Descriptive Grammar of Polish (Morphology)

Zajęcia stanowią prezentację podstawowych pojęć i zjawisk morfologicznych (słowotwórstwa i fleksji) współczesnej polszczyzny. Ich celem jest dostarczenie słuchaczom wiedzy o budowie i funkcjonowaniu podsystemu morfologicznego języka.

Kurs obejmuje systematyczną prezentację teoretycznych problemów słowotwórczych, przegląd głównych klas derywatów, a także wykład tradycyjnej, tzw. szkolnej fleksji oraz fleksji akademickiej w ujęciu Zygmunta Saloniego (zob. zakres tematów).

Wykład ma stanowić punkt wyjścia do analiz przeprowadzanych w grupach ćwiczeniowych, a także samodzielnych lektur.

Student rozumie złożoność systemu gramatycznego polszczyzny, zna podstawowe metody analizy słowotwórczej i fleksyjnej (potrafi wskazać podstawowe mechanizmy derywacji słowotwórczej, kategorie gramatyczne współczesnej polszczyzny, posługuje się klasyfikacją leksemów zgodną z dwoma opisami części mowy oraz zna podstawowe grupy deklinacyjne i koniugacyjne);

potrafi posługiwać się podstawowymi terminami i narzędziami badawczymi z zakresu morfologii oraz samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych (potrafi wskazać kierunek pochodności synchronicznej, wyodrębnić temat i formant, określić jego rodzaj, zaklasyfikować derywat do odpowiedniej kategorii słowotwórczej i typu słowotwórczego; porafi przeprowadzić analizę form fleksyjnych, rozpoznać, nazwać i zaklasyfikować te formy, umie zaliczyć leksemy do odpowiedniej klasy części mowy według kryteriów tradycyjnych i zaproponowanych przez Zygmunta Saloniego; potrafi zaklasyfikować rzeczowniki i czasowniki do właściwej grupy deklinacyjnej bądź koniugacyjnej);

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy morfologicznej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu.

Student rozumie złożoność systemu gramatycznego polszczyzny, zna podstawowe metody analizy słowotwórczej i fleksyjnej:

na ocenę bardzo dobrą - dobrze zna mechanizmy derywacji słowotwórczej, wszystkie kategorie gramatyczne współczesnej polszczyzny, dwa opisy części mowy oraz grupy deklinacyjne i koniugacyjne;

na ocenę dobrą - zna większość mechanizmów derywacji słowotwórczej, większość kategorii gramatycznych współczesnej polszczyzny, główne zasady dwóch opisów części mowy oraz najważniejsze grupy deklinacyjne i koniugacyjne);

na ocenę dostateczną - zna najważniejsze mechanizmy derywacji słowotwórczej, podstawowe kategorie gramatyczne współczesnej polszczyzny, podstawy dwóch opisów części mowy oraz niektóre grupy deklinacyjne i koniugacyjne).

Student potrafi posługiwać się podstawowymi terminami i narzędziami badawczymi z zakresu morfologii oraz samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych:

na ocenę bardzo dobrą - potrafi wskazać kierunek pochodności synchronicznej w prawie wszystkich analizowanych przykładach, umie bezbłędnie wyodrębnić temat i formant, poprawnie określić jego rodzaj, zaklasyfikować każdy derywat do odpowiedniej kategorii słowotwórczej i typu słowotwórczego; potrafi przeprowadzić analizę niemal wszystkich form fleksyjnych polszczyzny, rozpoznać, nazwać i zaklasyfikować te formy, umie zaliczyć wszystkie analizowane leksemy do odpowiedniej klasy części mowy według kryteriów tradycyjnych i zaproponowanych przez Zygmunta Saloniego; potrafi zaklasyfikować wszystkie rzeczowniki i czasowniki do właściwej grupy deklinacyjnej bądź koniugacyjnej;

na ocenę dobrą - potrafi wskazać kierunek pochodności synchronicznej w standardowych przykładach, umie poprawnie wyodrębnić temat i formant, określić jego rodzaj, zaklasyfikować większość derywatów do odpowiedniej kategorii słowotwórczej i typu słowotwórczego; potrafi przeprowadzić analizę większości form fleksyjnych polszczyzny, rozpoznać, nazwać i zaklasyfikować te formy, umie zaliczyć większość leksemów do odpowiedniej klasy części mowy według kryteriów tradycyjnych i zaproponowanych przez Zygmunta Saloniego; potrafi zaklasyfikować większość rzeczowników i czasowników do właściwej grupy deklinacyjnej bądź koniugacyjnej;

na ocenę dostateczną - potrafi wskazać kierunek pochodności synchronicznej w niektórych analizowanych przykładach, wyodrębnić temat i formant standardowych derywatów, określić jego rodzaj, zaklasyfikować proste przykłady derywatów do podstawowych kategorii słowotwórczych i typów słowotwórczych; porafi przeprowadzić analizę najważniejszych form fleksyjnych, rozpoznać, nazwać i zaklasyfikować te formy, umie zaliczyć niektóre leksemy do odpowiedniej klasy części mowy według kryteriów tradycyjnych i zaproponowanych przez Zygmunta Saloniego; potrafi zaklasyfikować wybrane rzeczowniki i czasowniki do właściwej grupy deklinacyjnej bądź koniugacyjnej).

Student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy morfologicznej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu.

na ocenę bardzo dobrą - w wysokim stopniu;

na ocenę dobrą - w zadowalającym stopniu;

na ocenę dostateczną - w podstawowym stopniu.