PPSF: Phliosophy of culture

Zasadniczy cel podjętego wykładu sprowadza się do przedstawienia autorskiego projektu dotyczącego filozofii kultury jako powoli gruntującej się w świadomości badawczej dyscypliny filozoficznej. Ukazuję najpierw niezbywalną więź filozofii z kulturą, prezentuję dzieje owych pojęć, by dojść do zasadniczej tezy rozważań, że w zależności od tego, jaką wizję filozofii (metafizyki) i antropologii akceptują poszczególni badacze, w takiej mierze kształtuje się ich rozumienie metody, czyli sposobu postępowania w filozofii kultury i tego, czym ona powinna być.

Zasadniczy cel podjętego wykładu sprowadza się do przedstawienia autorskiego projektu dotyczącego filozofii kultury jako powoli gruntującej się w świadomości badawczej dyscypliny filozoficznej. Ukazuję najpierw niezbywalną więź filozofii z kulturą, prezentuję dzieje owych pojęć, by dojść do zasadniczej tezy rozważań, że w zależności od tego, jaką wizję filozofii (metafizyki) i antropologii akceptują poszczególni badacze, w takiej mierze kształtuje się ich rozumienie metody, czyli sposobu postępowania w filozofii kultury i tego, czym ona powinna być. Do powyższych propozycji dołączam jeszcze próbę uchwycenia dziejów filozofii kultury, zwracając szczególną uwagę na czas europejskiego odrodzenia, przełomu kartezjańskiego oraz neokantyzmu, który najmocniej wpłynął na kształt filozofii kultury. W dalszych cząstkach wykładowych przekonuję, że odpowiedzią na współczesny, niebywale kryzysowy, stan kultury jest klasyczne (realistyczne) pojmowanie filozofii kultury, będącej już samodzielną dyscypliną badawczą.

R. Konersman, "Filozofia kultury. Wprowadzenie", Warszawa 2009;

R. Konersman, "Krytyka kultury", Warszawa 2012;

A. L. Kroeber, "Istota kultury", Warszawa 2002;

ks. S. Kowalczyk, "Filozofia kultury", Lublin 1996;

"Encyklopedia kultury polskiej XX wieku", pod red. A. Kłoskowskiej, Warszawa 1991;

"Co to jest filozofia kultury?", pod red. Z. Rosińskiej i J. Michalik, Warszawa 2006;

Ch. Barker, "Studia kulturowe. Teoria i praktyka", Kraków 2005;

"Kulturologia polska XX wieku A-K, L-Ż, pod red. A. Mencwela, Warszawa 2013;

M. A. Krąpiec, "U podstaw rozumienia kultury", Lublin 1991.

ks. J. Sochoń, "Człowiek i twórczość", Lublin 2016.

E. Cassirer, "Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury", Warszawa 1998;

E. Cassirer, "Logika nauk o kulturze. Pięć studiów", przekł. P. Parszutowicz, Kęty 2011;

P. Jaroszyński, "Kultura. Dramat natury i osoby", Lublin 2020;

Chciałbym, żeby studenci zapoznali się z podstawowymi problemami, które zajmują filozofów kultury. A ponieważ ta dyscyplina nie ma jeszcze ogólnie przyjętego statusu metodologicznego, zaproponuję autorskie przedstawienie w tej kwestii. Ważne, żeby słuchacze zyskali możliwość rozpoznania podstawowej tezy wykładów, że zasadniczo nie istnieje jeden wzorzec uprawiania filozofii kultury, lecz jest ich wiele, uzależnionych od uprzednio przyjętych natury metafizycznej, zwłaszcza antropologicznej.

Po zakończonych wykładach odbędzie się egzamin ustny. Ocena będzie uzależniona od jakości studenckich odpowiedzi, znajomości materiału wykładowego oraz tego z obowiązujących lektur. Logika w myśleniu i sztuka argumentacji będą oceniane najwyżej.