczas zajęć bądź asynchronicznie.

Metodami weryfikacji uczenia się będą: znajomość tekstów źródłowych, znajomość kontekstów kulturowych, a także umiejętność dyskusji i werbalizacji swojego stanowiska na zajęciach i w czasie zaliczenia.

Bardzo dobry – student zna definicje tekstu kultury, umie wymienić autorów koncepcji. Zna i rozumie główne teorie i metody opisywania tekstu kultury i zastosowania ich do opisu zjawisk kulturowych. Umie wymienić głównych myślicieli i autorów tych koncepcji. Umie zastosować poszczególne koncepcje teoretyczne do wybranych przez siebie problemów.

Dobry - student zna definicje tekstu kultury, umie wymienić autorów koncepcji. Zna i rozumie główne teorie i metody opisywania tekstu kultury i zastosowania ich do opisu zjawisk kulturowych. Umie wymienić głównych myślicieli i autorów tych koncepcji.

Dostateczny - student zna definicje tekstu kultury, umie wymienić autorów koncepcji. Zna i rozumie główne teorie i metody opisywania tekstu kultury i zastosowania ich do opisu zjawisk kulturowych.

Niedostateczny – student nie zna definicji tekstu kultury, nie umie wymienić autorów koncepcji. Nie zna i nie rozumie głównych teorii i metod opisywania tekstu kultury i zastosowania ich do opisu zjawisk kulturowych. Nie umie wymienić głównych myślicieli i autorów tych koncepcji. Nie umie zastosować poszczególnych koncepcji teoretycznych do wybranych przez siebie problemów

Brak.