Greco-Roman Mythology

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z współczesnymi teoriami mitów, ich kontekstem kulturowym i aplikacją dla starożytności grecko-rzymskiej.

Zajęcia bazują na lekturze tekstów mitoznawczych i antropologicznych odnoszących współczesną teorię mitu do starożytności grecko rzymskiej. W trakcie zajęć omawia się m.in. solarną mitologię Mullera, koncepcje funkcjonalistyczne, teorię rytualistyczną z jej współczesnymi odmianami, interpretacje psychoanalityczne, a wreszcie koncepcje strukturalistyczne. W trakcie zajęć pracuje się na przykłądach zaczerpniętrych z mitologii grecko-rzymskiej, omawia się również grecki stosunek do mitu, mit jako tworzywo literackie.

Cambridge companion to Greek mythology, ed. R.D. Woodard, 2008

E. Csapo Theories of mythology, London 2005I. Strensky Four theories of myth, 1986

A. Dundes Sacred Narrative, Berkeley 1992

C. Levi-Strauss Trójkąt kulinarny, Twórczość 28 (1972) nr 2

J. Cambell Bohater o tysiącu twarzy, Poznań 1997

V. Propp Morfologia bajki, Warszawa 1976

J. Harrison Prolegomena to Greek religion, repr. 2012

W. Burkert Starożytne kulty misteryjne, przekł. K. Bielawski 2007

J. Fonterose Orion. The myth of the hunter and the huntress, 1981

M. Detienne The gardens of Adonis, Princeton 2004

Hyginus: Fabulae

P. Grimal Słownik mitologii greckiej

R. Graves, Mity greckie, PIW 1968

Student dysponuje średniozaawansowaną wiedzą z dziedziny mitologii, tak grecko rzymskiej, jak porównawczej, orientuje się w filiacjach mitów, rozróżnia i poprawnie definiuje mity sensu stricto, mity literackie i mity filozoficzne, rozróżnia najważniejsze typy mitów, zna istotne cykle mityczne mitologii greckiej.

Student dysponuje wiedzą na temat najważniejszych teorii mitu, umie je zastosować w praktycznej pracy krytycznej.

Student orientuje się w źródłach służących do poznania i rekonstrukcji mitologii greckiej, w jej funkcjonowaniu w kultowej i politycznej rzeczywistości klasycznych Aten.

Student dostrzega związki mitologii greckiej z mitologiami bliskowschodnimi i indoeuropejskimi. Potrafi dostrzec kulturowe znaczenie mitu. Zdaje sobie sprawę ze znaczenia mitologii greckiej dla kultury europejskiej i ze znaczenia badań nad mitologią w rozwoju humanistyki.

Student dysponuje aparatem pojęciowym i terminologią pozwalającymi na dokonanie samodzielnej analizy danej historii mitycznej, selekcję źródeł i opracowań dostosowaną do potrzeb aktualnego problemu badawczego.

dwa testy pisemne (mitologia + mitoznawstwo). Ocena końcowa stanowić będzie średnią dwu skłądowych uwzględnieniem aktywności w trakcie zajęć (w postaci ewt. podniesienia oceny o 0,5).

Szczegółowy opis wymagań.

Ocena niedostateczna: ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnił chociaż jednego wymogu przewidzianego dla oceny dostatecznej (1-3)

Ocenę dosteczną otrzymuje student, który:

1. F_W: wykazuje podstawową orientację w mitologii greckiej (Mitologia Paradowskiego), potrafi wymienić najważniejsze cykle mityczne, a także wymienić i scharakteryzować najważniejsze stanowiska teoretyczne, wykazuje znajomość najważniejszych terminów mitograficznych. Ma świadomość wzajemnych relacji religii i mitu, kulturowego i kulturotwórczego znaczenia opowieści mitycznych. Rozróznia miedzy mitem sensu stricto a mitami literackimi czy filozoficznymi.

2. F_U: potrafi wskazać najważniejsze narzędzia pracy mitografa - leksykony mityczne, etc., poprawnie aplikuje terminy fachowe, posługuje się koherentnym i jasnym wywodem tak w piśmie jak i mowie

3. F_K: ma świadomość znaczenia i wartości mitu oraz wielkokulturowości w kulturze zachodniej,

Ocenę dobrą otrzymuje student, który w dodatku do spełnienia punktów 1-3:

4. F_W: wykazuje znajomość mitologii greckiej wykraczającą poza poziom Parandowskiego (Grimal, Graves), zna stanowiska teoretyczne, ich przedstawicieli, i potrafi ilustrować owe stanowiska odniesieniami do aktualnych mitów, zna większe cykle mityczne, typy mitów, a także potrafi wskazać stałe elementy tych ostatnich. Ma świadomość zależności między mitami greckimi a mitami kultur niegreckich i potrafi wskazać stosowne przykłady. Zna terminologię fachową i ważniejsze pojęcia mitoznawstwa oraz jego powiązania z kulturoznawstwem i antropologią.

5. F_U: bez trudności posługuje się aparatem pojęciowym z dziedziny mitoznawstwa, a także narzędziami pomocniczymi właściwymi dla tej dyscypliny badawczej. Konstruowany przezeń wywód nosi znamiona samodzielności i zdolności krytycznych, charakteryzuje go spójność logiczna i tematyczna, a także poprawność formalna.

6. F_K: student wykazuje pogłębioną świadomość znaczenia mitu w kulturze ze szczególnym uwrażliwieniem na mity indoeuropejskie, a także miedzykulturowego charakteru niektórych narracji mitycznych.

Ocene bardzo dobrą otrzymuje student, który poza spełnieniem wymogów okreslonych dla oceny dobrej (1-3 oraz 4-6):

7. F_W: wykazuje znajomość teorii nieujętych w curriculum, mitów rzadkich i nietypowych, subtelniejszych zależności pomiędzy cyklami mitycznymi lub poszczególnymi narracjami.

ND