(in Polish) Analiza i interpretacja teksów kultury

Ćwiczenia mają wprowadzić uczestników w świadomy, uważny i wnikliwy odbiór różnego typu dzieł sztuki i przekazów multimedialnych (tekstów kultury), operujących różną materią znakową jednorodną lub wielosystemową. W drodze systematycznej, szczegółowej analizy dzieła, kształcą umiejętność wyodrębnienia jego elementów składowych i zasad ich integracji znaczeniowej, uczą dostrzegania i opisywania zasad konstrukcyjnych, sposobów posługiwania się w dziele materią znakową, obserwacji współistnienia różnych systemów znakowych, budowania sensów i aktualizowania konwencji artystycznych. Mają pogłębić i w miarę możliwości – uporządkować (spontaniczny i bezrefleksyjny) odbiór różnych dzieł poprzez odkrywanie zasad rządzących ich budową.

Ćwiczenia mają wprowadzić uczestników w świadomy, uważny i wnikliwy odbiór różnego typu dzieł sztuki i przekazów multimedialnych (tekstów kultury), operujących różną materią znakową jednorodną lub wielosystemową. W drodze systematycznej, szczegółowej analizy dzieła, kształcą umiejętność wyodrębnienia jego elementów składowych i zasad ich integracji znaczeniowej, uczą dostrzegania i opisywania zasad konstrukcyjnych, sposobów posługiwania się w dziele materią znakową, obserwacji współistnienia różnych systemów znakowych, budowania sensów i aktualizowania konwencji artystycznych. Mają pogłębić i w miarę możliwości – uporządkować (spontaniczny i bezrefleksyjny) odbiór różnych dzieł poprzez odkrywanie zasad rządzących ich budową.

W. Gombrowicz, Tancerz Mecenasa Kraykowskiego [w:] Idem, Bakakaj, Kraków 1993

Witold Gombrowicz – nasz współczesny, red. J. Jastrzębski, Kraków 2010, fragmenty

Obraz J. Vermeera Widok Delft

A. Czerniawski, Widok Delft, Kraków 1973

W. Ligęza, „Widok Delft”: literatura i trwanie, „Dekada Literacka” 1997, nr 6/7 (130/131)

I. Mitoraj, Mitoraj: Kraków, Paryż, Rzym, Kraków 2006

A. Datko, Dlaczego nie rozumiem sztuki, która nie jest sztuką? Niezrozumienie i kwestionowanie wartości artystycznej współczesnych dzieł, „Obieg”, kwiecień 2010.

Pustelnicy, reż. K. Czubak, Warszawa 2010

J. Dehnel, Fotoplastikon, Warszawa

W. Shakespeare, Poskromienie złośnicy, tłum. S. Barańczak, Kraków.

Poskromienie złośnicy – spektakl w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego.

G. Niziołek, Warlikowski - extra ecclesiam, Kraków 2008, s. 7-41.

H.-T. Lehmann, Teatr postdramatyczny, Kraków 2009, s. 16-20; 26-28; 31-32.

M. Sugiera, W pułapce roli społecznej: "W poskromieniu złośnicy" [w:] Dyskurs, postać i płeć w dramacie, red. W. Baluch, Kraków 2009.

A. Adamiecka-Sitek, W poszukiwaniu straconego ciała: inscenizacja w teatrze Krzysztofa Warlikowskiego [w:]Teatr i tekst: inscenizacja w teatrze postmodernistycznym, Kraków 2005.

A. Królica, Jak mogliśmy zapamiętać Pinę Bausch?, "Didaskalia" nr 92/93 2009.

A. Rembowska, Teatr tańca Piny Bausch, Warszawa 2009, fragmenty.

D. Masłowska, Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną, Warszawa 2003

Film Wojna polsko-ruska w reżyserii Xawerego Żuławskiego, 2009

Z. Mitosek, Opracowanie do rzeczywistości [w:] Idem, Poznanie (w) powieści – od Balzaka do Masłowskiej, Kraków 2003

Po zakończeniu kursu student/studentka:

- zna podstawowe założenia teorii kultury artystycznej, uwarunkowania procesu twórczego, specyfikę poszczególnych dziedzin sztuki oraz metody analizy, interpretacji i wartościowania dzieł artystycznych oparte na wybranych tradycjach, teoriach i szkołach badawczych.

- potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do krytycznej analizy oraz interpretacji różnych wytworów i tekstów kultury, ich oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesach historyczno-kulturowych.

- potrafi planować i organizować indywidualną pracę badawczą, uwzględniając jej cel oraz kontekst społeczno-kulturowy, a także działać zespołowo, przyjmując różne role oraz doskonaląc kompetencje i sprawności komunikacyjne podczas pracy w grupie.

2 pkt. ECTS

30 h - udział w zajęciach

10 h - przygotowanie do zajęć

10 h - pisanie pracy rocznej

Kryteria oceny: praca pisemna (semestralna), kolokwia