Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw - Central Authentication System
Strona główna

Bioindication as a tool for environmental assessment

General data

Course ID: WF-OB-BIND
Erasmus code / ISCED: 07.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (unknown)
Course title: Bioindication as a tool for environmental assessment
Name in Polish: Bioindykacja jako narzędzie oceny stanu środowiska
Organizational unit: Center for Ecology and Ecophilosophy
Course groups: (in Polish) Przedmioty obowiązkowe dla 3 roku Ochrony Środowiska MONITORING
Course homepage: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a-YRcmQA62RxSG8Q1UFtnHH3Mx-0S8EpDtSZN08hD8Ms1%40thread.tacv2/conversations?groupId=90b46ce4-9883-488c-b6b8-42e50d00317f&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
ECTS credit allocation (and other scores): 0 OR 2.00 (depends on study program) Basic information on ECTS credits allocation principles:
  • the annual hourly workload of the student’s work required to achieve the expected learning outcomes for a given stage is 1500-1800h, corresponding to 60 ECTS;
  • the student’s weekly hourly workload is 45 h;
  • 1 ECTS point corresponds to 25-30 hours of student work needed to achieve the assumed learning outcomes;
  • weekly student workload necessary to achieve the assumed learning outcomes allows to obtain 1.5 ECTS;
  • work required to pass the course, which has been assigned 3 ECTS, constitutes 10% of the semester student load.
view allocation of credits
Language: Polish
(in Polish) Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się:

biological sciences
Subject level:

intermediate
Learning outcome code/codes:

OB1_W15

OB1_U02

OB1_U09

OB1_U10
Preliminary Requirements:

(in Polish) podstawowa wiedza biologii i ekologii
Short description: (in Polish)

Cele przedmiotu:

Zapoznanie studentów z możliwością wykorzystania właściwości żywych organizmów roślinnych i zwierzęcych lub ich układów do oceny stanu i charakteru zmian zachodzących w środowisku.

Omówienie cech organizmów bioindykacyjnych.

Przegląd grup zwierząt oraz roślin stosowanych w bioindykacji – omówienie ich możliwości i ograniczenia.

Zaznajomienie studentów możliwościami stosowania metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.
Full description: (in Polish)

Treść programowa

1. Tolerancja organizmów na działanie czynników środowiskowych. Zasada tolerancji ekologicznej.

2. Zakres tolerancji w stosunku do różnych czynników abiotycznych. Współzależności biotyczne a ich skutki ekologiczne.

3. Definicja bioindykacji. Cechy dobrego bioindykatora. Klasyfikacja bioindykatorów.

4. Stosowanie metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.

5. Glony, porosty i mchy jako indykatory zanieczyszczeń środowiska.

6. Bioindykacyjne znaczenie bezkręgowców glebowych (nicienie, roztocze, dżdżownice)

7. Owady jako biowskaźniki

8. Ryby jako biowskaźniki.

9. Płazy jako biowskaźniki.

10. Gady jako biowskaźniki.

11. Ptaki jako wskaźniki zmian środowiska.

12. Rośliny jako bioindykatory.

13. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia powietrza.

14. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia wód. Wskaźniki biologiczne czystości i natlenienia wód.

15. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia gleb
Bibliography: (in Polish)

Dynowska M., Ciecierska H., (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom I, Ekosystemy lądowe Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Ciecierska H., Dynowska M. (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom II, Ekosystemy wodne Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Zimny H. Ekologiczna ocena stanu środowiska: bioindykacja i biomonitoring. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 2006.

Wysocki C., Sikorski P. Fitosocjologia stosowana. Wyd. SGGW, 449 str. 2002.

Zimny H. Ekologia ogólna. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 217 str. 2002.

Roo-Zielińska E. Fitoindykacja jako narzędzie oceny środowiska fizycznogeograficznego. Podstawy teoretyczne i analiza porównawcza stosowanych metod. Prace geograficzne 199. IGiPZ PAN, Warszawa, 2004.

Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN, Kraków, 2002.

Krawczyk J., Letachowicz B., Klink A., Krawczyk A. Wykorzystanie wybranych gatunkow roślin i porostów do oceny zanieczyszczenia środowiska metalami ciężkimi. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 501, 227-234. 2004

Chudzicka E., Skibińska E. Monitoring and role of terrestrial invertebrates in bioindicatory evaluation of environment condition and changes. Memorabilia Zool.

51: 3-12. 1998.

Paoletti M.G. Invertebrate biodiversity as bioindicators of sustainable landscapes: practical use of invertebrates to assess sustainable land use. Elsevier, 446 str. 1999.

Jankowski W. Zastosowanie bioindykacji w praktyce monitoringu środowiska na przykładzie północno - wschodniej Polski, Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa, 1994.

Fałtynowicz W. Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczeń powietrza. Centrum Edukacji Ekologicznej Wsi, Krosno,1997.
Efekty kształcenia i opis ECTS: (in Polish)

WIEDZA

EK1 - student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia: bioindykacja, bioindykator, ocena jakości środowiska

EK2 - student charakteryzuje wpływ różnych czynników abiotycznych na organizmy

EK3 - student orientuje się w tematyce tolerancji ekologicznej i bioindykacyjnej roli organizmów żywych

EK4 - student wymienia bioindykatory z różnych grup taksonomicznych roślin i zwierząt

EK5 - wskazuje na powiązania badań bioindykacyjnych z innymi metodami oceny stanu środowiska

UMIEJĘTNOŚCI

EK6 - student posiada umiejętność pozyskiwania danych o środowisku naturalnym i przekształconym w oparciu o różne źródła informacji.

EK7 - analizuje relacje między organizmami żywymi a środowiskiem nieożywionym

EK8 - dobiera odpowiednich bioindykatorów i uzasadnia ich zastosowania do oceny stanu środowiska w konkretnej sytuacji

KOMPETENCJE

EK 9 - wykazuje postawę proekologiczną w życiu codziennym

EK10 - postrzega relacje pomiędzy organizmami żywymi a środowiskiem nieożywionym

EK11 - wykazuje się aktywnością badawczą w poszukiwaniu przyczyn problemów ekologicznych,

EK12 - student potrafi efektywnie pracować indywidualne lub współdziałać w zespole, pełniąc w nim różne role

EK13 – pełni rolę moderatora dyskusji i/lub bierze udział w dyskusjach, formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne uwagi krytyczne

ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:

udział w zajęciach: 30 godz.

przygotowanie się do dyskusji na wcześniej zadane tematy: 10 godz.

przygotowanie do egzaminu końcowego:20 godz.

[60/30(25)= 2 ]liczba ECTS: 2
Assessment methods and assessment criteria: (in Polish)

Ocena końcowa na podstawie:

- oceny z końcowego testu sprawdzającego w sesji egzaminacyjnej z całego zakresu tematycznego wykładu (70%)

- oceny z aktywności podczas zorganizowanych dyskusji na wcześniej zadane przez prowadzącego tematy (30%)

Ocena na podstawie sumarycznej liczby punktów (max. 100 pkt):

60-64 – 3

65-69 – 3.5

70-79 – 4

80-89 – 4.5

Powyżej 90 – 5

Classes in period "Winter semester 2021/22" (past)

Time span: 2021-10-01 - 2022-01-31
Selected timetable range:
Navigate to timetable
Type of class:
Lectures, 30 hours, 25 places more information
Coordinators: Krassimira Ilieva-Makulec
Group instructors: Krassimira Ilieva-Makulec
Course homepage: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a-YRcmQA62RxSG8Q1UFtnHH3Mx-0S8EpDtSZN08hD8Ms1%40thread.tacv2/conversations?groupId=90b46ce4-9883-488c-b6b8-42e50d00317f&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Students list: (inaccessible to you)
Examination: Course - graded credit
Lectures - graded credit
(in Polish) E-Learning:

(in Polish) E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Short description: (in Polish)

Cele przedmiotu:

Zapoznanie studentów z możliwością wykorzystania właściwości żywych organizmów roślinnych i zwierzęcych lub ich układów do oceny stanu i charakteru zmian zachodzących w środowisku.

Omówienie cech organizmów bioindykacyjnych.

Przegląd grup zwierząt oraz roślin stosowanych w bioindykacji – omówienie ich możliwości i ograniczenia.

Zaznajomienie studentów możliwościami stosowania metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.
Full description: (in Polish)

Treść programowa

1. Tolerancja organizmów na działanie czynników środowiskowych. Zasada tolerancji ekologicznej.

2. Zakres tolerancji w stosunku do różnych czynników abiotycznych. Współzależności biotyczne a ich skutki ekologiczne.

3. Definicja bioindykacji. Cechy dobrego bioindykatora. Klasyfikacja bioindykatorów.

4. Stosowanie metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.

5. Glony, porosty i mchy jako indykatory zanieczyszczeń środowiska.

6. Bioindykacyjne znaczenie bezkręgowców glebowych (nicienie, roztocze, dżdżownice)

7. Owady jako biowskaźniki

8. Ryby jako biowskaźniki.

9. Płazy jako biowskaźniki.

10. Gady jako biowskaźniki.

11. Ptaki jako wskaźniki zmian środowiska.

12. Rośliny jako bioindykatory.

13. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia powietrza.

14. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia wód. Wskaźniki biologiczne czystości i natlenienia wód.

15. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia gleb
Bibliography: (in Polish)

Dynowska M., Ciecierska H., (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom I, Ekosystemy lądowe Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Ciecierska H., Dynowska M. (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom II, Ekosystemy wodne Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Zimny H. Ekologiczna ocena stanu środowiska: bioindykacja i biomonitoring. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 2006.

Wysocki C., Sikorski P. Fitosocjologia stosowana. Wyd. SGGW, 449 str. 2002.

Zimny H. Ekologia ogólna. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 217 str. 2002.

Roo-Zielińska E. Fitoindykacja jako narzędzie oceny środowiska fizycznogeograficznego. Podstawy teoretyczne i analiza porównawcza stosowanych metod. Prace geograficzne 199. IGiPZ PAN, Warszawa, 2004.

Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN, Kraków, 2002.

Krawczyk J., Letachowicz B., Klink A., Krawczyk A. Wykorzystanie wybranych gatunkow roślin i porostów do oceny zanieczyszczenia środowiska metalami ciężkimi. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 501, 227-234. 2004

Chudzicka E., Skibińska E. Monitoring and role of terrestrial invertebrates in bioindicatory evaluation of environment condition and changes. Memorabilia Zool.

51: 3-12. 1998.

Paoletti M.G. Invertebrate biodiversity as bioindicators of sustainable landscapes: practical use of invertebrates to assess sustainable land use. Elsevier, 446 str. 1999.

Jankowski W. Zastosowanie bioindykacji w praktyce monitoringu środowiska na przykładzie północno - wschodniej Polski, Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa, 1994.

Fałtynowicz W. Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczeń powietrza. Centrum Edukacji Ekologicznej Wsi, Krosno,1997.
Wymagania wstępne: (in Polish)

podstawowa wiedza biologii i ekologii

Classes in period "Winter semester 2022/23" (past)

Time span: 2022-10-01 - 2023-01-31
Selected timetable range:
Navigate to timetable
Type of class:
Lectures, 30 hours, 25 places more information
Coordinators: Krassimira Ilieva-Makulec
Group instructors: Krassimira Ilieva-Makulec
Course homepage: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a-YRcmQA62RxSG8Q1UFtnHH3Mx-0S8EpDtSZN08hD8Ms1%40thread.tacv2/conversations?groupId=90b46ce4-9883-488c-b6b8-42e50d00317f&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Students list: (inaccessible to you)
Examination: Course - graded credit
Lectures - graded credit
(in Polish) E-Learning:

(in Polish) E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Short description: (in Polish)

Cele przedmiotu:

Zapoznanie studentów z możliwością wykorzystania właściwości żywych organizmów roślinnych i zwierzęcych lub ich układów do oceny stanu i charakteru zmian zachodzących w środowisku.

Omówienie cech organizmów bioindykacyjnych.

Przegląd grup zwierząt oraz roślin stosowanych w bioindykacji – omówienie ich możliwości i ograniczenia.

Zaznajomienie studentów możliwościami stosowania metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.
Full description: (in Polish)

Treść programowa

1. Tolerancja organizmów na działanie czynników środowiskowych. Zasada tolerancji ekologicznej.

2. Zakres tolerancji w stosunku do różnych czynników abiotycznych. Współzależności biotyczne a ich skutki ekologiczne.

3. Definicja bioindykacji. Cechy dobrego bioindykatora. Klasyfikacja bioindykatorów.

4. Stosowanie metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.

5. Glony, porosty i mchy jako indykatory zanieczyszczeń środowiska.

6. Bioindykacyjne znaczenie bezkręgowców glebowych (nicienie, roztocze, dżdżownice)

7. Owady jako biowskaźniki

8. Ryby jako biowskaźniki.

9. Płazy jako biowskaźniki.

10. Gady jako biowskaźniki.

11. Ptaki jako wskaźniki zmian środowiska.

12. Rośliny jako bioindykatory.

13. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia powietrza.

14. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia wód. Wskaźniki biologiczne czystości i natlenienia wód.

15. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia gleb
Bibliography: (in Polish)

Dynowska M., Ciecierska H., (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom I, Ekosystemy lądowe Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Ciecierska H., Dynowska M. (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom II, Ekosystemy wodne Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Zimny H. Ekologiczna ocena stanu środowiska: bioindykacja i biomonitoring. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 2006.

Wysocki C., Sikorski P. Fitosocjologia stosowana. Wyd. SGGW, 449 str. 2002.

Zimny H. Ekologia ogólna. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 217 str. 2002.

Roo-Zielińska E. Fitoindykacja jako narzędzie oceny środowiska fizycznogeograficznego. Podstawy teoretyczne i analiza porównawcza stosowanych metod. Prace geograficzne 199. IGiPZ PAN, Warszawa, 2004.

Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN, Kraków, 2002.

Krawczyk J., Letachowicz B., Klink A., Krawczyk A. Wykorzystanie wybranych gatunkow roślin i porostów do oceny zanieczyszczenia środowiska metalami ciężkimi. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 501, 227-234. 2004

Chudzicka E., Skibińska E. Monitoring and role of terrestrial invertebrates in bioindicatory evaluation of environment condition and changes. Memorabilia Zool.

51: 3-12. 1998.

Paoletti M.G. Invertebrate biodiversity as bioindicators of sustainable landscapes: practical use of invertebrates to assess sustainable land use. Elsevier, 446 str. 1999.

Jankowski W. Zastosowanie bioindykacji w praktyce monitoringu środowiska na przykładzie północno - wschodniej Polski, Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa, 1994.

Fałtynowicz W. Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczeń powietrza. Centrum Edukacji Ekologicznej Wsi, Krosno,1997.
Wymagania wstępne: (in Polish)

podstawowa wiedza biologii i ekologii

Classes in period "Winter semester 2023/24" (past)

Time span: 2023-10-01 - 2024-01-31
Selected timetable range:
Navigate to timetable
Type of class:
Lectures, 30 hours, 25 places more information
Coordinators: Krassimira Ilieva-Makulec
Group instructors: Krassimira Ilieva-Makulec
Course homepage: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a-YRcmQA62RxSG8Q1UFtnHH3Mx-0S8EpDtSZN08hD8Ms1%40thread.tacv2/conversations?groupId=90b46ce4-9883-488c-b6b8-42e50d00317f&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Students list: (inaccessible to you)
Examination: Course - graded credit
Lectures - graded credit
(in Polish) E-Learning:

(in Polish) E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Type of subject:

obligatory
(in Polish) Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

(in Polish) nie dotyczy
Short description: (in Polish)

Cele przedmiotu:

Zapoznanie studentów z możliwością wykorzystania właściwości żywych organizmów roślinnych i zwierzęcych lub ich układów do oceny stanu i charakteru zmian zachodzących w środowisku.

Omówienie cech organizmów bioindykacyjnych.

Przegląd grup zwierząt oraz roślin stosowanych w bioindykacji – omówienie ich możliwości i ograniczenia.

Zaznajomienie studentów możliwościami stosowania metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.
Full description: (in Polish)

Treść programowa

1. Tolerancja organizmów na działanie czynników środowiskowych. Zasada tolerancji ekologicznej.

2. Zakres tolerancji w stosunku do różnych czynników abiotycznych. Współzależności biotyczne a ich skutki ekologiczne.

3. Definicja bioindykacji. Cechy dobrego bioindykatora. Klasyfikacja bioindykatorów.

4. Stosowanie metod bioindykacyjnych w ocenie stanu środowiska zarówno w warunkach naturalnych przekształceń jak i w warunkach oddziaływań antropogenicznych.

5. Glony, porosty i mchy jako indykatory zanieczyszczeń środowiska.

6. Bioindykacyjne znaczenie bezkręgowców glebowych (nicienie, roztocze, dżdżownice)

7. Owady jako biowskaźniki

8. Ryby jako biowskaźniki.

9. Płazy jako biowskaźniki.

10. Gady jako biowskaźniki.

11. Ptaki jako wskaźniki zmian środowiska.

12. Rośliny jako bioindykatory.

13. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia powietrza.

14. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia wód. Wskaźniki biologiczne czystości i natlenienia wód.

15. Zastosowanie bioindykatorów w ocenie stopnia zanieczyszczenia gleb
Bibliography: (in Polish)

Dynowska M., Ciecierska H., (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom I, Ekosystemy lądowe Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Ciecierska H., Dynowska M. (red.) Biologiczne metody oceny stanu środowiska, Tom II, Ekosystemy wodne Podręcznik metodyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2013.

Zimny H. Ekologiczna ocena stanu środowiska: bioindykacja i biomonitoring. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 2006.

Wysocki C., Sikorski P. Fitosocjologia stosowana. Wyd. SGGW, 449 str. 2002.

Zimny H. Ekologia ogólna. ARW Grzegorczyk, Warszawa, 217 str. 2002.

Roo-Zielińska E. Fitoindykacja jako narzędzie oceny środowiska fizycznogeograficznego. Podstawy teoretyczne i analiza porównawcza stosowanych metod. Prace geograficzne 199. IGiPZ PAN, Warszawa, 2004.

Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN, Kraków, 2002.

Krawczyk J., Letachowicz B., Klink A., Krawczyk A. Wykorzystanie wybranych gatunkow roślin i porostów do oceny zanieczyszczenia środowiska metalami ciężkimi. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 501, 227-234. 2004

Chudzicka E., Skibińska E. Monitoring and role of terrestrial invertebrates in bioindicatory evaluation of environment condition and changes. Memorabilia Zool.

51: 3-12. 1998.

Paoletti M.G. Invertebrate biodiversity as bioindicators of sustainable landscapes: practical use of invertebrates to assess sustainable land use. Elsevier, 446 str. 1999.

Jankowski W. Zastosowanie bioindykacji w praktyce monitoringu środowiska na przykładzie północno - wschodniej Polski, Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa, 1994.

Fałtynowicz W. Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczeń powietrza. Centrum Edukacji Ekologicznej Wsi, Krosno,1997.
Wymagania wstępne: (in Polish)

podstawowa wiedza biologii i ekologii
Course descriptions are protected by copyright.
Copyright by Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl contact accessibility statement USOSweb 7.0.3.0-1 (2024-04-02)